حسن فتاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: پوپولیست‌ها را نمی‌توان از جهان حذف کرد. آن‌ها تولید می‌شوند؛ اما می‌توان با آموزش و آگاهی‌بخشی، مردمان را تربیت کرد تا فریب نخورند.
ادامه مطلب
پیمان آوکاس کلا به نمادی از اتحاد ایالات متحده و استرالیا تبدیل شده است و اکنون در معرض خطر تضعیف انتظارات برآورده نشده از هر دو طرف قرار دارد. در حالی که استرالیا اطمینان مداوم از سوی دولت ایالات متحده را خواهان است که توافق طبق برنامه پیش می‌رود، ایالات متحده خواهان تعهدات محکمی است که هر زیردریایی که به استرالیا منتقل می‌کند، در درگیری احتمالی با چین شرکت خواهد کرد.
ادامه مطلب
سقوط بشار اسد، رئیس جمهوری سابق سوریه، جایگاه ایران را تضعیف و فضایی در شام ایجاد کرده که عربستان سعودی آماده پر کردن آن است.
ادامه مطلب
سیروس حاجی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: طرح ۲۰ بندی موسوم به «صلح و آتش‌بس»، که در مهرماه ۱۴۰۴ توسط دونالد ترامپ و نتانیاهو، به‌طور مشترک اعلام شد، تلاشی بود برای ارائه یک نقشه راه برای پایان دادن به خصومت‌ها. با این حال، این ابتکار دیپلماتیک به‌دلیل فقدان جامعیت و مشارکت واقعی بازیگران غیردولتی فلسطینی – به‌ویژه حماس – با انتقادات گسترده‌ای از سوی بازیگران منطقه‌ای، نهادهای بین‌المللی و تحلیل‌گران سیاسی مواجه شد. این عدم فراگیری، به‌ویژه در شرایطی که توازن قدرت به‌شدت به نفع یک‌طرف درگیری تنظیم شده بود، از همان ابتدا مشروعیت و کارآمدی این طرح را با چالش مواجه ساخت.
ادامه مطلب
مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: صلح خاورمیانه نه در پیروزی نظامی، بلکه در عدالت و همزیستی نهفته است. خاورمیانه می‌تواند صلح و رفاه داشته باشد، اگر چرخه انتقام خارج شود و به دیپلماسی بازگردد.
ادامه مطلب
علی اکبر رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: غزه امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند صلح است؛ اما صلحی عادلانه، متوازن و بر پایه کرامت انسانی، نه صلحی که در لباس آتش‌بس، اشغال را جاودانه می‌کند.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: قطع اینترنت در افغانستان بیش از آنکه محصول امریکایی‌زدایی منطقه باشد، بخشی از ستر و اخفای تعاملات واشینگتن–طالبان است. طالبان می‌دانند که بقای خارجی‌شان در گرو رضایت آمریکاست و برای آن حاضرند هزینه‌های داخلی سنگین را بپردازند.
ادامه مطلب
محسن عوضوردی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: چرا آمریکا و شرکایش، با وجود عمل ایران به تعهداتش در برجام باز هم به دنبال فشار حداکثری بودند و خلاف تعهدات خود در برجام عمل کردند؟ برای پاسخ به این پرسش باید جدای تهدیدات انتسابی هسته‌ای ایران، به مسئله روابط ایران و آمریکا، از منظر موقعیت‌های استراتژیک ایران بنگریم.
ادامه مطلب
حسین صالحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: کشمیر تنها یک اختلاف مرزی ساده نیست، بلکه گره‌گاه منافع ژئوپلیتیکی، منابع آبی، حساسیت‌های مذهبی و هویت‌های قومی میان دو کشور مهم جنوب آسیاست. درک اهمیت این منطقه از منظر هر یک از طرف‌های درگیر، به روشن‌تر شدن پیچیدگی‌های بحران کمک می‌کند.
ادامه مطلب
دمیر نظروف در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ترکیه آینده سیاسی فعال خود را در شمال اوراسیا می بیند. من با مقایسه ی تعدادی از حقایق به این نتیجه رسیدم. برای شروع، در سال ۲۰۱۰، چین و ترکیه سندی را در مورد مشارکت استراتژیک امضا کردند که دوران یک اتحاد سایه قدرتمند جدید را نشان می داد که تقریبا در همه جا یکدیگر را بیمه می کند.
ادامه مطلب