پارسا جعفری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با بررسی و واکاوی تمام عوامل و شرایط داخلی رژیم صهیونیستی و نیز واقعیت های منطقه ای و بین المللی مشخص است که این رژیم قادر به حمله علیه تأسیسات هسته ای ایران نیست و بیشتر رفتارهای سیاسی آن در این زمینه، در راستای ایجاد جنگ روانی و از سویی تحریک آمریکا و غرب برای افزایش فشارهای سیاسی، امنیتی و اقتصادی است.
ادامه مطلب
برخی امیدوارند که ارتش اسرائیل و پنتاگون بتوانند از هر گونه برنامه خطرناکی علیه ایران و متحدانش در منطقه پیشگیری کنند. با این حال این خطر وجود دارد که آسیب های وارده از سال ۲۰۱۶ خودنمایی کنند و بزرگ و بزرگ تر شوند. هر چند رفتن ترامپ دلیلی برای یک نفس راحت است اما متاسفانه هنوز برای هر خرابکاری ای فرصت دارد.
ادامه مطلب
احتمالا دولت ترامپ به اسرائیل فرصت می دهد تا از زمان باقی مانده حضورش در قدرت برای وارد آوردن ضرباتی به تهران استفاده کند. این ضربات به احتمال زیاد از شیوه جنگ اطلاعاتی یا سایبری فراتر نخواهد رفت. به شرطی که عدم واکنش ایران را پیش از ۲۰ ژانویه تضمین کند اما این دولت با دادن اجازه برای انجام عملیات نظامی مستقیم ریسک نخواهد کرد. مگر این که اسرائیل چه بسا با همدستی متحدانش در خلیج فارس قصد دارند دولت ترامپ را درگیر حماقتی کنند که برای منطقه فاجعه بار خواهد بود.
ادامه مطلب
چرا در کمتر از یک هفته از ترور فخری زاده و ورود ناوهای هواپیمابر به خلیج فارس کوشنر به عربستان و قطر سفر می کند؟پیام های خطرناک او برای امیر قطر و ولی عهد عربستان چیست؟آیا نتانیاهو و رئیس موساد به نشست دوم "نیوم" به ریاست این داماد نازپرورده می پیوندند؟
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: آنچه حائز توجه هر ایرانی دلبسته به منافع‌ملی است، اینکه حوادثی مانند آنچه جمعه گذشته رخ داد و کشور را از وجود شهید «محسن فخری زاده» محروم کرد باید به همبستگی عمومی و کنار گذاشتن اختلافات جناحی در این‌باره بینجامد.
ادامه مطلب
رسیدن به توافق با راهبندهایی روبه روست. در طرف ایرانی، جو سیاسی متفاوت از گذشته است. پس از ترور قاسم سلیمانی اعتماد مقامات ایرانی به ایالات متحده و همچنین قدرت نیروهای میانه رو در ایران کاهش یافته است. انتخابات آتی ریاست جمهوری نیز چه بسا فضای سیاسی محافظه کارانه تری را ایجاد کند و خواسته های سختی را پیش پای توافق بگذارد. مانند برداشتن کامل تحریم ها، جبران خسارت ها و حفظ توانایی های هسته ای ایران که حالا بسیاری از اعضای حکومت از هر طیف سیاسی برای امنیت کشور ضروری می دانند.
ادامه مطلب
در تئوری، بازگشت به توافق آسان است و جو بایدن می تواند همان روز اول حضور در دفترش به توافق برگردد. با این حال، سیاست های داخلی در هر دو کشور بازگشت فوری به توافق را سخت می کند.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر به دلایل جداگانه آمریکا و متحدان منطقه ای آن و در راس آنها اسرائیل، بخواهند به یک حمله نظامی احتمالی به تاسیسات نطنز مبادرت کنند، چالش های فنی و سیاسی عدیده به مانع اصلی آنها در این زمینه تبدیل خواهد شد. اولا ذینفع اصلی در این قضیه اسرائیل است که اگر می توانست تا کنون آن را انجام داده بود. ایران کشوری بزرگ و پرجمعیت است و مثل عراق ۱۹۸۱ و سوریه ۲۰۰۷ نیست. دانش هسته ای ایران بومی شده و از بین رفتنی نیست و تاسیسات هسته ای آن در نقاط مختلف کشور پراکنده اند.
ادامه مطلب
نخست وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، در راه فرودگاه با رئیس سازمان مخفی موساد، یوسی کوهن، ملاقات داشته و شب هنگام با یک جت شخصی یک دوست میلیونر به سمت عربستان سعودی پرواز می کردند تا پس از توقفی چند ساعته به اسرائیل باز گردند. یوسی کوهن، رابط مخفی اسرائیل با کشورهایی است که نمی خواهند پیمان و روابطشان با اسرائیل علنی بشود.
ادامه مطلب
سرویس اطلاعات خارجی اسرائیل، موساد، رهبر بخش نظامی برنامه هسته ای ایران، محسن فخری زاده، را ترور کرده است. این قتل پنج نکته را خاطر نشان می کند.
ادامه مطلب
احمد زیدآبادی در یادداشتی می نویسد: گرچه تاکنون دولت یا گروه و سازمانی مسئولیت ترور فخری‌زاده را به عهده نگرفته است، اما انگشت اتهام به طور طبیعی به سمت سازمان امنیتی اسرائیل یعنی موساد نشانه می‌رود. موساد در ترور چهره‌های ضداسرائیلی سابقه‌ای طولانی دارد. معمولاً هرگاه سران یک تشکیلات یا سازمان به عنوان تهدیدی حیاتی علیه موجودیت اسرائیل تعریف شوند، موساد برای حذف فیزیکی آنان با خونسردی و بی‌رحمی وارد عمل می‌شود و بدون به عهده گرفتن مسئولیت عملیات، رد پای مشخصی هم از خود به جا نمی‌گذارد. این رفتاری است که گویی از سوی بسیاری از کشورها و مجامع بین‌المللی پذیرفته شده است و عموماً عقوبتی هم به دنبال ندارد.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: امارات و عربستان سعودی با ائتلاف با اسرائیل و پشتیبانی ایالات متحده به سمتی می روند که در برابر ایران و ترکیه شمشیر را از رو ببندند. اگرچه این دو کشور عربی در اتاق های شیشه ای نشسته اند اما گمان می کنند با پشتیبانی امریکا و اسرائیل می توانند به دشمنی با ایران ادامه دهند و همچنان در مسیر چهار سالی که گذشت سیر کنند. البته که در حداقل چهار سال گذشته آنها از هیچ گونه خصومت و دشمنی با ایران دریغ نکردند.
ادامه مطلب
برخی باور دارند که بنیامین نتانیاهو در این فعالیت های تجاوزکارانه او شریک خواهد شد یا این که خود به تنهایی و با حمایت ترامپ به ایران، سوریه یا مقاومت در لبنان یا فلسطین حمله خواهد کرد. بسیاری از ناظران این احتمال را بعید می دانند و باور دارند که اتخاذ تصمیم جنگ از سوی ترامپ منوط به در نظر گرفتن سه مسئله است.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشورمان علیرغم دستیابی به مولفه های نسبی قدرت، لیکن تحت مضائق و فشارهای سیستماتیک چندساله اخیر به شدت فرسوده و منفعل شده و تا حد زیادی از تاثیرگذاری و بازدارندگی در جوار مستقیم خود بازمانده است. آن در جنوب و در همسایگی با شیوخ دشمن و اسرائیل، و این هم اینک دست اندازی پوتین و اردوغان و علیف در شمال. شاید بتوان گفت که انفعال و تماشاگری اخیر تهران به فعال مایشایی روسیه و ترکیه و اسرائیل در دست اندازی به ژئوپولیتیک منطقه، دستکاری در مرزهای جغرافیایی، ایجاد کریدورهای محدود کننده به ضرر ایران و دامن زدن به تنش های قومی، تغییر و تحول کوچکی نیست.
ادامه مطلب
بایدن باید مراقب باشد که در مسئله ایران، در تله نیفتد بلکه مانند اوباما عمل کند. وی باید به چشم اندازی فراتر از توافق هسته ای پافشاری کند و به روابطی گسترده تر با ایران بیندیشد چرا که تجربه چند سال اخیر نشان داده است که اگر روابط میان دو کشور وخیم باشد، نمی توان یک توافق کنترل تسلیحاتی را برقرار نگه داشت.
ادامه مطلب
از نظر اسرائیل، تجدید برجام نگران کننده است. اورن می گوید ایران یک تهدید راهبردی محسوب می شود. چنین سیاستی شاید واشنگتن را در مسیر اختلاف با اسرائیل قرار دهد، اگرچه بایدن رفاقت شخصی نزدیک و طولانی با نتانیاهو دارد.
ادامه مطلب
آرسن نظریان در یادداشتی که برای دیپلماسی ایرانی از هلند نوشته است، می نویسد: مقاله مورد نقد ما باوجود نگاشته شدن توسط روزنامه نگار مجرب و سردبیر تارنمایی که ظاهرا باید بر امور دیپلماسی اشراف و احاطه داشته باشد، دارای اشتباهات فاحشی از لحاظ اطلاعات مورد استفاده است که نشان می دهد نویسنده، مثل اکثریت اصحاب رسانه ای ایران، از اخبار و اطلاعات فقط یک طرف مناقشه، یعنی جمهوری آذربایجان، استفاده کرده و هیچ توجهی به آنچه طرف دیگر می گوید نداشته است.
ادامه مطلب
حسام الدین حجت زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تهران تاکنون سیاست سکوت را در برابر گرم شدن کم سابقه روابط دولت «شی» با رژیم صهیونیستی و دولت های عرب منطقه در حوزه های اقتصادی، سیاسی و نظامی در پیش گرفته است. پرسش اساسی این است که جمهوری اسلامی ایران از چه منطق استراتژیک یا سیاستی راهبردی در این زمینه پیروی می کند؟ در پاسخ باید گفت که به نظر می رسد سیاست ایران در قبال روابط چین با رقبای تهران در غرب آسیا نه راهبردی بلکه تاکتیکی است.
ادامه مطلب
حمید خوش آیند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اسرائیل، بازیگر فعال قره‌باغ اسرائیل یکی از بازیگران اصلی و فعال در حوزه «تهیه آتش» منازعه قره‌باغ است که پیشاپیش و به خوبی این نقش را از طریق فروش‌های گسترده تسلیحاتی به آذربایجان، ایفا کرده؛ دولت آذربایجان یکی از مشتریان مهم تسلیحاتی اسرائیل است.
ادامه مطلب
غلامعلی خوشرو در یادداشتی می نویسد: این طنز تلخ تاریخ است مثلثی که منطقه را به آتش کشیده در سازمان ملل دوره افتاده و به بهانه ناامنی در منطقه به دنبال تحریم تسلیحاتی ایران است. حال آنکه ایران نه تنها به کشوری تجاوز نکرده بلکه به پشتیبانی عربستان و کمک امریکا توسط صدام مورد تجاوز قرار گرفت که درنتیجه صدها هزار کشته و زخمی و اسیر و آواره بر جای گذاشت ولی با ایستادگی در برابر تجاوز نگذاشت تمامیت ارضی کشور خدشه‌دار شود. پس هدف واقعی تحریم‌ها و فشارها شکستن نیروی ایستادگی مردم و سست و فرسوده کردن توان دفاعی کشور است.
ادامه مطلب
اجرای عملی این سیاست آمریکا در خاورمیانه از سال ۲۰۱۷ تا کنون نشان داده این تصمیم رئیس جمهوری آمریکا با سه مانع روبه روست: نخست: تعهد رئیس جمهوری ایالات متحده برای کاهش بار حضور نیروهای آمریکا در خارج از مرزها، دوم:عدم مشارکت کشورهای شریک آمریکا به اندازه کافی در هزینه حفظ این نیروها در منطقه و سوم: درگیری ها و اختلافات سیاسی میان کشورهای حاشیه خلیج فارس درخصوص روابط میان خودشان و رابطه با ایران.
ادامه مطلب
در واقع این نتانیاهو بود که با کشیدن یک خط قرمز در تصویری که در سخنرانی سازمان ملل نشان داد، به آمریکا علامت داد که اسرائیل تا چه سطحی از غنی سازی ایران را می پذیرد. پس شگفت آور نیست که همین خط قرمز، راه خودش را به بسته بزرگ امتیازات واشنگتن به تهران در برجام باز کرد؛ همان توافقی که نتانیاهو سال هاست از آن انتقاد می کند. دیپلماسی عمومی که دربردارنده سخنرانی ها و مصاحبه های مطبوعاتی با تکیه بر یافته های خیره کننده اطلاعاتی است، نمی تواند جایگزین کارزارهای متمرکز دیپلماتیک پنهان و آشکار نزدِ کشورهای صاحب نفوذ باشد که با تلاشی مصمم برای برساختن توانمندی هایی همراه می شود که به ما اجازه می دهد در صورت ضرورت قطعی، خودمان مشکل را چاره کنیم.
ادامه مطلب
جنگ سرد جدیدی در راه است و توافق های عادی سازی اخیر زمینه را برای تثبیت این جنگ سرد میان دو محور فراهم می‌کند. یکی از این محورها محور عربی – اسرائیلی علیه ایران است که از حمایت آمریکا برخوردار است و دومی محور ایران –ترکیه – فلسطین است که مورد مورد حمایت روسیه و چین قرار دارد. اتحادیه اروپا خود را در تنگنایی میان این دو پیدا خواهد کرد.
ادامه مطلب
عادی سازی روابط اسرائیل و کشورهای عربی در جنوب خلیج فارس زنگ خطر را برای ایران به صدا درآورده است. تهران در سال های اخیر از طریق نیروهای دوست در حوالی اسرائیل حضور پررنگی داشته و به نظر می رسد اکنون این تل آویو است که بیش از هر زمان دیگری ایران را در محاصره در آورده است.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آن سیاستمردان و روشنفکرانی نیز که ترقی امارات جنوبی خلیج فارس را نمایان می کنند، آیا خود حاضرند تن به نوع حکمرانی دست نشانده، یکه تاز و غیر دموکراتیک امثال شیخ زاید بدهند؟ واقعا می توانند؟
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بلر برای نابودی خاورمیانه هنوز فعال است. ترفند انگلیسی، این بار برای جنگ با جمهوری اسلامی ایران در دستور کار مثلث شیطانی «انگلیس، اسرائیل و امریکا» است و به هوشیاری نیاز دارد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مسئله فلسطین، آرمان آزادی فلسطین و قدس را می‌توان یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های کاربرد نیرنگ در سیاست خارجی کشورهای اسلامی و عربی قلمداد کرد که سود بیشماری برای برخی دولت‌ها و زیان‌هایی جبران‌ناپذیر برای برخی دیگر از دولت‌های اسلامی داشته است.
ادامه مطلب
حسن حمزه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اقدام بحرین که یک ماه پس از عادی سازی روابط امارات متحده عربی با اسرائیل صورت پذیرفت، در واقع تعداد کشورهای عربی را که اسرائیل را به رسمیت می شناسند را اکنون به ۴ کشور رسانده (مصر در ۱۹۷۹ و اردن در ۱۹۹۴ این کار را انجام داد) است، که نتیجه آن ایجاد یک آرایش استراتژیک جدید در خاورمیانه است.
ادامه مطلب
سید قاسم ذاکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علت رفتار کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در عادیسازی روابطشان با اسرائیل دقیقا مشابه علت حمایت همه جانبه شیخ نشین کویت از رژیم صدام در هشت سال جنگ تحمیلی است؛ در آن زمان مسئولان کویتی صراحتا به سفیر ایران در کویت همچنین به مسئولین ایرانی علت حمایت همه جانبه خود از صدام را صرفا ترس از صدام عنوان می کردند! اکنون نیز علت اصلی اقدام این شیخ نشین ها در عادیسازی روابطشان با اسرائیل صرفا ترس از آمریکا و ترامپ است خصوصا که شمشیر داموکلس فشار و تحقیر آمریکا و غرب به بهانه قتل خاشقجی، نقض حقوق بشر و لزوم انجام اصلاحات در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس همچنان بر سر این کشورها قرار دارد.
ادامه مطلب
به نظر می آید متغیر تنش میان واشنگتن و تهران از سوی اسرائیل مورد بهره برداری قرار گرفته است تا در صورت خروج آمریکا از صحنه خاورمیانه خود را به عنوان جایگزین مطرح کند.
ادامه مطلب