مهرآسا محبی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نیروهای کمک رسان به لحاظ شکل ظاهری، نوع پوشش و نوع ابزار و ماشین های مورد استفاده به راحتی قابل شناسایی هستند و علی رغم وجود قواعد متعدد بین‌المللی راجع به مصونیت این گونه افراد و محل استقرار ایشان یا اتومبیل ها و آمبولانس حامل آنها، گزارش های حاکی از آن است که این افراد علی رغم مصونیت شان مورد حمله قرار گرفته اند.
ادامه مطلب
حملات یازدهم سپتامبر در قلب یک منازعه ایدئولوژیکی قرار دارد که باعث شکل‌دهی دوباره به روابط کشورهای عربی خلیج فارس و دیدگاه‌های متناقض آنها درباره امنیت و ثبات شد. از پاییز ۲۰۲۰، این منطقه دوره‌ای از تثبیت و تحکیم گسترده روابط و مانور دیپلماتیک را تجربه می‌کند که در آن به جای منازعه بر دیپلماسی و تجارت تاکید می‌شود.
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی در نقد مجموعه فیلم های «پاکسازی: Purge» برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اوضاع کرونایی، بعضی از آثار سینمایی با ژانر آخرالزمانی، معمایی یا سینمای وحشت را برای ما تداعی می‌کند. بدین منوال، مجموعه فیلم های «پاکسازی: Purge» از آن دسته فیلم هایی است که مشابهت های ماهوی داستان آن با بعضی از تبعات اجتماعی کرونا در جهان قابل اعتناست.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاستگذاری خارجی ایالات متحده آمریکا در آسیای جنوب غربی که ماهیت راهبردی دارد بر پایه تفرقه‌افکنی و ایجاد دولت‌های دست نشانده استوار است که تنها تاکتیک‌‌‌های آن اصلاح و بازنگری می‌شوند. سیاست آمریکا پیرامون افغانستان نیز در همین الگو بوده است، سیاستی که از ۱۹۷۹ بر حمایت از گروه‌های جهادی علیه اتحاد جماهیر شوروری به‌خصوص انتقال جنگجویان عرب به افغانستان استوار بود تا به جای ورود مستقیم به تحولات این منطقه، نیروهای نیابتی خود در منطقه را ایجاد و تقویت کند. سیاستگذاری آمریکا در افغانستان همواره بر تقویت گروه‌های جنگجو و جهادی در این کشور استوار بوده است تا بتواند از افغانستان به عنوان یک مرکز تنش و تشنج علیه سایر بازیگران منطقه‌ای مانند: ایران، روسیه، چین، هند و حتی پاکستان بهره ببرد و این بازیگران را نگران و مشغول مرزهای خود کند.
ادامه مطلب
جو بایدن سیاستمداری کهنه کار است و درک می کند که برای محافظت از آمریکا در برابر عملیات تروریستی، فقط نمی تواند به تعهدات طالبان به آمریکا بسنده کند بلکه باید از تقویت دولت ها در هر نقطه از جهان حمایت کند تا بتواند آنها را طبق معیارهای مشروعیت بین المللی بازخواست کند. تقویت دولت ها موجب می شود آنها به گروگان گروه های شبه نظامی و جنگ سالاران شورشی تبدیل نشوند.
ادامه مطلب
فاطمه نکولعل آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه از این به بعد برای آمریکا اهمیت دارد امنیت خاورمیانه به شکل سخت آن است. بدین معنی که حتی اگر دولت های اقتدارگرا در خاورمیانه حاکم باشند و به حقوق بشر احترام نگذارند، اما به حفظ امنیت منطقه کمک کنند، برای آمریکا کافی است.
ادامه مطلب
به نظر می رسد آمریکایی ها یک صفحه از دفترچه راهنمای استعمارگران شکست خورده در آفریقا برداشته بودند. هنگامی که رژیم استعماری پرتغال سرانجام در سال ۱۹۷۵ در موزامبیک شکست خورد، آنها تمام کالاها و سرمایه ای را که می توانستند با خود بردند. اموالی مانند مانند ساختمان ها و تراکتورها را هم که نمی توانستند حمل کنند، تخریب کردند.
ادامه مطلب
یک مقام اطلاعاتی پیشین انگلیس با تایید این ایده، گفت: «این رویداد (سقوط افغانستان) نشانگر پایان دوران لیبرالیسم و دموکراسی غربی است، دورانی که با سقوط دیوار برلین آغاز شد. این شکستِ ایدئولوژی غربی است».
ادامه مطلب
محمد یزدان پناه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: درواقع، بهره برداری ترکیه از انرژی موجود در دریای سیاه با تقویت موضع این کشور در سطح جهانی، هم حفظ آنکارا در داخل اتفاق ناتو را دشوار می سازد و هم روابط دوجانبه اش با روسیه را پیچیده تر می کند. برآیند این عوامل، حاکی از افزایش اهمیت ژئواکونومیکی و ژئواستراتژیکی دریای سیاه در سیاست جهانی در سال های های پیش روست.
ادامه مطلب
شکست واشنگتن جشنی را برای رسانه های دولتی چین برپا کرده و باعث شده تا آن ها با لذت از آن استفاده کنند. خبرگزاری شین هوا می گفت: «سقوط کابل زنگ خاکسپاری هژمونی آمریکا را به صدا در می آورد.»
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: وحشت از استقرار دوباره نظام طالبانی در افغانستان، علاوه بر رنجی که به مردم این کشور وارد می‌کند، منطقه و جامعه جهانی را نیز آشفته حال کرده است. اما شیوه تعامل با واقعیت جاری در افغانستان از سوی قدرت‌های شرقی و غربی به‌گونه‌ای است که در ساده‌ترین برداشت از آن می‌توان گفت؛ روسیه و چین می‌کوشند از بازگشت طالبان به قدرت، فرصتی دست و پا کنند که می‌تواند موقعیت‌های استراتژیک را برای آنان فراهم کند.
ادامه مطلب
غرب به ارتش مسلح افغانستان اعتمادی نداشت که بتواند موفقیتی از خود در برابر طالبان نشان دهد. تصمیم برای خروج، تصمیم برای کنار گذاشتن افغانستان بود. کسی که می خواست منابع معدنی در آن جا را در دست داشته باشد یا زمین هندوکش را به عنوان سنگر کنترل ژئوپلیتیک آسیای مرکزی توسعه دهد، افغانستان را کنار نمی گذاشت.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه نظرات تکمیلی و مهم رهبران جهان در باره آینده اقتصاد جهانی، گرمایش زمین، آینده ائتلاف‌ها و اتحادها و مسائل مربوط به امنیت بین‌الملل در اندیشکده‌ها مطرح می‌شود. آنها این کار را از طریق گزارش‌های عمومی، کنفرانس‌هایی که در مطالب بالا به آنها اشاره شد، سمینارها و پادکست‌ها و دیگر شیوه‌های انتشار اخبار و دانش در روابط بین‌الملل انجام می‌دهند. برای مثال کنفرانس امنیتی مونیخ و اجلاس داووس تا حد زیادی حاصل ایده‌های اندیشکده‌ای است که امروز به عنوان بهترین فروم‌های سطح اول جهانی مطرح هستند.
ادامه مطلب
بهنام وکیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: B۳W نمایانگر استراتژی رقابتی دولت بایدن در قبال چین است، با این پیش‌فرض که بایدن و تیمش قصد دارند مسیر رقابت را اصلاح کنند. می‌توان حدس زد که زیرساخت‌های خارج از کشور به‌تدریج به یک منطقه اولویت‌دار استراتژیک ایالات‌متحده برای رقابت با چین تبدیل‌شده است.
ادامه مطلب
علی سینا محمود در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روابط دو کشور همسایه افغانستان و پاکستان از همان ابتدا دچار تنش بوده و عمدتا پاکستان در پی اعمال نفوذ در افغانستان بوده است. مثلا در دوره جهاد مردم افغانستان علیه شوروی سابق، پاکستان از برخی گروه های مجاهدین حمایت به عمل آورد. و سپس دوران طلایی اعمال نفوذ این کشور بر افغانستان دوره امارت طالبانی بود.
ادامه مطلب
سید میثم موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انتظار می‌رود تا ساعات دیگر، یک یا دو روز یا هم زودتر بیشتر درباره حکومت آینده توافقی میان حکومت و طالبان صورت گیرد، گرچه در میان اخبار هنوز تائید نشده، طرفداران و حامیان این گروه اعلام کرده اند که صحبتی از حکومت موقت نخواهد شد و این گروه به دنبال تمام قدرت در کشور هستند. متاسفانه وضعیت نگران کننده ای در افغانستان جاریست. مردم افغانستان و حتی نخبگان، ژورنالیست ها و تمام کسانی که مسائل این کشور را رصد می کنند، از وضعیت بوجود آمده، ابراز نگرانی کرده و آینده این کشور را با آمدن طالبان مبهم عنوان می کنند. متاسفانه پیشروی های گروه طالبان که حلقه محاصره را بر رئیس جمهوری پیشین افغانستان، آقای غنی تنگ تر کرده بودند همراه با فشارهای بیرونی، وی به همراه تعدادی از مشاورینش مجبور به استعفا شده، کابل را به مقصد دوشنبه، پایتخت تاجیکستان ترک کرده و از آنجا به سمت امریکا گریختند.
ادامه مطلب
متاسفانه، خاورمیانه راهی را برای تحمیل خودش (بر سیاست واشنگتن) پیدا می کند. در شرایطی که تیم بایدن واکنش خوبی به چالش های منطقه ای داشته، هنوز هم فاقد یک راهبرد فراگیر منطقه ای است که دوستان و شرکایمان هم آن را هضم کنند.
ادامه مطلب
حسین آهن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز طالبان در موقعیتی قرار گرفته که به چیزی کمتر از تمام خاک افغانستان رضایت نخواهد داد و این همان توصیه کرزی است. وقتی که این روزها در اخبار می شنویم که کرزی به امیر اسماعیل خان در هرات پیغام داده که سلاحت را به زمین بگذار و با طالبان مصالحه کن و اخباری مطرح می شود مبنی بر اینکه اشرف غنی در معامله‌های پشت پرده ولایات را یکی پس از دیگری بدون درگیری تحویل طالبان می‌دهد و تمرکز این تحویل دهی ولایات روی ولایاتی است که احتمال مقاومت از سوی شخصیتهای همچون ژنرال دوستم و عطا محمد نور و سایر رهبران جهادی سابق در شمال کشور وجود داشت بیشتر به این نظریه اهمیت داده می‌شود که جنگ کنونی نمایشی مضحک از یک سناریو است که توسط خلیل زاد نوشته شده است. در غیر اینصورت چه کسی باور می کند که ۳۵۰ هزار نظامی آموزش دیده ارتش افغانستان در مقابل چند هزار طالب موتور سوار جنگ را باخته اند و تمام اسلحه و تجهیزات ارتش به دست طالبان افتاده است.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: دارون عجم‌اوغلو و جیمز رابینسون در کتاب «چرا ملت‌ها شکست می‌خورند؟» (۱۳۹۲) معتقدند رسانه‌ها نقش مهمی در آگاه‌سازی جامعه و توانمند کردن مردم و حکومت برای مقابله با بارون‌های دزد ایفا کردند.
ادامه مطلب
در سایه تحولات میدانی در عراق این پرسش مطرح است که آیا آمریکا همان طور که از افغانستان خارج شد از عراق هم خارج خواهد شد و این کشور را بدون وجود دولت مرکزی رها خواهد کرد تا خشک و تر با هم بسوزند؟
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون بعد از بیست سال از حمله نظامی آمریکا به افغانستان و هزینه میلیاردها دلار در این کشور طالبان که بر خلاف داعش بطور مستقیم خاک آمریکا را نیز هدف قرار داده بود احیا شده ولی داعش بطور کامل نابود شده است.
ادامه مطلب
دوستی روسیه و کره جنوبی تقریبا هم سن با روابط دیپلماتیک دو کشور است که در سال ۱۹۹۰ برقرار شد. به مدت سه دهه، این دوستی توانسته با موفقیت از تمام تغییرات سیاسی در سئول و مسکو عبور کند. تعجب برانگیزتر اینکه این همکاری عملی به ویژه با اتحاد نظامی نزدیک سئول با واشنگتن به مانعی برنخورده است.
ادامه مطلب
مسئله واضح این است که رویکرد آمریکا در خاورمیانه تغییر نکرده است. حتی پس از خروج بیشتر نیروهای آمریکا از عراق و افانستان همچنان ده‌ها هزار نیروی این کشور در خاورمیانه حضور دارند و این علاوه بر پایگاه‌های هوایی و دریایی این کشور است. اما این حضور نظامی به حل مشکلات منطقه یا درگیری‌های آن کمک نکرده است.
ادامه مطلب
نسل نوینی از پهپادهای مجهز به هوش مصنوعی، می توانند توسط کشورهای شرور، گروه های جنایتکار و بیماران روانی برای اهداف وحشتناکی به کار گرفته شوند.
ادامه مطلب
واقعیت این است که ایالات متحده بزرگ همیشه مسئولیت ویژه ای در برابر هائیتی کوچک داشته است. زیرا این «ملت های خواهرخوانده» نابرابر دارای تاریخ مشترکی هستند. در روز اول سال نو در سال ۱۸۰۴ میلادی، هائیتی پس از ایالات متحده به دومین کشور در نیمکره غربی تبدیل شد که به استقلال دست می یافت. اما بر خلاف آمریکا، یوغ بردگی فرانسه، شش دهه قبل از ایالات متحده، این ملت جوان کارائیب را لرزانده بود.
ادامه مطلب
نویسنده: محمود سریع القلم
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برای بازسازی وجهه به شدت آسیب دیده دولت آمریکا در کشورهای مختلف جهان، از ابزار دیپلماسی سایبری برای انتشار پیام های تبلیغاتی در شبکه های اجتماعی اینترنتی در ارتباط با موضوعاتی همچون حقوق بشر، مقابله با تروریسم، آزادی بیان و غیره که قدرت نرم آمریکا را تقویت می کند، استفاده می شود. اقداماتی از این دست به ظرفیت سازی های تازه ای برای دولت آمریکا می انجامد.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حدود ۳۰ سال قبل پس از خروج نیروهای شوروی از افغانستان، نسیم سقوط از شمال وزید و به کابل رسید و حکومت دکتر نجیب الله را با خود برد. حکومت نجیب یکی دو سال پس از خروج ارتش سرخ هم در برابر حملات مجاهدین مقاومت کرد. اما درست زمانی که مستحکم به نظر می رسید، در ولایات شمالی منقسم و با پیوستن ژنرال دوستم به مخالفان، منهزم شد. هرچند ممکن است سرنوشت حکومت فعلی دقیقا این نباشد، اما شواهد و قرائن موید فراوان به نگرانی ها دامن زده است. آن زمان نبرد اصلی میان ارتش سرخ و مجاهدان تسلیح شده توسط آمریکا و پاکستان بود که با شکست شوروی به پایان رسید. اکنون هم توافق صلح میان آمریکا و طالبان، در حقیقت مهر تاییدی بر ناکامی واشنگتن در طولاتی ترین جنگ آمریکا در سده جاری است.
ادامه مطلب
صابر گل‌عنبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیداست که آمریکا راه سومی را در نظر دارد؛ آن هم احیای برجام بدون ما به ازای جدی برای ایران در مساله رفع تحریم‌ها. اینجا در واقع، مخالفت واشنگتن با راستی آزمایی لغو تحریم‌ها مطابق نظر و خواست ایران در جریان مذاکرات وین موید این مدعا و نگرانی از تبعات جدی آن است. از این نظر، با توجه به لاینحل ماندن اصل و دیگر مظاهر نزاع آمریکا و ایران، انتظار این که واشنگتن اهرم‌های فشار خود در قبال تهران را صرفا در قبال احیای یک توافق، آن هم برای حل و فصل موقت یکی از پرونده‌ها که عمر آن در سال ۲۰۲۵ به سر می‌رسد، کان لم یکن کند، غیر واقع‌بینانه است.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هم سیطره کامل آمریکا و هم سیطره کامل چین به ضرر کشورهای جهان سوم و مخصوصا کشور ماست اما زمانی که یک موازنه قوا در سطح جهانی بین این دوکشور در جریان باشد کشورهایی مانند ایران می توانند با ایجاد یک موازنه از هر دو بلوک قدرت اقتصادی امتیازاتی را کسب کنند و کشور خود را توسعه دهند. مجریان سیاستگذاری ایران باید سیاست بین المللی ایران را در جهتی قرار بدهند که ایران هم در مسیر جاده ابریشم شرق و هم در مسیر جاده ابریشم های احتمالی غرب قرار داشته باشد و از هر دو جاده ابریشم برای واردات کالا و صادرات کالاهای خود به شرق و غرب استفاده کند.
ادامه مطلب