جنگ قره باغ

خواب آشفته کی‌یف با کمک آنکارا تعبیر نمی شود

الگوبرداری از جنگ قره باغ؛ خطای راهبردی اوکراین

قهرمان نورانی درآباد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بعات حمایت از اوکراین برای اردوغان بسیار سنگین خواهد بود. حتی ناتو و آمریکا در صورت وقوع جنگ قادر به حمایت همه جانبه از اوکراین نخواهند بود. لذا ریسک گزینه نظامی با هدف احیای تمامیت ارضی کشور برای اوکراین بسیار بالاست، حتی امکان دارد کی‌یف کنترل شرق کشور را برای همیشه از دست بدهد و روسیه استقلال دونباس را به رسمیت بشناسد و یا این که آن منطقه را به خاک خود ملحق کند، همان اتفاقی که در سال ۲۰۱۴ میلادی برای شبه جزیره کریمه افتاد.

ادامه مطلب

شیوه تازه ای از جنگ که کم‌هزینه‌تر است

نقش برجسته پهپادها در جنگ های اخیر قره باغ و منطقه

برای کشورهایی که در جستجوی شکستن بن بست های دیرینه ژئوپلتیک هستند، پیدایش هواپیماهای بدون سرنشین مسلح نسبتا ارزان و با قابلیت خوب، جانشینی وسوسه انگیز است. این ابزارها می توانند به کشورها در تصرف سریع سرزمینی، سرکوب و مجازات مخالفان کمک کنند.

ادامه مطلب

منافعی که روسیه و ترکیه بردند و هزینه هایی که ایران داد

قره باغ کوهستانی، کریمه و کالینینگراد

قهرمان نورانی درآباد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: درست است که بر اساس مفاد توافقنامه سه جانبه، پنج سال پس از امضای بیانیه ترک مخاصمه در صورتی که یکی از طرفین مناقشه خواستار خروج نیروهای نیروهای روسی از منطقه بشود آنها ملزم به خروج از قره باغ و کریدور لاچین هستند اما تحرکات گسترده روسیه در این منطقه از روز برقراری آتش بس تاکنون حکایت از امر دیگری دارد. 

ادامه مطلب

پاسخ صادق ملکی به رئیس جمهور ترکیه

اردوغان، فردا روز دیگریست

صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر دیروز صفویه، آذربایجان و در وسعتی وسیع‌تر ایران با انتخاب تشیع توانست مهمترین موُلفه قدرت عثمانی را به چالش بکشد، امروز نیز اردوغان و پیروانش بدانند که آذربایجانیان به عنوان پیش قراولان ایران آنچنان استوار ایستاده‌اند که به قول آن زن مشروطه خواه آذری خاک می خورند اما خاک به دشمن نمی‌دهند. 

ادامه مطلب

تاملی بر رویکرد نیکول پاشینیان در قبال مناقشه ناگورنو- قره باغ

چه شد پاشینیان باخت؟

ولی کالجی در یادداشتی می نویسد: نوع رویکرد نیکول پاشینیان به عنوان نخستین «غیر قره باغی» در راس قدرت اجرایی ارمنستان در سه دهه گذشته در قبال مناقشه ناگورنو- قره باغ چگونه بوده است و این که پاشینیان از می ۲۰۱۸ که بر موج اعتراضات «نه به سِرژ» به قدرت رسید چه رویکردی را در قبال این مناقشه دیرپای قومی- سرزمینی طی کرد که منجر به ناکامی نظامی و سیاسی ارمنستان در نوامبر ۲۰۲۰ شد؟

ادامه مطلب

روابط أنکارا با باکو ماهیت سیاسی - اقتصادی دارد

اهداف ترکیه از نقش‌آفرینی در مناقشه قره‌باغ

دکتر قدیر گلکاریان در یادداشتی می نویسد: آذربایجان برای امنیت انرژی ترکیه بسیار اهمیت دارد و در اقتصاد بیمار ترکیه به عنوان منبع اصلی انرژی محسوب می‌شود. واردات گاز ترکیه از آذربایجان در نیمه اول سال ۲۰۲۰، ۲۳ درصد افزایش یافت. سوکار، شرکت دولتی نفت آذربایجان به بزرگ‌ترین سرمایه‌گذار خارجی در ترکیه تبدیل‌شده است.

ادامه مطلب

واقعیت های جدیدی که ایروان درک نکرد

درس های شکست ارمنستان

ارمنستان یک سوم آذربایجان جمعیت دارد و فاقد منابع طبیعی و موقعیت ژئوپولیتیکی کلیدی این کشور است، با این حال در اوایل دهه ۱۹۹۰ جنگ را عمدتا به خاطر دو فاکتور برد: ناآرامی داخلی آذربایجان و پشتیبانی روسیه از ایروان. این فاکتورها به ارمنستان کمک کردند کنترل ناگرونو-قره باغ و نیز بخش های بزرگ‌تری از اطراف آن را که منزلگاه ۷۵۰۰۰۰ آذربایجانی بود که مجبور به فرار شدند، به دست گیرد. این پیروزی یک حس برتری نظامی در  داخل ارمنستان ایجاد کرد که تا ماه گذشته ادامه پیدا کرد. اما به زودی معلوم شد که ارمنستان لقه ی بزرگ‌تری از دهنش برداشته است.

ادامه مطلب

با به میدان آمدن ترکیه ایران چه می تواند بکند؟

ضربان قره باغ در دست پوتین

از همان ابتدای آغاز جنگ قره باغ، مسکو توجه ویژه ای به توسعه رویدادها در این منطقه نشان داد. مراحل اولیه برای امضای توافقنامه پیرامون قره باغ آغاز شده است. به گفته دمیتری پسکوف، نقش پوتین در امضای این توافقنامه بسیار کلیدی است. در این رابطه، پرسش های بسیاری پیرامون شرایط توافق مطرح می شود.

ادامه مطلب

تهران کارنامه قابل قبولی داشته است

ایران و بحران قره باغ

صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: خودکرده را پشیمانی نیست. برنده و بازنده بودن در یک بحران امری آنی نبوده و زنجیروار به سیاست های کلان و خُرد کشورها ارتباط دارد. وقتی مشغول بازی بزرگتر از ظرفیت خود باشید، از بازی های در اندازه قامت خویش باز می مانید. با توجه به این سخن، سیاست ایران در ارتباط با بحران قره باغ با مد نظر قراردادن شرایط داخلی و فشارهای ناشی ازتحریم ها و به طور کلی خطرات مترتب بر امنیت ملی ایران از سمت ها و نواحی مختلف، رویکردی قابل قبول بوده است.

ادامه مطلب

ضرورت پاسخگویی به تهدیدات نوظهور ژئوپولیتیکی در شمال و جنوب کشور

ایران در برابر دست انداز پوتین - اردوغان - علیف

بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشورمان علیرغم دستیابی به مولفه های نسبی قدرت، لیکن تحت مضائق و فشارهای سیستماتیک چندساله اخیر به شدت فرسوده و منفعل شده و تا حد زیادی از تاثیرگذاری و بازدارندگی در جوار مستقیم خود بازمانده است. آن در جنوب و در همسایگی با شیوخ دشمن و اسرائیل، و این هم اینک دست اندازی پوتین و اردوغان و علیف در شمال. شاید بتوان گفت که انفعال و تماشاگری اخیر تهران به فعال مایشایی روسیه و ترکیه و اسرائیل در دست اندازی به ژئوپولیتیک منطقه، دستکاری در مرزهای جغرافیایی، ایجاد کریدورهای محدود کننده به ضرر ایران و دامن زدن به تنش های قومی، تغییر و تحول کوچکی نیست.

ادامه مطلب

احساس خیانت ارامنه از رفتار بدون مشورت پاشینیان

توافق صلح قره باغ برای ارمنستان آتش زیر خاکستر است

گقارد منصوریان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در تاریخ ۹ نوامبر نیمه شب خبری دو کشور و جامعه بین الملل را غافلگیر کرد. توافق نامه صلحی بین طرفین درگیر با میانجیگری روسیه به امضاء رسید. توافقی که می توان از آن فقط به عنوان یک مسکن کوتاه مدت یاد کرد که غرور ملی ارامنه را خدشه دار کرد. این توافق جامعه ارامنه دیاسپورا در انزجار فرو برد و ناآرامی در ارمنستان را موجب شد. ارامنه، نیکول پاشینیان، نخست وزیر کشورشان را یک وطن فروش و خائن قلمداد می کنند که بدون هماهنگی با احزاب و حتی رئیس جمهوری به چنین تصمیمی حیاتی اقدام کرده و امنیت ملی را به مخاطره انداخته است. 

ادامه مطلب

صلح در مرزها برای تهران مهم است

مناقشه قره باغ و تاثیر آن بر امنیت ملی ایران

پارسا جعفری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نظر به اینکه کشمکش و درگیری جمهوری های آذربایجان و ارمنستان در منطقه قره باغ در مرزهای شمال غربی ایران قرار گرفته، بدیهی است تداوم و تشدید بحران، امنیت ملی و منطقه ای ما را مستقیما تحت الشعاع خود قرار می دهد. اصابت برخی از خمپاره ها و موشک های طرفین به اشتباه در خاک ایران خود گویای این مطلب است که نشان دهد تا چه اندازه خطرات این جنگ به ایران نزدیک است.

ادامه مطلب

سیاست خارجی ایران و برخورد تمدن‌ها به کام ترکیه و اردوغان!

ترکیه، دولت عایق یا دولت آتش افروز نظام بین‌الملل؟

اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشور ترکیه که بنا بر نظریه "دولت عایق" باری بوزان می‌توانست به عنوان یک کشور عایق میان مجموعه‌های امنیتی و سیاسی منطقه‌ای عمل کند، کاهش اختلافات میان بازیگران متعدد به‌خصوص قدرت‌های بزرگ در آسیای جنوب غربی و شمال آفریقا را سبب شود، طی یک دهه اخیر به یک آتش‌افروز ستیزه‌جو در تمام مجموعه‌های امنیتی و سیاسی منطقه تبدیل شده و خود عامل اصلی بی‌نظمی و تنش‌آفرینی در نظام جهانی بوده است.   

ادامه مطلب

شویی پرهزینه با اهدافی صرفا سیاسی

بر خلاف نظرسنجی ها شواهد بین المللی از انتخاب دوباره ترامپ حکایت دارد

موحد زاهدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انتخابات امریکا و شرایط بین المللی اگرچه شواهد ظاهری چون نظرسنجی ها و پروپاگاندای رسانه های بزرگ غرب از ماه ها پیش پیروزی بایدن را نوید داده اند، اما به نظر می رسد ‌شواهد میدانی در حوزه بین المللی همچنان به تداوم آمریکای ترامپ اشاره دارد. 

ادامه مطلب

یادداشت اختصاصی از سوریه

ترکیه با انتقال مزدور، روی جنگ قره باغ حساب کرده است!

عبدالله السامر در یادداشتی اختصاصی از سوریه برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترکیه به بی اعتنایی به قوانین بین المللی با هدف تمرکز تلاش ها برای اجرای سیاست عثمانی گری در قفقاز ادامه می دهد و تلاش دارد صرف نظر از نتایج جنگ قره باغ مواضع و نفوذ خود را در مناطق قفقاز جنوبی تقویت کند.

ادامه مطلب

قومیت های خاورمیانه؛ از فرصت همگرایی تا تهدید واگرایی

توطئه «بالکینازسیون» برای قره باغ و منطقه

رضا مقاتلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایده "بالکانیزاسیون" که همواره مدنظر سرویس ها و نهادهای اطلاعاتی، نظامی و امنیتی اسرائیل و ایالات متحده در ارتباط با دشمنی واحد برای آنان به نام ایران است در قضیه کنونی مناقشه قره باغ به خوبی رخ نمایان کرده است و با طرح ادعای حمایت ایران از ارمنستان در این مناقشه به دنبال تحریک قومیت آذری های فراوان ایران علیه حکومت مرکزی برآمده اند. 

ادامه مطلب

در پاسخ به آنچه پیدا و آنچه پنهان است

نقدی بر یادداشت «ناگفته های جنگ قره باغ»

آرسن نظریان در یادداشتی که برای دیپلماسی ایرانی از هلند نوشته است، می نویسد: مقاله مورد نقد ما باوجود نگاشته شدن توسط روزنامه نگار مجرب و سردبیر تارنمایی که ظاهرا باید بر امور دیپلماسی اشراف و احاطه داشته باشد، دارای اشتباهات فاحشی از لحاظ اطلاعات مورد استفاده است که نشان می دهد نویسنده، مثل اکثریت اصحاب رسانه ای ایران، از اخبار و اطلاعات فقط یک طرف مناقشه، یعنی جمهوری آذربایجان، استفاده کرده و هیچ توجهی به آنچه طرف دیگر می گوید نداشته است.

ادامه مطلب

جنگ قره باغ؛ تعارض ایده ئولوژیک یا جنگ منافع

ترکیه در جنگ آذربایجان و ارمنستان چه می کند؟

امیر سجادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جنگ فعلی میان آذربایجان و ارمنستان عرصه خوبی را برای راستی آزمایی دو دیدگاه مزبور فراهم کرده است. قرار گرفتن ترکیه، کشوری سنی مذهب با زمامدارانی دارای تمایلات اسلام سَلَفی و از جنس قرائت اخوان المسلمین در کنار آذربایجان، کشوری شیعی مذهب با رهبرانی به لحاظ فکری لائیک، گویاترین دلیل بر ابطال دیدگاه «سیاست بسط ایده ئولوژیک اسلام اخوانی» توسط زمامداران آنکارا است.

ادامه مطلب

از اصابت خمپاره به خاک ایران متاسفیم

نیکول پاشینیان: ترکیه درصدد احیای امپراطوری عثمانی است/استفاده از پهپادهای اسرائیلی از وجود عامل خارجی حکایت دارد

نیکول پاشینیان در این گفت وگو می گوید: به وضوح قابل مشاهده است که ترکیه دائم در تلاش است تا آتشبس برقرار نشود چون اهداف ترکیه بسیار گسترده است. مساله ترکیه نه فقط قره باغ بلکه حضور در منطقه قفقاز جنوبی است و من باید تاکید کنم این سیاست احیای امپراتوری است که ترکیه درصدد گسترش نفوذ خود به سمت شرق، شمال، جنوب و جنوب شرقی قره باغ است که این سیاست تاثیر مستقیمی بر همه کشورهای منطقه میگذارد و کشورها باید این واقعیت  را در نظر بگیرند و موضع خود را در قبال این رویکرد مشخص کنند.  

ادامه مطلب

انگیزه منفعت طلبانه تل آویو در گسترش روابط با باکو

اسرائیل در کجای قره‌باغ ایستاده است؟

حمید خوش آیند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اسرائیل، بازیگر فعال قره‌باغ اسرائیل یکی از بازیگران اصلی و فعال در حوزه «تهیه آتش» منازعه قره‌باغ است که پیشاپیش و به خوبی این نقش را از طریق فروش‌های گسترده تسلیحاتی به آذربایجان، ایفا کرده؛ دولت آذربایجان یکی از مشتریان مهم تسلیحاتی اسرائیل است.

ادامه مطلب

چرا سازمان امنیت از حل بحران عاجز است؟

گره قره باغ

پرهام پوررمضان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: . اما در این جا پرسشی مطرح می شود که اساسا چرا سازمان امنیت سازمان ملل نمی تواند در کاهش یا از بین بردن این بحران عملکرد شایان ذکری را از خود نشان دهد. برای پاسخی کوتاه به این سوال باید اشاره کرد که دلیل این امر در آن است که این سازمان استقلال خود را از دست داده است و همواره باید  بر طبق نظر و رای قدرت های هژمون باشد. 

ادامه مطلب

نگاهی متفاوت به جنگ قره باغ

تووز جبهه جدید درگیری آذربایجان و ارمنستان

شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به زیرساخت های ژئواستراتژیک منطقه تووز، درگیری میان دو کشور حاصل منافع اقتصادی یک طرف یعنی آذربایجان و منافع سیاسی طرف دیگر یعنی ارمنستان است.

ادامه مطلب

تبیین واقعیات روابط جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان

کمک ایران به ارمنستان دستاویز دروغی است برای توجیه حضور تکفیری ها در قره باغ (بخش سوم)

محمد حسین نامدار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سوء استفاده رژیم صهیونیستی با توجه به روابط استراتژیک با جمهوری آذربایجان و بواسطه گسترش روابطش با ارمنستان، نگرانی دیگر جمهوری اسلامی ایران است که به طرفین درگیری گوشزد شده است. هر چند ایران مواضع اصولی خود در قبال تمامیت ارضی همسایگان دارد، ولی نمی تواند نسبت به زمینه سازی همسایگان برای حضور رژیم اشغالگر قدس در نزدیکی مرزهای خود بی تفاوت باشد.

ادامه مطلب

قبض و بسط هژمونی ترکیه در آسیای جنوب غربی

ترکیه بمب گذار انتحاری روابط بین الملل

اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از مؤلفه‌های اصلی تنش‌آفرینی و تقویت منازعات و تنش‌ها در این منطقه را می‌توان دولت ترکیه به ریاست رجب طیب اردوغان دانست که نقش یک بمبگذار انتحاری در روابط بین‌الملل آسیای جنوب غربی را دارد.

ادامه مطلب

نکاتی چند نسبت به مواضع مسکو

تهدید پوتین نسبت به قره باغ قابل تامل است

موحد زاهدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه سرانجام پس از گذشت چندین روز از جنگ قره باغ در مورد آن موضع خود را این گونه اعلام کرد که اگر جنگ به خاک ارمنستان کشیده شود روسیه (بنا بر پیمان‌های موجود) دخالت خواهد کرد. این موضع هر چند کوتاه به همراه سکوت نسبتا طولانی در قبال جنگ جاری حاوی نکات مهمی است.

ادامه مطلب

آنچه پیدا و آنچه پنهان است

ناگفته های جنگ قره باغ

علی موسوی خلخالی می نویسد: ایران با وجود حمایتی که از آذربایجان در طول تمامی این سال ها داشته متعجب است چرا همچنان باکو حاضر نیست به تهران اعتماد کند! همچنین برای ایران قابل هضم نیست که چرا آذربایجان اصرار دارد اسرائیل را در کنار خود حفظ کند در حالی که نمی خواهد درک کند که این رژیم نیات حسنه ای ندارد!

ادامه مطلب

امنیت انرژی اروپایی ها مورد تهدید است

نگرانی عمیق اروپا از جنگ آذربایجان و ارمنستان

بهروز نامداری در یادداشتی می نویسد: هرچند کشورهای آذربایجان و ارمنستان پیش از این در دهه ۱۹۹۰ و سال ۲۰۱۶ با یکدیگر وارد جنگ تمام عیار بر سرمنطقه قرباغ شده اند اما آنچه جنگ کنونی بین دو کشور را از دو جنگ پیشین متمایز می کند وجود خطوط انتقال نفت و گاز در حاشیه محل درگیری بین دو کشور در منطقه تووز(Tovuz) است. تووز منطقه ای است که خطوط حیاتی انرژی صادراتی آذربایجان به اروپا در کریدوری تحت عنوان کریدور شرق – غرب یا ترانس – اوراسیا از آن عبور می کند. این خطوط شامل خط انتقال نفت باکو –تفلیس - جیهان (BTC)  و خط لوله گاز قفقاز جنوبی(SCP) که تنها تامین کننده گاز خط لوله ترانس آناتولی یا TANAP است.

ادامه مطلب

تبیین واقعیات روابط جمهوری اسلامی ایران با جمهوری آذربایجان

با وجود این همه کمک تهران، باکو باز هم نمک نشناس است! (بخش اول)

محمدحسین نامدار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طبق اظهار مقامات وقت نظامی کشورمان، علاوه بر ارائه مشاوره نظامی به سران باکو و آموزش نظامی نیروهای آذربایجانی، از ایران نیروهایی هم برای جلوگیری از پیشروی بیشتر متجاوزین ارمنی به مناطق جنگی اعزام شدند. بنا بر اظهارات محسن رضایی، فرمانده وقت سپاه پاسداران، تعدادی از نیروهای ایرانی در صحنه جنگ شهید شد و جنازه برخی از آنها در خاک جمهوری آذربایجان دفن شدند. علاوه بر اینها، ایران پذیرای ۷۰ هزار آواره جنگی از  آذربایجان در خاک خود بود و برای سال های سال کمک های انساندوستانه خود را به آوارگان جنگی مستقر در خاک جمهوری آذربایجان اعطا می کرد. آنقدر احساس نزدیکی با مردم جمهوری آذربایجان وجود داشت که در سال ۱۹۹۳ هاشمی رفسنجانی هواپیمای ریاست جمهوری را به نخجوان فرستاد تا حیدر علیف، رئیس مجلس عالی نخجوان را برای برعهده گیری پست ریاست جمهوری آذربایجان، به باکو منتقل کند. در مقابل تمامی این کمک ها، نمک نشناسی های فراوانی مشاهده شد.

ادامه مطلب

برنده و بازنده جنگ قره‌باغ

فعلا روسیه تنها برنده در قفقاز است

جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: بسیاری از ناظران از همان ابتدا براین باور بودند که نمی‌توان به راحتی برای جنگ قره‌باغ برنده و بازنده پیش‌بینی کرد. دلیل آن یکی مربوط به انگیزه‌های هریک از طرف‌ها و دیگری توان نظامی‌ ـ اقتصادی آنها در تحمل جنگ بلند مدت است. علاوه براین، فشردگی‌ موقعیت جغرافیای منطقه درگیری، تاب تحمل جنگ بلندمدت را از دو طرف خواهد گرفت. نتیجه اینکه هنوز هیچ‌یک از طرف‌ها آنقدر قوی نیست که دیگری را به تسلیم وادار کند. 

ادامه مطلب

آنکارا به چه دلیل همه جانبه وارد میدان شده است؟

دلایل و انگیزه های جدید ترکیه در حمایت بی سابقه از آذربایجان

ولی کالجی در یادداشتی می نویسد: روابط ترکیه و جمهوری آذربایجان که حیدرعلی اف همواره از آن با عنوان «یک ملت با دو کشور» یاد می کرد، به جز مقطع بسیار کوتاه امضای پروتکل عادی سازی مناسبات بین ارمنستان و ترکیه در سال ۲۰۰۹ از سطح بسیار بالایی برخوردار است. باکو و آنکارا همواره نخستین مقصد سفر خارجی رهبران دو کشور پس از پیروزی در انتخابات در سه دهه گذشته بوده است.

ادامه مطلب