سید علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: صبر مردم هم حدی دارد، همان طور که دیدیم طرفداران مقتدی صدر در فراخوان نماز جمعه اش حضوری چشمگیر داشتند اما همان مردم در فراخوان تظاهرات چند روز بعد او شرکت نکردند چرا که از وضعیت خسته شده بودند. جریان های سیاسی باید درک کنند که شکست اراده ها را شاید الآن بتوانند پیش ببرند اما زمانی که کاسه صبر مردم لبریز شد همه اراده ها شکسته می شود.
ادامه مطلب
در کشور مافیایی عراق، انقلاب صدر علیه طبقات سیاسی فاسد بیشتر مانند اقدام مایکل کورلئونه علیه سایر خانواده ها و نه برخورد الیوت نس، پلیس، علیه آل کاپون است. صدر با توجه به پایگاه، قدرت خیابانی و جهت گیری سیاسی اش، اغلب به عنوان عامل بالقوه تغییر در نظر گرفته می شود، ولی تکیه بر یا متحد شدن با صدری ها نیازمند شناخت فرصت ها و تهدیدهای ارائه شده توسط جنبش است. این روحانی عراقی وعده اصلاحات می دهد، ولی انگیزه چندانی برای اجرای تغییرات ریشه ای در نظام ندارد.
ادامه مطلب
فاطمه نکولعل آزاد در یادداشتی می نویسد: آنچه روشن است این است که پارلمان فعلی قادر نیست عراق را از بحران فعلی خارج کند. زیرا چارچوب هماهنگی بر تداوم کار پارلمان فعلی تاکید دارد و مقتدی صدر بر انحلال آن. لذا به نظر می رسد که بحران عراق تشدید شود و بیش از پیش این کشور را درگیر بحران بکند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: آشی که سرایا سلام جریان صدر طی ساعت های گذشته می پخت، به قول معروف، آن قدر شور شد که آشپز هم از شوری اش نالید، مقتدی صدر عصر سه شنبه با شرکت در کنفرانس مطبوعاتی از رفتارهای خشونت آمیز طرفداران خود ابراز بیزاری کرد و خواستار توقف فوری تظاهرات و خشونت ها شد و به آنها یک ساعت فرصت داد صحنه را ترک کنند و به اعتراض ها پایان دهند. البته بیزاری او نه از روی ناراحتی رفتار طرفدارانش، بلکه از روی ناکامی در رسیدن به اهدافی بود که انتظارشان را داشت.
ادامه مطلب
صدر بیش از اندازه خودشیفته به نظر می‌رسد. او خود را بالاتر از طرفدارانش قرار می‌دهد و طوری برخورد می کند که گویی بر آنها و کارهایشان نظارت می‌کند و می‌تواند آنها را به خاطر اشتباهاتشان مجازات کند و آنها را از جریان صدر طرد کند، اگر عذرخواهی نکنند و از او دلجویی نکنند. او با یک توئیت می‌تواند نظر قبلی خود را درباره مسئله‌ای تغییر دهد و در این کار جای هیچ تناقضی هم نمی‌بیند؛ زیرا اعتقاد دارد او آنچه را دیگران نمی‌بینند، می‌بیند و اوست که می‌داند بازی را چگونه اداره کند.
ادامه مطلب
آرمان سلیمی در یادداشتی می نویسد: طرفداران مقتدی صدر، بعد از اشغال پارلمان با سر دادن شعارهایی رادیکال علیه چارچوب هماهنگی و محمد الشیاع السودانی، برای مدت زمانی چند ساعته در منطقه سبز باقی ماندند. اعتراض خیابانی سازماندهی شده توسط صدری‌ها همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شد، با واکنش جدی چارچوب هماهنگی شیعیان مواجه شد؛ زیرا اساسا این رخداد بر هم زدن بازی مورد چینش آنها را هدف گرفته بود.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: انتخابات اگرچه نقطه عطفی در صحنه سیاسی عراق محسوب می شود و می تواند جهت و روند آینده سیاسی این کشور را ترسیم کند اما همین انتخابات خود به مشکلی تازه در عراق تبدیل شده است؛ انتخاباتی که در پی تظاهرات چند ماهه سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ تصمیم به برگزاری آن شد و انتخابات زودهنگامی بود که فاصله زمانی اش تا زمان مقرر برای انتخابات منظم دوره ای، تنها شش ماه بود. هزینه سیاسی و اقتصادی که تظاهرات و انتخابات پیوسته به آن، بر عراق تحمیل کرد، هنگفت است، آن قدر که می توان مسببان آن که خود را تشرینی می دانند بازخواست کرد و پرسید آیا پرداخت این همه هزینه با توجه به جان و مالی که در راه آن پرداخت شد، می ارزید چنین چالش سیاسی به وجود بیاید و انتخاباتی برگزار شود که نه تنها گرهی از کشور بازنکرد بلکه بر گره های متعدد موجود افزود؟ مگر قرار بود با این انتخابات چه چیزی عوض شود؟ احزاب که همان احزاب هستند و گروه های سیاسی همان گروه ها هستند؟ و پرسش اساسی تر این که، شما که بر برگزاری انتخابات اصرار داشتید چرا در آن مشارکت نکردید؟! بخش بزرگی از تشرینی ها انتخابات را تحریم کردند.
ادامه مطلب
روح الله رحمانی فر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نفوذ ایران در عراق ریشه تمدنى، تاریخى، فرهنگى و مذهبى دارد. ایران به عنوان بزرگترین، پرجمعیت ترین و قدرتمندترین کشور شیعه مذهب منطقه در قامت برادر بزرگتر براى تمام شیعیان خاورمیانه قابل احترام و پذیرفته شده است امرى که مقامات تصمیم ساز کشورمان باید به آن بطور جدى توجه داشته باشند چراکه این مهم اسباب اعتمادبه‌نفس و تدابیر خردمندانه تهران را فراهم مى آورد و از افتادن در ورطه هیجان و احساسات در تمهیدات عملیاتى باز مى دارد، تهران باید آگاه باشد اگرچه در شرایط کنونى چهره اش در عراق تا حدى مخدوش شده اما در نهایت شیعیان این کشور نیک مى دانند در صورت از دست دادن حمایت تهران به شدت تضعیف می شوند.
ادامه مطلب
صدر تاکنون توانسته است خودش و جریان تحت امرش را به عنوان بزرگترین نیروی مردمی که توانایی معکوس کردن روند را دارد تثبیت کند. او همچنین خودش را به عنوان شخصی به دیگران قبولانده است که می تواند در برابر مداخله های خارجی به ویژه مداخله های آمریکا و ایران، به طور علنی موضع گیری کند.
ادامه مطلب
انتخابات با نتایج شوک آوری همراه بود که مهمترین آن، برتری بزرگ فراکسیون صدر در برابر افول دردناک فراکسیون الفتح به رهبری هادی العامری است یعنی دو طرف برجسته ای که با یکدیگر در داخل جریان شیعی مسلط بر سیاست و حکومت در عراق از زمان آغاز روند سیاسی درگیر هستند، روند سیاسی که با اشغالگری آمریکا در عراق تحمیل شد.
ادامه مطلب
سید محسن امامی فر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه برای ایران حائز اهمیت است، این‌که منازعات میان جریان‌های اصلی شیعی در عراق بر سر تشکیل فراکسیون اکثریت پارلمان، خدشه‌ای به ثبات و امنیت عراق وارد نکند تا جریانات سلفی تروریستی و جریانات سیاسی تحت نفوذ عربستان که معارض ایران هستند، خلاء قدرت در میدان عراق را پر کنند.
ادامه مطلب
صدر همیشه مخالف حضور نیروهای اشغالگر آمریکایی، ولی مایل به همکاری با واشنگتن برای تسریع خروج آنها است. در حال حاضر، مقتدی صدر در واشنگتن به عنوان یک بازیگر کلیدی و حتی مذاکره کننده شناخته می شود.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: آشفتگی عراق که ابتکار عمل را بیش از گذشته در اختیار جریانی قرار داده که اصالت آن در حفظ استقلال نظری مورد تردید است، همچنین رویکرد فرصت طلبانه‌اش در بند بازی‌های سیاسی، همواره از آن چهره‌ای مرموز و غیر قابل پیش‌بینی نشان داده، می‌تواند پیام هشدار دهنده دیگری برای ایران باشد که این روزها با همسایگان ناآرامی روبروست.
ادامه مطلب
سید علی موسوی خلخالی می نویسد: مقتدی صدر هیچ گاه نه از قدرت کناره می گیرد و نه به راحتی عرصه را خالی می کند. بلکه برای قبضه قدرت و بلعیدن کامل کیک قدرت حتی به زور و خونریزی، نقشه ها دارد و از هم اکنون به فردای بعد از انتخابات می اندیشد.
ادامه مطلب
آرمان سلیمی در یادداشتی می نویسد: در موقعیت کنونی نیز به نظر می‌رسد مقتدی از ورود به عرصه انتخابات در قالب فعلی واهمه دارد و نگران متحمل شدن شکست جریان وابسته به خود است. در وضعیت کنونی، ائتلاف سائرون به عنوان جریان تحت حمایت و پوشش صدر با ۵۴ کرسی بیشترین آراء را در پارلمان تحت کنترل دارد؛ لذا به نظر می‌رسد مقتدی صدر از این امر واهمه دارد که در صورت مشارکت در انتخابات این آراء به شدت تنزل پیدا کنند؛ زیرا نمایندگان یا نزدیکان او در دولت به ویژه در وزارت بهداشت و درمان این کشور عملکرد مثبتی نداشته‌اند و این مساله حتما از نگاه و در تبلیغات انتخاباتی دیگر گروه های سیاسی مورد تاکید قرار خواهد گرفت.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: مقتدی صدر از فضای سیاسی کشور دور نخواهد ماند. حتی عدم شرکت در انتخابات نیز کنشی سیاسی از سوی او برای انداختن سایه سنگین خود بر عرصه سیاسی کشور است.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: وی در ۵/۸/۲۰۱۳ اعلام کرد که از فرایند سیاسی کشور خود را کنار می کشد. در ۱۶/۲/۲۰۱۴ مجددا همین موضع را تکرار کرد. در ۲۳/۶/۲۰۱۸ اعلام کرد که علاوه براین که از فرایند سیاسی کنار می کشد تمامی دفاتر سیاسی خود را در استان های مختلف عراق می بندد. و اکنون نیز همین سناریو را مجددا تکرار کرده است. تمامی این تاریخ ها در بحبوحه زمانی است که یا کشور در آستانه ورود به فضای انتخاباتی است یا اتفاقی سیاسی در کشور رخ داده است. مثلا در سال ۲۰۱۸ که مقتدی صدر اعلام کرد از فرایند سیاسی کنار می کشد، چند ماه بعد از آن تظاهرات سراسری در عراق در اعتراض به فساد لجام گسیخته، بیکاری و باندبازی های سیاسی جاری در کشور آغاز شد و صدر مجددا صحنه آمد و به یکی از میدان داران اصلی تبدیل شد.
ادامه مطلب
نجمه پوراسمعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با نزدیک شدن هر چه بیشتر به انتخابات عراق و مذاکرات در حال انجام برای اعلام ائتلاف‌ها، و همچنین مشخص شدن نقشه ائتلاف‌های احتمالی، آنچه به نظر می‌رسد آن است که نتایج انتخابات پیش روی عراق، تفاوت چندانی با نتایج انتخابات گذشته و حداقل انتخابات ۲۰۱۸ نخواهد داشت. مگر آنکه اتفاقات غافلگیرکننده‌ای رخ دهد و نتایج را تحت تأثیر قرار دهد.
ادامه مطلب
سید علی موسوی خلخالی می نویسد: مقتدی صدر به فکر روزی است که آیت الله سیستانی که اکنون حدود ۹۲ سال سن دارد، نباشد. او خیال می کند با نبود ایشان به عنوان یکی از مراجع استثنائی تاریخ عراق می تواند بی باکانه در عرصه سیاسی – دینی – اجتماعی عراق مانور قدرت دهد و آینده ای مطابق با رویاهای خود بسازد.
ادامه مطلب
با بررسی دقیق تر می توان به این نتیجه رسید که حمله، تعرض و به آتش کشیدن اماکن دیپلماتیک ایران در شهرها و استان های عراق متفاوت از حمله به پایگاه های آمریکا در این کشور است. چرا که در بستر اعتراضات مردمی عراق تلاش هایی برای انسجام، مدیریت و تغییر فاز جریان اپوزیسیون مخالف ایران صورت گرفته است.
ادامه مطلب
بزرگترین مشکل مقتدی صدر، به عنوان کسی که نقش اصلی در شکل گیری دولت بعدی دارد، غیر قابل پیش بینی بودن او است.
ادامه مطلب