ولادیمیر پوتین
حمایت همزمان روسیه از احزاب راست و چپ افراطی در آلمان
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گسترش افراط‌گرایی در آلمان نه‌فقط به خشونت در این کشور، بلکه به شکاف‌های لاینحلی در اتحادیه اروپا دامن خواهد زد. اگرچه مسئله مهم‌تر تداعی فعلی همراهی افراط‌گرایی با نئونازیسم و خشونت نظامی است. این به آن‌معناست که گسترش افراط‌گرایی و رسیدن آن به نقطه بحرانی ممکن است مدت‌ها به‌طول بینجامد، ولی آنچه امروز درمورد آموزش‌های نظامی افراط‌گرایان در روسیه به‌طور گسترده رسانه‌ای شده است می‌تواند کاتالیزوری در جهت حمایت بیشتر از گروه‌های افراطی در کشورهای اروپایی، به‌ویژه آلمان و ازطرفی تشدید شکاف بین اعضای اتحادیه باشد.
ادامه مطلب
پوتین جایگاه اصلی روسیه در جامعه جهانی را پس می گیرد
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه در سال ۲۰۱۴ در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما به دلیل یک اقدام غیرقانونی در ضمیمه کردن کریمه به خاک خود از گروه جی ۸ کنار گذاشته شد و از آن جایی که هنوز این قلمرو را در اختیار دارد، دولت های گروه تماس های قبلی ترامپ را برای پذیرش مجدد مسکو رد کرده اند.
ادامه مطلب
نگاهی به کنشگری بین المللی روسیه
حسین عسگریان به بهانه انتشار کتاب "آمریکا و جهان در مخاطره ما" در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به اعتقاد کیگن پوتین هیچگاه علاقه ای به ادغام روسیه در نظم جهانی لیبرال نداشته و از نظر وی سوریه و کریمه چیزهای بی اهمیتی در مقایسه با فروپاشی غرب لیبرال هستند.
ادامه مطلب
آیا پوتین با هدف نظارت مستقیم می خواهد امارات را وارد شام کند؟
محمد مهدی بندرچی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پوتین در حال خلق پست های استراتژیک جدید در رابطه با مدیریت پرونده حیاتی سوریّه است. او تاکنون دو فرستاده ویژه را برای کار روی دمشق منصوب کرده است. الکساندر لاورنتیف، فرستاده ویژه کرملین در سوریه و معاون وزیر امور خارجه، میخائیل بوگدانف هر دو به فعالیت در رابطه با سیاست های روسیه در خاورمیانه مشغولند. افیموف در لباس نمایندگی مسکو، هم اکنون ردای شامی جدیدی از جانب پوتین بر دوش افکنده است. تعدُد این مشاغل از برنامه های جدید پوتین برای شامات نشان دارد که باید مستقیماً بدون مانع بروکراتیک خاصی اجرا شوند. این انتصابات از اتکاء آن برنامه ها به قدرت شخصی مردان معتمد پوتین حکایت می کنند.
ادامه مطلب
آخرین فرصت های صلح با معاهده آسمان های باز
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: معاهده آسمان های باز که در سال ۱۹۹۲ به امضاء رسیده و در سال ۲۰۰۲ لازم الاجرا شد، یکی از بزرگترین تلاش‌های بین‌المللی برای هرچه شفاف‌تر کردن فعالیت‌های نظامی است و به ۳۵ کشور امضا کننده از جمله آمریکا و روسیه اجازه می دهد تا پروازهای نظارتی غیرمسلح و شناسایی را بر فراز قلمرو یکدیگر انجام داده و اطلاعات مربوط به نیروها و فعالیت های نظامی را جمع آوری کنند.
ادامه مطلب
پوتین و مهندسی انعطاف پذیری منافع
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در مجموع جنگ نفتی با ریاض بدون در نظر گرفتن پیش فرض هایی در تحقق اهداف پوتین برای ضربه زدن به صنعت شیل و یا امتیاز گیری در رابطه با تحریم های ایالات متحده نمی توانست هیچ دستاوردی برای روسیه داشته باشد. اما نشست ۱۰ آوریل بنا به گفته دمیتری پسکوف، سخنگوی پوتین یک موفقیت بی قید و شرط بود که هیچ بازنده ای نداشته و همه برنده بودند.
ادامه مطلب
روس نِفت دارایی های خود در ونزوئلا را به دولت روسیه داد
شرکت بزرگ نفتی «روس نِفت» تصمیم گرفته برای محافظت از خود در برابر تحریم های ایالات متحده، همه دارایی هایش را در ونزوئلا به دولت روسیه منتقل کند. بدین ترتیب، اگر وزارت خزانه داری آمریکا بر اجرای قوانین تحریمی اش اصرار داشته باشد، مجبور خواهد شد علیه کرملین اقدام کند.
ادامه مطلب
روسیه با جهان غرب و امریکا چه می کند
این کتاب درباره رفتارهای روسیه در عصر پساکمونیسم به ویژه بعد از به قدرت رسیدن ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه است. شیوه حکمرانی او، طرز تفکر او در اداره امور داخلی روسیه و روابط بین الملل و ایدئولوژی نوینی که پوتین به کار گرفته از مهمترین موضوعات کتاب است.
ادامه مطلب
آیا ایران قربانی بازی ترکیه و روسیه در تحولات سوریه شده است؟
محمود شوری در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون ارزیابی تحکات دیپلماتیک روسیه و ترکیه در خصوص درگیری های ادلب بدون دعوت و حضور از ایران بر این باور است که اگر چه جمهوری اسلامی ایران مذاکرات و گفت‌وگوهای دوجانبه خود را، هم با طرف ترکی و هم با طرف روسی پیرامون تحولات ادلب دارد، اما قطعاً در راستای سوالات شما اگر این تلاش‌ها با حضور جمهوری اسلامی ایران و احیانا نماینده ای از طرف دولت دمشق انجام می شد، نتایج بهتر، ملموس‌تر و صد البته کارآمدتری حاصل می شد و در این صورت این ظن و گمان و سوالی که آیا روسیه و ترکیه به دنبال تضعیف و نابودی محور آستانه و نادیده گرفتن جمهوری اسلامی ایران در تحرکات دیپلماتیک خود هستند، در ذهن شکل نمی‌گرفت.
ادامه مطلب
بحران ادلب و هنر دیپلماسی ایران در کشاکش مناسبات ترکیه – روسیه
علی موسوی خلخالی می نویسد: تماس های مکرر رئیس جمهوری ایران با همتایان روسیه و ترکیه و تلاش های وزارت امور خارجه برای برگزاری نشست سه جانبه ایران، روسیه و ترکیه در تهران برای حل بحران ادلب در سریعترین زمان ممکن، آن طور که سید عباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در ویدئو کنفرانس مطبوعاتی امروز خود با خبرنگاران بر آن تاکید کرد، می تواند به ایران کمک کند که از یک سو هم وزن سیاسی خود را در سطح منطقه ای و بین المللی ارتقا دهد و هم از سوی دیگر در صورت مدیریت صحیح بحران، تهران را از گروکشی ها و یارگیری های سیاسی قدرت های منطقه ای و بین المللی دور نگه دارد.
ادامه مطلب
ادلب، پاشنه آشیل روابط ترکیه و روسیه
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد روند تحولات در ادلب جنگ ۹ ساله سوریه را وارد فاز جدیدی کرده که نه تنها زمینه برخورد نظامی میان ترکیه و سوریه را فراهم می کند، بلکه نقش اساسی بر روابط میان ترکیه و روسیه خواهد داشت.
ادامه مطلب
سکوت پررمز و راز مسکو در قبال ترور سردار سلیمانی
با توجه به سکوت مسکو در قبال شرایط پیش آمده در منطقه، پس از ترور سردار سلیمانی، دیدارهای مکرر مقامات روسیه و اسرائیل برای تهران نگران کننده است. به نظر می رسد علت سکوت مسکو تمایل نداشتن این کشور به جهش موقت یا کوتاه مدت در قیمت نفت در نتیجه این اتفاقات باشد.
ادامه مطلب
به مسکو تا کجا می توان اعتماد کرد؟!
محمد مهدی صالحی مازندرانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: صرف نظر از آن که پیشنهادهای دو کشور (ایران - روسیه) را تاکتیکی و یا استراتژی تفسیر کنیم، طبیعی است که توسعه همکاری ها در حوزه خلیج فارس با روسیه حداقل در مقطع کنونی با عنایت به شکل گیری اولیه ائتلاف دریایی غرب به رهبری امریکا برای تامین امنیت کشتیرانی در خلیج فارس؛ قدرت چانه زنی و بازدارندگی ایران را در برابر غرب تقویت می بخشد. به همین نسبت حساسیت های امریکا را نسبت به مناسبات تهران – مسکو و تحرکات روسیه مضاعف می کند، این مهم با عنایت به تشدید تحریم های یک جانبه امریکا علیه ایران و احیای توسعه صنایع هسته ای ایران و کشاندن احتمالی مباحث هسته ای ایران در مجامع بین المللی (شورای حکام سازمان انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل) چندان دور از ذهن نیست.
ادامه مطلب
پوتین چه در سر دارد؟
احسان تقوایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: سرعت چشمگیر تحولات در روز چهارشنبه (سخنان پوتین و برنامه های اعلام شده توسط وی برای اصلاح قانون اساسی و سپس ساعتی بعد استعفای «دیمیتری مدودیف» از نخست وزیری) نشان داد که زمینه های این تغییرات سال ها قبل توسط پوتین برنامه ریزی شده است. پوتین از زمان جوزف استالین تا کنون طولانی ترین رهبر کرملین بوده است و تا سال ۲۰۲۴ ، فقط شش سال کمتر از استالین در راس قدرت قرار داشته است.
ادامه مطلب
عواقب ترور سردار سلیمانی برای پوتین
ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده بزرگ ایرانی، بر رهبری ترامپ در جهان سایه انداخته و در مقابل، تمرکزها را به پوتین جلب کرده است. اکنون صحنه برای پوتین و برای روسیه برای رهبری جهان کاملا آماده است. ترور سردار سلیمانی توسط واشنگتن یک عمل جنایتکارانه است که می تواند جنگ جهانی ۳ را آغاز کند و تنها پوتین و روسیه با کمک چین می توانند این جنگی را که ایالات متحده به راه انداخته، متوقف کنند.
ادامه مطلب
پوتین: ۲۰ سال در قدرت گالری
ولادیمیر پوتین در ۳۱ دسامبر ۱۹۹۹ به عنوان نخست وزیر موقت روسیه انتخاب شد. رئیس جمهوری روسیه در آن زمان بوریس یلتسین بود. پوتین از آن زمان به بعد یا به عنوان رئیس جمهوری و یا نخست وزیر، در راس دولت روسیه بوده است.
ادامه مطلب
ضربات سختی که به روابط اسرائیل و روسیه وارد آمده است
منابعی در ساخال به نشریه جروزالم پست (JerusalemPost) خبر داده اند که مکانیسم تنش زدایی در رویدادهای سوریه میان روسیه و اسرائیل چندان کارساز نیست. به گفته آنان، اسرائیل حمله به اهداف ایران در سوریه را به خاطر این چند هفته باقی مانده تا سفر پوتین به اسرائیل متوقف کرده است.
ادامه مطلب
پوتین، تزاری جدید و استالینیستی بی‌پروا در عرصه بین الملل
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آنچه در کنفرانس مطبوعاتی رئیس جمهوری روسیه گفت، تنها ابراز تعلق خاطر به یک نظام متمرکز اقتدارگرا و ضد خودمختاری نبود، بلکه پرده برداشتن از آمال امپراتوریگرایانه یک زمامدار روس هم بود. ولادیمیر صرفا تزاری جدید نیست، استالینیستی بی پروا در عرصه بین الملل هم هست.
ادامه مطلب