اقتصاد ایران
آیا صادرات نفت ناشی از تحریم متوقف شده است؟
محمد حسین ادیب در یادداشتی می نویسد: نظر به این که نصف تولید داخلی صادر می شود روزانه از محل تولیدات داخلی، معادل ارزش حرارتی ۸۰۰ هزار بشکه نفت، صادرات صنعتی وجود دارد.
ادامه مطلب
شکست چین در مدیریت کرونا و شکست ایران در مدیریت اقتصاد
ضعف های ملت ها و رهبران آنها، خواسته و ناخواسته آشکار می شوند. رهبران ملت ها، خواه دمکراتیک و خواه استبدادی، اغلب در سخنرانی ها لاف دلیری می زنند و کارشناسی های تکنوکراتیک را به خورد مردمی می دهند که باوری به آنها ندارند. آنها ممکن است اقداماتی انجام دهند که حتی اگر خردمندانه یا حتی ضروری باشند، باز هم از سوی عموم مردم به عنوان اعترافات به شکست تلقی می شوند.
ادامه مطلب
وقت را از دست ندهیم!
پدرام سلطانی در یادداشتی می نویسد: شکی نیست که اقتصاد ایران، که چین شریک نخست تجاریش است، از شرایط اقتصاد این کشور تأثیرپذیر است. چین مقصد نخست صادرات نفت، پتروشیمی و مواد معدنی ایران است و به دلیل بحران موجود در چین در یک ماه گذشته قیمت این کالاها افت ۲۰-۱۰ درصدی داشته است. با فرض ثابت ماندن مقدار صادرات به چین، که البته چنین نیست، این افت به معنای کاهش درآمد ۵۰۰-۲۵۰ میلیون دلاری در ماه در صادرات ایران به این کشور است.
ادامه مطلب
نگذاریم جان مردم به لب برسد!
فاطمه شریفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تصمیم این هفته اف‌ای‌تی‌اف و نیز تصمیم برخی مسئولان درباره پیوستن یا ن‍پیوستن به دو کنوانسیون پالرمو و سی‌اف‌تی، ممکن است تصمیم‌هایی حقوقی باشند، ولی هر دوی آنها پیام‌های اقتصادی و سیاسی خواهند داشت که به قیمت بریدن نان مردم و رساندن جان به لبشان تمام می شود. با توجه به این مسائل مسئولان امر در این لحظه تاریخی باید بدانند که همه مردم ایران روی یک قایق نشسته اند و نباید بازی‌های سیاسی را در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور وارد کنند، چرا که سرنوشت میلیون ها ایرانی به این مسئله گره خورده است.
ادامه مطلب
همزمانی انتخابات و تصمیم FATF یک تلنگر بود
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند تحریم‌های گسترده و ظالمانه دولت آمریکا علیه کشورمان سبب می شود که این تصمیم تأثیر آنی بر اقتصاد ایران نداشته باشد و تکانه های شدیدی در وضعیت معیشتی مردم ایجاد نکند، اما طبیعتا همردیف شدن با کشورهای منزوی همچون کره شمالی، مسأله نویدبخشی برای اقتصاد و اعتبار جمهوری اسلامی ایران نیست.
ادامه مطلب
لیبرال‌های ایرانی، بورژواهای چینی، و حکومت ایدئولوژیک
غلامرضا مصدق در یادداشتی می‌نویسد: متاسفانه یا خوشبختانه، اقتصاد ساز و کار جهانشمول خود را دارد، نه به اراده رفیق مائو ماهیت ذاتی خود را تغییر می‌دهد و نه به خواست جوانان انقلابی قوانین خود را عوض می کند. مثلاً اگر به هر دلیلی رشد نقدینگی بیش از رشد اقتصادی باشد، چه تدبیر امور دست جوانان انقلابی باشد و چه لیبرال ها بدون برو برگرد به نسبتی معین تورم افزایش پیدا می کند.
ادامه مطلب
اقتصاد، پاشنه آشیل روحانی در انتخابات مجلس
تنش های منطقه ای، ترور سردار سلیمانی، برقراری دوباره تحریم های امریکایی و ادامه توافق هسته ای متزلزل با وعده های انتخاباتی وی مغایر بود. تورم شدید و کاهش اشتغال باعث فقیرتر شدن همه جوامع ایران شده است.
ادامه مطلب
کابوس اقتصاد ایران
پدرام سلطانی در یادداشتی می نویسد: جریان تدبیر کشور عجیب در سراشیبی افتاده و گویی همه چیز و همه کس دست به دست هم داده اند تا به تلخی ها و چالش ها بیافزایند. یکی از این داستان های تلخ، قصه FATF است.
ادامه مطلب
در زمانه «ایران هراسی مالی و بانکی» برچسب‌سازی نکنیم
علی ربیعی در یادداشتی می نویسد: وقتی اجماعی از اقتصاددانان و دیپلمات‌ها از علی طیب نیا تا کرباسیان و سیف و همتی و ظریف و زنگنه و دژپسند و... اتمام حجت می‌کنند که عدم پیوستن به اف.ای.تی.اف هم به ایران برچسب‌های جدیدی زده و هم زخم‌های جدید بر تن ایران ایجاد می‌کند، فارغ از اینکه این دولت را بخواهیم یا نخواهیم یا چه رؤیایی برای دولت آینده در سر می‌پرورانیم وظیفه ملی اخلاقی و انسانی ما در شرایط ایران امروز این است که خودمان برچسب‌سازی نکنیم و برچسب‌های ناروا را از سر ایران دور کنیم
ادامه مطلب
اروپا با وجود ضربه شدید از تحریم ایران همچنان به امریکا گوش می کند
گفته می شود که ایران در وضعیت اقتصادی دشواری قرار دارد و براساس پیش بینی های مرکز ملی و راهبردی ایران، در سال ۲۰۱۸ – ۲۰۱۹، افت اقتصادی این کشور بدون توجه به استخراج نفت، ۲.۴ درصد بوده است. در سال جاری، افت درآمد ناخالص ملی ایران در سطح ۳ – ۳.۵ درصد بوده است. اما، باید گفت که اقتصاد این کشور به حد کافی بزرگ، گسترده و مهم است. تا قبل از اعمال تحریم ها، ایران چهارمین کشور صادر کننده نفت در جهان بود و تولید گاز این کشور در سطح ۹۵۰ میلیون متر مکعب قرار داشت.
ادامه مطلب
چگونه عمق راهبردی جمهوری اسلامی ایران را پایدار کنیم؟
نعمت اله مظفرپور، پژوهشگر حوزه ارتباط فلسفه سیاسی و دیپلماسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رهبری معظم انقلاب اسلامی ایران در دیدار خود با فرماندهان سپاه پاسداران با عنایت به وضعیت حاد منطقه و فشارهای محورهای متخاصم؛ با ادبیات بی سابقه ای بر حیاتی بودن توسعه عمق راهبردی کشورمان تاکید داشتند. نگارنده در این راستا این پرسش را مطرح می کند که عمق راهبردی جمهوری اسلامی ایران چگونه پایداری بیشتری دارد؟ یعنی تاکید این نوشته به جای توسعه عمق راهبردی، بر «پایداری» عمق راهبردی کنونی است. عجالتا باید اذعان داشت که عمق راهبردی بویژه برای نظام اسلامی که نظامی هویتی و معنوی است؛ تک فاکتوری و نظامی- امنیتی صرف نیست. شواهد تاریخی نشان می دهد عمق راهبردی ایران زمانی می تواند پایدار باشد که ممزوج با عنصر اقتصاد و تجارت(حقوق بشر و حقوق اقتصادی و اجتماعی)، عقل(حقوق بشر - حقوق اساسی گرایی - پارلمانتاریسم - دموکراسی و حکمرانی صالح) و نظامی- امنیتی باشد.« مقاومت و نفی سبیل» بدون ترکیب متناسب سه مولفه مذکور؛ متصور و قابل تعریف نیست. در گام نخست ایران نیازمند ترکیب سه مولفه در داخل است تا بتواند مایه الگوی سایر ملتها واقع شود. عمق راهبردی، بدون الگو سازی معنوی- مادی برای سایر ملتها پایدار نیست.
ادامه مطلب
انتخاب دشوار برای ایران
برخی از کارشناسان معتقدند که باید منتظر برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۲۰ باشیم و پس از آن، مشخص خواهد شد که آیا در پشت این میز مذاکرات دولت دموکراتی حضور خواهد یافت، یا خیر. اما، اگر ترامپ در انتخابات پیروز شود، در آن صورت او از موضع بسیار قدرتمندتری در مقایسه با اکنون وارد عمل خواهد شد و نرمش کمتری از خود نشان خواهد داد، زیرا اکنون، او به کسب پیروزی در عرصه سیاست خارجی نیاز دارد و در این زمینه، نرمشی بیشتری از خود نشان خواهد داد. افزون بر آن، طی یک سال آینده، شرایط اقتصادی در ایران بسیار دشوارتر خواهد بود و در نتیجه، موضع تهران در مذاکرات ضعیف تر خواهد شد.
ادامه مطلب
کلید موفقیت ایران در مواجه با تحریم ها
در دور پیشین تحریم ها، یک واقعیت خوارکننده برای ایران این بود که برای تامین بنزین هم نیازمند آمریکا بود. اما در این دور تازه، ایران نه تنها در تولید بنزین خودکفا شده، بلکه درصدد تقویت ظرفیت صادراتی بنزین است.
ادامه مطلب
تحریم سرمایه گذاری بدترین نوع تحریم
مجید گودرزی در یادداشتی می نویسد: یکی از اولین تحریم های بین المللی که متاسفانه اثر گذارترین آن هم هست، تحریم سرمایه گذاری بین المللی است. اثرگذاری این تحریم به آن دلیل است که نرخ بهره ۲۰ درصدی و حتی بالاتر یک "تحریم سرمایه گذاری داخلی" است و تمام فعالیت های اقتصادی با بازدهی زیر ۲۰ درصد غیر اقتصادی و دیوانگی محسوب می شوند.
ادامه مطلب
بی‌تدبیری دولت بار تحریم‌ها را دوچندان کرد
ابراهیم رزاقی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون وضعیت اقتصادی کشور در سایه یک سال و نیم تحریم ایالات متحده آمریکا بر این نکته تاکید دارد: اگر از همان روز ابتدایی در مورد تحریم "نفتی" و "بانکی" به عنوان دو "کلان تحریم"، برنامه‌ریزی‌های جدی می‌داشتیم، امروز تورم سالانه ما به مرز نزدیک به ۴۳ درصد نمی رسید.
ادامه مطلب
کنشگران اقتصادی از آینده ایران نگرانند
پدرام سلطانی در یادداشتی می‌نویسد: بزرگان و بالادستان بخش خصوصی، خواه در ایران و خواه در دیگر کشورها، با دولت و حاکمان کمتر بی‌پیرایه و آشکار سخن می‌گویند. آنان همواره نگران هستند که بی‌پرده از آسیب‌ها و کاستی‌ها گفتن برایشان دردسرآفرین شود و آنها را از کارشان بیاندازد. من در گفت وگوهای دوستانه و از نزدیک که با مدیران و کارآفرینان بخش‌های گوناگون کسب وکار داشتم.
ادامه مطلب
چه می‌شود اگر ایران راه رهایی از تحریم های را بیابد؟
تندروهای آمریکا با این باور که ایرانی ها با به بن بست رسیدن و نیافتن مفری، سرانجام ۱۸۰ درجه دگرش رفتار خواهند داشت، به ادامه فشار حداکثری تاکید می کنند، اما اگر ایران راه رهایی بیابد چه؟ اگر ایران بتواند اقتصاد خود را بازسازی کند و وابستگی به واردات را کاهش دهد و خود را با افت صادرات نفت وفق دهد، آنگاه چه خواهد شد؟ چه بسا رهبران ایران بر این سناریو متمرکز شوند و به این باور برسند که می توان با نپذیرفتن گفت وگوها بدترین شرایط را وارونه کرد.
ادامه مطلب
تحریم بانک مرکزی و صندوق توسعه ملی و یک بلوف سیاسی
آلبرت بغزیان در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون تبعات تحریم بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و صندوق توسعه ملی بر این نکته تاکید دارد: دور جدید تحریم بانک مرکزی از سوی آمریکایی‌ها یقینا واکنشی به حمله به تاسیسات نفتی آرامکوی عربستان و به تبع آن در پیش گرفتن سیاست فشار حداکثری برای مقابله با تهران بوده است. به عبارت ساده تر تحریم بانک مرکزی یک بلوف سیاسی است. چون ساختار و سیستم بانکی کشور از همان دوره اول تحریم ها تا اکنون با شرایط سختی روبه رو بوده است.
ادامه مطلب
مسئله دیگر
رضا بابایی در یادداشتی می نویسد: سال‌هاست که دولت‌ها در ایران، هر طرحی و هر برنامه‌ای که ارائه می‌دهند، درمان تسکینی است. هیچ اثری از هیچ برنامه بنیادین و آینده‌ساز به چشم نمی‌خورَد. همه تصمیم‌ها و برنامه‌ها برای برون‌رفت از این چاله یا نجات از آن بن‌بست است.
ادامه مطلب
عدم توجیه اقتصادی در خصوص تولید همه نیازهای داخلی
محمد قلی یوسفی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون آینده اقتصادی در سایه تحریم ها بر این باور است: برخی از آقایان مسئول که اکنون داعیه این مسئله را دارند که چون آمریکا دیگر تحریمی برای اعمال علیه ایران ندارد و کشور پیک تحریم را رد کرده است لذا کشور به سمت رشد اقتصادی خواهد رفت، آنها یا هیچ گونه شناختی از مسائل اقتصادی و معیشتی کشور ندارند و یا این که بر بحرانی بودن وضعیت اقتصادی، تولیدی و معیشتی واقفند، ولی با برخی اظهار نظرهای ایدئولوژیک به دنبال توجیه عملکرد خود هستند.
ادامه مطلب
سیاست دولت قبل و حین تحریم، بدترین نوع ممکن بود/دولت از اول فاقد هر گونه تئوری اقتصادی بوده است
در اردیبهشت ۹۷ و با خروج ترامپ از برجام نرخ ارز و سکه به شدت افزایش یافت. مردم این مساله را از روزهای پایانی قبل از خروج ترامپ از برجام پیش بینی کرده بودند و برای همین برای حفظ ارزش دارایی های خود به خرید سکه و طلا و ارز رو آوردند. سوالی که همواره مطرح می شود این است که این مساله را مردم به خوبی پیش بینی کردند چطور دولت نتوانست آن را پیش بینی کند؟! سیاست گذاری ما در قبل از تحریم و در حین تحریم بدترین نوع سیاست گذاری ممکن بود. اما در دوره بعد از تحریم سیاست گذاری ما در نوسان بود.
ادامه مطلب
تشدید تحریم ها و انتظاری که از دولت می رفت
علی علیپور در یادداشتی می نویسد: در نهایت پیش بینی می شود بروز مشکلاتی از این دست دولت را به اتخاذ تصمیمات عجولانه ای وادار خواهد کرد که این امر می تواند پس از تحمیل تبعات رکود در کشور، تورم افسارگسیخته را باعث شود. یعنی هم پیاز و هم چماق، البته تنها شانس این است که شرایط حاضر (تحریم های آمریکا) کوتاه مدت باشد و به زودی به پایان برسد.
ادامه مطلب
داغ توسعه ایران
هادی قهرمانی در یادداشتی می نویسد: داغ توسعه بر دل ما ایرانیان خواهد ماند، زیرا مفتش های استعمار دست بر حلقوم ما دارند و چه بسا که از فردا به دانش تازه پا گرفته نانو در ایران ایراد بگیرند.
ادامه مطلب