اروپا

واشنگتن به فکر تنبیه پاریس

تهران توان بهره برداری از تنش کاخ الیزه و کاخ سفید در جهت منافع خود را ندارد

محسن جلیلوند در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد که ایران توان لازم دیپلماتیک برای بهره برداری از گسل سیاسی و دیپلماتیک شکل گرفته بین دو سوی آتلانتیک با محوریت کاخ الیزه و کاخ سفید اول در جهت تحقق و پیشبرد منافع خود به واسطه ارتقای روابط با فرانسه در ابعاد گوناگون را ندارد، چون اساسا تهران چیز دندان گیری برای معامله با پاریس ندارد که الیزه بخواهد آن را با روابط گسترده دیپلماتیک، اقتصادی، تجاری، امنیتی، دفاعی گسترده، کلان و راهبردی با آمریکا تاخت بزند.

ادامه مطلب

با لغو «قرارداد قرن» و بحران دیپلماتیک جدید

احساس فرانسه: امریکا خیانت کرد و سیلی زد

کسانی که در مورد این واقعیت که همکاری فرانسه با یک رئیس جمهوری دموکرات بسیار آسانتر از رئیس جمهوری جمهوری‌خواه است، توهم داشتند، آنها دیدند که یکی پس از دیگری این همکاری ها بر اساس حقایق محو شده اند. حدود یک ماه پیش شاهد عقب نشینی غیرمسئولانه و ناگهانی امریکا از افغانستان بودیم و حالا هم لغو قرارداد زیردریایی ها را شاهدیم. یک منبع دیپلماتیک در این باره می گوید: «ما نمی توانیم به تصمیم امریکا برای اخراج یک متحد از جمع متحدانش آن هم به این روش بی توجه باشیم.»

ادامه مطلب

سیگنال هایی که اوکراین از آن واهمه داشت

موفقیت پوتین در نورد استریم ۲ و خیز برای تحقق یک رویا

شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توافق بایدن با آلمان در برداشتن موانع باقی مانده در تکمیل خط لوله، برنامه دو دهه ای پوتین را برای ساختار شبکه های خط لوله گازی اوراسیا و با هدف تحمیل یک مدل همکاری اوراسیایی در اروپا با روسیه را به ثمر رسانده است. علیرغم موضع ثابت آلمان مبنی بر اینکه خط لوله یک پروژه تجاری است و نه سیاسی، قصد آشکار روسیه ایجاد اتحاد با آلمان و سپس اتریش، هلند و بلژیک علیه اروپای شرقی و شمالی بوده است. این جسورانه ترین تلاش روسیه برای تجزیه اتحادیه اروپاست و اثر ژئوپلتیک تکمیل این پروژه می تواند ویرانگر باشد. 

ادامه مطلب

اهداف پشت پرده پیمان امنیتی سه جانبه آمریکا، انگلیس و استرالیا چیست؟

بهترین فرصت برای تهران در سایه گسل پاریس با واشنگتن و لندن

سید وحید کریمی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون فرصت شکل گرفته برای ایران در سایه پیمان امنیتی- دفاعی آمریکا، انگلستان و استرالیا بر این باور است در این فضا که شاهد شکاف و گسل سیاسی و دیپلماتیک بین فرانسه با انگلستان، استرالیا و آمریکا هستیم و لندن سعی می‌کند با نگاه انگلوساکسونی مدنظرش مدیریت را از اتحادیه اروپا بگیرد، تهران می‌تواند بهترین استفاده را برای منافع خود داشته باشد و با ارسال یک هیئت دیپلماتیک مناسبات خود را با اتحادیه اروپا با محوریت فرانسه افزایش دهد.

ادامه مطلب

از الزام به ابتکار تا اقدام تاثیرگذار (بخش ۴۴)

دولت سیزدهم و روابط با اتحادیه اروپا

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که سیاست خارجی این قاره بویژه در نیمه دوم قرن بیستم مبتنی بر رویکرد اعتدالی و بین المللی گرایی، استقلال از امریکا و قرار دادن سیاست خارجی در خدمت سیاست داخلی بوده و این قاره بویژه در قالب شکل گیری و بسط اتحادیه اروپا روند حفظ ارزش های دمکراتیک و ملی را دنبال می کرده و به دیگر زبان سیاست خارجی بر حفظ و تامین منافع ملی در مسیر ارتقای امنیت و آرمان های بشری؛ رشد جامعه مدنی و بهبود رفاه مردم کشورهای عضو متمرکز بوده است.

ادامه مطلب

شوک آمریکا به شرکای یورآتلانتیک (بخش پایانی)

از استیلای برق آسای طالبان بر افغانستان تا ضرورت دیپلماسی روشن گری برای اروپا

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگرچه اتحادیه اروپا یکی از موفق ترین تجربه هـای صـلح جهـانی اسـت و در بـسیاری از طرح های صلح سازی در مناطق مختلف جهان حضور تاثیرگـذار داشـته اسـت، امـا برآینـد و نتیجه بیش از دو دهه تلاش و کمـک هـای توسـعه ای جامعـه جهـانی و اتحادیـه اروپـا بـه افغانستان، ناامید کننده است و آمارهای ذکر شده در بـالا بـا هیچکـدام از اهـداف و معیارهای ذکر شده در نظریات صلح سازی هم خوانی ندارد . البته محققان و پژوهشگران این حوزه دلایل متعددی را در توضیح عدم موفقیت و ناکامی سیاست های جـاری بـرای تعمیـق صلح، ثبات و توسعه در افغانستان ارائه می دهند.

ادامه مطلب

مهاجرین، ناجی «خودکشی جمعیتی» قاره سبز:

چرا اتحادیه اروپا شهروندان افغانستان را می برد؟

علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: زاران شهروند افغانستان با پروازهای اضطراری از فرودگاه کابل به کشورهای آمریکایی و اروپایی منتقل شدند و هزاران نفر دیگر توانسته اند با تسهیل شرایط برای کشورهای اشغالگر (سابق) ویزا دریافت کنند. این در حالی است که سازمان های مردم نهاد و بسیاری از احزاب اروپایی کارزارهای خود را برای انتقال تعداد بیش تری از افراد ادامه می دهند. در این مقاله سعی خواهیم کرد تا نگاهی به انگیزه های اتحادیه اروپا برای این مسئولیت پذیری ناگهانی بیاندازیم و به دنبال پاسخی برای این سوال باشیم: چرا کشورهای اروپایی شهروندان افغانستان را می برند؟

ادامه مطلب

معادلات جهانی دست خوش تغییر

ترکیه، روسیه و جایگاه ویژه ای که دریای سیاه پیدا کرده است

محمد یزدان پناه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: درواقع، بهره برداری ترکیه از انرژی موجود در دریای سیاه با تقویت موضع این کشور در سطح جهانی، هم حفظ آنکارا در داخل اتفاق ناتو را دشوار می سازد و هم روابط دوجانبه اش با روسیه را پیچیده تر می کند. برآیند این عوامل، حاکی از افزایش اهمیت ژئواکونومیکی  و ژئواستراتژیکی دریای سیاه در سیاست جهانی در سال های های پیش روست.  

ادامه مطلب

اروپا نگران تحولات است (بخش اول)

از استیلای برق آسای طالبان بر افغانستان تا شوک آمریکا به شرکای یورآتلانتیک

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعا معلوم نیست چرا یک ملت و یک سرزمین این گونه باید به آوردگاهی برای رقابت و تسویه حساب قدرت های بزرگ جهانی تبدیل شود. آیا افغانستان به دیاری نفرین شده در هزاره سوم تبدیل شده است؟ پاسخ هر چه باشد، هزینه انسانی این حوادث از میان انسان های بی گناه افغانی تامین می شود؟ 

ادامه مطلب

اندیشکده‌ها و دیپلماسی عمومی

چرا به اندیشکده ها احساس نیاز می شود؟

عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه نظرات تکمیلی و مهم رهبران جهان در باره آینده اقتصاد جهانی، گرمایش زمین، آینده ائتلاف‌ها و اتحادها و مسائل مربوط به امنیت بین‌الملل در اندیشکده‌ها مطرح می‌شود. آنها این کار را از طریق گزارش‌های عمومی، کنفرانس‌هایی که در مطالب بالا به آنها اشاره شد، سمینارها و پادکست‌ها و دیگر شیوه‌های انتشار اخبار و دانش در روابط بین‌الملل انجام می‌دهند. برای مثال کنفرانس امنیتی مونیخ  و اجلاس داووس تا حد زیادی حاصل ایده‌های اندیشکده‌ای است که امروز به عنوان بهترین فروم‌های سطح اول جهانی مطرح هستند.

ادامه مطلب