آیا ایران با وجود بی اعتمادی، باید روسیه را حفظ کند؟
ایران و روسیه در تحقیر غرب و تمایل خود به دنیای چندقطبی، روابط دوجانبه خود را در دهه گذشته به ویژه در زمینه نظامی مانند سوریه عمیق تر کرده اند.
ادامه مطلبایران و روسیه در تحقیر غرب و تمایل خود به دنیای چندقطبی، روابط دوجانبه خود را در دهه گذشته به ویژه در زمینه نظامی مانند سوریه عمیق تر کرده اند.
ادامه مطلباحسان سپه وند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به بهانه توئیت ایلان ماسک خطاب به ولادمیر پوتین که وی را به دوئل دونفره دعوت کرده بود، از وجه تحولات حاکم بر روند آنچه دیپلماسی عمومی نامیده می شود به این موضوع بنگرم. این مبحث که شرایط اقتصاد داخلی روسیه به چه میزان متزلزل و نیازمند مراوده با بیرون است وغول تجاری تسلا (Tesla) و اسپیس اکس (Space Exploration Technologies Corporation) تا چه حد در بازار بین المللی تکنولوژی توانایی ایفای نقش دارد نیز موضوع این یادداشت نیست. موضوع آنجایی آغاز می شود که یک بازیگر غیر دولتی سیاست بین الملل نسبت به بسیاری از واحد های دولتی جهان، قابلیت ایفای نقش بیشتری یافته است و به عنوان یک بازیگر مهم غیر دولتی اقتصاد بین الملل این چنین رئیس جمهور روسیه را به چالش می کشد.
ادامه مطلبمسکو از کشورهای عضو برجام ضمانت کتبی برای ادامه روابط اقتصادی اش با ایران را درخواست کرده است. هدف از این درخواست، نه فقط دفاع از پروژه های روسیه در ایران، بلکه بی اعتبار کردن تحریم های غرب است.
ادامه مطلبآلیستر میلن (Alistair Miline)، کارشناس پرداختهای مالی و استاد دانشگاه لافبورو در این نوشتار از آموزههای تحریمهای ایران استفاده میکند تا نشان دهد چرا ممنوعیت دسترسی بانکهای روسی به سوئیفت به تنهایی برای دور نگهداشتن مسکو از امور مالی بینالمللی کافی نیست.
ادامه مطلبمستلزم آن است که کشورهای منطقه خاورمیانه از جمله شورای همکاری خلیج فارس، مصر، ایران، ترکیه، الجزایر، مغرب و عراق سازمانی برای امنیت و همکاری به عنوان چارچوبی برای هماهنگ کردن مواضع سیاسی و نظامی و اقتصادی خود تشکیل دهند که منافع مشترک آنها را میطلبد.
ادامه مطلبعلی اخوان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طبق نظرسنجی به عمل آمده از سمت بنیاد افکار عمومی روسیه، پس از شروع درگیریهای روسیه و اوکراین روند محبوبیت ولادیمیر پوتین در روسیه صعودی بود. شرکت کنندگان در این نظرسنجی مشخص کردند که عملکرد پوتین را چگونه ارزیابی میکنند. ارزیابی مثبت با رنگ سبز و ارزیابی منفی با رنگ قرمز در نمودار مشخص شده است. همانطور که پیداست از ۲۰ فوریه یعنی قبل از آغاز عملیات نظامی در اوکراین تا ۲۷ فوریه یعنی روزهای آغازین شروع درگیری، رضایت مردم از عملکرد پوتین از ۶۴ درصد به ۷۱ درصد افزایش یافته است. همچنین در این بازهی زمانی ارزیابی منفی از عملکرد وی از ۲۱ درصد به ۱۵ درصد کاهش یافته است. این در حالی ست که با گذشت زمان، باز هم روند رضایت از عملکرد پوتین، افزایشی بود تا جایی که در ششم مارس این عدد به ۷۶ درصد رسید. نظرات منفی دربارهی وی نیز به عدد ۱۳ درصد تنزل یافت.
ادامه مطلببا این حال به نظر می رسد پوتین به جای سرزنش خود، به معنای واقعی کلمه دیوانه شده است. او تصمیم گرفته است که اوکراین را به دلیل ایستادگی در برابر او مجازات کند و به نظر می رسد که بدون هیچ محدودیتی عمل می کند. او تمام ارتش روسیه را به نبرد می اندازد و تمام قوانین جنگ را نادیده می گیرد، به ویژه با بمباران بی رویه مردم غیرنظامی. بسیاری از بیمارستان ها آسیب دیده اند و شبکه برق تامین کننده نیروگاه هسته ای چرنوبیل (که در حال حاضر توسط نیروهای روسی اشغال شده) آسیب دیده؛ در ماریوپل تحت محاصره، ۴۰۰هزار نفر تقریباً یک هفته است که بدون آب و غذا هستند. روسیه ممکن است در جنگ شکست بخورد. ایالات متحده و اتحادیه اروپا هر دو تسلیحات دفاعی به اوکراین می فرستند و تلاش هایی برای خرید جنگنده های MIG ساخت روسیه وجود دارد که خلبانان اوکراینی می دانند چگونه با آنها پرواز کنند. اینها می تواند همه نوع تفاوتی را ایجاد کند. صرف نظر از نتیجه، پوتین قبلاً در مورد تقویت عزم و اتحاد اتحادیه اروپا معجزه کرده است.
ادامه مطلبسینا عمادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه در بحران ۲۰۱۴ اوکراین به همه اهداف نرسید. یاس پوتین از استفاده از مهره های داخلی روس گرا در سیاست اوکراین و همچنین تداوم حکمرانی در قدرت روسیه به او این فرصت را داد تا در زمان مناسب به اوکراین بازگردد تا دو هدف را نشانه گیری کند، اول بازگشت اوکراین به دامان روسیه بویژه در مناطق شرق این کشور که ساکنان بر هویت روسی شان تاکید دارند و دوم اوکراین را از غلتیدن بیشتر به دامان غرب بویژه عضویت در ناتو واتحادیه اروپا جلوگیری کند.
ادامه مطلبمقامهای ایرانی سریعا تغییر موضع دقیقه آخر روسیه را مورد انتقاد قرار دادند، به ویژه پس از آنکه دولت آمریکا درخواست روسیه را بی ربط خواند.
ادامه مطلببهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اشتباه محاسبه پوتین و تجاوز نظامی به اوکرایین، در حالی است که دنیای غرب به ویژه ایالات متحده در معضلات عظیم داخلی و خارجی خود به سر می برد. کمی پیش از شکست پرتلفات و حیثیتی آمریکا از پاندمی کرونا و ضعف و فترت اقتصادی و اجتماعی ناشی از آن در کلیت دنیای غرب، در آمریکا شاهد شکاف و تجزیه سیاسی داخلی ناشی از جریان راست افراطی ترامپیسم بودیم.
ادامه مطلبآنچه در روسیه در حال رخ دادن است به دو دلیل می تواند بر ونزوئلا تاثیرگذار باشد و همین هم می تواند باعث شود تا نیکولاس مادورو به توافق با ایالات متحده علاقه مند شود و با وجود اینکه قیمت نفت بسیار بالا رفته و این به نفع ونزوئلاست، اما این باعث خواهد شد تا ونزوئلا چندان احساس آرامی نکند و به تکاپو بیفتد. اول، به این دلیل که راه فرار ونزوئلا از تحریم ها از طریق بانک های روسیه است. بنابراین، از آنجایی که بانک های روسیه تحریم شده اند، این می تواند مانع از جریان انتقال پول به ونزوئلا شود. دوم، اگر روسها نتوانند به آمریکا صادرات داشته باشند، سعی میکنند نفت خود را به چین، که مهمترین بازار غیرغربی جهان و جایی که تا همین الآن بیش از یک میلیون بشکه نفت به آن میفروشند، صادر کنند. همین هم می تواند برای نفت خام ونزوئلا که به چین صادر می شود خبر بسیار بدی باشد.
ادامه مطلباما اکنون شبح تسلیحات هسته ای بعد از آنکه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه نیروهای راهبردی اش را به حالت آماده باش در آورد، با قدرت تمام به کابوس کشورهای اروپا تبدیل شد. روشن است که یک چنین سخنانی در خلال یک جنگ واقعی نشانه ای است که نمی تواند باعث نگرانی و تشویش نشود.
ادامه مطلبعباس پرورده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخلاف آنچه به عادت مالوف، روسیه را شرق و اروپا و آمریکا را غرب می نامند، رفتار روسیه یک رفتار کاملا غربی بر اساس پارادایم های مورد استفاده در نظریه های غرب ساخته است که قدرت را در نظام بین الملل خاتم النظریه حل مناقشات می داند و استفاده از آن با هر هزینه ای را حق خود می شمارد. دیگر کشورهای جهان هم موضع گیری هایی در همین منظومه دارند و پارادایم رئالیسم و حواشی آن نخواهد گذاشت جور دیگری فکر کنند.
ادامه مطلبتاکنون دولت بایدن از آزمون این جنگ سربلند بیرون آمده است، هم در بسیج حمایت از اوکراین و هم در پیشبرد رویدادها به نفع آمریکا و بدون پذیرش ریسکی جدی. اما این دستاوردها موقتی است و ماندگاریشان به چگونگی پایان جنگ و صلح پس از آن بستگی دارد. آزمونها برای آمریکا هنوز در راه است.
ادامه مطلبسجاد کوچکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه پس از نبرد با اوکراین، دیگر روسیه سابق نخواهد بود؛ بنابراین بسیاری از معادلاتش در منطقه برهم زده خواهد شد یا مجبور میشود هزینههای سنگینی را برای اجرای بخشی از آنها پرداخت کند.
ادامه مطلبسینا عمادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دوران حدود ۲۰ ساله ولادیمیر پوتین به عنوان رئیس جمهوری و نخست وزیر در سیاست روسیه گامی در جهت بازیابی اقتدار پدر سالارانه کمونیستی محسوب می شود، هر چند شرایط منطقه ای و بین المللی و حتی داخلی روسیه آن گونه نبود که بتوانند عرض اندام مقتدرانه ای را به مانند جنگ سرد داشته باشند.
ادامه مطلبحسن فتاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این ایده موهومی که کاریزمای پوتین با تهاجم به اوکراین افول خواهد کرد نیز چندان قرین عقلانیت به نظر نمی رسد. پوتین با اوکراین قدرتمندتر و موجه تر از از پوتین با سقوط اوکراین به دامان ناتوست. پوتین برند عقب راندن مجموعه غرب است و جنبه اقتصادی قدرت روسیه بدون اوکراین بیشتر تضعیف می شد و قدرت نامتوازن روسیه و متغیرهای این عدم توازن بویژه کاهش قدرت اقتصادی و نرخ رشد جمعیت چیزی نیست که مقامات مسکو از آن بی خبر باشند.
ادامه مطلبحافظ حاجی کریم جباری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخی کشورها مانند چین، نقشی کمتر از قدرت خود در نظام بین الملل دارند و برخی مانند روسیه، نقشی بیشتر از قدرت خود دارند. این کشورها در زمره تجدیدنظرطلبان در نظم جهانی قرار می گیرند. می توان تصور کرد که حتی در آینده، کشورها و تشکل هایی مانند آسه آن، مرکوسور و شانگهای و برخی قدرت های منطقه ای مانند هند، ترکیه، ایران، برزیل، اندونزی و ... نیز خواهان سهم بیشتری از نظام بین الملل باشند. امریکا به عنوان هژمون، تلاش دارد تا از افزایش نقش قدرت های جدید جلوگیری کند. اروپا به این نتیجه رسیده که باید از چالش های امنیتی با چین و روسیه بکاهد، ولی آمریکا با همدستی انگلستان درصدد شکست این تفکر در اروپاست. حمله روسیه به اوکراین، اروپا را مجددا در کنار آمریکا و علیه روسیه و چین قرار می دهد.
ادامه مطلبمحمدرضا بارز در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ژوزف استالین هیچ وقت فکر نمی کرد در سال ۱۹۳۲ به هنگام اجرای فرمان ایجاد قحطی تصنعی (هولودومور) برای از بین بردن استقلال طلبان اوکراین، درست ۹۰ سال بعد خلف اولیگارش او لقب آزاد کننده اوکراین را به او اعطا کند.
ادامه مطلبمحور روسی جدید در صورتی که بحران به تحولاتی نامطلوب بینجامد، بیتردید ایران را نیز در برخواهد گرفت به ویژه که تهران با وجود مذاکرات وین همچنان در تیررس آمریکا قرار دارد. ائتلاف اجباری میان روسیه و ایران در سوریه بیتردید در آینده به مکان های دیگر نیز کشیده خواهد شد به ویژه که ایران احتمال ندارد بعد از قرار گرفتن چین در کنار روسیه طرفی را از دست بدهد که آن را تنها متحد بین المللی خود میبیند.
ادامه مطلبامریکا با این ناامیدی در قبال قطر، به سمت بازی با برگهای برنده امنیت و ثبات در منطقه حرکت کرده است، و هرگز بهتر از نظام ایران پیدا نخواهد کرد، به ویژه که مذاکرات توافق هسته ای ادامه دارد و ایران و کشورهای عربی خلیج (فارس) درباره آن اختلاف دارند. آمریکا برگ های بازی خود را در میان همپیمانان اساسی خود به ویژه عربستان سعودی توزیع کرده است و سبب شده تا کشورهای خلیج (فارس) در موضع دشواری قرار بگیرند.
ادامه مطلبعلی سینا محمود در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ا توجه به هزینه ها و پیامدهای سنگین جنگ برای تمام طرف ها احتمال دارد دو طرف یعنی روسیه و امریکا همانند پرونده خلیج خوک ها و جنگ سرد تن به مصالحه دهند. روسیه با بحران اقتصادی روبه رو است و این خود اهرم بازدارنده برای تقابل سخت به حساب می آید. و امریکای بایدن هم با توجه به مشکلات داخلی چون موج کرونا و شکست سیاست خروج آن از افغانستان هم اینک بدنبال برخورد سخت با روس ها نیست صرفا خواهان تحریم این روسیه در حد گسترده تر است.
ادامه مطلبسعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشورهای غربی، مدعی هستند روسیه بیش از ۱۲۰ هزار نیروی نظامی خود را در مرزهای شرقی اوکراین مستقر کرده است تا در صورت لزوم این کشور را مورد حمله قرار دهند. واشنگتن حتی اعلام کرد که شواهدی در دست دارد که نشان میدهد مسکو قصد دارد یک حمله ساختگی ایجاد کرده و وانمود کند که مورد حمله اوکراین قرار گرفته تا به این بهانه این کشور را مورد تهاجم قرار دهد. در مقابل مسکو تمام این اتهامات را رد میکند و میگوید که هیچ قصدی برای حمله اوکراین ندارد و تنها میخواهد امنیت خود را تامین کند.
ادامه مطلبولادیمیر پوتین به پکن آمد تا خاطرنشان سازد که نه تنها با تحریم دیپلماتیک بازی ها از سوی ایالات متحده آمریکا، ژاپن و سایر کشورها به منظور اعتراض علیه سرکوب آزادی های مدنی در چین مخالف است بلکه ارزش های دموکراسی حقیقی را که شی دوست دارد درباره آنها سخن بگوید، مورد تأیید قرار می دهد.
ادامه مطلبشهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک درام دیگر امروز در اوکراین در حال اجراست و پوتین با بهره گیری از عناصر اصلی دیپلماسی هوی متال مانند تهدید به اقدام نظامی، استقرار واحدهای رزمی و شبیه سازی یک بازی جنگی برای انضمام همه و یا بخشی از حریم دولت های پیرامونی، این پیام سیاسی را منتقل می کند که قصد دارد اروپا را از به چالش کشیدن فعالیت های روسیه در همسایگی خود منحرف کند.
ادامه مطلبوقتی به طور کلی به ارزیابیهای اخیر درباره مناسبات دوجانبه ترکیه و روسیه نگاه میکنیم، به چند مفهوم اساسی مانند «ساختار به هم ریخته»، «رقابت»، «پیش بردن همزمان درگیری و همکاری» و «عملگرایی» برمیخوریم. این مفاهیم بازتابی از تمایل تحلیلگران برای حفظ خود در یک نقطه امن به خاطر دشواری در انجام ارزیابی های بلندمدت و پیش بینی ها در مورد روند روابط دوجانبه است که توسط طرفین «چند بعدی» توصیف می شود. پیچیدگی موضوعات در روابط دوجانبه نتیجه آن است که طرفین به جای توسعه اهداف و راهبردهای مشترک، رویکردی موضوعی و فرآیند محور را ترجیح می دهند.
ادامه مطلبآمریکا باید روسیه را جدیتر بگیرد. نادیده گرفتن این کشور به عنوان یک «قدرت منطقهای»، همانطور که باراک اوباما، رئیسجمهوری وقت ایالات متحده انجام داد، به طرز خطرناکی نتیجه معکوس دارد. روسیه با وجود تمام نقاط ضعفش، قدرتی است که می توان روی آن حساب کرد و باید به نگرانی های مشروع آن احترام گذاشت.
ادامه مطلببه گفته برخی تحلیلگران، میل لیبرال برای گسترش دموکراسی چیزی است که گسترش ناتو را تا مرزهای روسیه سوق داد و باعث شد که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه به طور فزاینده ای احساس خطر کند. از این منظر، تعجب آور نیست که او با تقاضای حوزه نفوذی مشابه آنچه ایالات متحده زمانی در آمریکای لاتین ادعا می کرد، پاسخ دهد.
ادامه مطلبمهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: بیایید اعداد و ارقام را باور کنیم. اعداد هیچگاه دروغ نمیگویند. اگر یک سینی با ده سیب روی میز باشد، هیچ معلم، دانشمند، روحانی، استاد و شعبدهبازی نمیتواند شما را مجاب کند تعداد سیبها دهتا نیست و هفتتاست. اعداد را همه باور داریم. حقیقت در اینجا نهفته است. این همان درس اصلی است که ما باید از چین و روسیه میآموختیم و نیاموختیم! و اگر نیاموختیم گناهش را گردن چین و روسیه نباید بیندازیم. البته اگر چین و روسیه روزی به این جمعبندی رسیدند که تجارت را از سیطرۀ سیاست ــ تا حد امکان ــ مستثنا کنند، چیزی نبود که یکشبه آموخته باشند. روسیه هفت دهه لجوجانه کاپیتالیسمستیزی پیشه کرد تا سرانجام روزی سرش به سنگ خورد. چین نیز پس از سه دهه تجربۀ کمونیستی مطلق فهمید باید راهش را عوض کند. و البته هر دو کشور نیز پاداش این تغییر سیاست را گرفتند.
ادامه مطلببه نظر می رسد اتحادیه اروپا که سال ۲۰۲۱ به علت کمبود گاز طبیعی با بحران رو به رو شده، نگران قطع گاز طبیعی روسیه به این اتحادیه است. اما در عین حال چنانچه قطر گاز طبیعی مایع را به بازار اروپا عرضه کند، ممکن است بتواند از افزایش قیمت انرژی در اروپا جلوگیری کند.
ادامه مطلب