رکس تیلرسون هم هشدار داد که ترامپ باید مراقب باشد... "فراهم کردن شواهد محکم علیه ایران، کار دشواری است. من مطمئنم که ما در این ماجرا، اثر انگشت ایران را پیدا می کنیم اما دست ایران را نه." تیلرسون هشدار داد: "یک واکنش نظامی، به قلمروی حاکمیتی ایران، امری بسیار خطرناک است؛ کاری که هرکسی باید با اطلاعاتی قطعی به سراغ آن برود."
ادامه مطلب
گزارش سرویس تحقیقاتی کنگره در مورد ساختار تحریم های وضع شده علیه جمهوری اسلامی ایران توسط ایالات متحده از سال ۲۰۰۵ تا کنون.
ادامه مطلب
تداوم سیاست های منطقه ای ایران پیش و پس از انقلاب ۱۹۷۹ با ادعای پوچ پمپئو و سایر مقامات دولت ترامپ که ایران پس از انقلاب اسلامی را "کشوری غیرعادی" می نامند کاملا در تضاد است و این اظهارات فقط در راستای توجیه کارزار "فشار حداکثری" علیه ایران بیان می شود.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: چند سال قبل برای نخستین بار ایران متهم شد که نفوذ منطقه ایش را آنقدر بسط داده که عملا بر چهار پایتخت عربی صنعا، بغداد، دمشق و بیروت حکم می راند. این گزاره امروز باید تعدیل و تکمیل شود، زیرا ایران تنها کشور "پایتخت دار" منطقه نیست: ابوظبی بر عدن و بنغازی حاکم و در اندیشه استیلا بر طرابلس است. دوحه و آنکارا مانع سقوط طرابلس شده اند.
ادامه مطلب
علی ربیعی در یادداشتی می نویسد: در دوره قبل با وجود تحریم‌های بین‌المللی و قطعنامه‌های متعدد شورای امنیت، در جهان تبدیل به یک جزیره شده بودیم. همان قطعنامه‌هایی که رئیس وقت دولت آنها را کاغذپاره می‌نامید و با ورود به مباحث بی‌حاصل و بی‌فایده تاریخی، خود را کنار نظام‌های پرمساله، فروریخته و آتش افروز گذاشته بود. اما رأی مردم راه را تغییر داد. جایگاه ایران در نظام بین‌الملل به واسطه مذاکراتی که منجر به توافق بین‌المللی هسته‌ای شد، بهبود یافت.
ادامه مطلب
هادی محمدی می نویسد: گزارش اخیر آژانس درباره سطح و حجم مواد غنی شده اطلاعات جدیدی دارد اما پاورقی مهم آن درباره آب سنگین حاکی از اتفاقات مهم در این حوزه است.
ادامه مطلب
نعمت اله مظفرپور، پژوهشگر حوزه فلسفه سیاسی و دیپلماسی و نویسنده کتاب رویارویی آرمانشهرگرایان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تنش زدایی و مقاومت نیازمند بازتعریف ملی و تفهم نوین است. تنش زدایی اگر با هدف کاهش شدت مساله امنیت، گشایش مدنی و فضا سازی برای نگاه حل المسائلی و نیز ایجاد فرصت فربه شدن نظام اسلامی باشد (نه هدف سکولار و منجر به استحاله) اقدامی انقلابی است. در این منطق، هر کس تنش زداتر، انقلابی تر، اصول گراتر، پایدارتر ومقاوم تر است.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: طراحی و عملیاتی کردن اقدامات برای ایجاد جاذبه در عرصه سیاست خارجی، نیازمند توجه به مزیت ها، ارتقای توانمندی ها و برطرف کردن نقاط ضعف و آسیب است و این امر در سایه اجماع ملی و تجمیع ظرفیت ها صورت می گیرد.
ادامه مطلب
شاید بتوان رفتارهای امارات را با نقش شغال ها در انیمیشین "شیر شاه" مقایسه کرد. هنگامی که اُسکار، شیر شَر (که بی شباهت به دونالد ترامپ نیست) توسط جمعی شغالِ فرصت طلب احاطه شده بود و آنها اوامر او را اجرا می کردند و حتی به اسکار خط می دادند که چگونه علیه شیر سیمبا (قهرمان داستان) عمل کند. نقش امارات بی شباهت به آن شغال ها نبوده است. در این انیمیشین می بینیم که چگونه شغال ها بعد از کشته شدن اسکار می ترسند و به صرافت می افتادند و به دست و پای سیمبا می افتند تو آنها را ببخشد.
ادامه مطلب
ولی کوزه گر کالجی در یادداشتی می نویسد: ترکیب ۱+۵ در ادبیات سیاسی سال های اخیر بیش از هر چیز تداعی کننده ترکیب پنج کشور عضو دائم شورای امنیت به اضافه آلمان در روند مذاکرات هسته ای با ایران بود. اما طی دو سال اخیر اخیر ترکیب ۱+۵ کاربرد دیگری نیز یافت و برای اطلاق به همکاری های پنج کشور منطقه آسیای مرکزی با اتحادیه اروپا، ایالات متحده آمریکا، ژاپن و هند نیز مورد استفاده قرار گرفته است. سفر اخیر فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به آسیای مرکزی (۱۶ تیر ۱۳۹۸) و دیدار با وزیران امور خارجه پنج کشور آسیای مرکزی در بیشکک قرقیزستان، بار دیگر اراده سیاسی بازیگران این منطقه را در اجرای الگوی ۱+۵ به نمایش گذاشت. این تحولات ایجاب می کند که دیپلماسی کلان ایران در سطح آسیای مرکزی، «رویکرد متوازن در عرصه دیپلماسی» را به صورت جدی تری مورد توجه قرار دهد و زمینه را برای سفر هم زمان وزیر امور خارجه و رئیس جمهوری ایران به پنج کشور آسیای مرکزی فراهم کند. ایران تجربه این رویکرد را دارد و تجربه سفر مرحوم هاشمی رفسنجانی، رئیس‌جمهور وقت ایران به چهار کشور آسیای مرکزی، یعنی قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان و ترکمنستان در سال ۱۳۷۳ می تواند بار دیگر تکرار و نهادینه شود. به ویژه آن که در محیط تحول یافته کنونی آسیای مرکزی که وارد مرحله جدیدی از غیرامنیتی سازی و تنش زدایی به ویژه در روابط ازبکستان و تاجیکستان شده است، اجلاس های متعددی بین رهبران و مقامات پنج کشور منطقه در دو سال اخیر برگزار شده که بستر و فضای مناسبی را برای شکل دهی به الگوی ۱+۵ بین ایران و منطقه آسیای مرکزی فراهم کرده است.
ادامه مطلب
علی ربیعی، در یادداشتی می‌نویسد: به اعتقاد من تجارب تاریخی نشان می‌دهد، آمریکا برخلاف ادعاهای دموکراسی‌خواهانه برای جوامع انسانی فقط نظام‌های متکی بر دولت – ملت را هدف قرار داده است. هیچ یک از کشورهای منطقه که در طول دوران پس از جنگ جهانی دوم به طور سنتی دوست و متحد امریکا محسوب می‌شده‌اند فرآیند دولت – ملت شدن را به آن شکل طی نکرده‌اند.
ادامه مطلب
مصطفی قهرمانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به پیشینه بیش از پانصدساله هیمنه در ابتدا غیرقانونی و در حال حاضر به‌ظاهر قانونی بیگانگان استعمارگر در خلیج فارس (پرتغال: ۱۵۰۵–۱۶۲۲ میلادی، بریتانیا: ۱۶۲۲ – ۱۹۷۱ و در حال حاضر امریگا) بیان این نکته به‌هیچ‌وجه دیگر جهت‌دار و چالش‌برانگیز نیست و می‌رود که به درک عمومی مردم منطقه تبدیل شود که استقرار صلح و امنیت پایدار و مآلاً رفاه عمومی مردمان در هر دو سوی خلیج‌فارس تنها از طریق همکاری و تعامل نزدیک و صادقانه همه کشورهای منطقه جهت ارائه راه‌حل‌های برخاسته از توان و امکانات بومی خود منطقه امکان‌پذیر است.
ادامه مطلب
نعمت اله مظفرپور، پژوهشگر حوزه فلسفه سیاسی و دیپلماسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی نوشته است که بخشی از آرمان ها و اهداف تاریخی جمهوری اسلامی ایران مانند نظام سازی، تمدن سازی، عدالت و آزادی، جنبش نرم افزاری و حتی استقلال سیستماتیک و مقاومت همه بعدی با سنت های کنونی سیاست خارجی حاصل نمی شود و لذا نظام ارزشی سیاست خارجی ما و «ایدآل مقاومت» شایسته یک بازبینی نوین اصول گرایانه است.
ادامه مطلب
دو روز پیش بود که پمپئو گلایه کرده بود که ما به ظریف در خاک خود اجازه دادیم با رسانه ها آزادانه صحبت کند در حالی که رسانه ها باید از این کار خودداری کنند! یکی دو روز بعد از این اظهار نظر بود که محمد جواد ظریف تحریم شد. این یعنی این که امریکا حریف ظریف نمی شود، پس او را تحریم می کند!
ادامه مطلب
غلامرضا مصدق در یادداشتی می‌نویسد: رقبای منطقه ای و همسایگان ما فارغ از دغدغه حفظ بقاء، به سرعت در حال اجرای برنامه های توسعه ای خود هستند. معلوم نیست ما در آینده ای نه چندان دور با شکاف عمیق عقب ماندگی اقتصادی خود و پیشرفت سریع رقبا و همسایگان خود چه خواهیم کرد؟
ادامه مطلب
کامبیز نوروزی در یادداشتی می نویسد: گاندو به نسبت اکثر سریال های تلویزیونی در این سال ها، مجموعه ای خوش ساخت است و می تواند مخاطب عام را جذب کند. سریالی پر از بازیگر و عوامل زیاد و احتمالاً پرخرج. ایرادات فنی و حقوقی و تصویری و داستانی دارد. حتی از نظر آنچه در دستورالعمل های امنیتی برای کارهای عملیاتی وجود دارد نیز خالی از اشکال نیست. اما سریال با بازی درخشان پیام دهکردی (مایکل هاشمیان - جاسوس) و وحید رهبانی (محمد-افسر عملیاتی بخش ضدجاسوسی) در حدی از کیفیت قرار دارد که بتواند داستان روئی (همان قصه شبیه سازی شده جاسوس دورگه) و لایه های زیرین داستان، یعنی ناتوانی و سازشکاری دولت را در برابر فداکاری ها و درایت نهاد امنیتی را بباوراند.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اهمیت ائتلاف سازی علیه ایران در مقطع کنونی تا جایی بود که پادشاه سعودی حاضر شد مواضع سرسختانه علیه قطر را نیز کنار بگذارد و از امیر این کشور هم دعوت کرد تا بعد از آن همه تحریم ها و میانجیگری های بدون نتیجه کشورهای مختلف در این نشست ضد ایرانی حضور داشته باشد.
ادامه مطلب
مردم از ما یک چیز می خواهند و آن هم اینکه صادقانه درباره چالش‌های‌شان و گرفتاری‌هایشان صحبت شود، آن چیزی که در مناسبات برجام مهم است این که ما خیلی از مسائل را به برجام وصل کردیم، نه نان مردم به برجام وصل بود و نه آب مردم به برجام وصل بود. من به عنوان کسی که در طول مذاکرات برجام قبل از اینکه این دولت سر کار بیاید و بعد از به سر کار آمدن این دولت در زمانی که مذاکرات در اروپا انجام می شود تا روزی که مذاکرات به نتیجه رسید در کنار دوستان بوده‌ام، مفاهیمی که آنها در زندگی شان داشتند را من خوب درک می کردم، اما نکته مهم اینجاست که ما چقدر به برجام کمک کردیم که بتوانیم مدیریت بحران کنیم. ما در ماجرای برجام مدیریت بحران نکردیم این ها نکاتی است که به نظر من باید به عنوان دستاوردهای انقلاب بزرگان آن را بررسی کنند.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مهمترین سرمایه ایران در رسیدن به این نقطه، برخورداری از الطاف الهی در درجه نخست، تشخیص درست روندهای پیرامونی و مجاهدت ها و همراهی مردم است که در آخرین مورد، تجلی آن را در حضور پرشور در مراسم گرامیداشت انقلاب در شهرهای مختلف کشور شاهد بودیم.
ادامه مطلب
کشورهای خلیج فارس تلاش های خود را برای «انقلاب معکوس» در منطقه به اوج رسانده اند. وضعیتی که احتمالا باعث درگرفتن خیزش های مردمی گسترده در منطقه می شود.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ناگفته پیداست روی آوری به دیپلماسی پیش‌دستانه صرفاً محدود به دستگاه وزارت امور خارجه نبوده و همه ساختارها و نهادهای کشور را در بر می گیرد و همه آنها باید بر اساس دستورالعمل های روشنی که تدوین و ابلاغ می شود نقش خود را در رویارویی همه‌جانبه کنونی ایفا کرده و افق دید و رویکرد خود را نسبت به صحنه و شرایطی که در آن قرار داریم بالا ببرند.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی در دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد اختلافات درون اتحادیه اروپا و نیازهای متقابل آمریکا و لهستان در مقطع فعلی این دو کشور را به هم نزدیک کرده و متأسفانه جمهوری اسلامی ایران وجه المصالحه این اتحاد نامیمون شده است.
ادامه مطلب
احمد بخشایش اردستانی در گفت‌وگو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است: کاهش بودجه نظامی می‌تواند خود را در حوزه های مانند دستمزد کارمندان و نظامیان نشان دهد، ولی حوزه پیشران و صنایع نظامی و دفاعی ایران در سایه کاهش بودجه مشکلی پیدا نخواهد کرد. از این رو نمی‌توان در سایه این مسائل عنوان داشت که ما ناچاریم نفوذ منطقه خود را در خاورمیانه، به خصوص خاورمیانه عربی کاهش دهیم.
ادامه مطلب
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان قتل خاشقجی و جنجالی که بعد از آن به وجود آمد و هم زمانی آن با آغاز تحریم های ثانویه امریکا علیه ایران تصادفی نبوده و هدف از آن حفظ موازنه قدرت در منطقه بوده است.
ادامه مطلب
محمدجواد جمالی نوبندگانی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی معتقد است این احتمال بسیار ضعیف است که اتحادیه اروپا بخواهد برنامه‌های جدی خود را در حمایت از برجام به واسطه ادعاهای واهی دولت دانمارک تحت‌الشعاع قرار دهد. همه ما می‌دانیم که برجام برای اتحادیه اروپا تا چه اندازه اهمیت دارد. مضافا خود این مسئله هم می‌تواند یک آزمون برای اتحادیه اروپا باشد. اگر بر فرض محال هم به واسطه این جوسازی‌ها، اقدامات و مسئولیت‌های اتحادیه اروپا در حمایت از ایران لغو شود، بازنده اصلی خود قاره سبز است.
ادامه مطلب
دیاکو حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد:تلفیق خویشتن داری و موازنه قدرت باید نخستین اصلی باشد که سیاست خارجی ما را در هر شرایطی راهنمایی می کند. فرصت تاریخی ایران برای شکل دادن به یک نظام منطقه ای جدید و بدون مشارکت محوری ایالات متحده همچنان باقی است؛ هرچند که به سرعت به پایان خود نزدیک می شود.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پوتین با القای دید امنیتی به دیگر همپیمانان این نشست و با هراس از مناطق ناپایدار خاورمیانه مانند افغانستان با هدف ایجاد جنبشی نظام مند در برابر تروریسم توانست به اهداف ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی دست یابد که تاریخ روسیه از او به عنوان برنده نشست اکتائو یاد کند.
ادامه مطلب