علی موسوی خلخالی می نویسد: بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که سفر مهم السودانی به لندن آغاز دور تازه ای از روابط بین المللی عراق به ویژه با جهان غرب است و به این ترتیب عراق می رود تا خیز بلندی را برای گسترش روابط خود با کشورهای غربی بردارد.
ادامه مطلب
مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری اسلامی که در این دوره با چالش‌های متعدد داخلی و خارجی دست و پنجه نرم می کند و ناترازی‌های اقتصادی ناشی از تحریم‌ها و کاهش درآمدهای نفتی، وضعیت اقتصادی کشور را به شدت آسیب‌دیده کرده است. به دنبال این شرایط، از یک سو نارضایتی عمومی افزایش یافته و مقامات جمهوری اسلامی به‌طور پیوسته در تلاش برای حفظ ثبات داخلی و از سوی دیگر با انتخاب مجدد ترامپ و برنامه ۱۰۰ روزه این دولت در قبال ایران و ضرورت مدیریت روابط بین‌المللی خود، سه گزینه کلیدی "نه جنگ و نه مذاکره "، "جنگ "، یا "توافق همه‌جانبه" فراروی جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با سیاست‌های ترامپ وجود دارد که انتخاب هر یک از این سه مسیر تبعات و پیامدهای خاص خود را به همراه دارد.
ادامه مطلب
محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: محافل سیاسی و مراکز تحقیقاتی آمریکا، در مورد انگیزه ترامپ از جنجال سازی ها، نظرات مختلفی بیان شده و جالب آنکه برخی می‌گویند که او برای انحراف افکار از عدم توانائی در تحقق شعارهای انتخاباتی، چنین حرف‌هایی می‌زند. هر چه هست نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت.
ادامه مطلب
رسول محمدی گهروئی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تجربه نشان داده که ایران بدون تسلیم‌شدن در برابر تحریم‌های اقتصادی آمریکا و بازگشت به میز مذاکره، با ایجاد ائتلاف بین المللی متشکل از شرکای تجاری آسیایی خود و اتخاذ سیاست اقتصاد مقاومتی به راه‌اندازی و بهره‌برداری از سانتریفیوژهای نسل جدید و پیشرفته‌تر و تولید اورانیوم با عیار خلوص بالاتر و همچنین افزایش ذخایر کلی خود، ادامه داده است.
ادامه مطلب
ترامپ عملاً ملت سازی و کمک های خارجی را به عنوان عاملی بیهوده به تصویر می کشد و استدلال می کند که واشینگتن باید پول مالیات دهندگان را برای حل مشکلات در داخل خرج کند تا در خارج از کشور. بسیاری از آمریکایی ها با این اظهارات او موافق هستند.
ادامه مطلب
پس از تلاش نادرست جنبش اول آمریکا برای دور نگه داشتن ایالات متحده از جنگ جهانی دوم، "انزواگرایی" به یک کلمه کثیف تبدیل شد. از آن زمان، انترناسیونالیست‌ها این اصطلاح را به کار می‌برند تا افرادی مانند مفسر محافظه‌کار، پاتریک بوکانان، عضو جمهوری‌خواه سابق کنگره، ران پل، و اکنون ترامپ را به کار بگیرند، و اتهام می‌زنند که دیگران ساده‌لوحانه در مورد مطلوبیت و قابلیت انفصال استراتژیک متوهمند.
ادامه مطلب
ترامپ می‌تواند استراتژی ترکیبی فشار و مذاکره را دنبال کند. این رویکرد با غرایز معامله‌گری ترامپ سازگار است. این شامل حفظ تحریم‌های ایالات متحده بر اقتصاد ایران، اما گشودن یک مسیر دیپلماتیک است که ایرانی‌ها بتوانند از آن به عنوان راه خروج استفاده کنند. با این حال، این استراتژی فقط در صورتی موفق خواهد بود که ترامپ در مورد آنچه می‌تواند به دست آورد واقع‌بین باشد. برای مثال، درخواست از ایران برای توقف کامل غنی‌سازی اورانیوم یا تعطیلی کامل زیرساخت‌های هسته‌ای‌اش از دیدگاه تهران کاملاً غیرمنطقی است و مذاکره را قبل از شروع نابود می‌کند.
ادامه مطلب
پرستو بهرامی‌راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این شرایط، دیپلماسی و مذاکره می‌توانند بهترین گزینه برای مدیریت بحران باشند. اگر این روند عملی نشود، احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه (اسنپ‌بک) و حتی خروج ایران از پیمان ان‌پی‌تی، پرونده قطور برجام را وارد مرحله‌ای خطرناک خواهد کرد.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می‌نویسد: در آستانه ورود ترامپ به کاخ سفید عراقی ها نیز مثل کشورهای دیگر در حال بازبینی سیاست‌های خود هستند. آنها هم نمی‌خواهند از سیاست‌های گزنده دولت ترامپ آسیب ببینند و برای همین حاضرند همه تلاش خود را به کار بگیرند تا خشم او را سبب نشوند و در سیبل حملات او قرار نگیرند.
ادامه مطلب
جمهوری اسلامی در پی دریافت ضربات مکرر راهبردی در خاورمیانه، تلاش می‌کند با مانورهای نظامی زمستانی قدرت خود را نشان دهد.
ادامه مطلب
بازگشت ترامپ به قدرت می تواند فاجعه بار باشد. در داخل، او ممکن است دموکراسی آمریکا را به خطر بیندازد. در خارج از کشور، صرف انتخاب مجدد ترامپ، جهان را در معرض خطر قرار خواهد داد.
ادامه مطلب
آیا کارزار فشار حداکثری، اگر دولت بایدن آن را ادامه می‌داد، موفق می‌شد؟ ترامپ چنین فکر می‌کند. اما این موضوعی است که مورخان و سیاست‌مداران باید درباره آن بحث کنند. اکنون پرسش این است که آیا فشار حداکثری در شرایط ژئوپلیتیکی بسیار متفاوت امروز مؤثر خواهد بود؟
ادامه مطلب
ایدن می گوید که معتقد است که ایالات متحده درگیر رقابتی است که دموکراسی های متحد را در مقابل خودکامگی های رقیب قرار می دهد. اما دولت وقتی که اصول دموکراتیک رهبران منتخب محافظه کار در کشورهای متحد با ایالات متحده از جمله رئیس جمهور سابق برزیل، ژایر بولسونارو، نخست وزیر مجارستان، ویکتور اوربان، نخست وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو و رئیس جمهور لهستان، آندری دودا را زیر سوال می برد، مأموریت فرضی خود را تضعیف می کند. در واقع، این رهبران به خواسته‌های مردم خود پاسخ می‌دهند و به دنبال دفاع از دموکراسی هستند. آنها از سیاست‌هایی حمایت می‌کنند که متفاوت از سیاست‌های مورد حمایت کسانی است که دوست دارند در داووس دور هم جمع شوند و دیگران را سرگرم کنند.
ادامه مطلب
برای رهبری عربستان، بازگشت ترامپ، مبادلات سختی را به همراه خواهد داشت. ریاض در سال‌های گذشته تلاش زیادی برای بازسازی روابط با ایران و سایرین انجام داده و سیاست قاطعانه‌تر و سختگیرانه‌تر درباره ایران که ترامپ ممکن است به دنبال بازگرداندن آن باشند، به سادگی با این تغییرات سازگار نیست.
ادامه مطلب
واشینگتن باید مطمئن شود که متحدان اروپایی اش متوجه می شوند که ادامه دفاع آمریکا از اروپا منوط به این است که اروپا نقش خود را انجام می‌دهد؛ از جمله در اوکراین.
ادامه مطلب
ترامپ چه به تحمیل دیپلماسی اجباری و چه اعمال فشار حداکثری رو آورد، این هدف را دنبال خواهد کرد که جمهوری اسلامی ایران غنی‌سازی اورانیوم با خلوص بالا را که بیم ساخت سلاح هسته‌ای را افزایش می‌دهد، متوقف کند. اما تهران طی دهه‌های اخیر نشان داده که شاید در مقاطعی به عقب‌نشینی تاکتیکی در برابر غرب مایل باشد، اما هرگز حاضر به تعطیلی برنامه هسته‌ای خود نیست.
ادامه مطلب
رابرت اوبراین می نویسد: دولت ترامپ در دور اول خود، کمپین فشار حداکثری را بر ایران اعمال کرد؛ این فشارها اصرار بر اینکه کشورهای اروپایی از تحریم‌های ایالات متحده و سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی ایران تبعیت کنند را نیز شامل می شد. این نمایش اراده، شرکای مهم ایالات متحده مانند عربستان سعودی و امارات متحده عربی را دور محور امریکا جمع کرد و راه را برای توافق ابراهیم هموار کرد.
ادامه مطلب
رابرت اوبراین می نویسد: حزب کمونیست چین برای جانشین شدن به جای ایالات متحده به عنوان رهبر جهانی، در حال توسعه فناوری و نوآوری در زمینه های حیاتی مانند وسایل نقلیه الکتریکی، انرژی خورشیدی، هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی با هدف گسترش قدرت و امنیت خود است. برای انجام این کار، پکن به یارانه های عظیم، سرقت مالکیت معنوی، و شیوه های تجاری ناعادلانه متکی است. به عنوان مثال، در صنعت خودرو، پکن از صنایعی که به قهرمانان ملی تبدیلشان کرده، مانند شرکت BYD حمایت کرده و با سرازیر کردن یارانه به آنها و تولید میلیون‌ها خودروی الکتریکی ارزان قیمت و روانه کردن آنها به بازارهای ایالات متحده و کشورهای همپیمانش از سئول تا توکیو، دیترویت و بایرن ورشکستگی شرکت‌های رقیب غربی آنها را هدف گذاری کرده است.
ادامه مطلب
ناتوانی دولت بایدن در تامین امنیت مرزهای جنوبی ایالات متحده شاید بزرگترین و شرم آورترین شکست دولت او باشد که به ترامپ به ارث می رسد.
ادامه مطلب
ترامپ به اسلاف خود اندرو جکسون و رویکرد جکسون در سیاست خارجی بسیار فکر می‌کند: زمانی که به اقدام مجبور هستید، متمرکز و نیرومند باشید، اما در دست‌اندازی بیش از حد محتاط باشید. دوره دوم ترامپ شاهد بازگشت رئالیسم با طعم جکسونی خواهد بود. دوستان واشینگتن امن تر و متکی به خود خواهند بود و دشمنانش بار دیگر از قدرت آمریکا می ترسند. ایالات متحده قوی خواهد شد و صلح برقرار خواهد شد.
ادامه مطلب
ترامپ در سپتامبر ۲۰۲۰ در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سخنرانی خود اعلام کرد، ایالات متحده "سرنوشت خود را به عنوان صلح طلب انجام می دهد، اما صلح از طریق قدرت به دست می آید."
ادامه مطلب
دیوید ایگناتیوس در یادداشتی می نویسد: به نظر می‌رسد اسرائیل کریدوری به داخل ایران ایجاد کرده و مسیری روشن برای هواپیماهای خود برای حمله به تهران فراهم ساخته است. این سطح جدیدی از آزادی عملیاتی است که به اسرائیل اجازه می‌دهد اهدافی را در ایران تقریباً به همان سادگی که در غزه و لبنان حمله می‌کرد، مورد هدف قرار دهد.
ادامه مطلب
نیروی دریایی اکنون کمتر از ۳۰۰ کشتی دارد، در حالی که در پایان دولت ریگان این تعداد ۵۹۲ کشتی بود. این برای حفظ بازدارندگی متعارف از طریق حضور دریایی در ۱۸ منطقه دریایی جهان که فرماندهان جنگنده ایالات متحده آن را از نظر استراتژیک مهم تشخیص داده اند، کافی نیست. کنگره و قوه مجریه باید به هدف داشتن یک نیروی دریایی ۳۵۵ کشتی تا سال ۲۰۳۲، که ترامپ در سال ۲۰۱۷ تعیین کرد، متعهد شوند.
ادامه مطلب
تهران با لحظه‌ای سرنوشت‌ساز روبه‌رو است که می‌تواند رویکردش را به دیپلماسی هسته‌ای و اتحادهای منطقه‌ای دگرش دهد.
ادامه مطلب
بازگشت به سیاست فشار حداکثری ترامپ شامل اجرای کامل تحریم‌های ایالات متحده بر بخش انرژی ایران می‌شود که این تحریم‌ها را نه تنها در مورد ایران، بلکه برای دولت‌ها و سازمان‌هایی که نفت و گاز ایران را خریداری می‌کنند، اعمال می‌کند.
ادامه مطلب
تصور اینکه دونالد ترامپ در دوره دوم ریاست‌جمهوری خود میزبان یک نشست صلح با ایران باشد، بسیار دور از ذهن به نظر می‌رسد – و حتی دورتر این است که جمهوری اسلامی به چنین حرکتی واکنش مثبت نشان دهد اما تصور جهانی که در آن دیگر نتوان این گفت‌وگو را نادیده گرفت، حتی دشوارتر است. با توجه به گزینه‌های محدود او – و به اندازه‌ای که ممکن است برخلاف انتظارات به نظر برسد – ممکن است دقیقاً در همین دوره جدید ریاست‌جمهوری باشد که درام آمریکا و ایران به پرده نهایی خود برسد.
ادامه مطلب
برای تشکیل کابینه آینده خود، رئیس‌جمهور منتخب عناصری تحریک‌آمیز را برگزیده که آماده‌اند تا به مجریان انتقام او از نهادها تبدیل شوند، همان‌طور که این روزنامه سواحل غربی (لوس انجلس تایمز) تأکید کرده است.
ادامه مطلب
مانورهای نظامی مشترک با چنین کشورهایی ضروری است. ترامپ چین را به بازی‌های جنگی سالانه حاشیه اقیانوس آرام در سال ۲۰۱۸ دعوت کرد: یک تیم دفاعی خوب، محتمل‌ترین حریف خود را برای دیدن برنامه‌ریزی و تمرین دعوت نمی‌کند. (به طور طبیعی، چین کشتی های جاسوسی را برای مشاهده فرستاد.) کنگره در سال ۲۰۲۲ نشان داد که ایالات متحده باید تایوان را برای پیوستن به رزمایش ها دعوت کند. اما بایدن از انجام این کار خودداری کرده است، اشتباهی که باید توسط ترامپ جبران شود.
ادامه مطلب
تصویر دنیا در محیط اطراف امریکا و نزدیک به خانه ما روشن تر است. در مکزیک، کارتل های مواد مخدر در برخی مناطق دولت موازی تشکیل می دهند و انسان و مواد مخدر را به شکل غیرقانونی به داخل ایالات متحده قاچاق می کنند. ونزوئلا نمونه یک کشور جنگ طلب در محیط امریکاست که امریکا را به مبارزه می طلبد. و ناتوانی دولت بایدن در تامین امنیت مرزهای جنوبی ایالات متحده شاید بزرگترین و شرم آورترین شکست آن باشد. ترامپ با چنین وضعیتی دوباره به قدرت بازگشته و می خواهد دوران دوم ریاست جمهوری خود را آغاز کند.
ادامه مطلب
ترامپ به اسلاف خود اندرو جکسون و رویکرد جکسون در سیاست خارجی بسیار فکر می‌کند، اندرو جکسون می‌گوید: «زمانی که به اقدام مجبور هستید، متمرکز و نیرومند باشید، اما در دست‌اندازی بیش از حد محتاط باشید و زیاده‌روی نکنید.» دوره دومِ ترامپ شاهد بازگشت رئالیسم با طعم جکسونی خواهد بود.
ادامه مطلب