در دولت او نوعی پذیرش وجود دارد که نظم لیبرال بین‌المللی تنها به لطف قدرت نظامی آمریکا ممکن شد و حالا آمریکایی‌ها دیگر نمی‌خواهند هزینه آن را بپردازند. این همان واقع‌گرایی است – یک واقع‌گرایی خام، فاقد راهبرد و به قول دانشمند علوم سیاسی، استیون والت، یک "واقع‌گرایی نئاندرتالی" – اما در هر حال نوعی از واقع‌گرایی است.
ادامه مطلب
سعید دانشمند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اقدامات ترامپ و پیروزی مجدد ترامپ در انتخابات، بازتاب تفکرات استثناگرایی آمریکایی ها بود که بازگشت به دوران هژمونی را در ذهن خود تداعی می کنند. ترامپ به دنبال بازگرداندن آمریکا به دهه های ۵۰ و ۶۰ میلادی بعد از جنگ جهانی دوم است. او با استراتژی جدید، به دنبال الحاق سرزمین کشورها به خاک آمریکا، حفظ و توسعه قدرت نظامی و بازگشت به قدرت اقتصادی است تا بتواند نظم موجود جهانی را تغییر دهد.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به آمارها و روندهای اقتصادی، روابط تجاری چین و اروپا در حال نزدیک‌تر شدن به یک نقطه عطف است. این هم‌راستایی اقتصادی می‌تواند به تقویت موقعیت چین در سطح جهانی و ایجاد فرصت‌های جدید برای اتحادیه اروپا در زمینه‌های مختلف منجر شود.
ادامه مطلب
مرتضی بنانژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تعرفه مالیاتی است که بر کالاهای وارداتی اعمال می‌شود. این مالیات که متناسب با ارزش کالاهاست به شرکت های وارد کننده تحمیل می‌شود نه بر صادر کنندگان و در نهایت این شرکت وارد کننده آمریکایی هزینه مالیات یا تعرفه را از طریق افزایش قیمت فروش به مشتری منتقل می‌کند و این مصرف کننده امریکایی است که بار اقتصادی تعرفه را متحمل می‌شود. از آثار تبعی آن این است که چون قیمت خرید کالا بالا می‌رود با کاهش اقبال عمومی مواجه و در نهایت تولید کننده متضرر می‌شود اما چرا رئیس جمهوری آمریکا شدیدا طرفدار اعمال تعرفه است؟
ادامه مطلب
برخی از متحدان ایالات متحده، به ویژه آنهایی که در اروپا هستند، وسوسه شده اند که به دنبال راهی میانی باشند که روابطشان با ایالات متحده را با روابط اقتصادی آنها با چین و روسیه متعادل شود. اما واشینگتن باید از تلاش های آنها برای اجتناب از جانبداری عقب نشینی کند. همان‌طور که وس میچل، کارشناس سیاست خارجی اخیراً استدلال کرده است، ایالات متحده به ایجاد یک جبهه متحد در برابر مرکانتیلیسم چین نیاز دارد.
ادامه مطلب
بزرگترین گامی که ایالات متحده باید در این راستا بردارد تشویق سرمایه‌گذاری در صنایع داخلی است، به‌ویژه در بخش‌هایی که پایه‌های تولیدی را تقویت می‌کنند و به واشینگتن کمک می‌کنند تا کنترل بیشتری بر زنجیره‌های تامینی که از تولید نظامی پشتیبانی می‌کنند، برقرار کند.
ادامه مطلب
مهدی کهترپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ما بارها و بارها شاهد هشدارهای پی‌درپی مقامات آمریکایی درباره‌ی تهدید فزاینده‌ی چین در قبال سلطه‌ی جهانی آمریکا بوده‌ایم. این تنش‌ها در قالب جنگ اقتصادی میان دو ابرقدرت، مواضع آمریکا در قبال مسئله‌ی تایوان، و اظهارات تنش‌آفرین مقامات آمریکایی درباره‌ی سیاست‌های کلی چین نمود یافته است. اما حقیقت امر این است که بخش قابل توجهی از این هیاهو و بزرگنمایی‌ها، صرفاً ساخته و پرداخته‌ی رسانه‌های وابسته و مزدبگیر و مجتمع‌های صنعتی – نظامی آمریکایی است که فلسفه وجودی خود را در تداوم تنش و منازعه می‌بینند. این گروه‌ها با بهره‌گیری از زبان سیاستمداران واشنگتن، به دنبال ترویج نگرشی خصمانه و تقابل‌جویانه هستن چرا که اصولا بقا و معیشت آنان در گرو تنش های منطقه ای و بین المللی است و همواره برای تداوم کسب و کار آنها آمریکا نیازمند دشمنی بزرگ است این دشمن بزرگ در دهه ۹۰ روسیه بوده و امروز این دشمن بزرگ چین است.
ادامه مطلب
مریم خالقی‌نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: چین برای مقابله با تبلیغات و سلطه غرب، استفاده از رسانه ها را به عنوان سلاحی برای نمایش قدرت نرم خود آغاز کرده است. در دوران ریاست جمهوری شی جین پینگ، چین شاهد تغییر در سیاست های رسانه ای خود بوده و تمرکز خود را بر تاکتیک هایی برای شکل دادن به روایت های اطلاعاتی در سطح بین المللی آغاز کرده است. در این راستا این کشور سرمایه گذاری زیادی در حوزه رسانه انجام داده است. بنابراین، دولت چین از سال ۲۰۰۹ حدود ۶.۶ میلیارد دلار برای بهبود وجهه جهانی این کشور هزینه کرده است.
ادامه مطلب
نئو انزواطلبی ترامپ با استقبال مشابهی از احساسات ضد مهاجرتی رنگ آمیزی شده است. به عنوان رئیس جمهور، او سهمیه های مهاجران را کاهش داد، به اقلیت ها اشاره های توهین آمیز کرد و برای ساختن دیوار در مرز با مکزیک تلاش کرد.
ادامه مطلب
مصرف‌کنندگان اخبار در تیک‌تاک نسبت به مصرف‌کنندگان در فیس‌بوک و اینستاگرام کمتر احتمال دارد بگویند که اخبار را از دوستان، خانواده و آشنایان دریافت می‌کنند - و احتمال بیشتری دارد که آن را از افرادی که شخصاً نمی‌شناسند دریافت کنند.
ادامه مطلب
در نظرسنجی «شورای امور جهانی شیکاگو» در سپتامبر ۲۰۲۳ نزدیک به ۷۴ درصد از آمریکایی‌ها معتقد بودند که تجارت برای اقتصاد ایالات متحده مفید است، تقریباً بالاترین سطح تاریخ. حدود ۸۰ درصد معتقد بودند که این برای استاندارد زندگی خودشان خوب است و ۶۳ درصد نیز معتقد بودند که برای ایجاد شغل خوب است. در نظرسنجی موسسه ریگان در ژوئیه ۲۰۲۳ نزدیک به ۵۸ درصد از پاسخ دهندگان معتقد بودند که مذاکره برای توافقات تجاری مطلوب باید یک اولویت سیاست خارجی باشد و ۶۲ درصد از پاسخ دهندگان جمهوری خواه از امضای یک توافق تجاری با کشورهای آسیایی حمایت کردند، در صورتی که به پاسخ دهندگان گفته شود که این توافق برای این منظور طراحی شده است که با قدرت اقتصادی چین مقابله شود.
ادامه مطلب
رابرت اوبراین می نویسد: حزب کمونیست چین برای جانشین شدن به جای ایالات متحده به عنوان رهبر جهانی، در حال توسعه فناوری و نوآوری در زمینه های حیاتی مانند وسایل نقلیه الکتریکی، انرژی خورشیدی، هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی با هدف گسترش قدرت و امنیت خود است. برای انجام این کار، پکن به یارانه های عظیم، سرقت مالکیت معنوی، و شیوه های تجاری ناعادلانه متکی است. به عنوان مثال، در صنعت خودرو، پکن از صنایعی که به قهرمانان ملی تبدیلشان کرده، مانند شرکت BYD حمایت کرده و با سرازیر کردن یارانه به آنها و تولید میلیون‌ها خودروی الکتریکی ارزان قیمت و روانه کردن آنها به بازارهای ایالات متحده و کشورهای همپیمانش از سئول تا توکیو، دیترویت و بایرن ورشکستگی شرکت‌های رقیب غربی آنها را هدف گذاری کرده است.
ادامه مطلب
مانورهای نظامی مشترک با چنین کشورهایی ضروری است. ترامپ چین را به بازی‌های جنگی سالانه حاشیه اقیانوس آرام در سال ۲۰۱۸ دعوت کرد: یک تیم دفاعی خوب، محتمل‌ترین حریف خود را برای دیدن برنامه‌ریزی و تمرین دعوت نمی‌کند. (به طور طبیعی، چین کشتی های جاسوسی را برای مشاهده فرستاد.) کنگره در سال ۲۰۲۲ نشان داد که ایالات متحده باید تایوان را برای پیوستن به رزمایش ها دعوت کند. اما بایدن از انجام این کار خودداری کرده است، اشتباهی که باید توسط ترامپ جبران شود.
ادامه مطلب
تصویر دنیا در محیط اطراف امریکا و نزدیک به خانه ما روشن تر است. در مکزیک، کارتل های مواد مخدر در برخی مناطق دولت موازی تشکیل می دهند و انسان و مواد مخدر را به شکل غیرقانونی به داخل ایالات متحده قاچاق می کنند. ونزوئلا نمونه یک کشور جنگ طلب در محیط امریکاست که امریکا را به مبارزه می طلبد. و ناتوانی دولت بایدن در تامین امنیت مرزهای جنوبی ایالات متحده شاید بزرگترین و شرم آورترین شکست آن باشد. ترامپ با چنین وضعیتی دوباره به قدرت بازگشته و می خواهد دوران دوم ریاست جمهوری خود را آغاز کند.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: چین برای دوری از خطرات احتمالی رویارویی با ایالات متحده و متحدانش در دریای چین جنوبی و تنگه تایوان، کریدورهای اقتصادی یاد شده را تدارک دیده است. با روی کار آمدن ترامپ احتمال رویارویی با چین در مساله تایوان و تقسیم آبهای دریای چین جنوبی (که چین آن را متعلق بخود می داند و با هر نوع تحدید مرزهای دریایی بین کشورهای مخالفت می کند)، ایالات متحده را به تقویت «استراتژی ایندو-پاسیفیک» با مشارکت همپیمانان منطقه ای از جمله استرالیا، ژاپن، کره جنوبی، فیلیپین و تایلند و حضور بیشتر در منطقه سوق خواهد داد. دنیا در دوره ریاست جمهوری ترامپ بر آمریکا به گونه ای دیگر خواهد بود.
ادامه مطلب
کیوان محله‌ای در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یان شوتونگ، مدیر موسسه روابط بین الملل دانشگاه چینهوا، به مجله نیویورکر گفت که رهبری چین معتقد است «ترامپ همانند گورباچف آمریکا است»، کسی که باعث فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی شد. این نشان از نگرش چینی ها به ترامپ است.
ادامه مطلب
مصطفی زندیه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به دنبال پیروزی دوباره دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، تحلیل های متعددی در موضوعات داخلی و خارجی آن کشور به ویژه در حوزه های مختلف سیاست خارجی در رسانه های منطقه ای و بین المللی منتشر شد. در همین راستا، تحلیل های منتشره درباره منطقه در حال تحول آسیای مرکزی قابل توجه است. کانون اصلی و اصطلاحاً شاه بیت تحلیل های ارائه شده، بر این فرضیه متمرکز است که انتخاب دوباره ترامپ، می تواند روابط ایالات متحده با آسیای مرکزی را با تمرکز بر تعاملات اقتصادی و موازنه نفوذ چین تغییر شکل دهد. به عبارت دیگر روابط ایالات متحده با آسیای مرکزی ممکن است وارد فصل جدیدی شود.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انتخاب ترامپ می‌تواند اولویت‌های سیاست خارجی دولت آمریکا را تغییر دهد و همانند دوره قبل که رقابت‌های آمریکا و چین در دریای چین جنوبی و همچنین جنگ تعرفه‌ها بالا گرفته بود مسیر سیاست جهانی را به سمت دومین جنگ سرد بین ایالات متحده و این بار چین به‌جای شوروی سوق دهد که البته با جنگ سرد اول بسیار متفاوت و دارای ابعاد و پیچیدگی‌های گسترده‌ای خواهد بود.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: آمریکایی ها برای مهار و جلوگیری از رشد چین اتحادها و ائتلاف هایی را با عنوان چند جانبه گرایی کوچک راه اندازی کرده اند.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: اما در فاصله چند ماه گذشته به مرور اخباری از آن سند، در رسانه‌های آمریکا درز داده شده که روح کلی آنها این است که چین تهدیدی هسته‌ای برای ایالات متحده بوده و باید، طراحی لازم در مدیریت این تهدید صورت پذیرد. این خبر در کنار گزارش‌های دیگر درخصوص نوسازی زرادخانه هسته‌ای روسیه، آمریکا و چین و همچنین طرح زبان تهدید هسته‌ای در ادبیات راهبردی، پرسشی را به میان آورد و آن اینکه کنش و واکنش‌های هسته‌ای قدرت‌های بزرگ چگونه قابل تجزیه و تحلیل است؟
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: یکی از مناقشه بر انگیزترین دریاهای جهان، دریای چین جنوبی است که در یک سوی آن جمهوری خلق چین، دومین اقتصاد بزرگ جهان، با جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر و در سوی دیگر کشورهایی قرار دارند که در محدوده دریای چین جنوبی و در شمال آن ژاپن و کره شمالی در دریای چین شرقی وابسته به دریای چین جنوبی هستند که بزرگترین شاهراه دریایی در شرق آسیا و در غرب اقیانوس آرام واقع است.
ادامه مطلب
سعید گیاهی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترس از حرکات تروریستی، مافیایی و گروه های گنگ و همچنین نفوذ ماموران دولت چین در پوشش این مهاجران به عنوان دغدغه بسیار جدی دولتمردان آمریکایی مطرح است.
ادامه مطلب
ترسیمِ حریفان آمریکا بعنوان هیولاهای تک شاخ، یک توهم پارانویدی است که در گذشته هم برای دامن زدن به نظامی گری به کار گرفته شده است.
ادامه مطلب
هر وقت چین تصمیم گرفت که تایوان را اشغال کند و با آن بجنگد تا آن را در تنگنای دریایی قرار دهد و فاصله ای میان آن با کشتی های جنگی و سربازان بیندازد، امریکا قطعا مداخله نظامی خواهد کرد. البته می دانیم که چین سامانه موشکی پیشرفته و حتی سلاح هسته ای در اختیار دارد. برای همین به کسی اجازه نمی دهد که وارد شود یا دخالت کند مگر این که منطقه بلکه جهان را وارد جنگ اتمی کند.
ادامه مطلب
محمدحسین واحدی و محمدرضا لشینی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: رقابت اقتصادی بین ایالات متحده آمریکا و چین کاملا مشهود است اما آیا این تقابل به یک رقابت نظامی تسلیحاتی مدل جنگ سرد نیز منجر خواهد شد؟
ادامه مطلب
کتاب روشنگر "امپراطوری زیرزمینی: چگونه آمریکا اقتصاد جهان را به یک سلاح تبدیل کرده "Underground Empire: How America Weaponized the World Economy" نوشته هنری فارل و آبراهام نیومن Henry Farrell and Abraham Newman توضیح می‌دهد که چگونه واشنگتن به چنین قدرت هولناکی دست یافته و چگونه از این قدرت به شیوه های زیادی استفاده می‌کند. فارل و نیومن جزئیاتی را آشکار می‌کنند که چگونه حوادث ۱۱ سپتامبر باعث شد که ایالات متحده شروع به استفاده از امپراتوری پنهان خود کند و چگونه اجزای مختلف این امپراطوری پنهان، با هم ترکیب شده‌اند تا چین و روسیه را محدود کنند. آنها نشان می‌دهند که اگرچه دیگر کشورها ممکن است از شبکه‌های واشنگتن خشنود نباشند اما فرار از آنها هم برایشان بسیار دشوار است.
ادامه مطلب
مبارکه صداقتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس گزارش سالانه پنتاگون در مورد قدرت نظامی چین، این کشور در حال ساخت جنگنده‌های مدرن‌تر و گسترش ناو هواپیمابر و نیروی لجستیکی خود برای افزایش نفوذ دریایی خود از ساحل است. بر اساس برآوردهای سالانه ارتش چین توسط پنتاگون، انتظار می رود تا سال ۲۰۲۵، نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق به ۴۰۰ بدنه افزایش یابد که از ناوگان ۳۴۰ نفری آن بیشتر است.
ادامه مطلب
استفان والت در یادداشتی می نویسد: از نگاه برخی ناظران، همچون البریج کولبی Elbridge Colby، مقابله با چین، بالاترین اولویت آمریکاست و رهبران ایالات متحده نباید به خود اجازه دهند جنگ اوکراین یا هر مسئله دیگر سیاست خارجی، توجه آنها را از چین دور کند. جان میرشایمر John Mearsheimer ، و گراهام الیسون Graham Allison هم به همین اندازه نگران چالش چین هستند، به خصوص به خاطر آنچه از نگاه آنها ریسک فزاینده جنگ است. اخیرا یک گروه کاری در اندیشکده شورای روابط خارجی استدلال کرده که روندهای نظامی در آسیا به سود چین در حال تغییر است و خواهان دو برابر شدن تلاش‌ها برای تقویت بازدارندگی، به ویژه در تنگه تایوان شده اند. هال برندز Hal Brands و مایکل بکلی Michael Beckley فکر می‌کنند که فواره قدرت چین در حال نزدیک شدن به اوج خود است و بیش از پیش به نظر می‌رسد که پکن نمی تواند کار چندانی برای جلوگیری از افول نهایی خود انجام دهد. اما آنها این روزنه فرصت آینده را بیشتر به عنوان یک نشانه نگرانی و نه آرامش خیال می‌بینند. بر عکس این دیدگاه، مایکل سواین Michael Swaine همکار موسسه کوئینسی و نیز جسیکا چن وایس Jessica Chen Weiss از دانشگاه کورنل، فکر می‌کنند که ما خطر چین را بیش از حد بزرگ می‌کنیم و نگران این هستند که دو کشور به یک چرخه بدگمانی متقابل فروافتند که به سود هیچ کدام نخواهد بود، صرف نظر از اینکه کدام کشور در سکوی نخست جهان قرار گیرد.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: رابطه آمریکا و چین، رابطه‌ای بسیار جدی، در ابعاد دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی است. شاید اغراق‌آمیز باشد اگر بیان شود این رابطه، مهمترین رابطه دوجانبه در دنیای کنونی است که اثرات عمیقی بر تمام مناطق جهان و همچنین در نهایت بر ماهیت نظام بین‌المللی در حال شکل‌گیری جهانی دارد. این رابطه‌ای است که به لحاظ اقتصادی آنچنان بهم تنیده است که فرگسن، استاد دانشگاه هاروارد، آمریکا و چین را یک مجموعه بهم پیوسته اقتصادی بنام چیمریکا می‌خواند.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رئیس‌جمهوری آمریکا با خطاب کردن دیکتاتور به رهبری کشوری که برایشان اهمیت دارد خطاب به کشورهایی که در چالش با امریکا هستند پیام می دهد که اگر «نظم انگلوساکسونی» را پذیرا باشید نه تنها مقبولیت و مشروعیت ما را خواهید داشت بلکه در داخل نیز آزاد هستید هرطور که مایلید؛ حکومت کنید.
ادامه مطلب