ایالات متحده امریکا

نفوذ عمیق از دولت تا کنگره

لابی یهود چگونه برای امریکا تصمیم می گیرد

پارسا جعفری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: لابی یهودیان در آمریکا دارای دستورکارهای متفاوتی است، اما تمرکز اصلی آنها بر روابط آمریکا و اسرائیل است. تلاش های لابی در حمایت از اسرائیل، محصول مشترک تعدادی از سازمان های یهودی است که در این میان نقش کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل (آیپک) به عنوان قدرتمندترین و شناخته شده ترین سازمان یهودی آمریکا بسیار شاخص است. این سازمان مسئولیت برنامه ریزی و هماهنگ کردن فعالیت اکثر سازمان های یهودی در آمریکا را بر عهده دارد و نقش اساسی را در هماهنگی سیاست های آمریکا با منافع صهیونیسم ایفا می کند. این هماهنگی از طریق تماس و ارتباطات سازنده با اعضای کنگره و مسئولان بلندپایه شاخه اجرایی، به شکلگیری ابتکارات قانونی به نفع اسرائیل که بقا، موجودیت و امنیت آن کشور را تضمین می کند، صورت می گیرد. 

ادامه مطلب

احتمال دگرگونی در روابط ریاض - واشنگتن

با آمدن بایدن دوران روابط واتساپی امریکا و عربستان تمام شد

دولت بایدن در روابط خارجی خود به دنبال ارزش های اخلاقی بیشتری است و چندین دهه است که عربستان سعودی برای ایالات متحده یک متحد مهم به حساب می آید اما روابط سیاسی که در دوران رئیس جمهوری ترامپ شکل گرفته و به سطح مکالمات واتساپی بین جراد کوشنر و محمد بن سلمان کاهش یافته لازم است که به روابط راهبردی میان دو طرف دگرش یابد.

ادامه مطلب

از ایران تا امریکا

چرا خطر پاپولیسم جهانی و ملی است؟

حمیدرضا جلایی پور در یادداشتی می نویسد: در انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا شخصیت مردم‌انگیزی مثل ترامپ توانست در برابر هیلاری کلینتون، که نماینده و صدای وضع موجود بود، خود را به عنوان نجات‌دهنده سفید‌پوستان آزرده و ناراضی معرفی کند و انتخابات را ببرد. این منجی آمریکا آنچنان خودشیفته و متوهم است که با اینکه در انتخابات ۲۰۲۰ شکست خورده است باز حاضر به ترک صحنه حکومت نیست و همچنان می‌خواهد آمریکا را نجات دهد!

ادامه مطلب

بحران هویت ملی در ایالات متحده

درد عراق، دامنگیر امریکا می شود؟

مسئله این نیست که ایالات متحده شبیه عراق است یا نه. مسئله اینجاست که ایالات متحده آنطور که گمان می برد هرگز ناهمسان از باقی دنیا نبوده است. درست مانند دیگر کشورها در خارمیانه یا هر جای دیگری، ایالات متحده نیز ناگزیر است با موقعیت آسیب شناختی هویتش روبه رو شود.

ادامه مطلب

نگاهی که قاره سبز به ایالات متحده دارد

بیم‌ها و امیدهای آمریکای دموکرات برای اروپا

حسین مفیدی احمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در نگاه اروپا، پدیدارهایی چون برآمدن دونالد ترامپ و در سطحی پایین‌تر برگزیت، ضربه‌ای مهلک بر لیبرال دموکراسی بودند. در این چارچوب، پیروزی بایدن نمی‌تواند خبری خوب برای پوپولیست های راست‌گرای اروپایی باشد. البته اروپا تحولات پس از انتخابات آمریکا ازجمله ادعای تقلب در انتخابات را به معنای تضعیف لیبرال دموکراسی می‌داند.

ادامه مطلب

پایان ترامپ نشان دهنده پایان اوباشگری در برگ های تاریخ است

شکست لمپن های آمریکا در نوامبر

امیر بی پروا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شکست ترامپ نشان داد که لمپنیسم در آستانه دهه سوم قرن بیست و یکم به پایان خود رسید و صدایی هفتاد و پنج میلیون در داخل آمریکا و تمامی ملتهای جهان به لمپنیزم "نه" گفتند و دنیا مخالفت خود را با هرج و مرج، نقض حقوق بین الملل، نقض حقوق بشر، صلح و اخلاق اعلام کرد.

ادامه مطلب

آنچه در ایالات متحده گذشت

انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا؛ روایت خشم و هیاهو

امیرحسین دودانگه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سرانجام در سوم نوامبر و ساعاتی پس از پایان مهلت رای گیری و با آغاز شمارش آراء، درحالی که آمارها یکی پس از دیگری از برتری دونالد ترامپ در ایالت های سرنوشت ساز انتخابات امسال حکایت می کرد، به ناگهان و طی چندساعت با افزایش شمارش آرای پستی، این جو بایدن بود که به تدریج از رقیب انتخاباتی خود پیشی می گرفت. سرعت این تحولات در تعیین نامزد پیروز ایالت های مختلف به قدری بالا و سریع بود که حتی موجب شگفتی رسانه های آمریکایی نیز شد.

ادامه مطلب

لزوم تغییر در دیدگاه های حاکم بر واشنگتن

با وجود قدرت هایی مثل ایران و چین، دولت بعدی امریکا باید به فکر دیپلماسی نوینی باشد

روندهای کلی نشان از پسرفت جایگاه ایالات متحده در نظم جهانی می دهد. ایران و چین یک پیمان دو جانبه را امضا می کنند تا بر محاصره اقتصادی ایران چیره شوند. در مدیترانه، مصر و ترکیه وارد یک رقابت منطقه ای پسا آمریکایی شده اند، رقابتی که زمینه های آن را دخالت ناتو در سال ۲۰۱۱ فراهم کرد. نفوذ دیپلماتیک ایالات متحده نیز رو به افول است.

ادامه مطلب

آینده سیاست خارجی امریکا در منطقه چگونه خواهد بود؟

بایدن، ترامپ و خاورمیانه

حضور و فعالیت نظامی آمریکا در خاورمیانه کاهش می یابد و در آینده نیز صرف نظر از این که چه کسی رئیس جمهوری آمریکا شود، این روند ادامه پیدا خواهد کرد. کشورهای عربی در آینده اتکاء کمتری به آمریکا خواهند داشت ولی روابط اکثر آنها با آمریکا گسترده تر از هر قدرت بزرگ دیگری خواهد بود.

ادامه مطلب

ساختارهایی که با رفتن ترامپ همچنان پایدارند

هنجارشکن رفت!

بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هویداست که در دنیا بسیاری از این اتفاق خرسند هستند؛ حتی اتحادیه اروپا هم که متحد دیرین آمریکاست، در دوران ترامپ دچار اختلاف نظرات عمیق اقتصادی با ایالات متحده آمریکا شده بود و در ژاپن و حتی کانادا هم شرایطی مشابه اروپا وجود داشت. طرفداران صلح، محیط زیست، اخلاق، حقوق و سازمان های بین المللی هم از رفتن ترامپ بسیار رضایتمند هستند. اما بعد از این ماجرا، برای عدم ذوق زدگی بسیاری دیگر در جهان هم عواملی وجود دارد که نمی توان آنها را نادیده گرفت. عواملی که با وجود تغییر افراد در آمریکا، همچنان پایدار هستند و کماکان برای دنیا از جانب آمریکا دردسر ایجاد خواهند کرد.

ادامه مطلب

یک آمریکا دو ملت

ترامپ باخت اما یک صدای قوی خواهد ماند!

ریچارد هاس در یادداشتی می نویسد: ترامپ همچنان یک صدای قوی خواهد بود بویژه اگر او جلوی چشم مردم باقی بماند (که احتمالا همین گونه است). وی چهار سال دیگر، نفوذ قابل ملاحظه ای در انتخاب نامزد جمهوریخواهان خواهد داشت. اکنون، حزب جمهوریخواه، جایگاه نیرومندتری در قیاس با زمان جورج دابلیو بوش یا رونالد ریگان خواهد داشت و ترامپیسم – که همان پوپولیسم روز آمریکاست – یک نیروی پرقدرت باقی خواهد ماند.

ادامه مطلب

با این همه مصیبت و سختی

مگر می‌شود از رفتن ترامپ خوشحال نباشیم؟!

دکتر اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با این همه آسیب و لطمه ای که ترامپ صرفا به دلیل خودمحوری و قانون گریزی شخصی به منافع ملی ایران و صلح در منطقه زده است، مگر می توان از رفتنش خوشحال نبود؟ و اساسا چرا مقامات دولتی و رسانه ملی ما باید بگویند نتایج انتخابات آمریکا برای ما فرقی ندارد! مگر طی چهار سال گذشته همه این افراد و رسانه‌ها بالاتفاق ترامپ را سیاستمداری دیوانه، دروغگو، بی قانون و خودمحور خطاب نمی کردند که به خاطر خود رأیی‌اش به ایران لطمه زده است؟ حال چگونه برایشان مهم نیست که این فرد از سمت ریاست جمهوری آمریکا کنار برود؟ 

ادامه مطلب

بایدن و لزوم تغییر در نگاه واشنگتن و تهران

ضرورت تاکید بر رویکرد برجامی

صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این  اصل را دریابیم که درک موقعیت خود بخشی از موفقیت است. اگر نمی توانیم فرصت ساز باشیم، نباید استاد فرصت سوزی باشیم. اگر در امریکا تغییر رخ داده است، به تبع آن ما نیز باید نشانه های تغییر را بروز دهیم که اگر تغییر نکنیم تغییرمان خواهند داد. تغییرات را خود مدیریت کنیم قبل از آن که از سر اجبار تغییر کنیم یا تغییرمان دهند.  

ادامه مطلب

از مطالبات مردم تا سیاست های دو جناح

انتخابات ۲۰۲۰، شکاف سیاسی در امریکا

مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در کل جدا از نتیجه انتخابات امریکا، انتخابات ۲۰۲۰ امریکا به مطالبات متفاوت مردم و سیاست های متفاوت دو جناح منجر شده است که بحران و شکاف در سیاست و دموکراسی امریکا بارز و آشکار شود که عملگرایی مردم و دو جناح در انتخابات آن را به وضوح نشان داد.

ادامه مطلب

وضعیتی که ترامپ در آن گیر کرده است!

پیچیدگی ها و دورنمای نتایج انتخابات امریکا

اکبر قاسمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چرا این دوره خارج از رویه های قانونی و اخلاقی، این مهم محقق نشد و جنگ قدرت بین دو کاندیدا با بدترین شکل قانونی و اخلاقی در اصطکاکترین وجه آن به نخبگان و افکار عمومی جهان، نشان داده شد که اعتبار و حیثیت امریکا به زوال گرائیده و از همه مهمتر، ارزش های لیبرالیسم و دموکراسی برگرفته از مهد آن، به شدت تضعیف و موجد فرومایگی و تمسخر جهانیان شده است؟

ادامه مطلب

چرا از ایالات متحده هیچ نمی دانیم؟

انتخابات آمریکا و بیم و امید ما ایرانیان

بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که آگاهی های ایرانیان از آمریکا، عموما بسیار ناچیز و در خیلی موارد منحرف و گمراه کننده است. الآن دیگر ما نیاز به یک کارگاه بزرگ و اختصاصی آمریکا شناسی داریم تا پس از چهار دهه خلاء و ابهام، مواد اطلاعاتی را به طور شفاف، علمی و بیطرفانه در اختیار جامعه، بویژه اقشار رهبرانی و نخبگانی قرار دهد و از دامنۀ تجاهل، امتناع و انحراف از عینیات مناسبات جهانی بکاهد.

ادامه مطلب

لزوم جدا شدن اروپایی ها از یک مسیر

اروپا در راه آمریکا؟!

موحد زاهدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد تنها راه اروپا برای خروج از این گرداب خطرناک این است که به جای عملکرد سنتی خود در پیوند با آمریکا و تحت عنوان پیمان غرب، با اتخاذ تصمیمی استراتژیک راه خود را از آمریکا جدا کند و با سایر قدرت‌های جهانی و منطقه ای در مورد ایجاد نظمی جدید در چارچوب نیازهای دنیای امروز تعامل کند. این شاید تنها راه برای اروپا و جهان برای پرهیز از ورود به دور تازه ای از خشونت و تاریکی باشد.

ادامه مطلب

باید به عدم موازنه تاریخی میان هدف ها و ابزارها پایان داد

آزمون سخت سیاست خارجی در برابر رئیس جمهوری آینده امریکا

سیاست خارجی، نیازمند حفظ تعادل میان چهار متغیر کلاسیک است. اهداف، چیزهایی است که یک دولت برای حراست از آن و به پیش بردن آن تلاش می کند. روش ها عبارتند از راهبردها، سیاست ها، مفاهیم یا ذهنیت ها و متدهایی که برای رسیدن به آن اهداف به کار می روند. ابزارها، همان عناصری از قدرت ملی هستند که از گذر مالیات یا قروض به دست می آیند و روش ها را تقویت می کنند. هر سه این متغیرها هم در پهنه امنیت، اقتصاد و شرایط سیاسی جهانی عمل می کنند که در آن سپهر، دیگر بازیگران هم اهداف خود را پی می گیرند.

ادامه مطلب

دستورالعمل هایی برای ایالات متحده

برای صلح و امنیت در دریای سرخ چه می توان کرد؟

در پنج سال گذشته دورنمای ژئوپولتیکی عرصه دریای سرخ اساسا دگرش یافته است. اکنون شاخ آفریقا بخش جدایی ناپذیر و در حقیقت میانجی سیستم امنیتی خاورمیانه، هند و اقیانوسیه و مدیترانه به دلیل اهمیت راهبردی، رقابت برای نفوذ بر دریای سرخ، تجارت و ترانزیت شده است.

ادامه مطلب

لزوم بازنگری در دنیای خودشیفته رئیس جمهوری فعلی

ترامپ امریکا را به آخر خط می رساند؟!

تحت رهبری ترامپ، ایالات متحده از توافق پاریس بیرون آمد، روابطش با ناتو به سردی گرایید، مسیر رویارویی با چین را انتخاب کرد، یک سیاست ناهماهنگ در برابر روسیه، روابط نزدیک با اسرائیل و مشارکت با کشورهای عرب خلیج فارس برای شکل گیری یک ائتلاف علیه ایران و ترکیه را شکل داد.

ادامه مطلب

زمینه های خشونت سیاسی در آمریکا

ایالات متحده آبستن خشونت تروریسم سیاسی است

گروه های طرفدار برتری سفیدها، ۶۷% نقشه های تروریستی و یورش های سال ۲۰۲۰ در آمریکا را مرتکب شده اند. آنها از خودروها، مواد منفجره و سلاح های جنگی به عنوان جنگ افزارهای اصلی شان بهره برده و به جمع تظاهرکنندگان یا به افراد به دلیل گرایشات نژادی، قومی، مذهبی یا سیاسی شان حمله کرده اند. آفریقایی تبارها، مهاجران، مسلمانان و یهودیان اهداف اصلی این یورش ها بوده اند.

ادامه مطلب

شویی پرهزینه با اهدافی صرفا سیاسی

بر خلاف نظرسنجی ها شواهد بین المللی از انتخاب دوباره ترامپ حکایت دارد

موحد زاهدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انتخابات امریکا و شرایط بین المللی اگرچه شواهد ظاهری چون نظرسنجی ها و پروپاگاندای رسانه های بزرگ غرب از ماه ها پیش پیروزی بایدن را نوید داده اند، اما به نظر می رسد ‌شواهد میدانی در حوزه بین المللی همچنان به تداوم آمریکای ترامپ اشاره دارد. 

ادامه مطلب

چشم انداز مشارکت جمعیتی در انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا

با کدام ترکیب جمعیتی ترامپ پیروز می شود و کدام یک بایدن؟

عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر میزان مشارکت سیاه‏ پوستان به سطح سال ۲۰۱۲ برسد، دموکرات ‏ها با ۴درصد محبوبیت از جمهوری‏خواهان پیش خواهند افتاد. اگر اسپانیایی تبارها، آسیایی ‏ها و دیگر نژادها حمایت خود را از دموکرات ‏ها در سراسر ایالت ‏ها تا ۱۵ درصد (۵/۷ درصد برای دموکرات‏ ها، ۵/۷- درصد برای ترامپ) افزایش دهند، دموکرات ‏ها با ۶درصد برنده خواهد شد. ترامپ برای پیروزی نیاز به افزایش حمایت از رأی‎دهندگان سفیدپوست کالج نرفته دارد. اگر این حمایت در سراسر ایالت ‏ها به ۱۰ درصد برسد، او می‏ تواند تنها با اختلاف ۱ درصد از دموکرات‏ ها پیشی بگیرد و برنده باشد. اما اگر او در میان اسپانیایی تبارها، آسیایی ‏ها و دیگر نژادها با ۱۵درصد و در میان تحصیل‏کردگان دانشگاهی سفیدپوست تا ۱۰ درصد رشد را داشته باشد اما هنوز با ۸ و ۲ دهم درصد به ترتیب، از دموکرات‏ ها شکست خواهد خورد.

ادامه مطلب

انتخابات هفته بعد، صفحه تازه ای در روابط ایران و امریکا می گشاید

ایران ـ امریکا؛ تغییر در سطح منازعه

جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: نتیجه انتخابات نوامبر به هر شکل که باشد، صفحه جدیدی را در منازعه ایران و امریکا رقم خواهد زد. رئیس جمهور آینده ایالات متحده ترامپ باشد یا بایدن، تفاوت نمی‌کند. تنش میان دو کشور در نقطه‌ای است که تصمیم سازی و اراده‌ای متفاوت از گذشته را طلب می‌کند. ترامپ ماجراجوست و در صورت موفقیت در انتخابات، برای واداشتن تهران به گفت‌وگو و توافق با نتیجه‌ای که او و متحدانش در پی آن هستند، بی‌میل به اقدام با شدت بیشتر نیست. 

ادامه مطلب

توفیق سیاست خاورمیانه ای ایران منوط به ترکیب رهیافت کلان تفسیری با رویکرد جزء گرایانه و خرد

از ابن خلدون چه آموختم؟

نعمت اله مظفرپور، پژوهشگر ارتباط اندیشه سیاسی و دیپلماسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فهم و اقدام دیپلماتیک نیازمند لحاظ اهداف بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت تحولات سیاسی و رفتارهای رقیبان است. در یک معنا سیاستمداران و دیپلماتها باید مانند عقاب باشند. هم ساحت کلان را ببینند و هم ساحت خرد ، جزئی و عینی(Factual) یعنی مولفه های کوتاه مدت را و هم منطق ارتباطی ایندو ساحت را.

ادامه مطلب

مرگ دشوارِ امید به آینده رهبری ایالات متحده

آلمان در انتخابات ایالات متحده منافع ویژه ای دارد

ترامپ از مازاد تجاری برلین خشمگین است و عیمقا باور دارد که آلمان باید در ناتو نقش بیشتری را بر دوش گیرد. او از نیروهای راست افراطی اروپا پشتیبانی می کند، بر خودروهای اروپایی که آلمان پیشرو صنعتش است تعرفه می بندد، نیروهایش را از آلمان خارج و خط لوله گاز از روسیه به آلمان را تحریم می کند.

ادامه مطلب

نگاهی به قوانین انتخاباتی ایالات متحده و نقش دیوان عالی در رسیدگی نهایی به انتخابات

دستگاه قضایی امریکا چگونه می تواند به تخلفات انتخاباتی رسیدگی کند؟!

دکتر احمد ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با فوت خانم روث بیدر گینزبرگ Ruth Bader Ginsburg، یکی از قضات برجسته دیوان عالی آمریکا که می توان گفت دومین زن در این مقام در تاریخ آمریکا بود و به خاطر حمایتش از حقوق اقلیت های نژادی و حقوق زنان محبوبیت زیادی داشت، جمهوری‌خواهان فرصت یافته‌اند نفوذ خود بر این نهاد را افزایش دهند و آقای ترامپ سرانجام خانم امی بارت  Amy Coney Barrett را که قاضی از جناح محافظه کاران است را به عنوان جانشین خانم گینزبرگ معرفی کرده است. اکنون این احتمال بیشتر مطرح است که اگر انتخابات ریاست جمهوری در امریکا مورد قبول یکی  از کاندیدا های ریاست جمهوری قرار نگیرد، دعوای آن ها نهایتا به دیوان عالی فدرال امریکا ارجاع بشود.

ادامه مطلب

پیشتازی رقبا در نبردهای اطلاعاتی

فعلا امریکا در جنگ دیجیتال بازنده است

در رویارویی با جریان گمراه سازی که از کرملین، حزب کمونیست چین و دیگران سرچشمه می گیرد، آمریکا همچنان به همان روش هایی پایبند است که به موفقیت علیه عملیات تبلیغاتی شوروی انجامید و در دهه ۱۹۸۰ با عنوان "تدابیر فعال" شناخته شد. اما این راهبرد ضد گمراه سازی، همانند بیشتر راهبردهایی که در آن دهه ارائه شد، اکنون با یک سپهر رسانه ای در حال گسترش و یک فن آوری در حال پیشرفت، تقریبا بی خاصیت شده است.

ادامه مطلب

سیاست را چگونه قابل پیش بینی کنیم؟

روش درست اندیشیدن برای آینده

پیش بینی، کاری است دشوار بویژه هنگامی که به ژئوپولیتیک می رسد، حوزه ای که در آن قواعد بازی به درستی فهمیده نمی شوند، در اطلاعات و آگاهی ها کاستی وجود دارد و شگفت اینکه تخصص هم اغلب، امتیاز چندانی برای پیش بینی درست رخدادهای آینده به شمار نمی آید.

ادامه مطلب

هنری ای. والاس، سیاستمدار ناشناخته: ساده لوح یا مترقی

بازخوانی تاریخی انتخاباتی از امریکا

حمیدر ضا اکبرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عمق تاثیر نظریات متفاوت و پیشروانه والاس تا آنجا پیش رفته است که بسیاری معتقدند اگر والاس در کنفرانس انتخاباتی سال ۱۹۴۴ میلادی حزب دموکرات به عنوان معاون ریاست جمهوری ابقاء شده بود، جهان متفاوتی را تجربه می‌کردیم و سرنوشت هیروشیما و ناگازاکی، جنگ سرد، مسابقه تسلیحاتی و هسته‌ای و البته تبعیض نژادی بسیار متفاوت از جهان ترومن و اخلاف او می‌شد.

ادامه مطلب