
آشوب طلبان با آخرین برگه های خود بازی می کنند
به نظر می رسد قدرت های خواستار آشوب در منطقه آخرین ورق های خود را بازی می کنند. دموکرات های امریکا و نهادهای اروپایی از ایران خواسته اند خویشتندار باشد.
ادامه مطلببه نظر می رسد قدرت های خواستار آشوب در منطقه آخرین ورق های خود را بازی می کنند. دموکرات های امریکا و نهادهای اروپایی از ایران خواسته اند خویشتندار باشد.
ادامه مطلبدلیلش این است که الازهر بر حفظ استقلال خود که از قرن ها پیش به دست آورده است، اصرار دارد، نمی خواهد کسی چه قدرت رسمی کشور چه هر گروه داخلی یا خارجی دیگر بر آن مسلط شود.
ادامه مطلبقطعا ایران نمی خواهد ترامپ بار دوم رئیس جمهوری ایالات متحده شود و هیچ کاری نمی کند که باعث شود جایگاهش تقویت شود تا بار دیگر رئیس جمهور شود. با او الآن مذاکره نخواهد کرد.
ادامه مطلبایالات متحده از دهه ۱۹۵۰ به طور متوسط یک مرتبه در هر دهه سعی کرده دولت های مستقر در کشورهای خاورمیانه را برکنار کند. این کار را در رابطه با ایران، افغانستان (دو مرتبه)، عراق، مصر، لیبی و سوریه انجام داده است؛ فهرستی که تنها مواردی را شامل می شود که ایالات متحده با سیاست گذاری های خود هدف برکنار کردن رهبران یک کشور و تغییر نظام سیاسی را دنبال می کرده است. انگیزه مداخلات در هر یک از این کشورها و روش های آمریکا در قبال آنها بسیار متفاوت بوده: در برخی موارد از کودتا حمایت کرده، در موارد دیگر به کشوری حمله و آن را اشغال کرده، و در برخی دیگر به دیپلماسی، لفاظی ها و تحریم ها روی آورده است. با این حال، همه این تلاش ها یک وجه مشترک داشتند و آن، این است که به شکست انجامیدند.
ادامه مطلببیانیه پایانی نشست سه جانبه سران مصر، عراق و اردن بر وحدت عمل مشترک عربی و تشکیل دبیرخانه دائمی تاکید دارد که نشان می دهد این سه کشور برنامه ای برای آینده دارند و قصد دارند این دیدارهای دوره ای را به دیدارهایی منظم تبدیل و دیگر کشورهای عربی را نیز به خود جذب کنند. از این رو احتمال می رود در آینده کشورهای لبنان، سوریه، الجزایر و لیبی نیز به این جمع ملحق شوند.
ادامه مطلبالسیسی در کنار حامیان مالی خود، در برابر ایران نمی ایستد؟ یک علت این است که نظام السیسی هیچ هزینه سیاسی را بدون دریافت پاداش اقتصادی نمی پذیرد. السیسی در مقابل سرنگون کردن دولت محمد مرسی و سرکوب اخوان المسلمین که خطری سیاسی برای ریاض و ابوظبی محسوب می شد، کمک مالی فراوانی از عربستان و امارات دریافت کرد.
ادامه مطلبمسئله آب همیشه یکی از ارکان راهبرد اسرائیل و سیاست های آن در خصوص کشورهای حوزه نیل و آفریقا به ویژه اتیوپی بوده است. اسرائیل سیطره بر منابع آب کشورهای عربی را بخشی از امنیت ملی خود و یکی از ابزارها برای تحقق هدف بزرگ خود یعنی برپایی «اسرائیل بزرگ» از نیل تا فرات می داند.
ادامه مطلبکشور کوچک امارات می خواهد از یک سو نقش محوری در مسائل منطقه ای ایفا کند و از دیگر سو بقای خود را تضمین کند. چه بسا کودتای ناکامی که در سال ۲۰۱۱ در این کشور رخ داد، عامل اصلی در پیش گرفتن سیاست های کنونی باشد. امارات که برای عادی سازی روابط با اسرائیل جلوتر از دیگر کشورها گام بر می دارد این اعتقاد را دارد که این سیاست و همچنین جلب رضایت امپراتوری های پول، سیاست و رسانه بقایش را تضمین خواهد کرد. از همین رو امارات سیاست حمله به هرگونه تجمع منطقه ای و از سر راه برداشتن آن را برای تامین منافع کشورهای بزرگ و یا اسرائیل که می خواهد نقش اول را در منطقه ایفا کند، در پیش گرفته است.
ادامه مطلبمحمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترکیه یکی از جدیترین بازیگران خارجی مداخلهگر در صحنه لیبی است؛ این کشور از دولت وفاق ملی حمایت سیاسی، اقتصادی و تسلیحاتی میکند و پارلمان ترکیه در اوایل دی ماه سال ۱۳۹۸ اجازه مداخله نظامی و اعزام نیرو به طرابلس را نیز صادر کرد. کشورهای عربی مصر، امارات و عربستان نیز در کنار روسیه از دیگر بازیگران مهم عرصه سیاسی لیبی هستند و در سالهای اخیر در سطح رسانهای و تسلیحاتی حمایت بیسابقهای از خلیفه حفتر و سیطره وی بر شهر طرابلس داشته اند.
ادامه مطلببه هر حال به نظر می رسد که سه کشوری که آینده خاورمیانه را با موافقت بین المللی رهبری خواهند کرد، اسرائیل، ترکیه و ایران خواهند بود.
ادامه مطلبکووید ۱۹ شکافها در جوامع خاورمیانه را آشکار کرده است. حکومتها از شیوع همهگیری برای در اولویت قرار دادن ثروتمندان و بیتوجهی به بخشهای حاشیهنشین جوامع استفاده کردهاند، در حالی که بخش دوم از همهگیری آسیب بسیار شدیدی دیده است. این گروهها به دلیل نژاد، فرقه و حاشیهنشینی جغرافیایی از مراقبتهای سلامتی و بهداشتی کافی، مزایای بیکاری، تست پزشکی و خدمات اجتماعی محروم ماندهاند. گرسنگی، دیابت، بیماریهای قلبی و چاقی در میان این گروهها بسیار شایع است که نشانه خوبی برای ثبات بلندمدت برخی از این کشورها نیست.
ادامه مطلبنویسندگان: گولون تال - دیوید دومک این اثر با همکاری موسسه میدل ایست و دانشگاه مرکزی انتشار یافته است.
ادامه مطلبکشوری مثل ایران که کشورها نهادهاست، تلاش می کند «دموکراسی اسلامی» را دنبال کند که دیگر مردمِ غیرمسلمانش نیز می توانند از آن بهره ببرند. به نظرم باید به صورت غیررسمی مذاکرات میان امریکا و ایران آغاز شود.
ادامه مطلبترکیه یکی از سه کشور غیر عربی است که بر آینده منطقه «حکمرانی» می کند، در کنار ترکیه دو قدرت دیگر اسرائیل (به همراه غرب و امریکا و اروپا) و ایران هستند. ترکیه سنی است و ایران شیعی است
ادامه مطلبحمید رضا جلایی پور در یادداشتی می نویسد: با روشن شدن بیشتر عیار سکولاریسم استبدادی در حکمرانی سیسی، این تحولطلبان ایرانی کمتر حاضر شدند تا در نقد استبداد و فساد دولت مصر و بدبختی مردم، روشنگری کنند و از پخش اخبار اعتراض مردم مصر هم در روزهای اخیر نیز خوداری کردند.
ادامه مطلببعد از من درباره تونس و به خصوص درباره ثبات آن بعد از بهار عربی یا "انقلاب یاسمن" در مقایسه با دیگر کشورهای عربی پرسید. جواب دادم که استعمار طولانی فرانسه فرهنگ عمیقی را در این کشور به وجود آورده و همچنین جنبش های سندیکایی و جنبش های فعال و پویای زنان و جنش های جوانان مهمی در آن وجود دارند که سبب شده است تا این کشور به ثبات سیاسی نسبی ای برسد.
ادامه مطلبفاطمه سیاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شواهد حاکی از آن است که در شرایط کنونی، کشورهای عربی نظیر مصر، عمان، کویت، و حتی امارات به دنبال برقراری روابط با ایرانند؛ بازیگر اصلی و حلقهٔ وصل این روابط نیز عراق خواهد بود. مبنای ادعای اخیر یک پایگاه خبری لبنانی مبنی بر تلاش کشورهای عربی برای فراهمکردن زمینهٔ گفت وگو میان تهران و ریاض نیز، همین سفرها و رایزنیهای درون عربیِ گسترده است.
ادامه مطلببیان جبر الزبیدی مینویسد: شواهد بسیاری از اعتراف های عناصر تروریستی دستگیر شده در عراق و سوریه در دست است که نشان می دهد و تاکید دارد مصر در معرض یک عملیات تروریستی گسرده قرار دارد که با نارضایتی و خشم عمومی مردم که از افزایش تصاعدی نرخ بیکاری و فقر شکایت دارند، همراه است. این دو مقوله همواره زمینه ساز تقویت و حمایت از تندروی و تروریسم بوده است.
ادامه مطلبحسن هانی زاده در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون دلایل و تاثیرات برگزاری کارگاه اقتصادی در منامه به منظور رونمایی از معامله قرن بر این باور است: بعد از برگزاری نشست منامه با هر دستاورد و خروجی امکان دارد که دونالد ترامپ و جارد کوشنر برنامه های جدی برای عملیاتی کردن این طرح تا قبل از شروع انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ آمریکا داشته باشند. در مقابل هم محور مقاومت با افزایش تلاش های خود سعی دارد از اجرایی شدن آن جلوگیری کند. از این رو تقابل دو دیدگاه در آینده بیشتر خواهد شد، اما به نظر می رسد که اکنون دست برتر با محور مقاومت باشد چون به هرحال شرایط منطقه، به خصوص بعد از اقدام تهران در ساقط کردن پهپاد متجاوز آمریکایی بسیار تغییر کرده و سبب افزایش توازن وحشت و موازنه قوا میان تهران با واشنگتن شده است.
ادامه مطلبمحمد صادق کوشکی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است: مادامی که فسادهای گسترده و کلان ریشه کن نشود و با یک مدیریت انقلابی به سمت تولید و خودکفایی پیش نرویم، حتی اگر مناسبات ما با اروپا و آمریکا بهبود یابد و در یک فرض محال، حتی مشکلات ما با اسرائیل هم حل شود، هیچ گونه اتفاق مثبتی در حوزه اقتصاد و معیشت داخلی روی نمیدهد. در یک جمله کانون مشکلات ما در داخل است، نه در خارج؛ بهتر است به جای این شانتاژها فکری برای حل مشکلات در داخل بکنیم.
ادامه مطلبامیر موسوی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون میزان موفقیت ریاض در برگزاری نشست سه گانه مکه بر این باور است: قطعا سعودی ها نتوانستند به آن اهداف مدنظرشان دست یابند. چراکه این نشست خیلی دیر برگزار شد. اما در کنار آن نادیده گرفتن پیشنهاد محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در رابطه با امضای توافقنامه عدم تعرض به همدیگر و نیز اظهارات دونالد ترامپ در توکیو شرایط از پیش برای به شکست کشاندن این نشست ها مهیا بود.
ادامه مطلبجعفر قناد باشی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون ارتباط تحولات با محوریت تنش نظامی احتمالی ایران و آمریکا با رونمایی از معامله قرن معتقد است: رونمایی از معامله قرن یقیناً به یک ثبات و آرامش سیاسی و دیپلماتیک در منطقه آسیا غرب آسیا و خاورمیانه نیاز دارد. لذا به هر میزان که تنش و بحران در این منطقه افزایش پیدا کند، فضا و بستر برای اعلام و رونمایی از معامله قرن کاهش پیدا خواهد کرد. پس یقیناً اقدامات و رفتارهای اخیر ایالات متحده آمریکا ضد تهران، چه در خصوص امنیت خلیج فارس و چه در خصوص امنیت رژیمصهیونیستی به ضرر منافع و اهداف دونالد ترامپ در خصوص معامله قرن خواهد بود.
ادامه مطلبشهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: که آیا قیام های ۲۰۱۹ در شمال آفریقا می تواند همراه با سقوط رژیم های اقتدارگرا تغییرات لازم برای حصول دموکراسی را فراهم کند؟ پیامدهای بهار عربی ۲۰۱۱ نشان داده است که لغزش دیکتاتوری ها و یا فروپاشی دولت ها در خاورمیانه لزوما به معنای حصول یک جامعه مدنی و استقرار دموکراسی نبوده و درس گرفتن از تجربیات شکست روند خیزش های مردمی سال ۲۰۱۱ در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا و نتایج بدست آمده از آن می تواند راهگشای معترضان در شمال آفریقا برای دستیابی به اصلاحات اساسی و دموکراسی باشد.
ادامه مطلبجاال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: مردم لیبی سرنوشت سخت و شومتری را در پی بهار عربی و سقوط رژیم «معمر قذافی» در هفت سال گذشته داشتهاند. لیبی در این سالها فاقد ساختار نظامند سیاسی بوده است؛ در شرق و غرب کشور دولتهای موازی، مجالس موازی، کودتاهای ناکام، تیولداری صدها گروه مسلح حاکم اختیار دار بودهاند. لیبیاییها در همه این سالها بهحال خود رها شدهاند تا زیر رگبار مسلسلها و حملات هوایی جناحهای رقیب کوشش کنند که زنده بمانند نه اینکه زندگی کنند.
ادامه مطلب