جاوید منتظران در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قریب به یک سال و نیم از راه‌اندازی سازوکارمالی اینستکس می‌گذرد، اما کارآمدی این سازوکار تاکنون برای ایران رضایت‌بخش نبوده است، تا جایی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنانی پیرامون ابداع این سازوکارمالی توسط اروپایی‌ها، آن را یک‌چیز مضر و غلطی خواند که اروپایی‌ها همان را هم انجام ندادند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پس از پیروزی دکتر روحانی در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۲ این گونه مطرح شد که ورود ایران به بازار گاز می‌تواند در سطح گسترده برای امنیت انرژی اتحادیه اروپا مثبت باشد و در دو رده ارزیابی ریسک شد. از طرفی قرار بود برای کمک به بالا بردن کیفیت گاز مایع ایران دو شرکت توتال و یک شرکت نروژی ورود کنند تا اتحادیه اروپا در کوتاه مدت ۳۰ درصد و در بلند مدت ۵۰ درصد وابستگی خود را به گاز روسیه کم کند. این اقدام امنیت انرژی اتحادیه را افزایش می‌داد. در آن زمان مشارکت در ساخت خط لوله مستقیم از ایران به اروپا ارزیابی شد، اما هرگز اجرایی نشد.
ادامه مطلب
سهند ایرانمهر در یادداشتی می نویسد: درس این دوره سخت برای سیاستمداران میانه‌رو و اهل تعامل جهان که پس از بحرانی داخلی و خارجی به دولت مستعجلی می‌رسند این بود که قدرت ویران‌کننده و در کمینِ شرایط شکننده اقتصادی و اجتماعی را در مسیر جراحی‌های بزرگ اقتصادی فراموش نکنند.
ادامه مطلب
در آلمان همانند ایالات متحده، ترامپ به الهام بخشِ گروه های حاشیه ای تبدیل شده است. در میان آنها نه تنها جنبش های راستگرای افراطی و نئونازی نازی وجود دارند، بلکه حامیان QAnon (تئوری توطئه اینترنتی محبوب برخی از طرفداران ترامپ در ایالات متحده هستند و او را یک قهرمان و منجی می خوانند) دیده می شود.
ادامه مطلب
مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: دو سه روزی است که ناوالنی از کُما درآمده و احتمالاً زنده می‌ماند و این یعنی در بازی سیاسی روسیه به مهرۀ درشت‌تری تبدیل خواهد شد. جنجال سر اینکه چه بر سر او آمده تازه شروع شده است. مبارزه با فساد پلکان ــ چه بسا آسانسورِ ــ خوبی برای ترقی سیاسی است، اما بازی مار و پله است. در خانۀ بعد، پای پلکان هواپیما، نیش مار سرازیرت می‌کند در کُما!
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که کشورهای صنعتی و در حال توسعه از اوایل هزاره سوم بیش از پیش نگران تامین دراز مدت انرژی بوده چرا که معتقدند قدرت های جهانی سعی دارند تا نقش بیشتری را در شبکه های جدید انتقال و توزیع انرژی ایفاء کنند.
ادامه مطلب
می توان درگیری کنونی را در سه نکته اصلی خلاصه کرد: ظلم تاریخی، نقش گاز و در آخر رهبری منطقه. برخی از طرف ها در برخی موضوعات و نکات حضور دارند و در برخی دیگر حضور ندارند، اما ترکیه در هر سه مسئله حضور دارد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران با جغرافیای چندین برابری بسیاری از کشورهای اروپایی بیش از ۶۵ برابر اتحادیه اروپایی منابع سوخت های فسیلی دارد و در قرن بیستم از تامین کنندگان شاخص انرژی اروپا بوده ولی از ابتدای هزاره سوم اتحادیه به بهانه های چندگانه حقوق بشری، برنامه صلح آمیز هسته ای، صنایع دفاعی و موشکی و محور مقاومت و بویژه تبعیت از آمریکا همکاری انرژی با کشورمان را محدود کرده و اگر چه در اسناد خود از الجزایر، ترکیه، آذربایجان، ترکمنستان، خاورمیانه و برخی کشورهای آفریقایی نام برده و در نسخه قدیمی سند نیز از ایران نیز به عنوان یک طرف بالقوه راهبردی در تامین انرژی اروپا نام برده شده بود، اما در سند جدید نام کشورمان حذف شده و تنها عبارت "برخی تامین‌کنندگان بالقوه دیگر انرژی" قید شده است.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: هر چند اروپایی ها دیگر نسبت به توسعه طلبی سرزمینی آلمان نگران نیستند ولی اکنون در آگاه و ناآگاه خود، نسبت به انضباط، شفافیت، پرکاری، دقت، تعلق به خاک، دفاع از زمامداران و از همه مهمتر قرارداد اجتماعی همیشه در حال تکامل آلمانی ها، غبطه می خورند. یک بار این نویسنده از یک رئیس جمهور آلمان سئوال کرد که چرا آلمان با این همه سرمایۀ اجتماعی بین المللی، نقش پررنگ تری در سطح جهانی ایفا نمی کند: او در پاسخ گفت: مردم آلمان اجازه نمی دهند.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه و بلاروس دو همسایه نزدیک با پیوندهای قومی و زبانی و برآمده از یک روند تاریخی واحد هستند که وحدتشان توسط اتحادیه اقتصادی اوراسیا با اتحادیه گمرکی و بازار واحد محکم تر شده است. روسیه تأمین کننده اصلی انرژی بلاروس بوده و در مقابل بلاروس مسیر ترانزیت مهمی برای نفت و گاز روسیه به مقصد غرب اروپا است.
ادامه مطلب