اگرچه در گزارش های مربوط به مرگ غرب اغراق شدیدی وجود دارد، اما شکی نیست که جهان شاهد تغییر قدرت جهانی است. در حالی که روندهای اقتصادی، مالی و جمعیتی کنونی در حال شکل دادن به «قرن آسیا» هستند، قدرت های غربی هنوز در انکار به سر می برند و با کوته اندیشی، سیاست های ملی گرایانه ای را به اجرا می گذارند که در نهایت روند فرسایش اولویت جهانی بلوک غرب را تشدید می کنند.
ادامه مطلب
عیسی عادلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انتخابات بوندستاگ که یکشنبه این هفته برگزار شد شگفتی کم نداشت: حزب دموکرات مسیحی بدترین نتیجه را از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون به دست آورد و سبزها هم بهترین نتیجه تاریخی خود را به دست آوردند. راست افراطی که سال ۲۰۱۷ تصور می شد در حال قدرت گرفتن است در این انتخابات نه تنها رشد نکرد، بلکه با کاهش در میزان آرای خود مواجه شد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اروپایی ها بویژه انگلیس، آلمان و فرانسه که بیش از دیگر کشورهای اتحادیه تاثیر پذیری از تحولات خاورمیانه و جهان اسلام را دارند از اوایل سال ۲۰۱۵ سعی در ایفای نقش برجسته تر در حل وفصل بحران خاورمیانه بویژه مذاکرات ۱+۵ با ایران در موضوع مهم برنامه هسته ای صلح آمیز جمهوری اسلامی ایران در شرایط خروج آمریکا از برجام را دارند و ضروری است اروپایی ها با بازگشت به واقعیت های میدانی در مسیر بهره گیری از نقش و قدرت موثر کشورمان به عنوان بازیگر مهم منطقه ای گام بر دارند و یقینا" عضویت ایران اسلامی در پیمان شانگهای نیز موجب تقویت موقعیت و موضع در مذاکرات خواهد شد.
ادامه مطلب
براهما چلانی، استاد مطالعات راهبردی مرکز تحقیقات سیاست گذاری در دهلی نو، می گوید: «اتحاد آکوس به دور از تأثیر بر مشارکت هند و فرانسه، به احتمال زیاد آن را تقویت می کند، زیرا این نزدیک شدن کشورهای انگلیسی زبان باعث تشویق کشورهای غیر انگلیسی زبان برای ایجاد مشارکت نزدیکتر می شود.»
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به اعلام کناره‌گیری خانم مرکل از دنیای سیاست و دولت در آلمان که با انتخابات کنونی این کشور همراه است، توجه به دوره ۱۶ ساله حکمرانی و سیاستگذاری ایشان به عنوان یک الگوی کارا و اثربخش از سیاستگذاری عمومی و حکمرانی مطلوب می‌تواند در دستورکار سیاستکذاران و حکمرانان به‌خصوص در راستای اصل یادگیری و درس آموزی باشد.
ادامه مطلب
علی بیگدلی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی معتقد است که برنده انتخابات امروز در آلمان برای کسب کرسی صدراعظم این کشور تا این اندازه بسیار زیادی به استقبال آلمانی ها در خصوص برنامه‌های احزاب نامزدها بستگی دارد.
ادامه مطلب
از مرکل اغلب به عنوان پرچمدار لیبرال دموکراسی و اتحاد فراآتلانتیک یاد می‌شد. آیا او شایسته این عنوان بود؟ لقب «رهبر جهان آزاد» برای مرکل تا حدی بزرگنمایی بود. درست است که مرکل، در مقایسه با رهبران پوپولیست قدرتمندی مانند دونالد ترامپ در ایالات متحده امریکا، ژائیر بولسونارو در برزیل و بوریس جانسون در بریتانیا، نماد یک رهبری منطقی و پایدار بود، اما رهبری وی بیشتر بر پایه «مرکانتالیسم» استوار بوده است، یعنی اولویت دهی نظام‌مند منافع تجاری و ژئواقتصادی آلمان بر ارزش‌های دموکراتیک، حقوق بشر و همبستگی درونی اتحادیه اروپا.
ادامه مطلب
محسن جلیلوند در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد که ایران توان لازم دیپلماتیک برای بهره برداری از گسل سیاسی و دیپلماتیک شکل گرفته بین دو سوی آتلانتیک با محوریت کاخ الیزه و کاخ سفید اول در جهت تحقق و پیشبرد منافع خود به واسطه ارتقای روابط با فرانسه در ابعاد گوناگون را ندارد، چون اساسا تهران چیز دندان گیری برای معامله با پاریس ندارد که الیزه بخواهد آن را با روابط گسترده دیپلماتیک، اقتصادی، تجاری، امنیتی، دفاعی گسترده، کلان و راهبردی با آمریکا تاخت بزند.
ادامه مطلب
کسانی که در مورد این واقعیت که همکاری فرانسه با یک رئیس جمهوری دموکرات بسیار آسانتر از رئیس جمهوری جمهوری‌خواه است، توهم داشتند، آنها دیدند که یکی پس از دیگری این همکاری ها بر اساس حقایق محو شده اند. حدود یک ماه پیش شاهد عقب نشینی غیرمسئولانه و ناگهانی امریکا از افغانستان بودیم و حالا هم لغو قرارداد زیردریایی ها را شاهدیم. یک منبع دیپلماتیک در این باره می گوید: «ما نمی توانیم به تصمیم امریکا برای اخراج یک متحد از جمع متحدانش آن هم به این روش بی توجه باشیم.»
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توافق بایدن با آلمان در برداشتن موانع باقی مانده در تکمیل خط لوله، برنامه دو دهه ای پوتین را برای ساختار شبکه های خط لوله گازی اوراسیا و با هدف تحمیل یک مدل همکاری اوراسیایی در اروپا با روسیه را به ثمر رسانده است. علیرغم موضع ثابت آلمان مبنی بر اینکه خط لوله یک پروژه تجاری است و نه سیاسی، قصد آشکار روسیه ایجاد اتحاد با آلمان و سپس اتریش، هلند و بلژیک علیه اروپای شرقی و شمالی بوده است. این جسورانه ترین تلاش روسیه برای تجزیه اتحادیه اروپاست و اثر ژئوپلتیک تکمیل این پروژه می تواند ویرانگر باشد.
ادامه مطلب