در شرایط کرونایی جهان، چین اهداف اقتصادی خود را در قاره سبز دنبال می‌کند. چشم بادامیها با کیف‌های پر از پول به اروپا رفته‌اند و شروع به سرمایه‌گذاری کرده‌اند. از بنادر خارجی در اقصا نقاط جهان تا خرید شرکت‌های در حال ورشکستگی اروپایی‌ها هدف چینی‌هاست.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه در سال ۲۰۱۴ در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما به دلیل یک اقدام غیرقانونی در ضمیمه کردن کریمه به خاک خود از گروه جی ۸ کنار گذاشته شد و از آن جایی که هنوز این قلمرو را در اختیار دارد، دولت های گروه تماس های قبلی ترامپ را برای پذیرش مجدد مسکو رد کرده اند.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیش بینی می شود تا پایان دوره نتانیاهو سطح تقابل بین رژیم صهیونیستی و اتحادیه اروپا روندی افزایشی داشته باشد. نگاه های اروپا گرایانه بنی گانتس نیز تا زمانی که وی فرد دوم در کابینه رژیم صهیونیستی تلقی شود با اقدام عملی برای بهبود روابط همراه نخواهد بود و کماکان انتظار می رود سطح تنش ها بین دو طرف بیشتر شود.
ادامه مطلب
حسین عسگریان به بهانه انتشار کتاب "آمریکا و جهان در مخاطره ما" در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به اعتقاد کیگن پوتین هیچگاه علاقه ای به ادغام روسیه در نظم جهانی لیبرال نداشته و از نظر وی سوریه و کریمه چیزهای بی اهمیتی در مقایسه با فروپاشی غرب لیبرال هستند.
ادامه مطلب
حسام الدین حجت زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بازتعریف مفهوم اوراسیا درواقع آنچه را که ولادمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، در سال ۲۰۱۰ از آن به‌عنوان «اروپای بزرگ‌تر؛ از لیسبون تا ولادی‌وُستوک» یاد کرد، تکمیل کرده است. برهمین‌اساس به‌نظر می‌رسد مداخله مسکو در اوکراین به سود مخالفان مسلح دولت کیِف از سال ۲۰۱۴، افزایش دخالت نظامی و تحرکات سیاسی روسیه در غرب آسیا و به‌ویژه در بحران سوریه و جنگ افغانستان پس از سال ۲۰۱۵، گسترش قابل ملاحظه روابط اقتصادی و نظامی کرملین با دولت «ناراندرا مودی» در هند و احتمالاً حضور فعال روسیه در مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ درزمینه برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی، همگی بر مبنای راهبرد «اوراسیای بزرگ‌تر» پوتین انجام شده‌اند.
ادامه مطلب
پاتریک ساهاکیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شیوع کویید ۱۹، نه تنها امنیت زیست محیطی در جهان به شمار می رود، بلکه تهدید امنیت اقتصادی نیز محسوب می شود. اما نکته مهم آن است که نگرانی ملت ها از شیوع و عدم همکاری دولت/ملت ها با یکدیگر، پدیده انتظار ملت ها از دولت ها، یک بار دیگر حس توسعه ناسیونالیست در ملت ها و محدودیت همکاری بازیگران عرصه بین المللی (دولت ها) را پیش روی دولتمردان قرار داد.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز نیز مانند گذشته و همچنین آینده پسا کرونا، چندجانبه‌گرایی تنها راهی است که اطمینان می‌بخشد همه در مدیریت امور جهانی مشارکت دارند. چندجانبه‌گرایی تنها ابزاری است که مشروعیت و مردم‌سالاری را تضمین می‌کند، به‌ویژه آن زمان که باید تصمیم‌گیری‌هایی خطیر مانند تغییر قوانین و هنجارهای جهانی انجام شود. آمریکا خود یکی از بنیان‌گذاران نظم چندجانبه‌گرای بین‌الملل بوده است و امروز چون آن را مغایر با منافع خود می‌یابد سعی در تخطی از قوانین دارد.
ادامه مطلب
محمد حسین کبریا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جرم و جنایتی را نمی توان یافت که منشاء آن اروپا نباشد؛ از برده داری، خود برتر بینی، تبعیض نژادی، رهبری کودتاهای خونین و غارت، چپاول و تجاوز و استثمار مردم کشورهای دیگر گرفته تا جنگ های خونین جهانی، تفتیش عقاید، گیوتین، شکنجه و آدم سوزی و یهود ستیزی و ... تماما منشاء اروپایی دارند. چه بسا اروپا بخاطر چنین گذشته بسیار تاریک و سیاه و با هدف به فراموشی سپردن یا جبران جنایات گذشته خود، امروز با فرار رو به جلو عَلَم حقوق بشر را برافراشته و خود را ناجی بشر جلوه می دهد.
ادامه مطلب
مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: تنها منجنیقِ یک جنبش سیاسی می‌تواند یک لیسانسه کشاورزی را به فرمانده کل اس‌اس مسلح، رئیس کل اداره اطلاعات، وزیر کشور و رئیس پلیس یک کشور تبدیل کند و از او «هاینریش هیملری» بسازد که ده‌ها اردوگاه را زیر نظر دارد و نیروهایش گریبان هر کسی را هر گوشه اروپا می‌توانستند بگیرند. منجنیق یک جنبش سیاسی می‌توانست فرد درس‌نخوانده و بی‌تخصصی مانند استالین را به رسته اول کشور پرتاب کند و فرمانروای بزرگ‌ترین امپراتوری تاریخ کند. و باز چنین منجنیقی می‌توانست جامعه را بجنباند و بجنباند و به غلیان درآورد تا خبرچین اداره اطلاعات ارتش بشود پیشوای آلمان!
ادامه مطلب
اگرچه ایالات متحده و اروپا عمدتا بر سر «جوهره» تحریم ها با یکدیگر اتفاق نظر دارند، در رابطه با اجرای آنها هم نظر نیستند. مشکل اصلی به تحریم های ثانویه ایالات متحده مربوط می شود که به تحریم های فرامرزی نیز مشهور است. این تحریم های ثانویه به ابزار اصلی برای نشان دادن و حتی دنبال کردن اهداف متفاوت سیاسی آمریکا و اروپا تبدیل شده اند.
ادامه مطلب