ایران بیش از آن که از سیاست های خود نتیجه بگیرد متحمل هزینه شده است، برای همین به نظر می رسد که ایران با انتخاب‌های استراتژیک سخت، پس از تحمل زیان‌های بزرگ در سال گذشته، مواجه باشد.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ترامپ، یک ایده دارد تا بتواند امریکای امروز را با کمترین مصرف و مخارج اقتصادی و مالی، در صدر سیاست های جهانی، نگه دارد. این کشور از زمان روی کار آمدن جو بایدن، استراتژی ایجاد شکاف میان چین و روسیه یا روسیه و ایران و هر ضلع را در دستور کار جدی قرار داده بود. حتی قبل از آن، ترامپ با دیدارهای بی پیشینه و تاریخی با کیم جون اونگ، رهبر کره شمالی، میانۀ گرم با پوتین و دیپلماسی ظاهری و فریبنده با رهبر چین، در تلاش بود تا از پیشرفت و استحکام این اتحاد، بواسطه ایجاد شکاف، جلوگیری کند. حالا، با مختوم ساختن قضیه اوکراین که ظاهرا به نفع روسیه هم است، امریکا در تلاش است تا با ایجاد سیاست فشار حداکثری، ایران و روسیه را از کنار چینی ها دور کند.
ادامه مطلب
بی‌خبر گذاشتن هم پیمانانِ اروپاییِ امریکا از جزئیات و ابعاد مصالحه بین رئیس جمهور امریکا و همتای روس او و تاثیر این مصالحه بر توازن قوا در صحنه اروپا ممکن است کشورهای اروپایی را به سمت آغاز کردن روندی جدید در گفت‌وگو با ایران و دستیابی به تفاهم‌هایی سوق دهد.
ادامه مطلب
امارات متحده عربی در تلاش است تا خود را به‌عنوان یک میانجی در برابر ایران مطرح کند و سازوکارهای تنظیم‌کننده معماری ژئوپلیتیکی منطقه را بازتعریف کند.
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: اکنون سؤال این است که پوتین چگونه می‌تواند حمایت ترامپ را جبران کند؟ اگر‌چه ترامپ برای کسب وجهه به‌عنوان قهرمان صلح، انتظار انعطاف از پوتین دارد، اما ممکن است انتظارات بیشتری داشته باشد. بیانیه کرملین حاکی از آن است که مسائل خاورمیانه ازجمله برنامه هسته‌ای ایران نیز در تماس ترامپ و پوتین مطرح شده است.
ادامه مطلب
پاییز گذشته، شورای همکاری خلیج فارس بی طرفی خود را در صورت وقوع جنگ مستقیم بین اسرائیل و ایران اعلام کرد و سیگنال اصلی این روزهای خلیج فارس کاهش تنش با ایران است.
ادامه مطلب
تشدید فشار اقتصادی بر ایران که دولت دونالد ترامپ، آن را دنبال کرده، نه تنها بر این کشور بلکه بر وضعیت عراق به ویژه از لحاظ تامین انرژی برق تاثیر گذاشته و آن را در معرض خطر کمبود شدید برق در تابستان آینده قرار داده است.
ادامه مطلب
مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فشار فلج‌کننده علیه ایران، که از ترکیب سه استراتژی فشار حداکثری، فعال‌سازی مکانیسم ماشه و حملات نظامی تشکیل می‌شود، یک رویکرد چندجانبه و هماهنگ است که هدف آن وادار کردن ایران به تغییر رفتار و تسلیم در زمینه‌های مختلف ازجمله برنامه هسته‌ای، موشکی و فعالیت‌های منطقه‌ای است. این استراتژی یکی از موضوعات مهم در روابط بین‌المللی و تحولات منطقه‌ای است که با فشار حداکثری توسط ایالات‌متحده آغاز و با فعال‌سازی مکانیسم ماشه کشورهای اروپایی در شورای امنیت ادامه و با حملات نظامی اسرائیل طراحی و اجرا خواهد شد.
ادامه مطلب
در طول پنج سال گذشته، روابط ایران با روسیه و چین به طور قابل توجهی متحول شده که این روابط تحت تأثیر تغییرات ژئوپلیتیکی، همکاری های امنیتی، منافع اقتصادی و نگرانی های منطقه ای شکل گرفته است.
ادامه مطلب
محمد علی شعبانی در پادکست ارزیابی پیرامون وضعیت ایران پس از عملیات هفت اکتبر در مصاحبه با سی اس آی اس می گوید: ایران وضعیتی متفاوت از دیگر کشورهای اسلامی دارد. ملی گرایی در ایران خیلی قوی است با این حال هنوز اسلام برای ایرانی ها اهمیت دارد هر چند ایرانی ها روشی متفاوت از دیگر مسلمین جهان را در پیش گرفته اند.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این مقاله از دو جنبه‌ی مهم، متمایز از سایر نوشته‌های مشابه است. نخست، برخلاف بسیاری از مقالاتی که به این موضوع پرداخته‌اند، این نوشتار با محوریت ایران نوشته شده است. به‌رغم آنکه استدلال‌های مطرح‌شده در آن، می‌تواند به سنت‌ها و تمدن‌های دیگر نیز تعمیم یابد، اما تمرکز اصلی آن بر بستر فکری، تاریخی و فرهنگی ایران اسلامی است. دومین تمایز این مقاله، شیوه‌ی بررسی آن است. در حالی که بسیاری از مباحث مربوط به سلاح هسته‌ای از دیدگاه‌های سیاسی، امنیتی و حتی دینی تحلیل می‌شوند، این مقاله تلاش دارد که این مسئله را از نگاه فکری مورد بررسی قرار دهد.
ادامه مطلب
نگرانی‌های ایران کاملاً به‌جاست. ترامپ و دولت او مواضع متناقض و چندلایه‌ای اتخاذ کرده‌اند. از یک سو، او تأکید دارد که رسیدن به یک توافق هسته‌ای گزینه ترجیحی اوست؛ اما هفته گذشته، او بار دیگر تحریم‌های سخت‌گیرانه‌ای را علیه ایران اعمال کرد و تعهد خود را به ازسرگیری راهبرد «فشار حداکثری» که در دوره قبلی خود اجرا کرده بود، تأیید کرد. از سوی دیگر، او گزینه‌های تهران را محدود کرده است. او می‌گوید که ایران دو انتخاب دارد: یا توافقی مکتوب که متفاوت از توافق قبلی باشد یا حملات نظامی.
ادامه مطلب
محمدصالح صدقیان در یادداشتی می نویسد: این اعتقاد وجود دارد که ترامپ تلاش می‌کند با "فشار حداکثری" علیه ایران، درهای مذاکره را باز کند و ایران را به پذیرش امتیازهای جدید در پی اثرات تحریم‌ها وادار کند؛ اما تهران معتقد است که می‌تواند این تحریم‌ها را با گشایش به روسیه، چین و سایر کشورهای آسیایی، از جمله کشورهای عضو "بریکس" و "شانگهای" و سایر سازمان‌های آسیایی، تحمل کند. برخی از محافل ایرانی بر این باورند که چنین وضعیتی می‌تواند ترامپ را به چراغ سبز دادن برای حمله اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران وادار کند، اما تجربیات و واقعیات گذشته نشان می‌دهند که چنین سناریویی به دلایلی دست نیافتنی است.
ادامه مطلب
اسرائیل، همراه با حمایت آمریکا و متحدانش، تأثیر این حملات شبکه ایران را مهار کرد. در این شراکت دولت بایدن و سنتکام نقشی اساسی در ایجاد بی سر و صدای مشارکت های نظامی و امنیتی منطقه ای و محدود کردن پاسخ ها و پیامدهای مبادلات نظامی مستقیم بین ایران و ایران ایفا کردند. اسرائیل، اما با وجود این نتوانست از تهدیدهای حزب الله، حوثی ها و سایر گروه های همسو با ایران جلوگیری کند.
ادامه مطلب
ایشان سخنان زورگویانه آمریکایی‌ها و مطالبه تصرف یا به نام زدن بخشی از کشورها را جلوه‌ای از باطن زشت، خشن، غارتگر و سلطه‌گر مستکبرین و شبکه پیچیده صهیونیسم خواندند و افزودند: آنها نمی‌توانند این واقعیت را تحمل کنند که ملت ایران با ایستادن روی پای خود و اعتراض به ظلم و تجاوز آنها، حکومتی تشکیل داده که با گذشت ۴۶ سال، روز به روز قوی‌تر شده است.
ادامه مطلب
بقایی در پاسخ به پرسش دیپلماسی ایرانی مبنی بر این که با توجه به رویکردهای جدید دولت آمریکا در حوزه امنیت بین‌الملل، سازمان‌های بین المللی، حقوق بین‌الملل و همین طور اختلاف نظرهایی که به واسطه همین سیاست‌ها با بسیاری از کشورها از جمله کشورهای اروپایی ایجاد شده است، ارزیابی شما از این وضعیت چیست و چگونه می توان از اثرگذاری این رویکردها و این اختلافات بر کارکرد سازمان های بین المللی مانع شد؟ گفت: «یکی از نگرانی های عمده در دوره ای که جهان با یکجانبه گرایی مواجه است و طی سال های ۲۰۲۱ شاهد آن بودیم، تضعیف سازمان ها و نهادهای بین المللی و به طور کلی چندجانبه گرایی به سود هیچ کس نیست. خروج از سازمان های بین المللی یا برخورد نامناسب با اسناد بین المللی و هنجارها و موافقتنامه های بین المللی به نوعی بازگشت به دورانی است که حقوق بین‌الملل در آن جایگاهی نداشته است. انتظار می رود که کشورها با توجه به تجربه ۸۰ ساله سازمان ملل و هنجارهای بین المللی و با توجه به تهدیدهایی که صلح جهانی با آن مواجه است، بتوانند اقدامات جمعی انجام دهند. اگر تجربه قبلی را مبنا قرار دهیم هم در کشورهای در حال توسعه و عدم تعهد و هم در سطح کشورهای شمال باید چاره اندیشی شود و اجازه داده نشود که همه محصول جامعه جهانی که بعد از دو جنگ جهانی دوم به دست آمده است، تحت تاثیر رفتارهای یکجانبه گرایی امریکا قرار بگیرد.»
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در این دوران احیای یکجانبه گرایی آمریکا، آنچه کار را پیچیده کرده، مساله تقابل آمریکا با ایران است؛ مثل تقابل تاریخی ما با تمدن های یونان و روم باستان، اینک دوباره تقابلی جدید شکل بین شرق و غرب گرفته است. اما بر عکس دوران باستان، توزان قوا بین ایران و آمریکا برقرار نیست و آمریکا از برتری اقتصادی و نظامی محسوسی نسبت به ایران برخوردار است. اما چرا ایران برعکس مصر و اردن و مکزیک و حتی اروپا، در برابر آمریکا شاخ و شانه می‌کشد و زیر بار دستورات ترامپ نمی‌رود؟ پاسخ را باید در هویت ملی و اسطوره شناسی ایرانی جست‌وجو کرد.
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فارغ از شگردهای متنوع دولت ترامپ برای تحقق شعار «اول آمریکا» و البته در عمل شعار «دوم اسرائیل!» آنچه برای جمهوری اسلامی ایران اهمیت دارد؛ در درجه نخست آگاهی به اهداف و ترفندهای دولت آمریکاست و در گام بعد بهره برداری از شرایط و فرصت‌های منطقه ای و بین المللی که در اثر رویکردهای وی ایجاد شده و همچنان در حال شکل گیری است.
ادامه مطلب
رئیس جمهور دونالد ترامپ اکنون در دولت دوم خود با خاورمیانه بسیار متفاوتی نسبت به دولت قبلی خود روبه روست، منطقه ای که با بیش از یک سال جنگ و همچنین چندین سال تغییر الگوهای روابط بین قدرت های کلیدی منطقه، به ویژه اسرائیل، ایران، قطر، عربستان سعودی، ترکیه و امارات متحده عربی تغییر شکل داده است.
ادامه مطلب
ایران به دلیل پیام‌های متناقض دولت ترامپ، بی‌اعتمادی عمیق تاریخی به ایالات متحده به‌ویژه پس از خروج ترامپ از توافق هسته‌ای ایران در سال ۲۰۱۸ و نبود نماینده جدیدی برای روابط ایران و آمریکا، در روزهای اخیر از مواضع محتاطانه خود درباره مذاکرات مستقیم با ایالات متحده عقب‌نشینی کرده است.
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: اینکه مذاکره بشود یا نشود، امری است که در حوزه اختیارات مقامات عالی‌رتبه است. اما آنچه مهم است، این است که تصمیم‌گیری مقامات بر مبنای اطلاعات درست و دقیق باشد. اگر اظهارات آقای قالیباف درباره دستورالعمل اخیر ترامپ را مبنا قرار دهیم، روشن است که اطلاعات ایشان درست و دقیق نیست.
ادامه مطلب
عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر چه از میان حرف های ترامپ چه در کنار شومینه دیواری معروف اتاق بیضی شکل کاخ سفید، و چه از محتوای سخنان او در کنفرانس مشترک خبری با نتانیاهو و حتی پیام توئیتری ترامپ این گونه به نظر می رسد که میان سیاست اعلامی و اعمالی واشینگتن در خصوص نحوه مواجهه با جمهوری اسلامی ایران تناقض وجود دارد. سیاست اعلامی ترامپ در کنفرانس خبری با نتانیاهو و در پیامش در شبکه اجتماعی Social Truth تاکید بر سیاست اطمینان و اعتمادسازی (Confidence Building Measures) است. اما وقتی محتوای یادداشت ریاست جمهوری در خصوص احیای کارزار فشار حداکثری (Maximum Pressure Campaign) را مطالعه می کنیم؛ درمی یابیم سیاست اعمالی او نه مبتنی بر اطمینان و اعتمادسازی، بلکه مبتنی بر (Surrender by Compromise Measures) تسلیم با ابزار به سازش کشاندن جمهوری اسلامی است.
ادامه مطلب
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به تهدیدهای اخیر آمریکا نسبت به جمهوری اسلامی و مردم ایران، تاکید کردند: این‌گونه تهدیدها، هیچ تاثیری در ذهنیت ملت و مسئولین ما و همچنین فعالین کشور و جوانان ندارد.
ادامه مطلب
ایشان با اشاره به پُر کاری وزارت امور خارجه کشورمان در زمینه مذاکره و رفت و آمد و انعقاد قرارداد با همه کشورهای دنیا، تأکید کردند: تنها استثنایی که در این زمینه وجود دارد آمریکا است. البته اسم رژیم صهیونیستی را به‌عنوان استثنا نمی‌بریم؛ چرا که این رژیم اساساً دولت نیست بلکه یک باند جنایتکار و غاصب سرزمین است. برخی وانمود می‌کنند اگر پشت میز مذاکره بنشینیم فلان مشکل حل می‌شود اما واقعیتی که باید درست بفهمیم این است که مذاکره با آمریکا هیچ تأثیری در رفع مشکلات کشور ندارد.
ادامه مطلب
طی یک جمله، رئیس‌جمهور دهه‌ها موضع دگم واشینگتن را منفجر کرد و چیزی را گفت که قبلاً هرگز نمی‌شد بیان کرد. در حالی که ترامپ یک یادداشت ریاست‌جمهوری برای اعمال تحریم‌های فشار حداکثری علیه ایران امضا می‌کرد، به طرز غیرمنتظره‌ای سیاست مذکور را زیر سؤال برد و آشکارا، نارضایتی خود را از آن بیان کرد.
ادامه مطلب
نیویورک تایمز می نویسد، اطلاعات تازه می گوید که ایران در حال توسعه طرح‌هایی برای ساخت سریع و ساده سلاح هسته‌ای است. این در حالی است که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل که در واشینگتن با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا دیدار کرده است به نظر می‌رسد درباره مسئله حمله به تأسیسات ایران یا مذاکره با تهران بحث کرده است.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: لازمه پرداختن به بزرگ‌ترین بخش استراتژی آمریکا یعنی مهار چین این مسئله است که ایالات‌متحده در ابتدا به چالش‌های امنیتی خود دررابطه‌با جنگ اوکراین و خاورمیانه فائق بیاید و پس‌از آن به سراغ موضوع اصلی و رقیب اصلی خود چین برود و طرح مهار چین را به‌پیش ببرد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: وضع ژلاتینی و معلق کنونی تا کی و کجا ادامه خواهد یافت؛ درحالی که زمان هر روز تنگ‌تر از گذشته می‌شود. نزد تهران این باور برجسته است که واشنگتن ایجاد "موازنه نابرابر" در دو طرف میز گفت‌وگو را خواستار است.
ادامه مطلب
مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از عمده‌ترین عواملی که به تسلیم ژاپن منجر شد، عدم درک عمیق و صحیح این کشور از وضعیت جنگ و شکست‌های متوالی همپیمانانش، یعنی آلمان نازی و ایتالیا بود. هنگامی که نیروهای متفقین در جبهه‌های مختلف اروپا موفق به شکست نیروهای محور شدند، ژاپن به عنوان یکی از همپیمانان اصلی محور، باید درک می‌کرد که شرایط جنگ به طور گسترده‌ای تغییر کرده است. با این حال، عدم شناخت و ارزیابی درست از وضعیت جهانی و تحولات میدانی باعث شد که ژاپن به جنگ ادامه دهد و فرصت را برای مذاکره و صلح از دست بدهد.
ادامه مطلب
نتانیاهو در حرکت به سمت آتش‌بس دائمی مردد است، بخشی از آن به دلیل نگرانی از فروپاشی دولتش و برگزاری انتخابات زودهنگام. اما برای نخست‌وزیر، هیچ موضوعی مهم‌تر از جلوگیری از هسته‌ای شدن ایران نیست. این هدف اصلی دوران طولانی فعالیت سیاسی او بوده است.
ادامه مطلب