سید مهدی میرکاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بسیاری اعضای چهره‌های برجسته اتحادیه اروپا نگرانند که دولت محافظه‌کار بوریس جانسون منافع داخلی حاصل از انتخابات حزب محافظه‌کار در انگلستان را بر مصالح ملی بریتانیا در قبال اتحادیه اروپا ترجیح دهد.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی به نقد دکتر هوشنگ کریمی که در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی به نقد نظریه »اغفال» پرداخته بود، پاسخ داده است.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در یادداشتی می نویسد: ناظران سیاسی معتقدند با آمدن بایدن در کاخ سفید و تاکید بر مشورت و همکاری با اروپا، ۳ کشور اروپایی طرف مذاکره با جمهوری اسلامی ایران قادر به گشایش اقتصادی با جمهوری اسلامی ایران هستند؛ ولی باید مشخص شود چرا نمی‌کنند. به نظر می رسد برای تغییر رفتار آمریکا با جمهوری اسلامی ایران فشار بر انگلیس و فرانسه موثر واقع شود.
ادامه مطلب
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع اندیشه ورزان و متفکرین در بررسی نظریه روابط بین الملل به درستی بر این امر تاکید می کنند که فهم و درک درست و جامع از تحولات سیاست و روابط بین الملل نیازمند ابزار و سازوکاری است تا به مجموعه یافته ها و دانسته های ما نظم بخشد و "نظریه ها" دقیقا ًچنین کارکردی دارند. همچنین پدیده های بین المللی تحت تأثیر عوامل و متغیرهای متعددی هستند، لذا "نظریه ها" ملاک و معیارهای لازم برای تشخیص و انتخاب عوامل و متغیرهای مهم و اصلی را در اختیار ما قرار می دهند. اندیشمندان رشته و دیسیپلین ِ روابط بین الملل در بررسی کارکرد نظریه همچنین بر"مفیدیت و کاربردی" بودن آن نیز تاکید می کنند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه بسیاری از صاحبنظران در مورد آن توافق دارند این است که از یازده سپتامبر ۲۰۰۱ به بعد سیاست خارجی آمریکا نه فقط از منافع ملی بلکه از ارزش های مذهبی نیز فراتر رفته و جنبه ایدئولوژیک پیدا کرد. در حال حاضر یکی از نمادهای نقش دین در روابط و تعاملات بین المللی سفر بسیار مهم پاپ به عراق است که به شدت مورد توجه افکار بین المللی و پیروان اسلام و مسیحیت است.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سوئیس یکی از کهنسالترین دموکراسی های اروپای قاره ای است. قانون اساسی به عنوان اساس دولت ملی و قرارداد اجتماعی در سال ۱۸۴۸ تدوین شد. یعنی سال انقلاب های اروپایی که متاثر از آرمان های انقلاب کبیر فرانسه، مردم را به متن سیاست آورد و به تعبیری روند سیاسی را دموکراتیزه کرد. به رسمیت شناختن حقوق سیاسی یا حقوق شهروندی با اقرار به برابری تمام شهروندان سوئیسی، از هر فرهنگ و زبان و قومیت، تصریح شد. اما سکوت آن در مورد جنسیت، عملا باعث اخراج زنان از فرایند دموکراتیک شد و سوئیس عملا صاحب یک دموکراسی مردانه شد. این تناقض تا سال ۱۹۷۱ که زنان رسما واجد حق رای دادن شدند، پابرجا ماند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک دیدگاه زبان فارسی را زبان اندیشه، گفت و گو و زبان اسلام و انقلاب اسلامی در دنیای حاضر می داند. همان گونه که این زبان در شرق و دنیای اسلام، زبان دوم جهان اسلام لقب گرفته است که باید با تکیه بر روش‌ها و ابزار و فنون جدید آن را طوری سامان دهی و هدایت کرد که در کنار حفظ اعتبار تاریخی و گذشته خود؛ بر ویژگی های انحصاری و جذابت های خاص آن روز به روز افزوده شود.
ادامه مطلب
توافق هسته ای ایران دولت دونالد ترامپ را دوام آورد و اکنون امکان پیوستن دولت جدید جو بایدن به آن وجود دارد؛ اما این بدان معنا نیست که می توان به وضعیت پیش از خروج واشنگتن از توافق بازگشت. سال ها تحریم و قلدری نه تنها به موضع گیری شدیدتر پایتخت های سراسر جهان در برابر واشنگتن انجامیده، بلکه حقایقی را آشکار ساخته که باید با دیپلماسی فزاینده حل و فصل شوند که یعنی به رغم آنکه اروپایی ها و ایالات متحده بر سر اصول دستیابی به یک توافق دیگر با ایران اتفاق نظر دارند، اما هنوز مجبور به چانه زنی در مورد چگونگی انجام این کار هستند.
ادامه مطلب
توافق هسته ای ایران دولت دونالد ترامپ را دوام آورد و اکنون امکان پیوستن دولت جدید جو بایدن به آن وجود دارد؛ اما این بدان معنا نیست که می توان به وضعیت پیش از خروج واشنگتن از توافق بازگشت. سال ها تحریم و قلدری نه تنها به موضع گیری شدیدتر پایتخت های سراسر جهان در برابر واشنگتن انجامیده، بلکه حقایقی را آشکار ساخته که باید با دیپلماسی فزاینده حل و فصل شوند که یعنی به رغم آنکه اروپایی ها و ایالات متحده بر سر اصول دستیابی به یک توافق دیگر با ایران اتفاق نظر دارند، اما هنوز مجبور به چانه زنی در مورد چگونگی انجام این کار هستند.
ادامه مطلب
سید حسین طباطبایی نسب و ماندانا تیشه یار در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: به نظر می رسد که ایران می تواند بنیانگذار برنامه های علمی همگرایانه در سطح منطقه ای بوده و مشارکت دیگر کشورها را نیز برای همکاری جلب کند. این امر به گسترش روابط میان ایران و کشورهای اروپایی در قالب دیپلماسی علمی نیز یاری خواهد رساند. نمونه موفق سیاست همگرایی علمی منطقه ای را می توان در برنامه افق اروپا دید که حاصل برنامه ریزی و همکاری مشترک نهادهای علمی در ۲۷ کشور اروپایی است.
ادامه مطلب