باور اشتباه اسرائیل مبنی بر اینکه برتری استراتژیک دائمی بر دشمنان خود ایجاد کرده است، تقریباً مطمئناً به انجام اقدامات تحریک‌آمیز فزاینده‌ای منجر خواهد شد که مستقیماً اهداف کاخ سفید را به چالش می‌کشد.
ادامه مطلب
غلامرضا مصدق در یادداشتی می‌نویسد: همان‌طور که گاهی ستیز اقدامی در جهت منافع ملی است، همان‌طور هم سازش به موقع در جهت منافع ملی خواهد بود. نه ستیز باید تابو باشد و نه سازشِ منطبق با منافع ملی.
ادامه مطلب
سعیدرضا طاهرخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: یکی از بارزترین ویژگی‌های ترامپ، تمرکز شدید بر خود و جایگاه شخصی است. تحلیلگران شخصیت او را در چارچوب نظریه خودشیفتگی (Narcissistic Personality) بررسی کرده‌اند. این ویژگی باعث می‌شود او به شدت به تمجید و توجه رسانه‌ها حساس باشد و در بسیاری از سخنرانی‌ها و شبکه‌های اجتماعی، جایگاه شخصی و موفقیت‌های خود را برجسته کند.
ادامه مطلب
در شرایطی که سکون، بن‌بست و بی‌تحرکی بر کل بدنه سیاست خارجی و وزارت امور خارجه ایران سایه افکنده است، این روزها بار دیگر خبرهایی از احتمال ازسرگیری گفت‌وگوهای ایران و ایالات متحده به گوش می‌رسد؛ اخباری متناقض که از یک سو به سفر مقام بلندپایه عمانی به تهران و سپس دیدار مجید تخت‌روانچی، معاون سیاسی وزیر خارجه ایران، در مسقط اشاره دارد و از سوی دیگر با انتشار گزارش‌هایی از سوی رسانه‌هایی چون «بغداد الیوم» و در مقابل، تکذیب رسمی خبرگزاری تسنیم، فضای مبهمی را در تحلیل وضعیت دیپلماسی ایران رقم زده است.
ادامه مطلب
محسن شریف خدایی نوشت: در واپسین ساعات سفر آسیایی دونالد ترامپ، بلافاصله پس از دیدار با شی جین‌پینگ در بوسان، خبری از سوی کاخ سفید منتشر شد که فضای دیپلماتیک منطقه را دگرگون کرد: رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرد که دستور آغاز آزمایش‌های هسته‌ای را صادر کرده است.
ادامه مطلب
آن‌طور که توسط چندین رسانه خبری مهم گزارش شده است، ماه‌ها پس از مراسم تحلیف ترامپ در ژانویه، بحث‌های داخلی، طرفداران قدیمی تغییر رژیم – به رهبری وزیر امور خارجه مارکو روبیو – را در مقابل مقاماتی که طرفدار توافق مذاکره‌ای با کاراکاس بودند، از جمله ریچارد گرنل، فرستاده ویژه رئیس جمهوری، قرار داد. در نیمه اول سال ۲۰۲۵، مذاکره‌کنندگان دست بالا را داشتند: گرنل با مادورو ملاقات کرد و توافق‌هایی را برای باز کردن بخش‌های گسترده نفت و معدن ونزوئلا به روی شرکت‌های آمریکایی در ازای اصلاحات اقتصادی و آزادی زندانیان سیاسی منعقد کرد. اما تا اواسط ژوئیه، روبیو با تغییر چارچوب، ابتکار عمل را پس گرفت.
ادامه مطلب
برای تضمین استقلال در یک سیستم جهانی که در آن قوانین رو به زوال هستند و قدرت‌های مسلط به صورت معامله‌ای عمل می‌کنند، شرکا باید فراتر از «ریسک‌زدایی» لفظی به تاب‌آوری عملی روی آورند.
ادامه مطلب
سکوت در «بوسان» دیدار حدود صد دقیقه‌ای دونالد ترامپ و شی جین‌پینگ در بوسان بدون بیانیه یا نشست خبری پایان یافت؛ گفت‌وگویی میان دو اقتصاد بزرگ که در میانه تنش تعرفه‌ها، محدودیت صادرات عناصر نادر و نگرانی از جهش رقابت فناورانه با هدف مهار ریسک برای اقتصاد جهانی انجام شد.
ادامه مطلب
آینده روابط ایران و آمریکا، نه در کاخ سفید و نه در تهران، بلکه در درک متقابل از «محدوده واقعیت» شکل خواهد گرفت. اما در این بین خاورمیانه امروز بیش از هر زمان دیگر، گرفتار سیاست به شدت لرزان ترامپ است که سیاست را با نمایش، و دیپلماسی را با معامله اشتباه گرفته است.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آمریکای ترامپ، ناراضی از موقعیت جهانی آمریکاست و می‌خواهد هژمونی جهانی را برقرار کند، اما این تجدیدنظرطلبی با همه آسیب‌ها و تخریب‌ها به هژمونی جهانی آمریکا منجر نخواهد شد.
ادامه مطلب
رژیم‌های استبدادی به ویژه در برابر بحران‌های جانشینی آسیب‌پذیر هستند. اتحاد جماهیر شوروی هرگز معمای جانشینی را حل نکرد: رهبران قبلی شوروی یا در دوران تصدی درگذشتند یا پاکسازی شدند، یا در مورد میخائیل گورباچف، سیستم را به سمت نابودی سوق دادند. چالش اصلی برای شی این است که چگونه جانشینی را به اندازه کافی توانمند کند تا بتواند پس از رفتن شی در قدرت باقی بماند، بدون اینکه به وارث احتمالی قدرت کافی برای تهدید شی بدهد در حالی که او در قدرت است. حتی اگر شی در کنگره بعدی حزب، در سال ۲۰۲۷، جانشین بالقوه‌ای را تعیین کند، ایجاد تعادل همچنان یک چالش خواهد بود.
ادامه مطلب
شی همچنین سیاست خارجی کم‌اهمیت دنگ مبنی بر «پنهان شو و منتظر بمان» را کنار گذاشته و رویکردی را در پیش گرفته است که می‌توان آن را «نمایش و حرکت» نامید. این تغییر نیز ناشی از شکست‌های محسوس مدل‌های اقتصادی به رهبری غرب در پی بحران مالی جهانی سال ۲۰۰۸ است.
ادامه مطلب
مرتضی بنانژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تحول سیاست‌های تجاری آمریکا از دهه ۲۰۱۰ تاکنون، از جمله در دو دولت متوالی بایدن و ترامپ دوم، نشان می‌دهد که «لیبرالیسم اقتصادی» دیگر نه دکترین، بلکه ابزاری در خدمت راهبرد قدرت ملی است.
ادامه مطلب
محمد محمودی کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: یکی از پیشران‌های اصلی در وقوع پرشتاب تحولات در منطقه راهبردی خاورمیانه، تشدید فرایندها برای ساخت نظمی نوین در عرصه نظام بین‌المللی است. جنگ اقتصادی میان چین و آمریکا که در دولت دونالد ترامپ شکلی عینی‌تر و پر تنش‌تر به خود گرفته، از تغییرات بنیادین در پیشران‌های نظم‌ساز در عرصه بین‌المللی نشان دارد به طوری که شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین نیز از ضرورت باز تعریف مولفه‌های هنجاری و نیز بازطراحی ساختاری نظم بین المللی بر اساس خوانش چینی سخن به میان آورده است.
ادامه مطلب
اصلاحات، رشد اقتصادی و فضای تنفس ژئوپلیتیکی را به همراه داشت، اما فساد، بی‌عدالتی و نابرابری را نیز به همراه داشت. هیچ بخشی به وضوح بیشتر از بخش املاک و مستغلات، اختلال عملکرد سیاسی و اقتصادی در هم تنیده چین را نشان نمی‌دهد، به طوری که قیمت‌ها در این بخش به اوج بی‌سابقه‌ای رسیدند، اما از سال ۲۰۲۱ به شدت کاهش یافته‌اند.
ادامه مطلب
حجت حدیدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: از منظر تهران و محور مقاومت، اجلاس شرم‌الشیخ – با محوریت آشکار ترامپ و با غیبت یا حضور محدود طرف‌هایی که نقش محوری در میدان دارند – فاقد «مشروعیت ذاتی» برای حل مشکل ساختاریِ اشغال و حقوق مردم فلسطین است.
ادامه مطلب
برخی از محافظه‌کاران برجسته ایالات متحده با شک و تردید عمیقی به دولت لی جائه میونگ نگاه می‌کنند و به نظر می‌رسد دونالد ترامپ، رئیس جمهور، پیش از سفر رئیس جمهور لی در اواخر ماه اوت، این شک و تردیدها را تکرار کرد. در حالی که اولین اجلاس آنها به طور گسترده به عنوان یک موفقیت تلقی می‌شد، انتظارات واشینگتن اکنون به طور قابل توجهی بالاتر است.
ادامه مطلب
بهاءالدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در حالی که اکثر جوامع، مخصوصا در دنیاهای غربی، کنش‌های آزادی‌خواهانه و اعتراض‌های بی‌سابقه علیه جنایات رژیم صهیونیستی را شاهد بود، بخشی از ایرانیان داخل و خارج، به‌صورت آشکار، برداشت و احساس متفاوت از تمام دنیا در این عرصه از خود نشان دادند. بسیاری از اقشار جوان، تحصیلکرده و نخبگانی، با بی‌میلی تمام، از قافله یکپارچۀ بین‌المللی عقب ماند و گسست و بی‌عملی تاریخی را دچار شد.
ادامه مطلب
وقتی شی ناگهان به کنترل‌های سختگیرانه همه‌گیری چین پایان داد و کشور را در اواخر سال ۲۰۲۲ بازگشایی کرد، وال استریت بحثی در مورد اینکه آیا اقتصاد چین دوباره رونق خواهد گرفت یا خیر، مطرح نکرد، بلکه در مورد اینکه نمودار مسیر صعودی بهبود اقتصادی شبیه کدام حرف الفبا - V یا W - خواهد بود، بحث کرد. وقتی اقتصاد دچار رکود شد، برخی در واشینگتن به این نتیجه رسیدند که نقطه مقابل این است: چین به اوج خود رسیده، ساختار حاکمیتی آن شکست خورده است و نسبت به ایالات متحده شروع به افول خواهد کرد.
ادامه مطلب
اگرچه پیشبرد روابط ژاپن در جنوب شرقی آسیا بسیار مهم است، اما مهم‌ترین موضوع، دیدار او با ترامپ و چشم‌انداز ایجاد رابطه با رئیس جمهوری امریکا خواهد بود.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در حدود نه ماهی که از ریاست‌جمهوری ترامپ در دور دوم می‌گذرد، او، به معنای واقعی کلمه، سیاست در آمریکا را فردی و شخصی کرده است. اغراق نیست اگر گفته شود که هیچ‌گاه در تاریخ معاصر آمریکا، بدین حد، تجمیع قدرت در فرد رئیس‌جمهور صورت نگرفته است.
ادامه مطلب
محمود عباس‌زاده مشکینی می نویسد: در فضای رقابت داخلی و خارجی «پیش‌بینی اهداف و استراتژی و تاکتیک رقیب» اصل بسیار مهم و کارسازی است، به‌ویژه وقتی فضای موجود بین رقبا خاکستری یا خصمانه بوده و حریف هم از قدرت و ظرفیت بیشتری برخوردار باشد.
ادامه مطلب
علی اکبر رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نشست شرم‌الشیخ بیش از آنکه تلاشی برای پایان جنگ باشد، تصویری بود از بی‌اعتباری نظام دیپلماتیک غربی و ناتوانی ائتلاف‌های عربی در تصمیم‌سازی مستقل.
ادامه مطلب
سیروس حاجی زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: برخلاف دوره‌های پیشین که سیاست خارجی آمریکا حول محور برنامه‌ریزی بلندمدت، تحلیل‌های جامع امنیتی و دیپلماسی ساختاریافته می‌چرخید، این دوره بیشتر متکی بر واکنش‌های آنی، تصمیم‌گیری‌های سریع و اولویت‌های شخصی رئیس‌جمهوری است که اغلب فاقد هماهنگی با بدنه کارشناسی و نهادهای رسمی سیاست خارجی است. این رویکرد باعث شده که سیاست آمریکا در غرب آسیا به جای دنبال کردن اهداف کلان و پایدار، بیشتر بر حسب شرایط و موقعیت‌های گذرا شکل گیرد و انسجام و ثبات همیشگی را از دست بدهد.
ادامه مطلب
ترامپ تلاش کرده است تا مسئولیت بیشتری را برای حفظ امنیت به متحدان ایالات متحده در منطقه منتقل کند، تا حد امکان از دخالت مستقیم نظامی در درگیری‌های منطقه اجتناب کند و از تبدیل آنها به جنگ‌های منطقه‌ای که نیروهای آمریکایی در آن دخیل باشند، جلوگیری کند.
ادامه مطلب
نظرسنجی‌ها نشان می‌داد بیشتر مردم اسرائیل با چنین طرح اشغالگرانه‌ای مخالف‌اند، اما نتانیاهو برای حفظ قدرت خود، وابسته به همین اقلیت رادیکال بود و مدام برای رضایت آنها تصمیم می‌گرفت. هرچه جنگ در غزه طولانی‌تر شد و اسرائیل بیشتر در این سرزمین فرو رفت، راست افراطی خود را به تحقق رؤیایش نزدیک‌تر می‌دید.
ادامه مطلب
مارک ساویا، یک کارآفرین حشیش ساکن میشیگان با اصالت کلدانی عراقی، روز یکشنبه در بیانیه‌ای در صفحه اجتماعی تروث ترامپ منصوب شد.
ادامه مطلب
سیدحجت سیداسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: چرا دولتی که بزرگ‌ترین حامی تسلیحاتی و سیاسی اسرائیل در جنگ غزه بود، ناگهان پرچم‌دار صلح شد؟ آیا این اقدام صرفاً برای دریافت جایزه‌ی نوبل صلح است، یا منافع ژرف‌تری در پسِ آن نهفته است؟
ادامه مطلب
تداوم فشارهای حداکثری و بی‌اعتمادی متقابل میان واشنگتن و تهران، فضای سیاسی خاورمیانه را در آستانه یک بحران جدید قرار داده است. اندیشکده بریتانیایی چتم‌هاوس در تازه‌ترین گزارش خود هشدار می‌دهد که بدون تدوین یک استراتژی جامع‌تر در قبال ایران که ترکیبی از بازدارندگی، دیپلماسی و همکاری منطقه‌ای باشد هر گونه صلحی در غزه و فراتر از آن ناپایدار و شکننده خواهد بود.
ادامه مطلب
کان خاطرنشان کرد که شانس نخست‌وزیر برای امضای توافق‌نامه با ریاض «معقول» تلقی می‌شود، در حالی که شانس او برای امضای توافق‌نامه‌ای مشابه با جاکارتا «کم» به نظر می‌رسد. این گزارش می‌افزاید که نتانیاهو تنها به عادی‌سازی روابط با یکی از این دو کشور راضی خواهد بود و در حال حاضر به چیزی کمتر از آن رضایت ندارد.
ادامه مطلب