انگیزه منفعت طلبانه تل آویو در گسترش روابط با باکو

اسرائیل در کجای قره‌باغ ایستاده است؟

۲۹ مهر ۱۳۹۹ | ۱۴:۰۰ کد : ۱۹۹۶۴۰۲ خاورمیانه انتخاب سردبیر
حمید خوش آیند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اسرائیل، بازیگر فعال قره‌باغ اسرائیل یکی از بازیگران اصلی و فعال در حوزه «تهیه آتش» منازعه قره‌باغ است که پیشاپیش و به خوبی این نقش را از طریق فروش‌های گسترده تسلیحاتی به آذربایجان، ایفا کرده؛ دولت آذربایجان یکی از مشتریان مهم تسلیحاتی اسرائیل است.
اسرائیل در کجای قره‌باغ ایستاده است؟

نویسنده: حمید خوش آیند، پژوهشگر موسسه اندیشه‌سازان نور

دیپلماسی ایرانی: نزدیک به سه هفته از منازعه قره‌باغ که منجر به یک آتش‌بس شکننده شده است می‌گذرد. نکته قابل تأمل سکوت معنادار مقامات اسرائیلی در قبال این منازعه است. تاکنون نیز هیچ‌گونه اظهارنظر و موضعی از سران اسرائیل در این خصوص دیده و شنیده نشده است. اما این «سکوت معنادار»، به معنای بی‌طرفی تل‌آویو در هر آنچه که در قره‌باغ می‌گذرد نیست. براساس شواهد، مدارک و مستندات معتبر میدانی، سیاسی، اطلاعاتی و نظامی، رژیم صهیونیستی یکی از بازیگران مهم و ذینفع در منازعه قره‌باغ است که به صورت هوشمندانه‌ای به طور «غیرمستقیم» به این منازعه ورود پیدا کرده است. 

حضور چشمگیر دولت‌های خارجی یکی از شاخصه‌های منازعه قره‌باغ، نقش چشمگیر دولت‌های خارجی است. علاوه بر ارمنستان و جمهوری آذربایجان که دو طرف اصلی درگیر هستند، روسیه، ترکیه، ایران و گروه مینسک (متشکل از فرانسه، آمریکا، روسیه، بلاروس، آلمان، ایتالیا، پرتغال، هلند، سوئد، فنلاند و ترکیه) بازیگران اصلی منازعه قره‌باغ هستند که به صورت مستقیم در این منازعه ورود پیدا کرده‌اند. رژیم صهیونیستی با اینکه جزء بازیگران دخیل و درگیر نیست، اما هم با دو طرف درگیر و هم با بازیگران خارجی منازعه قره‌باغ به استثنای جمهوری اسلامی ایران، در سطوح مختلف دارای همکاری‌های راهبردی و عادی است. لذا همان‌گونه که اشاره شد، سکوت مقامات اسرائیلی، تحت هیچ شرایطی به معنای بی‌طرفی در این منازعه نیست. 

اسرائیل، بازیگر فعال قره‌باغ اسرائیل یکی از بازیگران اصلی و فعال در حوزه «تهیه آتش» منازعه قره‌باغ است که پیشاپیش و به خوبی این نقش را از طریق فروش‌های گسترده تسلیحاتی به آذربایجان، ایفا کرده؛ دولت آذربایجان یکی از مشتریان مهم تسلیحاتی اسرائیل است. بخش مهم و عمده‌ای از سلاح‌هایی که در انبارهای آذربایجان ذخیره شده، سلاح‌هایی است که توسط اسرائیل به این کشور فروخته شده است. اسرائیل پس از روسیه دومین صادرکننده بزرگ اسلحه به آذربایجان است و تاکنون ده‌ها میلیارد دلار صادرات داشته است. به طور مثال ارزش سلاح‌ها و تجهیزات جنگی اسرائیل تا اوایل سال 2019 به آذربایجان، بالغ بر 5 میلیارد دلار بوده است. بزرگ‌ترین معامله تسلیحاتی که میان دو طرف صورگ گرفته، حدود 1 میلیارد و 600 میلیون دلار شامل فروش سامانه‌های ماهواره‌ای و پهپادهای پیشرفته بوده است. سلاح‌های اسرائیل عامل برتری آذربایجان، اگر برتری نظامی آذربایجان به ارمنستان به ویژه در حوزه نبرد هوایی را یکی از ویژگی‌های مهم منازعه قره‌باغ بدانیم، این برتری نه در حمایت ترک‌ها از دولت باکو که در برخورداری آذربایجان از سلاح‌هایی بوده که تل‌آویو در طول سال‌های اخیر در اختیار باکو قرار داده است. اینکه مقامات و سیاستگذاران آذربایجانی از چگونگی استفاده از تسلیحات اسرائیلی در نبرد علیه ارمنستان فخرفروشی کرده و خودستایی می‌کنند، بی‌دلیل نیست. 

در این زمینه و به عنوان مثال، «حکمت حاجی‌یف»، معاون رئیس جمهوری آذربایجان در مصاحبه‌ای که با شبکه خبری والا انجام داد با اشاره به اینکه ارتش کشورش در جنگ با ارمنستان از پهپادهای اسرائیلی به ویژه پهپادهای انتحاری استفاده می‌کند اذعان می‌دارد: «نیروهای آذربایجان وابستگی بسیاری به پهپادهایی دارند که از اسرئیل دریافت می‌کنند. این پهپادها نه تنها برای بمباران بلکه برای جمع‌آوری اطلاعات نیز به کار می‌رود و برجسته ترین آنها پهپاد "کامی کازه" است که در اوایل ماه جاری مورد استفاده قرار گرفت. مهندسان و سازندگان اسرائیلی که این پهپادها را طراحی و تولید کرده‌اند، شایسته قدردانی هستند». البته حاجی‌یف زمانی در این مورد اظهارنظر کرد که از جریان انتقال سلاح‌های اسرائیلی به آذربایجان پرده‌برداری شد و هواپیمایی آذربایجان پروازهای متعددی را به پایگاه هوایی «اودا» در جنوب اسرائیل انجام داده، سلاح و تجهیزات جنگی به آذربایجان انتقال دادند. اطلاعاتی وجود دارد که نشان می‌دهد بیشتر تسلیحاتی که اسرائیل منتقل کرده، تجهیزاتی است که در عملیات هوایی و زمینی به کار برده می‌شود و ارتش آذربایجان صدها پهپاد پیشرفته اسرائیلی را نیز دریافت کرده که در میان آنها یک پهپاد جدید وفوق پیشرفته وجود دارد که از دقت بسیار بالایی در انجام حملات هوایی برخوردار است. 

نقش و سهم مخرب تاریخ جنگ‌های روابط بین‌الملل هم نشان داده که برتری نظامی یکی از عوامل محرک و انگیزه‌های استمرار جنگ‌ها بوده است. اینکه امروز آذربایجان زیر بار توافق آتش‌بس نمی‌رود و می‌خواهد جنگ را تا رسیدن به یک نقطه مطلوب نظر خود ادامه دهد، درست است که تا حدود متأثر از طرح‌های دولت ترکیه است، اما برتری نظامی هم در این زمینه بی‌تأثیر نیست. دولت باکو از بابت لجستیک و تجهیزات نظامی در جنگ خیال آسوده‌ای دارد؛ لذا هیچ نگرانی و ملاحظه‌ای نسبت به تداوم جنگ ندارد. همین جاست که می‌توان به «نقش» و «سهمی» که رژیم صهیونیستی در منازعه قره‌باغ دارد پی برد. هر چه باشد، این سهم و نقش به نفع ملت‌های دو کشور و همچنین منطقه قفقاز جنوبی نیست و جز تخریب و بی‌ثباتی و ناامنی چیز دیگری به دنبال نمی‌آورد. اصلاً ناامنی، مهم‌ترین فضای تنفس و پیشبرد و تحقق رویکردهای اسرائیلی در هر نقطه‌ای از دنیا به خصوص در آسیاست. طمع اسرائیل به تلاقی سه امپراتوری اسرائیل در سال‌های اخیر تمرکز خاصی روی آذربایجان کرده و این کشور را مرکز ثقل سیاست خارجی خود در منطقه قفقاز قرار داده است. آویگدور لیبرمن، وزیر دفاع سابق اسرائیل در مصاحبه ای گفته است «آذربایجان در نقطه تلاقی سه امپراطوری قرار گرفته است – امپراطوری های پارسی، عثمانی و روسی». این نشان می‌دهد که محل قرارگیری آذربایجان آن را برای بازیگران منطقه به شدت استراتژیک کرده است. با در نظر گرفتن مرز آذربایجان با ایران، اهمیت این کشور برای اسرائیل دوچندان می‌شود. لیبرمن که سه بار به عنوان وزیر امور خارجه و یک بار به عنوان وزیر دفاع به آذربایجان سفر کرده، گفت: «مهم است که ما در آن منطقه کشوری دوست داشته باشیم، کشوری مسلمان، مدرن و سکولار!» 

نکته پایانی در پاین اشاره به این نکته مفید خواهد بود که در سال ۲۰۰۹ «راب گوریک»، رابط دیپلماتیک آمریکایی که نامش توسط ویکی‌لیکس فاش شد و توسط مشاور سیاسی - اقتصادی واشنگتن در سفارتشان به باکو فرستاده شده بود، علایق اسرائیل را به خوبی خلاصه می‌کند: «روابط اسرائیل با آذربایجان قویاً بر اساس منفعت‌طلبی و بها دادن به اولویت هاست. هدف اصلی اسرائیل نگهداشت آذربایجان به عنوان همپیمان علیه ایران، به عنوان پایگاهی برای شناسایی نظامی و به عنوان بازاری برای فروش سخت افزار نظامی است». این علایق، در این ۱۱ سال، تنها قوی‌تر شده‌اند. نیاز به گفتن ندارد که این به نفع آذربایجان نیست.

کلید واژه ها: ایران و اسرائیل ایران و آذربایجان اسرائیل و آذربایجان اسرائیل و ارمنستان جنگ قره باغ جنگ آذربایجان و ارمنستان ترکیه و آذربایجان


( ۸۳ )

نظر شما :

علی ۲۹ مهر ۱۳۹۹ | ۱۸:۰۰
«مهم است که ما در آن منطقه کشوری دوست داشته باشیم، کشوری مسلمان، مدرن و سکولار!» ادعای مسلمان و شیعه بودن پانترکهای نشخوار کننده این ور اب هم خنده دار است دیگر ماله کشی فایده ای ندارد
ابراهیم قدیمی ۲۹ مهر ۱۳۹۹ | ۲۰:۲۱
تمام فعالیت های نفتی اذربایجان با احتمال زیاد از ابتدا تحت هدایت وبرنامه ریزی طرفداران اسرائیل بوده وهست. اصولا شرکت های نفتی هماننداسلحه ودارو سازی بگونه سنتی از طرفداران اسرائیل باید محسوب شوند. اسرائیل مطمئنا در موقعیت مناسب و مشتری خوبی برای نفت اذربایجان میباشد. فروش تسلیحات دراذای دریافت نفت ودر مرحله دوم است.مطمئناموقعیت جغرافیائی اذربایجان ونزدیکی به بخش های پرجمعیت ایران و ترکیه تردد زیاداتباع ایرانی وترکیه به اذربایجان در همسایگی ایران وبخش شرقی ترکیه یکی ازعلاقمندی های مناسب اطلاعاتی ونظامی اسرائیل در حضور در اذربایجان است.
عزیز ۳۰ مهر ۱۳۹۹ | ۰۰:۳۶
30 سال اشغالگیری .30 سال فخر فروختن به انکه مال تو نیست 30 سال حمایت بی چون چرای سازمانهای بین الملی وکشورهای ریز ودرشت از کشتار زن وبچه واواره کردن انها در سرمای سخت زمستان .و30سال پاسخگو نبودن به هیچ مرجعی در مقابل اشغال سرزمین دیگران به نام قره باغ.بلی اینها عملکرد دولت ارمنستان به شمار می رود .درمقابل دوات اذربایجان 30 سال دست یاری به همه جا برای بیرون کردن اشغالگر دراز کرده ولی هیچ یاری ندیده 30 سال عقده سنگینی بر دل مردم اذربایجان به خاطر ازدست دادن قره باغ نشسته . 30 سال طلوع افتاب مردم اذری با یاد وکلام قره باغ اغاز وبا غروب خورشید به سرانجام می رسد .درگوش نوزاد تازه متولد شده اذری بعد از اذان کلمه قره باغ نجوا می شود تا عقده فرو خفته تحقیر یک ملتی روزی بیدار شود .
... ۳۰ مهر ۱۳۹۹ | ۰۱:۴۱
برای من عجیبه که مقالات این سایت چقدر یک جانبه نگرانه هست ببخشید خیلی عذر میخوام راهکار به نفع کدوم طرف مذاکره هست؟ اگر با مذاکره می‌شود خاک گرفت زمان جنگ ایران و عراق مذاکره میکردیم به جای جنگ واقعا جای سواله که بر چه اساسی مسولین و سیاسیون ایرانی به مذاکره تاکید دارن در صورتی که گروه میسنک که ریاستش هم تماما از طرفداران ارمنستان تشکیل شده قراره چه اقدام مثبتی در راستای ترک قراباغ انجام بده؟ و نکته دیگر ایران حتی تو گروه مینسک حضور هم نداره تحت چه عنوانی یکی از بازیگران منطقه ای حساب میشه؟ در صورتی که هیچ یک از طرفین حتی خواستار حضور و دخالت ایران نیستن و اصلا به پیشنهاد های ایران هم توجه نمیکنن
علی ۳۰ مهر ۱۳۹۹ | ۰۸:۰۲
تروریستهای مفقودشده در جنگ سوریه فعلاً کجا هستند؟ در افغانستان؛ لیبی یا قره باغ؟ واقعیت‌های تکان‌دهنده از آمار تلفات تروریست‌های خارجی در سوریه؛ اسناد و مدارک آمریکایی برای نخستین بار واقعیت‌های هولناکی را درباره جنگ سوریه، تروریست‌های خارجی و تابعیت آنها فاش می‌کند. آمار تروریست‌های خارجی در سوریه وحشتناک است و در اینجا اسناد و مدارک سازمان ملل، آمار دقیق تروریست‌ها را فاش می‌کند: تعداد تروریست‌های خارجی در سوریه: ۱۷۱۴۰۰ نفر؛ اطلاعات و مستندات درباره تابعیت و تعداد تروریست‌های خارجی که از آغاز جنگ علیه ملت سوریه وارد خاک این کشور شدندعبارتست از: - ۲۴۵۰۰ تروریست از عربستان سعودی که تعداد ۵۹۹۰ نفر از آنها به هلاکت رسیده و تعداد ۱۹ نفر از آنها زن می‌باشند و ۲۷۰۰ نفر از تروریست‌ها مفقود شدند. - ۲۵۸۰۰ تروریست از ترکیه که تعداد ۵۷۶۰ نفر از آنها به هلاکت رسیده و تعداد ۳۸۰ نفر از آنها مفقود شدند. - ۲۱۰۰۰ تروریست از چچن که تعداد ۵۲۳۰ نفر از آنها به هلاکت رسیده و تعداد۱۹۵۰ نفر از آنها مفقود شدند، که ۱۶ زن میان کشته‌ها دیده می‌شود. - ۱۴۰۰۰ تروریست از فلسطین اشغالی که بیشتر آنان از جنبش اخوانی حماس هستند. تعداد ۴۹۲۰ نفر از آنان به هلاکت رسیدند و تعداد ۶۷۰ تروریست از آنها مفقود شدند. - ۱۰۵۰۰ تروریست از تونس که تعداد ۴۲۰۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۱۲۶۰ نفر از آنان مفقود شدند که ۴۵ زن از میان کشته‌ها دیده می‌شود. - ۹۵۰۰ تروریست از لیبی که تعداد ۳۹۴۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۱۶۵۰ نفر از آنان مفقود شدند. - ۱۳۰۰۰ تروریست از عراق که تعداد ۳۷۸۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۱۲۰۰ نفر از آنان مفقود شدند. - ۱۱۰۰۰ تروریست از لبنان که تعداد ۳۱۱۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۱۰۸۰ نفر از آنان مفقود شدند که ۷ زن میان کشته‌ها دیده می‌شود. - ۸۶۰۰ تروریست از ترکمنستان که تعداد ۳۰۵۰ تروریست از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۹۰۰ نفر از آنان مفقود شدند که ۱۱ زن میان کشته‌ها دیده می‌شود. - ۷۵۰۰ تروریست از مصر که تعداد ۲۱۰۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۸۷۰ نفر از آنان مفقود شدند. - ۳۸۰۰ تروریست از اردن که تعداد ۱۹۹۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۲۶۵ نفر از آنان مفقود شدند. - ۴۶۰۰ تروریست از پاکستان که تعداد ۱۳۸۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد نفر از آنان مفقود شدند. - ۳۶۰۰ تروریست از افغانستان که تعداد ۱۳۸۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد نفر از آنان مفقود شدند. - ۲۸۰۰ تروریست از یمن که تعداد ۱۴۴۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۷۰۰ نفر از آنان مفقود شدند. - ۲۵۵۰ تروریست از قزاقستان که تعداد ۱۱۳۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند. - ۲۷۰۰ تروریست از ازبکستان که تعداد ۷۸۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۳۹۰ نفر از آنان مفقود شدند که ۴ زن از میان کشته‌ها دیده می‌شود. - ۱۹۰۰ تروریست از کویت که تعداد ۶۴۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۸ نفر از آنان مفقود شدند. - ۱۹۵۰ تروریست از الجزایر که تعداد ۶۲۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۴۴ نفر از آنان مفقود شدند. - ۲۱۰۰ تروریست از مغرب که تعداد ۶۱۰ نفر از آنها به هلاکت رسیدند و تعداد ۶۳۰ نفر از آنان مفقود شدند که ۷ زن از میان کشته‌ها دیده می‌شود. - ۳۰۰۰۰ تروریست از غرب اروپا دارای تابعیت‌های مختلف (آمریکا، فرانسه، روسیه، انگلیس، بلژیک، نیوزیلند، سوئد، فنلاند، دانمارک و نروژ). مجموع کل تروریست‌هایی که وارد خاک سوریه شدند ۱۷۱۴۰۰ نفر است و تعداد ۵۱۹۱۰ تروریست به دست ارتش سوریه به هلاکت رسیدند، در میان این آمار نیز ۳۳۸۴۷ تروریست مفقود و یا دستگیر شدند. این آمار و ارقام در اسناد معتبر و قابل اعتماد سازمان ملل متحد منتشر شده و توسط آقای رفعت السید احمد نویسنده مصری در کتابی به عنوان «سوریه در رویارویی با جنگ جهانی؛ حقایق و اسناد» به رشته تحریر درآمده است. منبع: روزنامه جمهوری اسلامی، سه‌شنبه ۱۵ مهر ۹۹ سید علی موسوی
محمد ۳۰ مهر ۱۳۹۹ | ۱۴:۳۴
پان ترکا چی شد؟ بلبل زبونی تون کجا رفت؟؟
كامران ۳۰ مهر ۱۳۹۹ | ۱۹:۳۷
متاسفانه اکثر نویسندگانی که مقالات انها در این سایت منتشر شده با نادیده گرفتن صورت مسئله که همانا ۳۰ سال اشغال خاک اذربایجان و اوارگی یک میلیون نفر است ، به طرح مسایل حاشیه ای مشغول هستند.موضوع خیلی واضح و شفاف است و حق و تکلیف شرعی و قوانین در پشتیبانی از اذربایجان است و نظر مراجع در این مورد ختم کلام است که انرا صریحا بیان کردند.
چنگیز خان کبیر به محمد ۳۰ مهر ۱۳۹۹ | ۱۹:۵۹
بلبل زبونی ما در میدان نبرد با امحای چهار اس 300 و به درک واصل کردن حامیان و تروریست‌های پ ک ک در قره باغ قابل مشاهده است. اگر باور ندارید بروید قره باغ مشاهده کنید. دست پاچه گی ارمنستان با هزیان گویی رییس جمهورش مشخص است. سه هفته دیگر ارتش ترک به مرز ارمنستان می رسد صدای بلبل را هم با هم می شنویم
اکبر ۳۰ مهر ۱۳۹۹ | ۲۱:۱۰
اینکه آذربایجان بخاطر پس گرفتن سرزمینهای اشغالی خودش مجبور به خرید سلاح از هر کشوری میکنه تا حدودی حق داره تو این سایت م هیچ مقاله ای درباره حق قانونی آذربایجان برای پس گرفتن سرزمینهاش وجود نداره بی طرفی شما قابل تردید هستش
خسرو ۰۱ آبان ۱۳۹۹ | ۱۹:۳۰
قبلا نظرم را نوشتم ولی حذف شد در هرحال در هرجنگی هر کشوری نقشی دارد ، آذربایجان از اسراییل سلاح خریده تا در آزادی سرزمینش استفاده کند ، ولی از روسیه هم سلاح خریده است ، روسیه در سلاح هایی که به تمام کشورها میفروشد در قسمتهای الکترونیک از تکنولوژی اسراییل استفاده میکند و ممکن است آن سلاحهارابه ایران و سوریه هم بفروشد در ضمن ارمنستان هم از اسراییل و روسیه سلاح میخرد ، این دلیل بر تصمیم گیری اسراییل در صحنه جنگ نیست ، ولی تروریستهای سوریه در دست امریکا ودر زندانهای آن یا کمپ های شرق فرات هستند مگر آنهایی که به پ ی د و یا پژاک (نیروهای کرد ایرانی که حدود ده هزار نفر هستند )و پ ک ک پیوسته اند و در حال حاضر تعدادی از آنها در جنگ قره باغ به نفع ارمنستان می جنگند ، هیچ کشور غربی تاکنون نتوانسته ثابت کند که نیروهای سلفی سوریه به قره باغ رفته اند و در ضمن با وجود خیل داوطلبان اعزام به جنگ در آذربایجان ، نیازی به وجود نیروهای خارجی نیست ، صلیبی ها دوست دارند پیروزیهای آذربایجان را با تلقین وجود سلفی ها آلوده کنند ولی نتوانستند
علی در جواب چنگیز ۰۱ آبان ۱۳۹۹ | ۲۱:۲۶
مناطق ازاد شده مثل فضولی و جبراییل و ..... به خاطر مسطح بودن زمین و عدم کوه و عوارض طبیعی بوده است ولی ارتساخ گوهستانی است و احتمال پیشروی کند و تلفات بالا مگر یگ دیگر را موشک باران کند که باز فشار قدرتها باعث صلح اجباری میشود
ماشا الله ۰۲ آبان ۱۳۹۹ | ۰۱:۵۰
آنهایی که به آذربایجان خرده میگیرند چرا با اسراییل رابطه دارد در واقع دخالت در امور داخلی یک کشور مستقل میکنند،،،از آن گذشته تمام دنیا بغیر از چند کشور عربی بی خاصیت با اسراییل رابطه دارند، وحتی ایران همزمان با ترکیه در ابتدای تأسیس اسراییل آنرا برسمیت شناختند۱۹۴۸،، واز ۱۹۲ کشور سازمان ملل بیش از ۱۶۸ کشور با اسراییل رابطه سیاسی دارند،وهیچ مشکلی ندارند،،وحالا مگر آنها که با اسراییل رابطه ندارند،چه شاهکاری کرده اند که بقیه نکردند، اولا خود فلسطینیان اسراییل را بر طبق محدوده سال ۱۹۶۷ را قبول دارند وبقیه سرزمینهای مورد مناقشه به اندازه جزیره کیش هم نمیباشد،،،یعنی در حدود 002/در صد قره باغ. و001/در صد سرزمین ترکستانشرقی،و002/سرزمین کشمیر،و5در صد سرزمین چچنستان، و10در صد سرزمین روهینگیا در برمه،،،خوب مگر در بین مسلمانان وسرزمینشان فرقی قید شده که ما نمیدانیم،چطور شده برای بعضی مسلمانان دو آتشه وکاسه داغ‌تر از آش فلسطین اینقدر مهم شده وکشمیر نشده. آیا مردم کشمیر در مسلمانی شأن ایرادی است...واتفاقا موضوع فلسطین بیش از حد لازم مورد حساسیت قرار گرفته تا توجه مسلمانان به جاهای دیگر،معطوف نگردد،واذربایجان هم برای دفاع از سرزمینش از اسراییل لوازم نظامی میخرد واین هم شاید به مذاق ارمنستان وایران خوش نیاید،، ولی اینها همه اش بهانه است،به مثال داستان گرگ وبزغاله در چشمه اب،که گرگه گیر داده بود بزغاله آب را آلوده کرده،ولی بزغاله هم می‌گفت من صدها متر پایین تر تو هستم چطور ممکن است ،ایا آب به طرف سر بالایی میرود مصداق حال ماست ،بازبان بی زبانی به آذربایجان میگویند سرزمینت را بده به ارمنستان،تا ما مسلمانان ناب محمدی خوشحال شویم. واقعا بعضی‌ها فکر می‌کنند خیلی زرنگند، ولی نشان از بی عقلی شأن می‌باشد که اینجور بهانه تراشی میکند. وله غیر خودشان هیچ کس را نمی‌پسندند وفکر میکنند بعلت والایی هستند،که درواقع در نزد جهانیان از صفر هم بی ارزش هستند.
کوروش ۰۶ آبان ۱۳۹۹ | ۱۹:۵۸
جناب ماشالله مشکل اینجاست که پانترکها و حتی مقامات ترک به امارات و ارمنستان و... می‌گویند شما با اسرائیل رابطه دارید. حتی موارد اثبات نشده مثل رابطه کردها با اسرائیل را مطرح می‌کنند وای خودشان از اسرائیل سلاح می‌خرند. این یعنی روباه صفتی.
عبدالرضا ۰۹ آبان ۱۳۹۹ | ۰۹:۵۰
تداوم نبرد به نفع دولت و ملت اذربایجان است بعدا امبراتوری بارسی در هزار سال اخیر ترکی بوده است