اروپا

اهداف پشت پرده پیمان امنیتی سه جانبه آمریکا، انگلیس و استرالیا چیست؟

بهترین فرصت برای تهران در سایه گسل پاریس با واشنگتن و لندن

سید وحید کریمی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون فرصت شکل گرفته برای ایران در سایه پیمان امنیتی- دفاعی آمریکا، انگلستان و استرالیا بر این باور است در این فضا که شاهد شکاف و گسل سیاسی و دیپلماتیک بین فرانسه با انگلستان، استرالیا و آمریکا هستیم و لندن سعی می‌کند با نگاه انگلوساکسونی مدنظرش مدیریت را از اتحادیه اروپا بگیرد، تهران می‌تواند بهترین استفاده را برای منافع خود داشته باشد و با ارسال یک هیئت دیپلماتیک مناسبات خود را با اتحادیه اروپا با محوریت فرانسه افزایش دهد.

ادامه مطلب

از الزام به ابتکار تا اقدام تاثیرگذار (بخش ۴۴)

دولت سیزدهم و روابط با اتحادیه اروپا

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که سیاست خارجی این قاره بویژه در نیمه دوم قرن بیستم مبتنی بر رویکرد اعتدالی و بین المللی گرایی، استقلال از امریکا و قرار دادن سیاست خارجی در خدمت سیاست داخلی بوده و این قاره بویژه در قالب شکل گیری و بسط اتحادیه اروپا روند حفظ ارزش های دمکراتیک و ملی را دنبال می کرده و به دیگر زبان سیاست خارجی بر حفظ و تامین منافع ملی در مسیر ارتقای امنیت و آرمان های بشری؛ رشد جامعه مدنی و بهبود رفاه مردم کشورهای عضو متمرکز بوده است.

ادامه مطلب

شوک آمریکا به شرکای یورآتلانتیک (بخش پایانی)

از استیلای برق آسای طالبان بر افغانستان تا ضرورت دیپلماسی روشن گری برای اروپا

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگرچه اتحادیه اروپا یکی از موفق ترین تجربه هـای صـلح جهـانی اسـت و در بـسیاری از طرح های صلح سازی در مناطق مختلف جهان حضور تاثیرگـذار داشـته اسـت، امـا برآینـد و نتیجه بیش از دو دهه تلاش و کمـک هـای توسـعه ای جامعـه جهـانی و اتحادیـه اروپـا بـه افغانستان، ناامید کننده است و آمارهای ذکر شده در بـالا بـا هیچکـدام از اهـداف و معیارهای ذکر شده در نظریات صلح سازی هم خوانی ندارد . البته محققان و پژوهشگران این حوزه دلایل متعددی را در توضیح عدم موفقیت و ناکامی سیاست های جـاری بـرای تعمیـق صلح، ثبات و توسعه در افغانستان ارائه می دهند.

ادامه مطلب

مهاجرین، ناجی «خودکشی جمعیتی» قاره سبز:

چرا اتحادیه اروپا شهروندان افغانستان را می برد؟

علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: زاران شهروند افغانستان با پروازهای اضطراری از فرودگاه کابل به کشورهای آمریکایی و اروپایی منتقل شدند و هزاران نفر دیگر توانسته اند با تسهیل شرایط برای کشورهای اشغالگر (سابق) ویزا دریافت کنند. این در حالی است که سازمان های مردم نهاد و بسیاری از احزاب اروپایی کارزارهای خود را برای انتقال تعداد بیش تری از افراد ادامه می دهند. در این مقاله سعی خواهیم کرد تا نگاهی به انگیزه های اتحادیه اروپا برای این مسئولیت پذیری ناگهانی بیاندازیم و به دنبال پاسخی برای این سوال باشیم: چرا کشورهای اروپایی شهروندان افغانستان را می برند؟

ادامه مطلب

معادلات جهانی دست خوش تغییر

ترکیه، روسیه و جایگاه ویژه ای که دریای سیاه پیدا کرده است

محمد یزدان پناه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: درواقع، بهره برداری ترکیه از انرژی موجود در دریای سیاه با تقویت موضع این کشور در سطح جهانی، هم حفظ آنکارا در داخل اتفاق ناتو را دشوار می سازد و هم روابط دوجانبه اش با روسیه را پیچیده تر می کند. برآیند این عوامل، حاکی از افزایش اهمیت ژئواکونومیکی  و ژئواستراتژیکی دریای سیاه در سیاست جهانی در سال های های پیش روست.  

ادامه مطلب

اروپا نگران تحولات است (بخش اول)

از استیلای برق آسای طالبان بر افغانستان تا شوک آمریکا به شرکای یورآتلانتیک

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعا معلوم نیست چرا یک ملت و یک سرزمین این گونه باید به آوردگاهی برای رقابت و تسویه حساب قدرت های بزرگ جهانی تبدیل شود. آیا افغانستان به دیاری نفرین شده در هزاره سوم تبدیل شده است؟ پاسخ هر چه باشد، هزینه انسانی این حوادث از میان انسان های بی گناه افغانی تامین می شود؟ 

ادامه مطلب

اندیشکده‌ها و دیپلماسی عمومی

چرا به اندیشکده ها احساس نیاز می شود؟

عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه نظرات تکمیلی و مهم رهبران جهان در باره آینده اقتصاد جهانی، گرمایش زمین، آینده ائتلاف‌ها و اتحادها و مسائل مربوط به امنیت بین‌الملل در اندیشکده‌ها مطرح می‌شود. آنها این کار را از طریق گزارش‌های عمومی، کنفرانس‌هایی که در مطالب بالا به آنها اشاره شد، سمینارها و پادکست‌ها و دیگر شیوه‌های انتشار اخبار و دانش در روابط بین‌الملل انجام می‌دهند. برای مثال کنفرانس امنیتی مونیخ  و اجلاس داووس تا حد زیادی حاصل ایده‌های اندیشکده‌ای است که امروز به عنوان بهترین فروم‌های سطح اول جهانی مطرح هستند.

ادامه مطلب

دردسر سقوط کابل برای لندن

بایدن با سیاست افغانستان خود عرصه را به جانسون تنگ کرد

در بریتانیا، خروج آشفته از افغانستان با بحران سوئز در سال ۱۹۵۶ قیاس می شود که طی آن، با تحقیر مجبور به خروج از مصر شد چون نتوانسته بود جمال عبدالناصر، رهبر ملی گرای آنجا، را از قدرت برکنار کند. مشکل این است که بریتانیا درباره زمان یا تاکتیک های خروج از افغانستان حرف چندانی برای گفتن نداشت و این در حالی است که پس از ایالات متحده، دومین تلفات بالا در میان کشورهای غربی در جنگ افغانستان را متحمل شده. این مساله خجالت آور سبب تلخی کام و دلخوری مقامات انگلیسی از جمله نخست وزیر بوریس جانسون از رئیس جمهوری جو بایدن شده است. برخی می گویند رفتار بایدن شبیه دونالد ترامپ است که اهمیتی به متحدان آمریکا نمی داد. روری استوارت، وزیر سابق بریتانیا با تجربه طولانی در امور افغانستان، گفت: «او تنها متحدان افغان آمریکا را تحقیر نکرد؛ او متحدان غربی آمریکا را نیز با به نمایش گذاشتن ناتوانی آنها، تحقیر کرد.»

ادامه مطلب

قرارداد پاری سن ژرمن با اسطوره فوتبال، آخرین بازی قدرت دوحه در بحبوحه بازی های جام جهانی ۲۰۲۲ است

لیونل مسی، قطر و نبرد خلیج فارس برای قدرت نرم فوتبالی

ناصر الخلیفی، تاجر قطری و رئیس پاری سن ژرمن هم حضوری برجسته، از مذاکرات اولیه انتقال تا کنفرانس مطبوعاتی مورد انتظار مسی در پاریس داشته است. خلیفی ریاست «سرمایه گذاری ورزشی قطر (QSI)» را بر عهده دارد که این باشگاه فرانسوی را در سال ۲۰۱۱ خریداری کرده و با خرج بیش از یک میلیارد دلار از آن زمان تاکنون، آن را به یکی از بهترین تیم های اروپا تبدیل کرده است. «سرمایه گذاری ورزشی قطر» زیرمجموعه صندوق ثروت ملی این کشور است که توسط خانواده آل ثانی تاسیس و اداره می شود. دوحه تنها ۱۶ ماه قبل از جام جهانی ۲۰۲۲ در قطر قراردادی را با بزرگترین بازیکن تمام دوران به امضا رسانده است – این کشور باز هم از فوتبال برای قدرت نمایی در عرصه جهانی استفاده کرد.

ادامه مطلب

اهمیت برند سازی با تمرکز بر دانش بنیان ها (بخش ۴۳)

الگو سازی نوین در همکاری با اروپا

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برآوردها نشان می‌دهد شرکت‌های دانش‌بنیان ایران، از ابتدای شکل‌گیری تا پایان سال ۱۳۹۷ رقمی معادل ۶ هزار میلیارد تومان فروش داشته‌ و تلاش چشمگیری را برای داشتن سهم در صادرات کشور به کار برده اند و براساس آخرین آمار صادراتی؛ مجموعه ۴۵۰ شرکت دانش بنیان یعنی ۷ درصد از کل دانش بنیان ها در کنار حدود ۲۰۰ مرکز رشد و حدود ۲۰۰ شتاب دهنده و مرکز رشد خصوصی؛ ، به حدود یک میلیارد دلار صادرات دست پیدا کرده اند و توسعه صادرات محصولات دانش‌بنیان در کنار مزیت‌های قابل ذکری چون افزایش رقابت‌پذیری شرکت‌ها، کمک به توسعه فناوری و…، می‌تواند مسیر توسعه روابط تجاری و صادرات سایر محصولات با برندهای ایرانی را تسهیل کند.

ادامه مطلب