صدر کوتاه آمد اما بحران همچنان باقی است

دیپلماسی ایرانی: آنچه در عراق در روزهای گذشته شاهد بودیم در حقیقت نبرد میان بی قانونی با حافظ قانون بود. آن طرفی که سلاح برداشت و به جنگ نیروهای امنیتی و نظامی کشور رفت، سرایا السلامی بود که بدون هیچ توجیهی و صرفا با اجرای کورکورانه دستورات رهبر خود، وارد منطقه سبز بغداد شد، سلاح برداشت و حتی از سلاح های نیمه سنگین، مثل آر پی جی و خمپاره، استفاده کرد و از ظهر دوشنبه تا ظهر سه شنبه، نیروهای امنیتی نهاد رسمی کشور را هدف گرفت و کار خود را "انقلاب" نامید. و چون هدف صرفا شلیک بود و جنگ نامنظم، گلوله ها بی هدف شلیک می شدند و برای همین بر سر خانه های مسکونی مردم عادی ساکن در منطقه سبز نیز فرود می آمدند. 

این اتفاق در زمانی روی داده است که مردم عراق خود را برای اربعین حسینی که عموما طی سالیان گذشته زندگی عادی خود را برای شرکت در آن رها می کنند، آماده می کردند. 

آشی که سرایا سلام جریان صدر طی ساعت های گذشته می پخت، به قول معروف، آن قدر شور شد که آشپز هم از شوری اش نالید، مقتدی صدر عصر سه شنبه با شرکت در کنفرانس مطبوعاتی از رفتارهای خشونت آمیز طرفداران خود ابراز بیزاری کرد و خواستار توقف فوری تظاهرات و خشونت ها شد و به آنها یک ساعت فرصت داد صحنه را ترک کنند و به اعتراض ها پایان دهند. البته بیزاری او نه از روی ناراحتی رفتار طرفدارانش، بلکه از روی ناکامی در رسیدن به اهدافی بود که انتظارشان را داشت.

عراق با گذشت بیش از 10 ماه از انتخابات سراسری عراق، هنوز نتوانسته دولت تشکیل دهد و جلسات پارلمان نیز بعد از هجوم طرفداران صدر به پارلمان، حدود یک ماهی است فعالیت خود را متوقف کرده است. 

آنچه ظرف روزهای گذشته شاهد بودیم، تعجب برانگیز نبود. بحران سیاسی به قدری عمیق شده است که آنچه شاهد بودیم را می توان در ادامه همان بحران دانست. کما اینکه آنچه در روزهای آینده خواهیم دید را نیز باید در همین چارچوب قلمداد کنیم، تا اراده لازم برای پایان دادن به بحران وجود نداشته باشد و دولت تشکیل نشود، و به طور جدی به فکر حل معظلات کشور نباشد و اعتماد از دست رفته اجتماعی را بازنگرداند، باید تطویل بحران به همین منوال را انتظار داشت. 

بحران تشکیل دولت در عراق اگر چه تازه نیست و در سال های گذشته و بعد از برگزاری انتخابات در سال های گذشته، بعد از پایان دوران نخست وزیری نوری مالکی، حیدر العبادی و حتی در دوره دولت ناتمام عادل عبدالمهدی مشابه آن را دیده بودیم، اما می توان اذعان کرد، بحران جاری تراکم بحران های گذشته است و نباید انتظار هم داشت به زودی حل شود. بازیگران صحنه سیاسی عراق به کوتاه آمدن از خواسته هایشان در ازای حل بحران سیاسی کشور حاضر نیستند و همچنان اصرار دارند بر اصل به خاک مالیدن حریف در هر حالتی، ادامه دهند. الآن هم وضع بر همین منوال است. چارچوب هماهنگی با حفظ اتحاد خود و حفظ استقامت در برابر صدر او را وادار کرد از مواضعش عقب نشینی کند. اما بعید به نظر می رسد این پایان کار باشد. 

آنچه دیروز صدر در کنفرانس مطبوعاتی خود بیان کرد، اگرچه به معنای عقب نشینی از مواضع است، اما به معنای پایان دادن به بحران نیست، فردی که بارها از سیاست خداحافظی کرده ولی دوباره به صحنه بازگشته است، معلوم نیست این بار هم صحنه را ترک کرده باشد. باید منتظر ماند و دید در آینده چه خواهد شد. حتی اگر صدر به تشکیل دولت توسط چارچوب هماهنگی تن بدهد معلوم نیست اجازه دهد دولت آینده دوره اش را به پایان برساند و همانند گذشته سناریوی جدیدی را علیه آن به راه نیندازد. بی قانونی در جایگاه قدرت همچنان ابزار دم دستی صدر است که در هر لحظه احتمال استفاده از آن توسط او می رود.

بحران عراق زمانی حل می شود که به طور جدی همه طرف ها واقعا به فکر حل مشکلات کشور باشند، و حاضر باشند برای منافع ملی از منافع شخصی و حزبی بگذرند، در غیر این صورت نه تنها هیچ چیز عوض نخواهد شد، بلکه باید برای بحران های بزرگتر و عمیقتر انتظار کشید./ایران