انتخاب سردبیر

بعد از ۷۵ سال محاکمه عوامل نازی همچنان ادامه دارد

محاکمه مرد ۹۳ ساله در دادگاه اطفال

هیبت الله نژندی منش در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با دیدن تیتر این یادداشت، شاید در ذهن شما سوال ایجاد شود که دادگاه اطفال به جرایم اطفال یعنی افراد انسانی زیر ۱۸ سال رسیدگی می کند. اما چرا این مرد ۹۳ ساله در دادگاه اطفال محاکمه شد؟ برونو دی نگهبان یکی از ارودگاه های آلمان نازی به نام اشتوتهاف (Stutthof) از سال ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۵ بود. وی متهم به معاونت در ۵۲۳۰ فقره قتل شده است. بیش از ۴۰ شاکی از ایالات متحده آمریکا، لهستان، فرانسه و رژیم اشغالگر قدس (اسرائیل) در محاکمه برونو علیه وی شهادت دادند. محاکمه برونو ۷۵ سال بعد از پایان جنگ جهانی دوم در اروپا، یکی از آخرین محاکمات یک نازی سابق است. 

ادامه مطلب

مشکل امروز ایران، ضعف مدیریتی در استفاده از فرصت های داخلی و خارجی است

به کارگیری راهبرد «موازنه گریزان»، بهترین سناریوی تهران در تعامل با شرق و غرب

نوذر شفیعی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که تلاش جمهوری اسلامی ایران برای انعقاد و امضای پیمان مشارکت استراتژیک جامع با چین لزوماً به معنای نادیده گرفتن سیاست و راهبرد نه شرقی، نه غربی و تبدیل شدن مستمره چین نیست. در این شرایط ایران باید یک «دیپلماسی همه جانبه» را در پیش بگیرد تا بتواند از ظرفیت های کشورهای مختلف برای توسعه و پیشرفت خود استفاده کند. مشکل امروز ایران وارد شدن به این بلوک یا آن بلوک نیست، مشکل ایران ضعف مدیریتی در استفاده از فرصت هاست؛ چه فرصت های داخلی و چه فرصت های خارجی. بنابراین ما بیش و پیش از آنچه سراسیمه به سمت تعامل صرف با شرق و یا غرب پیش رویم، سعی کنیم نوعی «موازنه گریزان» را در پیش بگیریم. این موازنه عبارت است از احساس تعلق به هرکدام از این بلوک ها، اما در عین حال باید رعایت فاصله از حیث وابستگی و سرسپردگی به هر کدام از این بلوک ها در نظر گرفته شود. این تعبیر دیگری از همان موازنه منفی یا سیاست نه شرقی، نه غربی است.

ادامه مطلب

برای پایان دادن به مناقشه بر سر دو سایت مورد ادعا

چرا ایران اجازه بازرسی به آژانس نمی‌دهد؟

جاوید منتظران در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با نظر به مفاد قطعنامه شورای حکام و درخواست از ایران برای همکاری کامل و شفاف‌سازی برای صحت‌ و سقم اعلامیه‌های ایران تحت توافقات پادمانی و پروتکل الحاقی ازجمله عدم دسترسی به دو محل خاص و در مقابل با توجه به نوع واکنش تند و صریح ایران نسبت به رد این قطعنامه، سؤالی که اکنون در اذهان بسیاری از متفکران داخلی و بین‌المللی ایجاد شده، این است که چرا با وجود این که طرف‌های غربی سعی دارند از این وضعیت پیش‌آمده برای اتهام و اجماع علیه ایران استفاده کنند و ایران را به استناد عدم بازرسی از دو سایت مزبور تحت‌ فشار بگذارند و از سوی دیگر با توجه به اینکه ایران مطابق با فتوای رهبر معظم انقلاب، بر حرام بودن، تولید، تکثیر، انباشت و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی تأکید دارد و چیزی برای پنهان کردن ندارد، بااین‌حال چرا ایران اجازه دسترسی به دو سایت مورد مناقشه با آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای را نمی‌دهد تا به‌نوعی به این مناقشه علیه خود پایان دهد؟

ادامه مطلب

نگاه رادیکال نزد هر دو طیف موافقان و مخالفان سندی راهبردی ایران با چین و روسیه وجود دارد

لزوم گسترش روابط با شرق و غرب به جای گسترش صرف روابط با شرق

فریدون مجلسی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که اگر چه چین در حال تبدیل شدن به یک ابرقدرت اقتصادی است. از آن طرف هم نمی توان توانایی‌های نظامی و امنیتی روسیه، همکاری های پکن و مسکو با تهران را در بسیاری از پرونده‌های امنیتی، نظامی و دیپلماتیک منطقه ای و نیز حمایت سیاسی مسکو و پکن با رای وتوی خود در شورای امنیت را نادیده گرفت. اما نباید ذیل این شرایط و همچنین برای عبور و برون رفت از چالش ها و مشکلات کنونی کشور به سمت توسعه مناسبات یک طرفه پیش رویم که عملاً ایران تنها مجبور به دادن امتیاز به روسیه و چین در سایه این قراردادها شود.

ادامه مطلب

بررسی حقوقی سازوکارهای به کار رفته در قطعنامه ۲۲۳۱

برجام توافق نامه نزاکتی بین المللی است

رضا رسالت در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ارتباط میان برنامه جامع اقدام مشترک و قطعنامه الزام آور ۲۲۳۱ شورای امنیت نشان می دهد که برجام موافقت نامه نزاکتی بین المللی است. اگر برجام موافقت نامه نزاکتی بین المللی دانسته شود برای پاسخ به این پرسش که ارتباط این سند ۱۶۷ صفحه ای با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد چیست؟

ادامه مطلب

سیمرغ؛ محتوا، شکل و قدرت دولت ایرانی (بخش دوم)

ایران کهن ما

آرش رییسی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایرانی ها ملت بوده اند و از آگاهی ملی برخوردار. آگاهی ملی بدان معناست که ایرانیان از ملت بودنشان آگاه بوده اند. این آگاهی را می توان در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی - که خود برگرفته از خوتای نامگ (خداینامه) که به دستور خسرو انوشیروان گردآوری شده بود - دید. آن را می توان در تاریخ بیهقی نیز جست. 

ادامه مطلب

به موفقیت سند همکاری ایران و چین کمک کنیم

سرگردانی سیاستگذاری ایرانی: از افسانه برجام تا توافق چینی!

اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر خلاف بسیاری اظهارنظرها پیرامون معایب و مزایای مطلق و بی‌سابقه توافق راهبردی ایران و چین که حتی برخی به اشتباه آن را ترکمنچای دوم نام نهاده‌اند، شاید این توافق را بتوان یک تاکتیک سیاستگذاران خارجی ایران برای کاهش فشار تحریم‌های آمریکا برشمرد، اما به صراحت باید گفت که توافق راهبردی ایران و چین تنها گزینه و سیاست مناسب برای خروج از بحران کنونی ایران نیست و سیاستگذاران ارشد ایرانی باید از سیاستگذاری خیر و شر دست بردارند و یک سیاستگذاری همه‌جانبه و متعامل در نظام جهانی را تدوین و اجرایی کنند تا در کنار بهره‌برداری از مزایای روابط راهبردی با چین، منافع روابط با غرب و به‌خصوص آمریکا را نیز برای ایران جذب کنند.  

ادامه مطلب

استراتژی نخست وزیر عراق چیست؟

میانجیگری مصطفی کاظمی: تکمیل تلاش‌های عمران خان و عادل عبدالمهدی

میثم غفارنژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: الکاظمی درصدد است تا بتواند از نفوذ و قدرت دو کشور در روند بازسازی و منافع اقتصادی – سیاسی عراق بهره بگیرد و امنیت ملی عراق را تثبیت کند. کاری که بعد از پاک سازی داعش نه دولت حیدر العبادی توانست آن را اجرائی کند و نه دولت عبدالمهدی. لذا، استراتژی الکاظمی نیز کسب حمایت عملیاتی و تثبیت گفتمان خود در سپهر سیاسی عراق است.

ادامه مطلب

وقتی امریکا تهران را به دامن مسکو و پکن می اندازد

چین، پل از «نه شرقی نه غربی» به «هم شرقی هم غربی»

صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همزمان با بحث درباره پیمان استراتژیک با چین، مساله تمدید توافق همکاری بیست ساله با روسیه هم مطرح شده است. امری که بیانگر ارزیابی مجدد ایران از موقعیت بین المللی خود و تعیین اولویت های تازه است. ترجمان این سخن این است که سیاست فشار حداکثری، نتوانسته ایران را به زانو درآورد، اما موفق شده آن را بیش از گذشته به سمت مسکو و پکن براند. 

ادامه مطلب

داستان برنامه همکاری ۲۵ سال با چین چیست؟ (قسمت سوم)

نگاه بدبینانه به سند همکاری ایران و چین

محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: چین به دلیل فاش شدن برنامه و خسارتی که به روابط تجاری‌اش با کشورهای حوزه خلیج فارس، آمریکا یا روسیه وارد می‌کند، اصلاً زیر بار امضای برنامه نرود. بقیه موارد به شرط امضای برنامه توسط چین قابل بررسی است.

ادامه مطلب