![سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران+دانلود کتاب](/images/www/fa/news/news-list/2023/1672839849-1011094-224.jpg)
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران+دانلود کتاب
نویسنده ها: دکتر احسان اقبال سعیدی / دکتر بشیر اسماعیلی گنهرانی
ادامه مطلبنویسنده ها: دکتر احسان اقبال سعیدی / دکتر بشیر اسماعیلی گنهرانی
ادامه مطلباحسان اقبال سعید در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این ملت و ملکداران هم به حکم گام زدن در مسیر آخرین ذخیره عدلافروز الهی برای چرخاندن چرخ به کام اندیشه انسانیـ الهی خود نهایت مساعی را بکار بسته و میبندد اما این به معنای فروگذاشتن گزاره فوق نبوده و نیست که حتی در این سالها باز با مواجهه با شیران نر خونخواره نه تسلیم و نه رضا که تنها دفاع مشروع از خود را پیشه کرد نه چون دیگر دل به طاغوت و طاعون ثروت و لذتدادگان ویران کردن داشتههای دیگران برای نان و نام خود. رسانیدن این پیغام و گشودن قفل از ذهنها با کلید زبان مهمترین رسالت و سرمایه توامان است.
ادامه مطلبدکتر احسان اقبال سعید در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پس از مفاهیم نویی، چون دولت-ملت و سودمحوری محض شاید جمهوری اسلامی ایران نخستین دولتی باشد که مفهوم بهره کشی و رابطهی خریدار-فروشنده را در این عرصه به کناری نهاده و شانیت متفاوتی را برای خود ایجاد کرده است و، چون سپاه حسینی ملازمان رکاب از وهب نصرانی تا حر ریاحی بازگشته از کژی را شامل میشود و این خود نماینده و شاهد عادل همان خطوط وسطور نگاشته در بالاتر از این است.
ادامه مطلباحسان اقبال سعید و حسین طالبی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: جان نظرنوشت در این است که اگر ایران را به رودخانه ای عظیم و با شکوه تشبیه کنیم نمی تواند و نباید انتظار داشت که یگانه مسیر و مسیل خود را طی کند و هر صیاد در گوشه ای و بر کرانه ای ماهی خود از آن صید کند و رودخانه هم هیچ به روی خویش نیاورد، چرا که این رود خروشان است و مدعی رفتن به راه یگانگی با اقیانوس و تمیز و تمیز آب از سراب... اما در عالم واقعیت قبل از رسیدن به اقیانوس نور می توان با اغیار پر خصم یا رودهای طغیانگر سیلابی مسیری موازی در پیش گرفت و گاه به جوش و خروشی بر حریم شان نواخت تا حرمت حفظ شود اما با فاصله ای معنادار صیانت از حریم این موجودیت یگانه را بسته و به شرایط تضمین و تمهید کرد.
ادامه مطلبپویا فتحی زاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخی از صاحب نظران کنش تنش زای برخی از کشورها نظیر آذربایجان، ترکیه یا عربستان را از ضعف سیاست خارجی ایران ناشی دانسته اند و نابخردی آن کشورها را نادیده می گیرند! مگر هنگامی که جمهوری اسلامی ایران برای بازپس گیری اراضی قره باغ به آذربایجان مستشار نظامی فرستاد، به باکو آموزش های راهبردی داد و برای آن هزینه کرد، حسن نیت خود را نشان نداد؟! مگر هنگامی که جمهوری اسلامی ایران رئیس جمهوری شکست خورده ترکیه را از کودتای این کشور با قدرت سایه وار و نامحسوس خود نجات داد و مسائل امنیتی آن را بهبود بخشید، حسن نیت خود را نشان نداد؟! مگر هنگامی که جمهوری اسلامی ایران به کرار پیشنهاد تمرکز بر دین مشترک و پرهیز از اختلافات را به عربستان داد، حسن نیت خود را ثابت نکرد؟!
ادامه مطلبپیروز غفرانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشورمان نیازمند وارد ساختن مفاهیم نوین جنگ افزارهای شناختی به حوزه های راهبردی و عملیاتی در بخش های دفاعی و دیپلماسی عمومی است. دیپلماسی عمومی کشورمان مانند بقیه کشورهای مستقل هم اکنون بیش از هر زمانی نیاز به اندیشکده هایی دارد که با تحلیل گفتمان های برساخته نظام های هژمون، سیاست ها و اهداف تک تک راهبردهای آنها را شناسایی کرده و برای هر یک، نسخه ایمن ساز ( واکسیناسیون ذهنی ) تجویز کنند.
ادامه مطلباعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اقدام اخیر وزیر امور خارجه در دعوت از وزرای امور خارجه پیشین و همفکری با آنها برای مقابله با چالشهای سیاست خارجی کشور گامی مثبت در این زمینه است و نشان می دهد، مقامات دستگاه دیپلماسی نیز به چنین جمع بندی رسیده اند که رفع مشکلات کلان کشور مستلزم کنار گذاشتن اختلافات سیاسی و رویکردهای جناحی و حزبی است و ایران جز با همفکری، همدلی، همراهی و اراده همه ایرانیان به اقتدار و قدرت منطقه ای و جهانی دست نخواهد یافت.
ادامه مطلبکوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: یکی از عوارض ادامه اعتراضات در ایران و نوع مواجهه با آن تخریب محیط بینالمللی برای سیاست خارجی بوده است. خودداری از هرگونه شناسایی ابعاد این اعتراضات و ادامه نادیدهگرفتن بخشهایی از جامعه که تاکنون دیده نشدهاند، سیاست خارجی را بیشازپیش با مشکل مواجه کرده و در صورت ادامه این وضع ممکن است آن را آسیبپذیرتر کند.
ادامه مطلبفریدون مجلسی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی می گوید: با اینکه ایران به پیمان دفاعی سنتو پیوسته بود که حلقه اتصال میان ناتو و سیتو محسوب میشد، اما مانند ترکیه در ناتو متعهد به این نبود که حمله به یک کشور عضو را حمله به خودش تلقی کند و متعهد به اقدام شود. لذا ناچار بود با شوروی وضعیت کجدار و مریز داشته باشد. اما روابط با ترکیه و پاکستان یعنی دو کشور فقیر همسایه گسترده بود و دو کشور چشم به مبادلات بازرگانی و منافع روابط با همسایه ثروتمند خود داشتند. آمریکا در سنتو حضور نداشت اما ایران به ملاحظه مواد ۵ و ۶ قرارداد مودت ۱۹۲۱ با روسیه که به آن کشور اجازه میداد اگر حضور بیگانگان در ایران را مخل امنیت خود بداند مداخله نظامی کند و پیشتر هم در قضیه شوستر مستشار مالی آمریکایی و در ماجرای کارشناسان آلمانی در حمله به ایران در جنگ جهانی دوم به آن متوسل شده بود، ترجیح داده بود مستقیماً وارد پیمان دفاعی با آمریکا شود.
ادامه مطلباحسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: موفقیت در حوزه دیپلماسی عمومی مستلزم تغییرات بنیادین در نظام آموزش عالی کشور به خصوص در حوزه علوم انسانی برای تربیت نیروی انسانی با رویکرد میان رشته ای است. در حال حاضر دانشجویان رشته روابط بین الملل در کشور آموزش هایی به سبک و سیاق دهه ۷۰ میلادی دریافت می کنند و هنوز رویکرد میان رشته ای برای آموزش به آنها مورد توجه قرار نگرفته است. این در حالی است که این دانشجویان باید در زمینه رسانه های دیجیتال، آمار، شبکه های اجتماعی، ارتباطات و غیره نیز واحدهایی را بگذرانند.
ادامه مطلبحمیدرضا اکبرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قالب برجام در حال حاضر، بستر بالقوهای برای تنشزدایی از روابط میان ایران و غرب است. اما عدم استفاده از این بستر و یا کانالهای مشابه سبب میشود کارکرد مخالف آن فعال شود و با تنشزایی فزونتر، سطح تنشهای میان ایران و غرب را بیش از پیش کند. این مسئله زمانی بغرنجتر میشود که مکانیسم ماشه از طرف یکی از دول اروپایی فعال شود و تحریمهای سازمان ملل برگردد. آن زمان بسترهای ایجاد شده از مسیرِ راهبردهای خرد و کلان سیاست خارجی، به شدت تحت تاثیر قرار خواهند گرفت و عملاً فرصتهای پیش آمده را به زمین سوخته تبدیل خواهد کرد.
ادامه مطلبروح الله سوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاست خارجی را باید موضوعی تاثیرپذیرفته از مولفه های متعددی در نظر گرفت که بخشی از این مولفه ها ریشه در ساختار (نظام بین الملل) و بخشی نیز ریشه در سطح داخلی کشورها دارد.
ادامه مطلبهمه تقریبا توانایی زیاد ایرانیها برای مذاکره و نیز بردباری شگفتانگیزشان در جلسات گفت وگو و چانه زنی در کنار قدرت اعجاب برانگیزشان در پافشاری بر موضع خود و استواری خستگی ناپذیرشان را میشناسند.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: اکنون علیباقریکنی با حضور در مذاکرات سخت میان نمایندگان قدرتهای جهانی، بیتردید درک و تعریف روشن و واقعی از مفهوم و کارکرد «گفتوگو» و «تنشزدایی» در روابط خارجی دارد. سکوت معنادار در فضای رسانهای، یکی از نشانههای درک او از پیچیدگیهای عمل در عرصه دیپلماسی است.
ادامه مطلبمحمد صادق امینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری اسلامی ایران کوشیده است سهمی از ابزار اطلاع رسانی را در جریان مفاهمه و تعامل و در ارتباط با سیاست داخلی و خارجی بکار ببندد و روابط اش را توسعه دهد. اما اینکه کارکردها در این میدان تا چه حدی توانسته مؤثر و سازنده باشد محل بحث و بررسی است.
ادامه مطلبمحمد حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از پیچیدگی، هوش، علم و دانش و نقش ایرانی ها در شکل دادن به بسیاری از ابداعات و نوآوری ها بسیاری از تحولات علمی و تمدنی و روشنفکری نیز ادعا های زیادی وجود دارد. روزی نیست که تکرار نکنیم ایرانیان زیادی مدیریت بزرگترین شرکت های مطرح جهانی را به عهده دارند و نقش ایرانی ها در مدیریت بزرگترین شرکت های تکنولوژیک جهانی در "سلیکون ولی" بسیار برجسته است و یا عالمان متولد شده در جغرافیای ایران بسیاری از پروژه های "ناسا " و یا کرسی های علمی دانشگاه های بزرگ جهان را در اختیار دارند. اصلا راه دور نرویم تمام رهبران بعد از انقلاب اسلامی در کنار گوش چشمی به مسائل ایران حل مسائل دنیا را در نظر داشتند و برای آن نسخه ها پیچیده اند. باوجود این محسنات تاریخی و ژنتیکی و پیچیدگی های ذهنی، ایرانی ها بطور عجیبی و به سادگی فریب داده می شوند.
ادامه مطلبجاوید قربان اوغلی در یادداشتی می نویسد: به شهادت آمار و ارقام سازمان برنامه و بودجه و همچنین بنگاههای بزرگ اقتصادی کشور، در چهار دهه گذشته، شکوفاترین دوره اقتصادی کشور، دوره هشتساله دولت اصلاحات بود. دلیل این امر نیز راهبرد دولت اصلاحات در سیاست خارجی، تشنجزدایی، تعامل با جهان و آرامسازی محیط بینالملل در قبال ایران بود.
ادامه مطلبنعمت اله مظفرپور طی یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی، مطالعه کتاب تاریخ تحولات سیاسی ایران را به دلیل تمرکز بر جامعه شناسی هویت و عصیبت ایرانی، سابقه مداخلات خارجی در ایران و سرگذشت نفوذیها و خیانتهای عمله اجانب در جنگها و مذاکرات تاریخ معاصر، برای دیپلماتها و دیپلماسی نویسان بینش آفربن می داند.
ادامه مطلبصادق ملکی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی می گوید: ترکیه سیاست ایدئولوژیکی و بسته ندارد و با توجه به شرایط و ظرفیت خود سیاست گذاری و منافع خویش را تامین می کند. آنکارا در حالی که عضو ناتو است با مسکو نرد عشق بازی می کند و در حالی که اس ۴۰۰ دریافت می کند، کریمه را به رسمیت نشناخته در مورد اوکراین هم در کنار غرب ایستاده است. این درحالی است که روسیه همچنان از شرکای اصلی آنکارا در مبادلات اقتصادی محسوب می شود. در ارتباط با ایران نیز همانگونه که آنکارا بیشترین منافع را از جنگ میان ایران و عراق برد، در موضوع هستهای هم بیشترین سود حاصل این کشور در ابعاد مختلف شده است. این در حالی است که ترکیه در بهترین شرایط، ایران را رقیب خود می داند و عامل اصلی تحریکات پان ترکیسم نیز آنکارا بوده است.
ادامه مطلبعلی عیدی پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شرایط نظام بین الملل ایجاب می کند که جمهوری اسلامی با اتخاذ سیاست «نگاه همزمان به شرق و غرب» به جای سیاست اشتباه «نگاه یکجانبه به شرق»، از رقابت کشورهای غربی و شرقی در جهت افزایش توانمندی های خود بهره گیرد تا بتواند در آینده جایگاهی متناسب با نقش تاریخی و تمدنی خود در عرصه بین المللی کسب کند. لزوم تجدید نظر در سیاست خارجی جمهوری اسلامی از این جهت دارای اهمیت است که درک شود ایران هیچ شریک استراتژیکی در جهان ندارد. ممکن است این تصور وجود داشته باشد که چین و روسیه شرکای استراتژیک هستند. رای مثبت چین و روسیه به تمامیقطعنامه های تحریمی (۱۷۳۷،۱۷۴۷،۱۸۰۳،۱۹۲۹) و غیرتحریمی (۱۶۹۶،۱۸۳۵) شورای امنیت علیه ایران، تاخیر حدود یک دهه ای روسیه در تحویل سامانه دفاع هوایی اس ۳۰۰ به ایران و عدم موافقت ۱۳ساله چین و روسیه با درخواست عضویت کامل ایران در سازمان همکاری های شانگهای که به تازگی با این درخواست موافقت شده، ثابت می کند که این دو کشور نمی توانند شرکای استراتژیکی برای ایران باشند.
ادامه مطلبمحمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: تجربۀ این نویسنده با ۱۱۴ کشور جهان از نزدیک، این مشاهده علمی را نشان میدهد که سه کشور هند، مصر و ژاپن، مستقل از اینکه چه میزان شناخت از ایرانِ امروز دارند، ، به راستی ایران را چه در سطح حاکمیت ها و چه در سطح مردم خودشان قبول دارند و به ایران و ایرانی، تمدنی مینگرند هر چند به خاطر فشار غرب فعلاً فاصله می گیرند. اما در سطح منطقه ای، ایران کشوری فوق العاده خاص است و غریب و نتوانسته منافع خود را با کشوری قفل کند. به همین دلیل راحت تحریم می شود چون با کشوری منافع استراژیک ندارد.
ادامه مطلبامیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در دوره چهل ساله پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بر اساس اسناد بالادستی به ویژه قانون اساسی و متأثر از آموزه های اسلامی و رهنمودهای رهبران نظام، ابتنای سیاست خارجی به طور عمده و برجسته بر آموزه های اعتقادی و ایدئولوژیک استوار شده است. جهت گیری کلان سیاست خارجی و ارائه الگوهائی همچون"نه شرقی و نه غربی، استقلال طلبی، استکبارستیزی، عدم سلطه گری و سلطه پذیری، حمایت از جنبش های رهائی بخش به خصوص جریان مقاومت اسلامی"؛ علاوه بر مبانی مذهبی و اسلامی، متأثر از ایدئولوژی "راه سوم" و ضدیت با شرق کمونیست و غرب کاپیتالیست شکل گرفت. می توان گفت جهت گیری عقیدتی – ایدئولوژیک سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بسی بیش از ترجیحات عینی از ترجیحات ذهنی تأثیر پذیرفته است.
ادامه مطلبحسن اوجی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید تصورمان از جهان پیرامونی و به نوعی هستی شناسی ما باعث شود تا جهان بینی و رفتار سیاست خارجی ما شکل بگیرد اما همزمان اقدامات و کنش های دول پیرامونی می تواند سیاست خارجی کشورمان را در جنبه های مختلف تقویت و یا تعدیل کند .
ادامه مطلبنوید کمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ر طول چهار دهه گذشته تعریف و مفهوم «قدرت» و جایگاه و نقش آن در سیاست خارجی کشورها دچار تحول بنیادین شده و برای اصلاح ساختار دستگاه سیاست خارجی کشورمان و ایجاد تحول در آن باید به این تحول جهانی توجه داشت.
ادامه مطلبمحمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: . تعصبات و گرایشهای جوامع باستانی، از جمله ایران، به ندرت مورد واکاوی دوباره قرار میگیرند. این تعصبات آن گونه نهادینه میشوند که حتی جریانات مدرنیته و خصوصیسازی اقتصادی هم توانایی ایجاد دگرگونی در آنها را ندارند.
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شکاف میان میدان و دیپلماسی در سیاستگذاری خارجی که روندی اجتناب ناپذیر است را نباید با جنگ و نبرد بین میدان و دیپلماسی اشتباه گرفت، زیرا سیاستگذاری خارجی دارای بازیگران و ابزارهای مختلفی است که دو بازیگر مهم آنرا میتوان قدرت نظامی (میدان) و قدرت ستادی (دیپلماسی) دانست.
ادامه مطلباحمد زیدآبادی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که چرخش شکل گرفته از جانب تهران در عرصه سیاست خارجی با محوریت دو نشست وین و بغداد نتیجه تحمیل اراده روسیه و چین به جمهوری اسلامی ایران است.
ادامه مطلبامیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دیگر اصل مهم این که سیاست خارجی یک مقوله حاکمیتی و نه صرفا ً حکومتی است. لذا اساس سیاست خارجی و شاکله اصلی آن تابع فراز و فرود دولت ها و تغییر رهبران و روسای جمهور نبوده و نباید باشد. هر چند حتی در نظام های پیشرفته نیز تغییر دولت و رئیس حکومت ممکن است سبب تغییر اولویت ها، جابجائی اهداف و استفاده از مسیرها و ابزارهای متفاوت گردد؛ معذالک اصول ثابت و منافع ملی همیشگی و جاودانه اند و کشتی تایتانیک سیاست خارجی با تغییر ناخدا تغییر مسیر و تغییر مقصد نمی دهد. سیاست خارجی مقوله ای حاکمیتی است که لازم است مجموعه عناصر تشکیل دهنده حاکمیت در تعیین منظومه آن و برای تحقق آن تلاش کنند.
ادامه مطلبسید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بسط روابط دوجانبه بر مبنای مقتضیات تعمیق و سکون داشته باشد. انعطاف پذیری با تشخیص موقعیت دولت ها ضروری است. اگر فرضیه فوق پذیرفته شود؛ چگونگی تعریف نقش سیاسی برای جمهوری اسلامی ایران ساده است. نظم جدید جهان در حال شکل گیری است. دوران گذار است و فرصتی برای تعریف نقش جمهوری اسلامی ایران در منطقه و جهان است.
ادامه مطلبمحمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: اگر قرار باشد کشور به کارآمدی، ثبات، رشد و امنیت پایدار دست یابد، با تغییر افراد و تعدادی سمینار، مدارک تحصیلی، کارگاه های آموزشی و کمپین های انتخاباتی به دست نمی آید، بلکه محتاج تحولِی اندیشه ای است (Paradigm Shift). فرازُ و نشیب و عملکرد دولتهای چپ و راست در دورانِ بعد از جنگ، در نهایت تابع درآمد نفت بوده به طوری که ریل سیاست خارجی، مسیرِ مستقلِ خود را طی کرده است. سعی و خطا از یک طرف و انطباق با شرایط و حرکت از یک ستون به ستونی دیگر، عمدتاً متدلوژی حکمرانی بسیاری از دولتها بوده است.
ادامه مطلب