علی سعادت آذر و سید رحمان موسوی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی به فرهنگ ژاپنی پرداخته‌اند و ۳۰ مورد از آداب آنها را که شگفت‌انگیز می‌نمایند و بعضا کمتر شناخته شده هستند و نشان از فرهنگ عمیق و غنی ژاپن است برمی شمرند.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ادعای گستاخانه "یون سوک یول" رئیس جمهوری کره جنوبی علیه ایران در حمایت از ادعای ارضی و بلکه فراتر از ادعای دولت امارات متحده عربی را می‌توان در قالب سیاست تحریک و تهییج احساسات اعراب جنوب خلیج فارس برای افزایش سرمایه‌گذاری آنان در کره جنوبی و شبیه‌سازی سیاست اخیر دولت چین از سوی کره جنوبی محسوب کرد.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امید است دولت باکو با مرور آنچه در روزهای اخیر رخ داد و با درک جایگاه و وزن واقعی خود در نظام بین الملل از تلاش برای فشار و باج خواهی از جمهوری اسلامی ایران دست بردارد و با بررسی دقیق واکنش مقامات جمهوری اسلامی دریابد دوست واقعی مردم خطه شمال ارس کیست. ایران کشوری ریشه دار و مادر تمدنی منطقه غرب آسیا و منطقه قفقاز و آسیای میانه است و این باکو است که باید به این ریشه های واقعی تمدنی بازگردد تا بتواند یک بار دیگر روی آرامش را ببیند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: دریافت جنگنده های سوخو – ۳۵ یا هر نوع جنگنده یا سلاح دیگری از روسیه یا هر کشور دیگر، برای ایران بسیار مهم است؛ شاید به معنای قلب معادلات منطقه ای نباشد چرا که کشورهای رقیب ایران در منطقه همگی جنگنده ها و تسلیحات پیشرفته تر غربی در اختیار دارند و در حال دریافت مدل های به روز شده جدید هستند، اما دریافت همین جنگنده ها و تسلیحات هم می تواند به قدرتمندتر شدن ایران منجر شود و قدرتمندتر شدن ایران یعنی تاثیر بر معادلات منطقه ای حتی اگر به معنای قلب معادلات نباشد.
ادامه مطلب
سپس گفت: «بسیاری فکر کردند که اختلافات آنها پایان یافته است، اما اخیرا دوباره کارهایی کرد که ملک عبدالله مجبور شد به سرعت تحرکات و اقداماتی را انجام دهد تا "تمرد" در همان ابتدا پایان بگیرد.»
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: در حالت طبیعی، حداقل ۵۰ درصد تجارت کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی باید با اعضای درون سازمان انجام می‌گرفت اما عملا چنین نیست. تعرفه های تجاری دو طرف هنوز به حد مطلوب که بیانگر گسترش روابط باشد نرسیده، کوریدورهای شرق به غرب و شمال به جنوب هیچ کدام به مرحله بهره برداری کامل نرسیده اند و پروژه های مربوطه به کندی پیش می روند، توسعه حمل و نقل هوایی کشورهای عضو به ویژه با ایران بسیار ناقص است، مثلا می توان گفت حمل و نقل هوایی میان ایران با کشورهای آسیای میانه بسیار ناچیز و در حد صفر است، توسعه حمل و نقل ریلی و دریایی کندتر از حد انتظار است و مناسبات تجاری کشورها بسیار پایینتر از ظرفیت ها و انتظارات است.
ادامه مطلب
احسان سعیدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کمتر انتقال قدرتی در خاورمیانه عاری از خشونت و خونریزی بوده و هر برخاستن و بر جای نشستنی دریایی از خون، تعدی و ویرانی بباور آورده است. این انباشته تاریخی باعث می‌شود که حتی طوایف و دسته‌جاتی که کمترین پیوندی با جماعت حاکم دارند از ترس جان و مال در وقت درگیری‌های قدرت با خشونت تمام وارد شوند و علی‌رغم انتقاد و اختلاف در یک سوی ماجرا قرار گیرند.
ادامه مطلب
حسین احمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به طور کلی "یاترا" (پیاده روی) یک استراتژی قدرتمند برای ایجاد یک گفتمان متقابل در مورد همه امور مربوط به ملت است. از آنجا که این پیاده روی صلح آمیز و غیرخشونت آمیز است، به دلیل کندی حرکتش، امکان تعامل طولانی با نگرانی های سیاسی مردم را فراهم می سازد و شکاف بین رهبران سیاسی و شهروندان را کاهش می دهد.
ادامه مطلب
یوریکو کوئیکه، فرماندار فعلی توکیو و وزیر دفاع اسبق ژاپن در گفت وگوی اختصاصی با دیپلماسی ایرانی گفت: قدرت های بزرگ و مشتاق از خلاء ژئوپلیتیک بیزارند. پوتین انزوای اوکراین در خارج از ناتو و اتحادیه اروپا را خلأ می دانست که باید از آن بهره برداری کرد. در آسیا، اجازه دادن به چین برای طرح مطالبات جنگ طلبانه تر از همسایگان غیر متحد خود، به ویژه در دریای چین جنوبی، پویایی مشابهی را ایجاد کرده و در اقیانوس آرام جنوبی، بی‌توجهی دموکراسی‌های دولت‌های جزیره‌ای کوچک، چین را به شرارت‌های نظامی تشویق کرده است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تضعیف جنبش عدم تعهد از ۱۹۷۲ شروع شده و در نهایت در ۱۹۹۱ با فروپاشی شوروی، این جنبش نیز به فروپاشی بنیادین دچار شد. زیرا کشورهای بزرگ جنبش مانند هند متوجه ضرورت‌های زمانی سیاست بین‌الملل شده و از عدم پیمان و تعهد با ایالات متحده امریکا همزمان با برقرای پیمان‌های اقتصادی و... میان رقیبان هند یعنی چین و روسیه جدید با امریکا، آسیب می‌دیدند. هر چند اجلاس سران این جنبش همچنان برگزار می‌شود و بیانیه‌های کم‌رنگ و بی‌اثری صادر می‌کنند. اما مرگ جنبش عدم تعهد براستی از زمان توافق چین و امریکا در ۱۹۷۲ رخ داد و کشورهای بزرگ و اثرگذار جنبش عدم تعهد مانند چین، پاکستان، اندونزی و ... هرچند ظاهری از عدم تعهد دارند، اما در چارچوب سیاست قدرت جهانی به پیمان‌ها و تعهدات با یگانه ابرقدرت جهانی روی آوردند و خود را متعهد به نظم نوین امریکایی کرده‌اند.
ادامه مطلب