سودای رهبران بی توجه به افکار عمومی
۱۵ فروردین ۱۴۰۱
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: انتخابات اگرچه نقطه عطفی در صحنه سیاسی عراق محسوب می شود و می تواند جهت و روند آینده سیاسی این کشور را ترسیم کند اما همین انتخابات خود به مشکلی تازه در عراق تبدیل شده است؛ انتخاباتی که در پی تظاهرات چند ماهه سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ تصمیم به برگزاری آن شد و انتخابات زودهنگامی بود که فاصله زمانی اش تا زمان مقرر برای انتخابات منظم دوره ای، تنها شش ماه بود. هزینه سیاسی و اقتصادی که تظاهرات و انتخابات پیوسته به آن، بر عراق تحمیل کرد، هنگفت است، آن قدر که می توان مسببان آن که خود را تشرینی می دانند بازخواست کرد و پرسید آیا پرداخت این همه هزینه با توجه به جان و مالی که در راه آن پرداخت شد، می ارزید چنین چالش سیاسی به وجود بیاید و انتخاباتی برگزار شود که نه تنها گرهی از کشور بازنکرد بلکه بر گره های متعدد موجود افزود؟ مگر قرار بود با این انتخابات چه چیزی عوض شود؟ احزاب که همان احزاب هستند و گروه های سیاسی همان گروه ها هستند؟ و پرسش اساسی تر این که، شما که بر برگزاری انتخابات اصرار داشتید چرا در آن مشارکت نکردید؟! بخش بزرگی از تشرینی ها انتخابات را تحریم کردند.
ادامه مطلب
