سیاست ایران در سوریه ارتباط زیادی با نتیجه مذاکرات برای احیای برجام در وین دارد به طوری که اگر این مذاکرات به توافق منجر شود، ایران بیش از پیش از روسیه فاصله خواهد گرفت و ممکن است شاهد تنش در روابط دو کشور به خصوص در سوریه باشیم. اما این تنش به برخورد منجر نخواهد شد زیرا به نفع دوطرف نیست.
ادامه مطلب
اما اکنون شبح تسلیحات هسته ای بعد از آنکه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه نیروهای راهبردی اش را به حالت آماده باش در آورد، با قدرت تمام به کابوس کشورهای اروپا تبدیل شد. روشن است که یک چنین سخنانی در خلال یک جنگ واقعی نشانه ای است که نمی تواند باعث نگرانی و تشویش نشود.
ادامه مطلب
عباس پرورده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخلاف آنچه به عادت مالوف، روسیه را شرق و اروپا و آمریکا را غرب می نامند، رفتار روسیه یک رفتار کاملا غربی بر اساس پارادایم های مورد استفاده در نظریه های غرب ساخته است که قدرت را در نظام بین الملل خاتم النظریه حل مناقشات می داند و استفاده از آن با هر هزینه ای را حق خود می شمارد. دیگر کشورهای جهان هم موضع گیری هایی در همین منظومه دارند و پارادایم رئالیسم و حواشی آن نخواهد گذاشت جور دیگری فکر کنند.
ادامه مطلب
سعید رمضانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ارزیابی اسرائیل این است که در صورت وخامت بحران اوکراین، این مسئله بدون تردید موجب خواهد شد تا آمریکا از معادلات منطقه خاورمیانه دور مانده و منحرف شود و عملا اسرائیل را در منطقه بدون هرگونه حمایتی رها کند. البته که این مسئله همسو با رویه و سیاست خروج نظامی آمریکا از خاورمیانه است که در ماه‌های اخیر از افغانستان و عراق آغاز شده است. در این فضا، به احتمال فراوان دیگر کشورها وارد عرصه معادلات منطقه خاورمیانه خواهند شد تا جای خالی آمریکا را پُر کنند. مسئله‌ای که کاملا در تضاد با منافع اسرائیل است و حتی برای آن یک تهدیدِ وجودی به حساب می‌آید.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نتیجه سه دهه هزینه‌های اقتصادی و سیاسی برای کسب پرستیژ و جایگاه برتر در نظام جهانی از سوی اتحادیه اروپا طی تنها ۲۴ ساعت بعد از حمله روسیه به اوکراین بر باد رفته و اتحادیه اروپا مانند کِرمی ترسو بار دیگر به آغوش آمریکا پناه برد تا نشان دهد که غول اقتصادی نیازمند توان و اقتدار نظامی است.
ادامه مطلب
پریسا پارسا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با در نظر گرفتن اینکه دوسوی دعوای کنونی، هر دو شرکای استراتژیک هند محسوب می شوند. هند باید با احتیاط زیاد حرکت کند و از این منظر هرگونه خطا در رویکردهای هند در قبال بحران اوکراین می تواند تهدید جدی برای منافع هند تلقی شود.
ادامه مطلب
این تهدید مکرر به دور از این که نشانه ای از قدرت باشد، اعتراف به یک شکست سیاسی جبران ناپذیر است، حتی اگر روسیه فقط با استفاده از نیروهای متعارف به پیروزی نظامی در زمین اوکراین دست یابد.
ادامه مطلب
جواد عرب عامری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر هم خورد موازنه قدرت در روابط بین قدرت‌های بزرگ به دنبال تهاجم نظامی روسیه به اوکراین با هدف بی‌طرف‌سازی این جمهوری سابق اتحاد شوروی و ایجاد یک منطقه حائل بین روسیه و ناتو می‌تواند در بردارنده فرصت‌ها و تهدیداتی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران باشد. اگرچه سخن گفتن از ورود جهان به دوران جنگ سرد در پی فروریختن دیوار اعتماد بین قدرت‌های جهانی کمی زود به نظر می‌رسد با این حال، به نظر می‌رسد یکی از نتایج حداقلی این رویداد را می‌توان ترک برداشتن اجماع جهانی قدرت‌های بزرگ پیرامون نظم موجود بین‌المللی در نظر گرفت.
ادامه مطلب
امیر سجادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نوشتار پیش‌رو از منظر داخلی و با محور قرار دادن «دموکراسی و نسبت آن با مشروعیت سیاسی» به واکاوی چرایی و علل اقدام پوتین در تهاجم به اوکراین پرداخته است.
ادامه مطلب
فرید زکریا می نویسد: او باید تحریم های دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا علیه ونزوئلا و ایران را تعلیق کند. در صورت امکان، واشنگتن باید با ایران همکاری کند تا چند شکاف باقیمانده را ببندد و دوباره به توافق هسته ای وارد شود که تمام نفت ایران را به بازار برگرداند.
ادامه مطلب
شهروندان اوکراینی در مواجهه با حمله نظامی روسیه مشغول ساخت کوکتل مولوتف، مانع های فلزی ضد تانک موسوم به «جوجه تیغی» و مانع های کوچک تر شده اند تا بدین ترتیب، حمایت خود را در مقاومت و محافظت از شهرهای خود به نیروهای نظامی اوکراین نشان دهند و از پیشروی روسیه در خاک کشور خود تا حد ممکن جلوگیری کنند.
ادامه مطلب
تظاهرات کنندگان در بسیاری از شهرها در سراسر جهان با تجمع در خیابان ها حمله روسیه به خاک اوکراین را محکوم کردند. بسیاری از تظاهرات کنندگان ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، را به طور مستقیم هدف گرفته اند و او را هیتلر زمان خوانده اند.
ادامه مطلب
اخباری که از عرصه جنگ دریافت می شود حاکی از آن هستند که فرماندهان روسی تاکتیک خود را تغییر دادند و اکنون خط حمله با خشونت بیشتری وارد عمل می شود و کمتر به قربانیان غیر نظامی بمباران ها توجه می شود. به گفته منابع، ولادیمیر پوتین خواستار یک پیروزی نظامی هر چه زودتر است و تصرف کی یف به یک اولویت تبدیل شده است.
ادامه مطلب
سجاد کوچکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه پس از نبرد با اوکراین، دیگر روسیه سابق نخواهد بود؛ بنابراین بسیاری از معادلاتش در منطقه برهم زده خواهد شد یا مجبور می‌شود هزینه‌های سنگینی را برای اجرای بخشی از آنها پرداخت کند.
ادامه مطلب
محمدرضا احمددوست در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نزدیکی بیش از قبل اروپا و آمریکا، افزایش بودجه نظامی اروپا و همچنین کاهش روابط اقتصادی اروپا با روسیه خصوصا در حوزه انرژی، می تواند فرصت احیای روابط فراآتلانتیکی را به یک تهدید بزرگ تبدیل کند.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از جنگ اوکراین و حمله روسیه به آن چند درس می توان گرفت از جمله اینکه مجامع بین المللی فقط برای نژاد سفیدها و اقمار کارایی دارد.
ادامه مطلب
حمیدرضا اکبرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نخستین مسئله مورد توجه، تاکید پوتین و مقامات کرملین بر تعهدات شفاهی ناتو و مشخصاً ایالات متحده در باب عدم گسترش به شرق و دست اندازی به حوزه نفوذ مسکو است. اما آنچه تا کنون شاهد آن هستیم این است که نه تنها کشورهای حوزه بلوک شرق به ناتو پیوسته‌اند بلکه جمهوری‌های استقلال یافته از شوروی نیز یا به عضویت ناتو درآمده‌اند و یا در نوبت عضویت هستند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: تعارف نکنیم، منطق حمله دولت ولادیمیر پوتین به اوکراین مشابه منطق حمله حکومت صدام حسین به کویت است. لکنت زبان نگیریم و بگوییم جنگ در هر حالتی محکوم است، چه مسبب آن امریکا باشد چه روسیه چه هر جای دیگر.
ادامه مطلب
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حمله برق آسا روسیه به اوکراین با توجه به ابعاد و مختصات آن یعنی کشور مهاجم به عنوان یک قدرت جهانی موازنه طلب، کشور قربانی به عنوان خط مقدم غرب در برابر روسیه، درگیری نظامی مستقیم در عرصه جغرافیای سیاسی اروپا، مجاورت منطقه نبرد با زیرسیستم های بحرانی در شرق و جنوب اروپا، غرب آسیا و حوزه بالتیک، ورود مستقیم مجموعه غرب به عرصه مناقشه با همه توان و ظرفیت سیاسی و امنیتی به جز کاربرد مستقیم نیروی نظامی؛ جملگی گویا و مؤید جهانی بودن بحران کنونی و دامنه دار بودن تبعات آن بر موازنه قدرت در سطح بین المللی است.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع، غرب در رویکرد خود نسبت به روسیه متحد نیست، حتی اگر در حمایت از حاکمیت و استقلال اوکراین متحد باشند خود می تواند اهرمی در جلوگیری از سقوط بیشتر اوکراین باشد. زلنسکی در سخنان خود اعلام کرده است که ما به تنهایی در حال دفاع از کشورمان هستیم و متحدان قدرتمندمان از دوره نظاره گر این جنگ هستند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی می نویسد: بطور کلی، رویکرد اشغال نظامی در هزاره سوم کمتر با موفقیت روبه رو بوده و یک واقعیت مهم این است که در سال های اخیر اتحادیه اروپا دچار تشتت و تزلزل شده و سیاست خارجی مشترکی ندارد و سریع و راحت نمی‌تواند به بهبود اوضاع بحرانی و جنگی در مرزهای اوکراین کمک کند.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چند روزی است که جنگ روسیه علیه اوکراین شروع شده است. در مقابل، غرب هم جنگ اقتصادی خود را علیه مسکو آغاز کرده است. روسیه که همواره در برابر تهدید خارجی مقاوم بوده است، این بار با تلاش ایالات متحده و اروپا برای فروپاشی از داخل مواجه شده است. تلاشی که دولت روسیه برای رویارویی با آن کاملا آماده شده است. در این مقاله قصد داریم تا برنامه پیش دستانه مسکو در برابر حمله اقتصادی غرب را بررسی کنیم.
ادامه مطلب
سینا عمادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دوران حدود ۲۰ ساله ولادیمیر پوتین به عنوان رئیس جمهوری و نخست وزیر در سیاست روسیه گامی در جهت بازیابی اقتدار پدر سالارانه کمونیستی محسوب می شود، هر چند شرایط منطقه ای و بین المللی و حتی داخلی روسیه آن گونه نبود که بتوانند عرض اندام مقتدرانه ای را به مانند جنگ سرد داشته باشند.
ادامه مطلب
صادق ملکی در ارزیابی جنگ روسیه علیه اوکراین می گوید: بعید است جنگ ابعادی جهانی بگیرد. موضع گیری ها نشان می دهد که طرف های غربی به هیچ وجه به ورود به جنگ به طور مستقم مایل نیستند. به نظر می رسد در نتیجه جنگ اوکراین، مسکو تأدیب خواهد شد. اروپا درس خواهد گرفت. چین هوشیار خواهد شد. و در این میان مردم اوکراین هزینه این بازی را بیش از همه خواهند داد.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تهاجم نظامی پوتین به اوکراین شاید بزرگترین اشتباه روسیه از زمان فروپاشی اتحاد شوروی باشد که می تواند ژئوپولیتیک اروپا و حتی دنیا را بکلی دگرگون سازد و عواقبی غیرقابل پیش بینی به همراه داشته باشد. گرچه مخصوصا برای اروپا بسیار دشوار است که روسیه را مجددا در شاکلهٔ یک امپراتوری کلاسیک برّی ببیند، اما هم اروپا و هم آمریکا پس از تحریک مسکو ظرف دو دهه گذشته و پیشروی تحریک آمیز به پیرامون مستقیم آن، اینک دارند خیلی احتیاط می کنند و با عقب‌نشینی و عدم مداخله در کار روسیۀ پوتین نمی خواهند خود را درگیر کنند و در عوض قصد دارند روسیه را هرچه هزینه مند و گرفتار سازند.
ادامه مطلب
حسین سلیمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه جهانی متفاوت برای خود می سازد. جهانی که در آن کسی به مرزهای روسیه نزدیک نخواهد شد و فکر تغییر سیاسی در متحدان سیاسی روسیه را به ذهن خود راه نخواهد داد. اما همین تصویر ترسناک امکان سرمایه گذاری اقتصادی و گسترش مبادلات اقتصادی و یافتن جایگاهی مناسب در ذهنیت کنشگران متعدد جهان آینده را به حداقل رسانده و روسیه را در جهان آینده به حاشیه خواهد برد. حاشیه ای که به سرزمین وسیع آن و همسایگان تابعش محدود خواهد ماند.
ادامه مطلب
عبدالرحمن ولایتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جناب پوتین که در اشل شخصیتی خود یک رئیس دولت متفاوت و منحصر محسوب می شود بیشتر یادآور رهبران حکومت های عصر امپراطوری است که اگر کمی به خود زحمت داده و مباحث شیرین فلسفه را ورق زده بود قطعا با تورق فصل نظریات هگل در می یافت که هستی مقدس است و در حال زایش و هیچ اجزائی از هستی نیست که فرم انجماد و ثابت خود را حفظ کند و در این بین مفاهیم حکومتی و سیاسی و بین المللی نیز از این قاعده دیالکتیک هگل پیروی می کنند.
ادامه مطلب
مجتبی عبدالجواد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آمریکا با حیله گری و ظاهرسازی عادی و مثلا دموکراتیک، تهاجمی استراتژیک را علیه روسیه آغاز کرده به نحوی که روسیه وادار به واکنش تهاجمی برای اشغال خاک اوکراین شود و در مقابل "لشکر رسانه ای ناتو" روایت مظلومیت خود و ناشکیبایی حریف را وارد اذهان جهانیان کنند. می توان گفت ناگزیر ساختن پوتین به اتخاذ تصمیم برای اشغال اوکراین، افتادن وی در تله ای است که آمریکا برای کرملین جهت امنیتی کردن محیط پیرامون این کشور پهن کرده است.
ادامه مطلب
کارل بیلت در یادداشتی می نویسد: هنوز صحبتی را که ده ها سال پیش با صدراعظم سابق آلمان هلموت کهل، دولتمردی آگاه به تاریخ اروپا داشتم، به خاطر دارم. وی در بحث درباره لوکزامبورگ خاطرنشان کرد که آلمان امن است زیرا حتی کوچکترین همسایه آن را به عنوان یک دوست نزدیک می بیند. آلمان با گذشته خود کنار آمده است اما روسیه نه! تا زمانی که این اتفاق نیفتد، تمام اروپا، به ویژه خود روسیه، همچنان رنج خواهند برد.
ادامه مطلب
ولادیسلاو سورکوف، دستیار سابق رئیس جمهوری روسیه که یکی از معماران گروه های جدایی طلب در شرق اوکراین بشمار می رود، معتقد است: روسیه معاصر نمی تواند در مرزهای شکل گرفته در سال ۱۹۱۸ بعد از امضای معاهده صلح امضا شده با آلمان در برست باقی بماند. سورکوف این اندیشه را در مقاله خود با عنوان «چشم انداز مه آلود دنیای زشت» در فضای مجازی در ۱۵ فوریه مطرح کرد.
ادامه مطلب