اولویت های اروپا برای جایگزینی گاز روسیه

دیپلماسی ایرانی: از روز 1 ماه آوریل، روسیه پذیرش پرداخت های گازی از کشورهای غیر دوست به روبل را آغاز کرد تا از تسویه حساب های به دلار و یورو دوری کند. در روسیه امتناع از اجرای عملیات به ارز روسیه به عنوان عدم اجرای تعهدات براساس قراردادها ارزیابی می شود. از روز 27 ماه آوریل، شرکت «گاز پروم» صادرات گاز به بلغارستان و لهستان را به خاطر عدم پرداخت ها متوقف کرد. در حال حاضر، اروپایی ها به دنبال صادر کنندگان جایگزین هستند. رتبه نخست در فهرست آنها، آذربایجان قرار دارد.

 در بلغارستان تصریح می کنند که کمبود گاز نخواهند داشت. حتی، قبل از آغاز عملیات ویژه روسیه در اوکراین، صوفیه توافقنامه مربوط به واردات یک میلیارد متر مکعب گاز آذربایجان را در یک سال و از طریق کوریدور گاز جنوبی امضا کرده بود.

صربستان نیز احتمال دارد، از خرید گاز از روسیه امتناع کند و به گاز آذربایجان امیدوار است، اما باید صبور باشد. ارسال از طریق بلغارستان و خط لوله ای که با بودجه اتحادیه اروپا تامین می شود، انجام خواهد شد. ساخت این خط لوله در اوایل سال آغاز شده و قرار است، تا اکتبر سال 2023 میلادی به پایان برسد.

 بخشی از تقاضای رو به رشد را می توان با ال ان جی تحویلی توسط تانکرها تامین کرد، اما روشن است که همه افراد مورد نیاز، گاز دریافت نخواهند کرد. در حال حاضر، یکی از گزینه ها، توسعه صادرات آذربایجان است که البته، پتانسیل آن چندان کم نیست.

گزینه دیگری نیز وجود دارد که مورد توجه تحلیلگران قرار گرفته و نیازی به احداث زیر ساخت جدید ندارد. در دسامبر سال گذشته، آذربایجان با ترکمنستان قرارداد سوآپ منعقد کرد که براساس آن، این کشور متعهد می شود، سالانه دو میلیارد متر مکعب گاز به شمال شرق ایران ارسال کند و تهران نیز حجم مشابهی را از شمال غرب به آذربایجان ارسال کند و از این طریق، به این کشور کمک شود تا حجم مورد نیازش را تامین کند. قرارداد سوآپ می تواند، تا 6 میلیارد متر مکعب در سال افزایش یابد و گاز اضافی به ترکیه و اروپا صادر شود.

 ظرفیت آزاد ترانزیت گاز ترکیه 5-4 میلیارد متر مکعب در سال است. می توان از آن برای تامین گاز اضافی به اروپا استفاده کرد. اگرچه، حجم آن کم است، اما برای پاسخگویی به تقاضای برخی از کشورهای اروپایی کافی است. مهم ترین مورد این است که از لحاظ فنی، همه چیز ساده است و اجرای طرح زمان زیادی نمی برد.

علاوه بر ظرفیت آزاد، شبکه گاز ترکیه دارای دو شاخه صادراتی جداگانه است: شاخه کوچک تر به بلغارستان و شاخه بزرگ تر به یونان منتهی می شود. بر خلاف SGC که با ظرفیت کامل کار می کند و نیاز به توسعه دارد، دو خط لوله گاز رسانی اضافی امکاناتی را فراهم می کنند.

خط لوله گاز رسانی به بلغارستان فقط در تابستان قابل استفاده است، یعنی زمانی که تقاضا برای گاز در ترکیه کم است. ظرفیت خط لوله گاز رسانی به یونان کاملا رایگان است و می توان، در تمام طول سال از آن استفاده کرد.

منبع : وستی کافکازا