کارل بیلت در یادداشتی می نویسد: هنوز صحبتی را که ده ها سال پیش با صدراعظم سابق آلمان هلموت کهل، دولتمردی آگاه به تاریخ اروپا داشتم، به خاطر دارم. وی در بحث درباره لوکزامبورگ خاطرنشان کرد که آلمان امن است زیرا حتی کوچکترین همسایه آن را به عنوان یک دوست نزدیک می بیند. آلمان با گذشته خود کنار آمده است اما روسیه نه! تا زمانی که این اتفاق نیفتد، تمام اروپا، به ویژه خود روسیه، همچنان رنج خواهند برد.
ادامه مطلب
ولادیسلاو سورکوف، دستیار سابق رئیس جمهوری روسیه که یکی از معماران گروه های جدایی طلب در شرق اوکراین بشمار می رود، معتقد است: روسیه معاصر نمی تواند در مرزهای شکل گرفته در سال ۱۹۱۸ بعد از امضای معاهده صلح امضا شده با آلمان در برست باقی بماند. سورکوف این اندیشه را در مقاله خود با عنوان «چشم انداز مه آلود دنیای زشت» در فضای مجازی در ۱۵ فوریه مطرح کرد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ماجرای اختلاف میان روسیه، اوکراین و قدرت‌های غربی، مصداقی از کارتون گالیور است که به سرزمین لیلیپوت می‌آید و مردم لیلیپوت از وی می‌ترسند اما در نهایت با یکدیگر مصالحه می‌کنند و گالیور در خدمت لیلیپوت‌ها قرار می‌گیرد. پوتین همان گالیور است که اکنون قصد ورود به لیلیپوت یعنی اوکراین را دارد. البته این پایان ماجرا نیست، زیرا اوکراین مانند دروازه‌ای بسیار بزرگ برای روسیه است که به قلب اروپا کوچک بازگردد.
ادامه مطلب
محمدرضا بارز در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ژوزف استالین هیچ وقت فکر نمی کرد در سال ۱۹۳۲ به هنگام اجرای فرمان ایجاد قحطی تصنعی (هولودومور) برای از بین بردن استقلال طلبان اوکراین، درست ۹۰ سال بعد خلف اولیگارش او لقب آزاد کننده اوکراین را به او اعطا کند.
ادامه مطلب
ولادیمر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، جدایی دو منطقه جدایی طلب از اوکراین را به رسمیت شناخت. او همچنین پس از به رسمیت شناختن استقلال این دو منطقه واقع در شرق اوکراین، به اعزام نیرو به منطقه دستور داد و با این اقدام، بحرانی را که غرب نگران تبدیل شدن آن به یک جنگ تمام عیار است، تسریع کرد. در همین حال، سربازان اوکراینی در حالت آماده باش هستند و در نزدیکی شهری در دونتسک نگهبانی می دهند. (عکس ها توسط الکساندر اِرموچنکو و گلب گارانیچ گرفته و در رویترز به اشتراک گذاشته شده اند.)
ادامه مطلب
بدون شک بین این دو بحران جدی در جهان همپوشانی وجود دارد. اگر تلاش‌های دیپلماتیک برای حل بحران اوکراین پیچیده شود، فضای مثبت امروز در مورد ایران نیز شاید از بین برود.
ادامه مطلب
به سختی می توان پی برد که علل این وخامت اوضاع چه هستند. زیرا هر دو طرف یعنی آمریکا و روسیه به تناوب یکدیگر را به افزایش تنش ها متهم می کنند. واشنگتن چند هفته ای است که نزدیک بودن یک حمله از سوی روسیه و این امکان را که مسکو بتواند از هر بهانه ای برای مداخله با کمک نیروهای مسلح مستقر در مرز اوکراین بهره جوید، گزارش می دهد.
ادامه مطلب
دولت بایدن می‌تواند هر چقدر که می‌تواند تهدید کند. در نهایت نمی‌تواند روسیه را مجبور به عقب نشینی در قضیه اوکراین کند. چه نوع تحریم‌هایی می‌تواند بر روسیه اعمال کند در زمانی که پوتین توانسته است تمام کانال‌ها با چین را دوباره باز کند؟ فراتر اینکه سخنان اروپا درباره تحریم علیه روسیه در سایه نیاز اروپا به گاز روسیه بی معناست.
ادامه مطلب
آمریکای شکست خورده در افغانستان که نتوانست ایران را به شروط خود برای بازگشت به توافق هسته‌ای مجبور کند ممکن است به دنبال یک پیروزی نظامی به منظور بازپس گرفتن اعتبار خود باشد؛ اما مسئله حتمی این است که عرصه اوکراین مکان مناسبی برای این امر نیست.
ادامه مطلب
واقعیت این است که «افول بزرگ» دیپلماسی فرانسه، در پایان دوره ماموریت ژاک شیراک پس از «نه» فرانسوی ها به حمله امریکا به عراق، روابط نزدیک اندک با واشنگتن و اسرائیل آغاز شد و سپس در دوران نیکولا سارکوزی و در دوره فرانسوا اولاند به شدت افزایش یافت. امانوئل مکرون می‌خواست جلوی آن را در الجزایر، لبنان، عراق و خلیج فارس بگیرد اما اراده باوری و اشتیاق او نتیجه نداد. رئیس جمهوری در همه جا حاضر، دست و پا چلفتی است برای همین کاری از پیش نمی برد. برای مثال اشتیاق شدید او برای حل بحران لبنان بدون در نظر گرفتن پارامتر اجتناب‌ناپذیر ایران، بیانگر این است که او هوش دارد، اما روش ندارد.
ادامه مطلب