محمد مونسان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: آیا این سازمان نمیتواند الگویی مانند سازمان هوافضای سپاه را دنبال کند که شرکتها و مراکز و افرادی به پهنه کل ایران را به عرصه طراحی و ساخت پهپاد و موشک وارد کرده و این دانش و صنعت را نهادینه، گسترده و درونگرا و مردمی و غیرقابل بمباران کرده است؟
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: بهطور کلی، سخنرانی رهبر انقلاب یک سخنرانی معمولی نبود؛ بلکه یک متن سیاسی – راهبردی طراحیشده برای دوران پساجنگ بود. هدف آن بازتعریف صحنه، مدیریت برداشت داخلی، تقویت بازدارندگی، خنثیسازی روایت دشمن، و تثبیت وحدت ملی است. سخنرانی علاوه بر پیامهای سیاسی، پیامهای اجتماعی و هویتی نیز داشت و تلاش کرد شبکه قدرت ملی را دوباره فعال و منسجم کند.
ادامه مطلب
رضا حاجی محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: بحران ونزوئلا دیگر فقط یک مسئله منطقهای نیست؛ آزمونی برای نظم جهانی پس از جنگ سرد است. اگر ایالات متحده نتواند بدون هزینههای سنگین انسانی و سیاسی این رژیم را تغییر دهد، اعتبار هژمونیاش در نیمکره غربی به شدت آسیب خواهد دید و فضای تنفس بیشتری به رقبای جهانیاش به ویژه چین و روسیه خواهد داد.
ادامه مطلب
سید محمدمهدی سیدناصری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: یادداشت حاضر با طرح پرسشی محوری آغاز میشود که آیا حقوق بینالملل کودک، در چارچوب مفاهیم و نهادهای موجود، قادر به پاسخگویی به واقعیتهای پیچیده نسل آلفا است، یا آنکه به تحولی پارادایمی نیاز دارد تا بتواند در نظم جهانی نوین، جایگاه کودک را بازتعریف کند؟
ادامه مطلب
دمیر نظروف در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: تفاوت دیدگاهها بین دو حزب اصلی ایالات متحده در مورد درگیری بین روسیه و اوکراین، عمق اختلافات درون ایالات متحده را آشکار میکند. در حالی که هدف بایدن حفظ و آزادسازی تمام اوکراین تاریخی بود، هدف ترامپ این است که نه تنها در مورد اوکراین، بلکه در مورد تمام اروپای شرقی، کاملاً به جاهطلبیهای کرملین عمل کند.
ادامه مطلب
محمد محمودی کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: تحمیل موضوعات مرتبط با توان نظامی و به طور مشخص قدرت و برد موشکی ایران به عنوان پیششرطی برای ورود به گفتوگوی هستهای تنها به پیچیدهتر شدن منازعه منجر میشود و دستیابی به یک الگوی تعامل را به افقی دورتر – یا حتی غیرقابل انتظار – موکول میکند.
ادامه مطلب
سیروس حاجی زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: در سطح راهبردی، بدون توجه به مطالبات فلسطینیان، تلاشهای آمریکا و اسرائیل برای عادیسازی روابط منطقهای و تثبیت موقعیت سیاسی خود صرفاً تعادل قوا را بازتولید میکند و بحران را حل نمیکند.
ادامه مطلب
آرش رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: محدودیتها و نقض حقوق بشر در مناسبات مجاهدین خلق اردوگاه مانز، که به نام "اشرف ۳" نیز شناخته میشود پس از اخراج اعضای سازمان از عراق در سالهای پس از سقوط صدام حسین و انتقال تدریجی آنها به آلبانی شکل گرفت. با این حال، گزارشها و شهادتهای متعدد از اعضای جدا شده، تحلیلگران، و منابع مستقل، نشاندهنده وجود محدودیتهای شدید، استبداد تشکیلاتی و نقض گسترده حقوق بشر در این مکان است.
ادامه مطلب
امیر سعید مومن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: فعال شدن مکانیسم ماشه، بحث خروج ایران از NPT را دوباره به سطحی راهبردی بازگردانده و این پرسش را پیش میکشد که چین و روسیه چگونه با چنین تصمیمی مواجه خواهند شد. برخلاف تصور رایج، منافع راهبردی این دو قدرت ایجاب میکند نه در صف فشار، بلکه در مسیر همراهی با ایران قرار گیرند.
ادامه مطلب
احمد رشیدی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: واشینگتن با به کارگیری همزمان دیپلماسی جبر علیه تهران و دیپلماسی جذب نسبت به ریاض، در حال اجرای راهبردی دوسویه برای تثبیت هژمونی خود در خاورمیانه است.
ادامه مطلب