
پیروزی نشست تهران در برابر نشست جده
در برابر شکست نشست جده، نشست تهران با موفقیتهایی همراه بود. به این ترتیب که نشست سه جانبه تهران توجهها را از نشست جده به خود جلب کرد و به حادثهای تبدیل شد که به تامل درباره نتایج آن نیازمندیم.
ادامه مطلبدر برابر شکست نشست جده، نشست تهران با موفقیتهایی همراه بود. به این ترتیب که نشست سه جانبه تهران توجهها را از نشست جده به خود جلب کرد و به حادثهای تبدیل شد که به تامل درباره نتایج آن نیازمندیم.
ادامه مطلبمسکو به ترکیه و صداقت این کشور اعتماد ندارد و این کشور را مجری برنامه های آمریکا در منطقه به ویژه در عرصه سوریه می داند که هدف آن بیرون راندن روسیه از سوریه و مجبور کردن مسکو به امتیاز دادن است. به خصوص بعد از آن که ترکیه با گرفتن امتیازاتی که برخلاف منافع مسکو است، حاضر شد با عضویت فنلاند و سوئد در ناتو موافقت کند.
ادامه مطلباین احتمال هم وجود دارد که ولادیمیر پوتین ماکیاولی، هیچ کاری در کمک به ایران انجام ندهد بلکه تماشا کند تا آمریکا در یک جنگ کثیف با ایران گیر بیفتد. پوتین می داند که نتیجه این جنگ هرچه باشد، منابع نظامی آمریکا را در ایران صرف می کند و واشنگتن دیگر قادر به تدارک نظامی اوکراین نخواهد بود.
ادامه مطلباگر آتش افروزی در شرق اروپا جرقه هایی را به سمت خاورمیانه بفرستد، سال ۲۰۲۲ مانند سال ۱۹۵۶، سال سوئز و قیام مجارستان علیه قدرت شوروی، مخاطره آمیز خواهد شد.
ادامه مطلباین واقعیت که روس ها به فن آوری ایران متکی باشند، مسئله مهمی است و نشان می دهد که این یک رابطه یک سویه نیست بویژه آنگاه که پای فن آوری نظامی در میان باشد.
ادامه مطلبعلی اکبر فرازی تصریح کرد که چون تاثیرگذاری مناسبات و دیدار دو جانبه روسای جمهور ترکیه و روسیه به مراتب بیشتر از نشست دیروز سران روند آستانه، مصوبات و بیانیه مشترک آن است، از این جهت بی شک ناگفته های محرمانه در دیدار دوجانبه اردوغان و پوتین هم می تواند سمت و سوی آینده سوریه را مشخص کند./محسن پاک آیین تاکید داشت که ایران با استفاده از امتیاز میزبانی نشست سران محور آستانه و همچنین هوشمندی پیرامون دعوت از فیصل مقداد، وزیر امور خارجه سوریه برای حضور در حاشیه نشست سران این روند (آستانه)، فضایی را شکل داده است که تا حدی مانع از حمله احتمالی ارتش ترکیه به سوریه و اشغال حلب می شود، چراکه با نزدیک کردن دو طرف (دمشق و آنکارا) در تهران سعی دارد با پیگیری نقش واسط، میانجی و پیغام و پسغام، نگرانی های سوریه و ترکیه را کاهش دهد
ادامه مطلبحضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر امروز (سهشنبه) در دیدار آقای ولادیمیر پوتین رئیسجمهور روسیه و هیئت همراه با تأکید بر ضرورت عملیاتی شدن تفاهمها و قراردادهای بین دو کشور، هوشیاری در مقابل سیاستهای فریبکارانه غرب را لازم دانستند و خاطرنشان کردند: همکاریها بلندمدت ایران و روسیه عمیقاً به نفع هر دو کشور است.
ادامه مطلببا سفر رجب طیب اردوغان و ولادیمیر پوتین، روسای جمهور ترکیه و روسیه به ایران با هدف شرکت در هفتمین نشست سران محور آستانه که اولین دور از این دست نشست ها در دولت سیزدهم است به نظر می رسد تحولات سوریه دوباره به دستور کار مشترک تهران، مسکو و آنکارا بازگشته است.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاست «موازنه مثبت» همانی است که اردوغان در ماههای اخیر در روابط خارجی خود دنبال کرده است. او ضمن تعارضهای رفتاری در جنگ اوکراین، مخالفت با سیاستهای راهبردی ایران و روسیه در سوریه، قفقاز، اختلافهایش با امریکا، اسرائیل و دولت مرکزی عراق در باره حلب و موصل، رجزخوانیهایش در برابر ناتو، بلند پروازیهایش در شمال آفریقا و... اما در بزنگاههای لازم از خود انعطافهایی را نشان میدهد که چشم ناظران را خیره میکند.
ادامه مطلبناظران و کارشناسان نظامی باور دارند گویی جنگ اوکراین اروپا را در طبقی از طلا به آمریکا اهدا کرده است و این کشور در راستای بهره برداری از تشدید نگرانی اروپا از روسیه برای تقویت نفوذ دوباره خود در این قاره تلاش میکند.
ادامه مطلبایران که یک متحد دیرپای روسیه در رویارویی با غرب بوده، اکنون به دلیل جنگ در اوکراین، حتی نقش کانونی تری هم در دیپلماسی پوتین پیدا کرده است. پوتین در ترکمنستان به ابراهیم رییسی گفت: "روابط ما واقعا از سرشتی عمیق و راهبردی برخوردار است" و اشاره کرد که تجارت میان دو کشور در سال گذشته، ۸۱ درصد رشد کرده است.
ادامه مطلبنعمت الله ایزدی در گفت وگویی معتقد است که پوتین محاسبات خاص خود را برای حضور در تهران دارد و بر اساس منافع ملی روسیه عمل می کند؛ اینکه ما بر اساس یک محاسبه غلط و نگاه ایدئولوژیک، تقارن حضور بایدن و پوتین در خاورمیانه را به هم ارتباط دهیم و آنها در مقابل هم بگذاریم فقط باعث آن می شود که روسیه بهره برداری و سوء استفاده خود را از این تحلیل و پروپاگاندای داخلی ما داشته باشد.
ادامه مطلباز امروز چهارشنبه جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا سفر منطقه ای خود را با حضور در اسرائیل آغاز میکند و بعد از آن راهی عربستان سعودی می شود.این در حالی است که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نیز سه شنبه هفته پیش رو (۲۸ تیر/ ۱۹ جولای) به ایران سفر خواهد کرد. به موازات آن رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه همزمان با همتای روس خود وارد تهران خواهد شد تا نشستی سه جانبه را با سیدابراهیم رئیسی پیرامون مسائل مشترک برگزار کنند.با توجه به اهداف هر کدام از این کشورها، به خصوص دو ابرقدرت آمریکا و روسیه برای حضور در منطقه غرب آسیا به نظر می رسد که روزهای پیش رو می تواند روزهایی ملتهب و پر از حوادث باشد که هر کدام از آنها در تعیین سمت و سوی تحولات خاورمیانه به شدت موثر واقع خواهد بود.
ادامه مطلبجلال میرزایی عقیده دارد که همزمانی سفر ولادیمیر پوتین در هفته آتی برای حضور در ایران با سفر جو بایدن به اسرائیل و عربستان حکایت از آن دارد که وضعیت منطقه وارد مرحله حساس و پیچیده ای شده است که می تواند آبستن وقوع هر سناریویی باشد. عبدالرضا فرجی راد هم این اعتقاد را دارد که سفر جو بایدن با توجه به اقدام روسیه برای قطع صادرات انرژی به اروپا در وهله اول با هدف اقناع کشورهای خاورمیانه در جهت افزایش میزان صادرات و تولید انرژی به بازار جهانی است تا بتواند شرایط را برای کاهش بهای سوخت در پاییز و زمستان پیش رو کند.
ادامه مطلبسوریه با به رسمیت شناختن جمهوری های دونتسک و لوهانسک قصد دارد موضع خود را در کنار روسیه در عرصه جهانی تثبیت کند و بار دیگر روابط خود را با فدراسیون سوریه به عنوان کمک در وقایعی که در سال های اخیر رخ داده است، تحکیم کند.
ادامه مطلبرهبری که به آینده دور فکر نمی کند به این ابزار نفوذ اهمیت نخواهد داد. اینکه رهبران سیاست خارجی دیدگاهی کوتاه مدت یا بلندمدت داشته باشند به عوامل متعددی بستگی دارد. اگر رهبران بر این باور باشند دنیایی که در آن زندگی می کنند یک دنیای هابزی است که زندگی در آن بد، فقیرانه، بی رحمانه و کوتاه است نمی توانند یک دورنمای بلندمدت را متصور شوند.
ادامه مطلبهمزمان با همایش سران کشورهای عضو ناتو و گروه ۷، در جبهه شرق نیز تحولاتی در حال شکل گیری بوده است. روسیه نیز تلاش می کند ساختاری برای مقابله با تحرکات گروه ۷، ایجاد کند. در راستای این هدف، سران کشورهای حوزه دریای خزر، یعنی روسیه، ایران، جمهوری آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان در عشق آباد دیدار کردند و در حاشیه این دیدار پوتین تلاش کرد روابط مسکو – تهران را بیش از پیش تقویت کند. پیش از اجلاس سران ناتو، در همایش مجازی سران کشورهای موسوم به بریکس، یعنی برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی که ۵ قدرت در حال ظهور اقتصادی هستند، پکن و مسکو، با پیوستن ایران و آرژانتین به این گروه موافقت کردند. این اقدام می تواند زمینه ساز دستیابی ایران به فرصت های سیاسی و اقتصادی جدید، باشد.
ادامه مطلبمحمد حسین واحدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فقدان یک رهبر نظامی متحد در اوکراین به این معناست که واحدهای هوایی، زمینی و دریایی روسیه هماهنگ نیستند. مقامات ارشد ایالات متحده و تحلیلگران مستقل می گویند که مبارزات میدان نبرد ناهمگون آنها با تدارکات ضعیف، روحیه پایین و بین ۷۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ کشته نظامی مواجه شده است.
ادامه مطلبلاوروف در آستانه سفر به هانوی از مغولستان هم دیدن کرده است. هر دو سفر به منزله تایید این موضوع است که در رویارویی با غرب بر سر اوکراین، مسکو جهت منابع سیاسی و دیپلماتیک خود را به سمت کشورهای در حال توسعه تغییر خواهد داد.
ادامه مطلبمحمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در رابطه با چرایی آغاز این جنگ تحلیلهای مختلفی ارائه شده، اما به نظر می رسد رویکرد ژئوپلیتیک و توجه به اهمیت امنیتی و اقتصادی مناطق دریایی در سیاست خارجی روسیه، یک زاویه دید اساسی است که نباید به هیچ وجه از آن غفلت شود. از همان زمان (۱۶۹۶) که پترکبیر گفت «حاکمی که فقط نیروی زمینی دارد یک دست دارد، اما او که نیروی دریایی هم دارد هر دو را دارد»، هیدروپلیتیک در سیاست خارجی روسیه جایگاه ویژه ای یافت و به یک نیروی پیشران در روابط منطقه ای و بین المللی این کشور تبدیل شد. در مقطع کنونی نیز پوتین، رئیس جمهور روسیه، پتر کبیر را مهمترین الگوی خود می داند و می کوشد روسیه جدید را طبق دیدگاه های این تزار مقتدر تاریخ کشورش اداره و مدیریت کند.
ادامه مطلبسید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توجه این مقاله بیشتر بر استراتژی اخیر و جدید روسیه مبنی بر حمله به لندن در صورت تشدید جنگ است. به نظر می رسد این استراتژی جواب دهد و دست برتر مسکو در مقابله با ناتو و انگلوساکسون را تقویت و تثبیت کند.
ادامه مطلبگزارش اخیر بلومبرگ توجه را به پیامدهای نامطلوب اما قابل پیش بینی تحریم های گسترده علیه روسیه جلب کرده است: اما برخی ازمقامات دولت بایدن اکنون در محافل خصوصی ابراز نگرانی میکنند که تحریم ها به جای منصرف کردن کرملین، نه تنها تورم را تشدید و ناامنی غذایی را بدتر کرده بلکه نتیجه ملموس آن این واقعیت بوده است که شهروندان روس بیشتر از پوتین یا متحدانش مجازات می شوند.
ادامه مطلبایان بوروما معتقد است که وحشی گری اتفاق افتاده در اوکراین ریشه در فرهنگ روسیه ندارد. اما پوتین دقیقا می خواهد که ما برعکس این فکر کنیم تا بتواند حمایت مردمی خود را نگه دارد.
ادامه مطلبمکرون تقریباً در تماس دائمی با رئیس جمهوری روسیه است. او یکی از معدود رهبران اروپایی بود که به کییف سفر نکرد و مهمتر از همه اینکه در حمایت از ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین و جنگجویانش سلاح سنگین ارسال نکرد؛ زیرا به سادگی متوجه شده است که آمریکا و متحدان آنگلوساکسونش (انگلیس و استرالیا) این جنگ را باختهاند و هر چه این جنگ ادامه یابد، این خسارتهای اقتصادی، نظامی و سیاسی بیشتر خواهد شد.
ادامه مطلبمشکل اساسی پوتین این است که راهبرد غرب برای تضعیف روسیه بهتر از آنی کار کرد که انتظارش را داشت. این راهبرد با تحریم های اقتصادی شروع شد. هدف این تحریم ها تحمیل هزینه های قابل ملاحظه میان مدت تا بلندمدت بر روسیه بود به گونه ای که در پنج تا ۱۰ سال آینده اقتصاد این کشور را تضعیف کند. به این ترتیب کرملین مجبور است بین جاه طلبی های ژئوپلتیکی و آرامش داخلی یکی را انتخاب کند.
ادامه مطلبپوتین همه چیز را وارونه کرده است. او تمام دستاوردهای دهه های اخیر از جمله دستاوردهای خودش را از بین برده است. او دقیقاً برعکس اهداف اعلامی پیش رفته: به جای غیرنظامی کردن اوکراین، سبب شده این کشور به شکلی که قبلاً هرگز نبوده، مسلح شود. او به جای دور نگه داشتن ناتو، آن را تا مرزهای روسیه کشانده است. او به جای اینکه روسیه را دوباره بزرگ کند، توانسته است آن و مردمش را به یک ملت منحوس تبدیل کند. او در تلاش برای تحمیل نسخه خود از تاریخ ملت، آن را از تاریخ خود محروم کرده است. روسیه اکنون به بن بست رسیده، یک بن بست تاریخی.
ادامه مطلبتلاش واشنگتن برای ترسیم کارزار مخالفت با تجاوز روسیه، بعنوان جنگ دمکراسی علیه خودکامگی، نتوانسته بیشتر جهان را با خود همراه کند. چرا؟
ادامه مطلبایجاد یک شبکه متحد در خاورمیانه شامل اعراب و اسرائیل که منافع حیاتی آمریکا را با هزینه محدود حفظ می کرد، یکی از دستاوردهای بزرگ آمریکا در جنگ سرد بود. اشتباهات فاحش قرن بیست و یکم توسط روسای جمهور جمهوری خواه و دموکرات این دستاورد را به خطر انداخت. جنگ آقای پوتین به پرزیدنت بایدن فرصتی تاریخی برای احیای این دستاورد می دهد.
ادامه مطلبجو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده و متحدانش در ناتو سیاستشان را از 'کمک به اوکراین برای دفاع در برابر تجاوز روسیه' به 'تضعیف قدرت و نفوذ روسیه' تغییر داده اند. این چرخش می تواند دو نتیجه به همراه داشته باشد: تسلیم روسیه یا مقاومت و تشدید کارزار نظامی اش که ممکن است احتمال گسترش جنگ را به فراتر از اوکراین افزایش دهد. رئیس جمهور ایالات متحده با راهبردش برای تضعیف روسیه چه بسا جنگ اوکراین را به جنگ جهانی دیگری تبدیل کند.
ادامه مطلبدنیای فردا سه قطبی خواهد بود. دو قطب آشکار آن آمریکا و چین هستند. سومین قطب نه چندان آشکار آن جامعه غیر متمرکز، در حال ظهور و تازه ای از کاربران جهانی اینترنت هستند که با توسعه سریع فناوری و نوآوری تعریف می شوند. این جامعه بیش از هر چیزی بر آن چیز متمرکز است که بسیاری آن را متاورس (metaverse) می نامند.
ادامه مطلب