سید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در عدم همراهی انگلیس با قطعنامه پیشنهادی امریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران، احتمالا انگلیسی ها کار ترامپ را تمام شده می بینند. انگلیس اگر همراهی می کرد به نشانه اطمینان دادن به دولت ترامپ برای اقدام نظامی منظور می شد که، از نظر انگلیس شرایط مهیا نیست.
ادامه مطلب
کارزار اعمال فشار حداکثری ایالات متحده و اتخاذ رویکرد تقابلی از سوی ایران خطر درگیری نظامی بین دو طرف را افزایش داده است. منافع اروپا حکم می کند که این چرخه را بشکند. اروپا برای اینکه بتواند دیپلماسی خود را به شیوه موثرتری پیش ببرد، باید به درک عمیق تری از تمایلات، اولویت ها و عملکرد بلوک های قدرت در ایران دست یابد. اروپا از طریق مسائل اقتصادی و پرونده هسته ای می تواند ایران و ایالات متحده را به تعامل و مشارکت در مذاکرات معنادار با یکدیگر ترغیب کند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: موضوع مهمتر اینکه اروپا بجای تلاش برای اجرای توافقات و اسناد امضاء شده و تعهدات پیش بینی شده در برجام، با طرح توقعات غیرقانونی جدید و خارج از تعهدات توافقی ضربه مهلک دیگری به پیکر نیمه جان برجام زد و سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان با ارائه پیش نویس قطعنامه ای به شورای دوره ای آژانس بین المللی انرژی اتمی از طرفی بار دیگر بدعهدی خود را در روابط با جمهوری اسلامی ایران به نمایش گذاشتند و از سوی دیگر مهر تاییدی بر تداوم دنباله روی غیرمتعارف از سیاست های یک جانبه گرایانه آمریکا و اعمال فشار غیر قانونی و ناعادلانه بر کشورهای رقیب زدند.
ادامه مطلب
هیبت الله نژندی منش در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: . اگر کشوری مامور دیپلماتیک را دستگیر یا بازداشت کند در حالی که دارای مصونیت است، مرتکب نقض کنوانسیون وین در مورد روابط دیپلماتیک شده است. بنابراین، اقدام آلمان و بلژیک نقض صریح تعهد بین المللی شان است.
ادامه مطلب
عی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در عین حال که توجه اروپا به ایران در بعد اقتصادی بر دو محور اساسی بازار مصرف و تامین انرژی متمرکز است؛ ایران در کل تجارت خارجی اروپا سهمی کمتر از نیم درصد دارد و در طول ۴ دهه گذشته روابط تجاری ایران و اتحادیه اروپا با نوسانات زیادی همراه بوده است. البته در مورد دیگر شرکای تجاری ایران نیز وضعیت عمدتاً مشابه اروپاست.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: "ما در کوهپایه های جنگ سرد قرار داریم"؛ این سخنان هنری کیسینجر وزیر امور خارجه اسبق ایالات متحده هنگام مصاحبه با او در مجمع جدید اقتصادی بلومبرگ در نوامبر سال گذشته در پکن بود. وی ادامه‌دار شدن تنش‌های تجاری بین چین و آمریکا را موجب افزایش زمینه‌های وقوع جنگ نظامی بین دو کشور دانسته و عنوان داشته است که روابط بین این دو کشور به دلیل جدی بودن مشکلات بسیار تیره و تار خواهد شد، به گونه‌ای که به محض اینکه مذاکرات تجاری به بن‌بست واقعی برسد، درگیری نظامی دور از ذهن نخواهد بود.
ادامه مطلب
زبان بلاروسی ابزاری است در دست سیاستمداران به خصوص "الکساندر لوکاشنکو"، رئیس جمهور مادام العمر این کشور برای هویت یابی مجدد و مجزا از کشور روسیه! چالشی که مخالفان و موافقان بی شماری دارد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از مهمترین موضوعات این دوره می‌توان به برنامه‌های دول اروپایی در تبعیت از امریکا در اعمال مقررات محدود کننده علیه کشورمان تحت لوای موضوعات چالشی حقوق بشر، تروریسم، برنامه صلح آمیز هسته ای، توان نظامی و دفاعی بویژه ظرفیت موشکی و پهپادی، بحران های متنوع خاورمیانه ای بویژه موضوع فلسطین و حمایت از عراق در جریان جنگ عراق علیه ایران اشاره کرد، به طور کلی روابط ایران و اروپا در دوران پسا انقلاب اسلامی را می توان از دو دیدگاه ایرانی و اروپایی اشاره کرد
ادامه مطلب
هیبت الله نژندی منش در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با دیدن تیتر این یادداشت، شاید در ذهن شما سوال ایجاد شود که دادگاه اطفال به جرایم اطفال یعنی افراد انسانی زیر ۱۸ سال رسیدگی می کند. اما چرا این مرد ۹۳ ساله در دادگاه اطفال محاکمه شد؟ برونو دی نگهبان یکی از ارودگاه های آلمان نازی به نام اشتوتهاف (Stutthof) از سال ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۵ بود. وی متهم به معاونت در ۵۲۳۰ فقره قتل شده است. بیش از ۴۰ شاکی از ایالات متحده آمریکا، لهستان، فرانسه و رژیم اشغالگر قدس (اسرائیل) در محاکمه برونو علیه وی شهادت دادند. محاکمه برونو ۷۵ سال بعد از پایان جنگ جهانی دوم در اروپا، یکی از آخرین محاکمات یک نازی سابق است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به طورکلی علی رغم ادعاهای مطروحه مبنی بر گرایش شخصی رضا شاه و خصوصیات و روحیات فردی به آلمان ها، او هیچ گاه از محدود تعیین شده توسط استعمار انگلیس خارج نشد تا پایان جنگ جهانی دوم، تماس ایران با کشورهای اروپای غربی به چند کشور محدود بود، ولی سرانجام با انجام تحولات منجر به جنگ دوم جهانی و پیروزی‌های متناوب قوای آلمان، رضا خان بیش از پیش به آلمان ها نزدیک شد که نهایتاً با حمله متفقین و اشغال ایران در سال ۱۹۴۱ میلادی مقدمات خلع و تبعید وی فراهم شد.
ادامه مطلب