اما اکنون شبح تسلیحات هسته ای بعد از آنکه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه نیروهای راهبردی اش را به حالت آماده باش در آورد، با قدرت تمام به کابوس کشورهای اروپا تبدیل شد. روشن است که یک چنین سخنانی در خلال یک جنگ واقعی نشانه ای است که نمی تواند باعث نگرانی و تشویش نشود.
ادامه مطلب
عباس پرورده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخلاف آنچه به عادت مالوف، روسیه را شرق و اروپا و آمریکا را غرب می نامند، رفتار روسیه یک رفتار کاملا غربی بر اساس پارادایم های مورد استفاده در نظریه های غرب ساخته است که قدرت را در نظام بین الملل خاتم النظریه حل مناقشات می داند و استفاده از آن با هر هزینه ای را حق خود می شمارد. دیگر کشورهای جهان هم موضع گیری هایی در همین منظومه دارند و پارادایم رئالیسم و حواشی آن نخواهد گذاشت جور دیگری فکر کنند.
ادامه مطلب
تاکنون دولت بایدن از آزمون این جنگ سربلند بیرون آمده است، هم در بسیج حمایت از اوکراین و هم در پیشبرد رویدادها به نفع آمریکا و بدون پذیرش ریسکی جدی. اما این دستاوردها موقتی است و ماندگاری‌شان به چگونگی پایان جنگ و صلح پس از آن بستگی دارد. آزمون‌ها برای آمریکا هنوز در راه است.
ادامه مطلب
سجاد کوچکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه پس از نبرد با اوکراین، دیگر روسیه سابق نخواهد بود؛ بنابراین بسیاری از معادلاتش در منطقه برهم زده خواهد شد یا مجبور می‌شود هزینه‌های سنگینی را برای اجرای بخشی از آنها پرداخت کند.
ادامه مطلب
سینا عمادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دوران حدود ۲۰ ساله ولادیمیر پوتین به عنوان رئیس جمهوری و نخست وزیر در سیاست روسیه گامی در جهت بازیابی اقتدار پدر سالارانه کمونیستی محسوب می شود، هر چند شرایط منطقه ای و بین المللی و حتی داخلی روسیه آن گونه نبود که بتوانند عرض اندام مقتدرانه ای را به مانند جنگ سرد داشته باشند.
ادامه مطلب
حسن فتاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این ایده موهومی که کاریزمای پوتین با تهاجم به اوکراین افول خواهد کرد نیز چندان قرین عقلانیت به نظر نمی رسد. پوتین با اوکراین قدرتمندتر و موجه تر از از پوتین با سقوط اوکراین به دامان ناتوست. پوتین برند عقب راندن مجموعه غرب است و جنبه اقتصادی قدرت روسیه بدون اوکراین بیشتر تضعیف می شد و قدرت نامتوازن روسیه و متغیرهای این عدم توازن بویژه کاهش قدرت اقتصادی و نرخ رشد جمعیت چیزی نیست که مقامات مسکو از آن بی خبر باشند.
ادامه مطلب
حافظ حاجی کریم جباری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخی کشورها مانند چین، نقشی کمتر از قدرت خود در نظام بین الملل دارند و برخی مانند روسیه، نقشی بیشتر از قدرت خود دارند. این کشورها در زمره تجدیدنظرطلبان در نظم جهانی قرار می گیرند. می توان تصور کرد که حتی در آینده، کشورها و تشکل هایی مانند آسه آن، مرکوسور و شانگهای و برخی قدرت های منطقه ای مانند هند، ترکیه، ایران، برزیل، اندونزی و ... نیز خواهان سهم بیشتری از نظام بین الملل باشند. امریکا به عنوان هژمون، تلاش دارد تا از افزایش نقش قدرت های جدید جلوگیری کند. اروپا به این نتیجه رسیده که باید از چالش های امنیتی با چین و روسیه بکاهد، ولی آمریکا با همدستی انگلستان درصدد شکست این تفکر در اروپاست. حمله روسیه به اوکراین، اروپا را مجددا در کنار آمریکا و علیه روسیه و چین قرار می دهد.
ادامه مطلب
محمدرضا بارز در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ژوزف استالین هیچ وقت فکر نمی کرد در سال ۱۹۳۲ به هنگام اجرای فرمان ایجاد قحطی تصنعی (هولودومور) برای از بین بردن استقلال طلبان اوکراین، درست ۹۰ سال بعد خلف اولیگارش او لقب آزاد کننده اوکراین را به او اعطا کند.
ادامه مطلب
محور روسی جدید در صورتی که بحران به تحولاتی نامطلوب بینجامد، بی‌تردید ایران را نیز در برخواهد گرفت به ویژه که تهران با وجود مذاکرات وین همچنان در تیررس آمریکا قرار دارد. ائتلاف اجباری میان روسیه و ایران در سوریه بی‌تردید در آینده به مکان های دیگر نیز کشیده خواهد شد به ویژه که ایران احتمال ندارد بعد از قرار گرفتن چین در کنار روسیه طرفی را از دست بدهد که آن را تنها متحد بین المللی خود می‌بیند.
ادامه مطلب
امریکا با این ناامیدی در قبال قطر، به سمت بازی با برگهای برنده امنیت و ثبات در منطقه حرکت کرده است، و هرگز بهتر از نظام ایران پیدا نخواهد کرد، به ویژه که مذاکرات توافق هسته ای ادامه دارد و ایران و کشورهای عربی خلیج (فارس) درباره آن اختلاف دارند. آمریکا برگ های بازی خود را در میان همپیمانان اساسی خود به ویژه عربستان سعودی توزیع کرده است و سبب شده تا کشورهای خلیج (فارس) در موضع دشواری قرار بگیرند.
ادامه مطلب
علی سینا محمود در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ا توجه به هزینه ها و پیامدهای سنگین جنگ برای تمام طرف ها احتمال دارد دو طرف یعنی روسیه و امریکا همانند پرونده خلیج خوک ها و جنگ سرد تن به مصالحه دهند. روسیه با بحران اقتصادی روبه رو است و این خود اهرم بازدارنده برای تقابل سخت به حساب می آید. و امریکای بایدن هم با توجه به مشکلات داخلی چون موج کرونا و شکست سیاست خروج آن از افغانستان هم اینک بدنبال برخورد سخت با روس ها نیست صرفا خواهان تحریم این روسیه در حد گسترده تر است.
ادامه مطلب
سعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشورهای غربی، مدعی هستند روسیه بیش از ۱۲۰ هزار نیروی نظامی خود را در مرزهای شرقی اوکراین مستقر کرده است تا در صورت لزوم این کشور را مورد حمله قرار دهند. واشنگتن حتی اعلام کرد که شواهدی در دست دارد که نشان می‌دهد مسکو قصد دارد یک حمله ساختگی ایجاد کرده و وانمود کند که مورد حمله اوکراین قرار گرفته تا به این بهانه این کشور را مورد تهاجم قرار دهد. در مقابل مسکو تمام این اتهامات را رد می‌کند و می‌گوید که هیچ قصدی برای حمله اوکراین ندارد و تنها می‌خواهد امنیت خود را تامین کند.
ادامه مطلب
ولادیمیر پوتین به پکن آمد تا خاطرنشان سازد که نه تنها با تحریم دیپلماتیک بازی ها از سوی ایالات متحده آمریکا، ژاپن و سایر کشورها به منظور اعتراض علیه سرکوب آزادی های مدنی در چین مخالف است بلکه ارزش های دموکراسی حقیقی را که شی دوست دارد درباره آنها سخن بگوید، مورد تأیید قرار می دهد.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک درام دیگر امروز در اوکراین در حال اجراست و پوتین با بهره گیری از عناصر اصلی دیپلماسی هوی متال مانند تهدید به اقدام نظامی، استقرار واحدهای رزمی و شبیه سازی یک بازی جنگی برای انضمام همه و یا بخشی از حریم دولت های پیرامونی، این پیام سیاسی را منتقل می کند که قصد دارد اروپا را از به چالش کشیدن فعالیت های روسیه در همسایگی خود منحرف کند.
ادامه مطلب
وقتی به طور کلی به ارزیابی‌های اخیر درباره مناسبات دوجانبه ترکیه و روسیه نگاه می‌کنیم، به چند مفهوم اساسی مانند «ساختار به هم ریخته»، «رقابت»، «پیش بردن همزمان درگیری و همکاری» و «عمل‌گرایی» برمی‌خوریم. این مفاهیم بازتابی از تمایل تحلیلگران برای حفظ خود در یک نقطه امن به خاطر دشواری در انجام ارزیابی های بلندمدت و پیش بینی ها در مورد روند روابط دوجانبه است که توسط طرفین «چند بعدی» توصیف می شود. پیچیدگی موضوعات در روابط دوجانبه نتیجه آن است که طرفین به جای توسعه اهداف و راهبردهای مشترک، رویکردی موضوعی و فرآیند محور را ترجیح می دهند.
ادامه مطلب
آمریکا باید روسیه را جدی‌تر بگیرد. نادیده گرفتن این کشور به عنوان یک «قدرت منطقه‌ای»، همانطور که باراک اوباما، رئیس‌جمهوری وقت ایالات متحده انجام داد، به طرز خطرناکی نتیجه معکوس دارد. روسیه با وجود تمام نقاط ضعفش، قدرتی است که می توان روی آن حساب کرد و باید به نگرانی های مشروع آن احترام گذاشت.
ادامه مطلب
به گفته برخی تحلیلگران، میل لیبرال برای گسترش دموکراسی چیزی است که گسترش ناتو را تا مرزهای روسیه سوق داد و باعث شد که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه به طور فزاینده ای احساس خطر کند. از این منظر، تعجب آور نیست که او با تقاضای حوزه نفوذی مشابه آنچه ایالات متحده زمانی در آمریکای لاتین ادعا می کرد، پاسخ دهد.
ادامه مطلب
مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: بیایید اعداد و ارقام را باور کنیم. اعداد هیچ‌گاه دروغ نمی‌گویند. اگر یک سینی با ده سیب روی میز باشد، هیچ معلم، دانشمند، روحانی، استاد و شعبده‌بازی نمی‌تواند شما را مجاب کند تعداد سیب‌ها ده‌تا نیست و هفت‌تاست. اعداد را همه باور داریم. حقیقت در اینجا نهفته است. این همان درس اصلی است که ما باید از چین و روسیه می‌آموختیم و نیاموختیم! و اگر نیاموختیم گناهش را گردن چین و روسیه نباید بیندازیم. البته اگر چین و روسیه روزی به این جمع‌بندی رسیدند که تجارت را از سیطرۀ سیاست ــ تا حد امکان ــ مستثنا کنند، چیزی نبود که یک‌شبه آموخته باشند. روسیه هفت دهه لجوجانه کاپیتالیسم‌ستیزی پیشه کرد تا سرانجام روزی سرش به سنگ خورد. چین نیز پس از سه دهه تجربۀ کمونیستی مطلق فهمید باید راهش را عوض کند. و البته هر دو کشور نیز پاداش این تغییر سیاست را گرفتند.
ادامه مطلب
به نظر می رسد اتحادیه اروپا که سال ۲۰۲۱ به علت کمبود گاز طبیعی با بحران رو به رو شده، نگران قطع گاز طبیعی روسیه به این اتحادیه است. اما در عین حال چنانچه قطر گاز طبیعی مایع را به بازار اروپا عرضه کند، ممکن است بتواند از افزایش قیمت انرژی در اروپا جلوگیری کند.
ادامه مطلب
نقطه ضعف این تحریم ها این است که هزینه بالایی برای اروپا خواهد داشت، در حالی که امریکا چندان تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت، زیرا تقریباً هیچ نفت و گازی از روسیه خریداری نمی کند.
ادامه مطلب
استقرار نیروها به رئیس جمهوری روسیه، ولادیمیر پوتین، گزینه های نظامی متعددی را ارائه می دهد. جامع‌ترین آنها تهاجم از چندین جبهه است، گزینه های دیگر شامل الحاق جمهوری‌های جدایی‌طلب یا تلاش برای ایجاد یک پل زمینی به کریمه هستند.
ادامه مطلب
مارک میلی رئیس ستاد ارتش امریکا اعلام کرد، چنانچه جنگی در مقیاس نیروهای مستقر روسی در نزدیک مرز اوکراین رخ دهد، شهرهای زیادی در اوکراین درگیر جنگ می شوند و در این صورت شمار زیادی از شهروندان متحمل خسارت های سنگینی خواهند شد.
ادامه مطلب
پس از یک سکوت طولانی و مرموز، جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا درباره تمرکز روزافزون نیروهای روسیه در نزدیکی مرز اوکراین صحبت کرد اما با توجه به پیام حیرت انگیز و خطرناکش، بهتر بود که ساکت می ماند.
ادامه مطلب
نبیل فهمی می نویسد: تنش های کنونی بر سر اوکراین و ایران، یادآور مفهوم «نه جنگ و نه صلح» است که در قرن گذشته سال ها بر خاورمیانه حاکم بود و در عین حال هر چند وقت یک بار، برخی درگیری های نظامی محدود و تحرکات دیپلماتیک برای کنترل اختلافات – نه حل آن – روی می داد.
ادامه مطلب
خاویر سولانا، دبیر کل اسبق ناتو و عضو برجسته موسسه بروکینگز می نویسد: میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی، از تغییراتی که روسیه در دهه‌های آینده با آن مواجه خواهد شد، آگاه بود. او در سخنرانی‌ای که رسماً اتحاد جماهیر شوروی را در ۲۵ دسامبر ۱۹۹۱ منحل کرد، اعلام کرد: «ما در دنیای جدیدی زندگی می‌کنیم». در «دنیای جدیدی» که گورباچف به آن اشاره کرد، بخشی از این سرزمین از دست رفته موقعیتی منحصر به فرد در قلب و ذهن رهبران روسیه اشغال کرده است: اوکراین.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اجازه دادن به قزاقستان برای انحراف بیشتر در مدار غربی ضربه ای به غرور روسیه خواهد بود و پوتین در قزاقستان از همان الگویی بهره می گیرد که بیش از یک دهه از آن برای تهدید حاکمیت اوکراین استفاده کرده است. اوکراین تجربه تلخی برای پوتین بود زیرا اعتراض های مردمی منجر به انقلابی شد که در نهایت رژیم مورد حمایت روسیه را سرنگون کرد. پوتین مدعی است که انقلاب سال ۲۰۱۴ در اوکراین یک کودتای تحت حمایت و هماهنگی ایالات متحده بوده و غرب را به تلاش برای سرنگونی رژیم‌های دوست کرملین در کشورهایی مانند اوکراین، گرجستان، ارمنستان، بلاروس و اکنون قزاقستان که در سال های اخیر در معرض خطر شورش های مردمی قرار گرفته، متهم می‌کند.
ادامه مطلب
اکنون روس‌ها در حالت آماده‌باش حداکثری خواهند بود. اما باز هم روسیه نمی تواند شکست بخورد، همانطور که نمی تواند به پیروزی مطمئن باشد. در نهایت، آنچه روس ها در مذاکرات به دست خواهند آورد، این است که توانسته اند برابر امریکایی ها و در مقابل چشمان بقیه جهان بنشینند. همانطور که در تنیس، امریکا امتیاز را واگذار می کند اما بازی ادامه خواهد داشت. و اروپایی ها برای صدمین بار پایان قدرت امریکا را اعلام خواهند کرد.
ادامه مطلب
استقرار گسترده نظامی روسیه در نزدیکی مرز خود با اوکراین، نگرانی‌ها از حمله روسیه به اوکراین را افزایش داده است. اگر پوتین تصمیم به این کار بگیرد، طیف گسترده‌ای از گزینه‌ها را برای تضعیف اوکراین و در نتیجه حفظ این کشور در حوزه نفوذ روسیه و به عنوان یک حائل قابل اعتماد در برابر ناتو دارد. افزایش حمایت سیاسی و نظامی آمریکا و ناتو از اوکراین یا تقابل نزدیک در دریای سیاه بین نیروهای روسیه و ناتو ممکن است پوتین را وسوسه کند که غرب را به چالش بکشد.
ادامه مطلب
جنگ سرد میان امریکا و روسیه در حال افزایش است و اروپای شرقی با تلاش های واشنگتن در حال تبدیل شدن به پرده آهنین جدید علیه روسیه است. این انتخاب روسیه نیست، اما انتخاب دیگری ندارد – یا باید تسلیم شود و یا بجنگد. روسیه مسیر مبارزه را انتخاب کرده است. به موازات اوکراین، منافع روسیه و امریکا در مسائل بلاروس، مولداوی، صربستان، ارمنستان و گرجستان ضد یکدیگر است. کشورهای ناتو در اکثر موارد، خواسته و یا ناخواسته از روند تشدید تنش ها از سوی امریکا حمایت می کنند.
ادامه مطلب
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: داستان تحریم ها؛ فرض کنید که فرد قوی هیکل قلتشنی سنگ های بزرگی را در کوچه روبه روی در منزل ما انداخته و مسیر عبور و مرور آن را مختل کرده است. چند وقتی داد و فریادی کرده ایم و تهدیدهایی و برخی همسایه ها را هم نگران اما قلتشن گوشش بدهکار نیست. پنجه زور آوری هم ته خط نداریم گرچه ظاهر را حفظ می کنیم. بالاخره به این نتیجه می رسیم که با صحبت و مماشات او را راضی کنیم که لااقل برخی سنگ ها را بردارد. تا اینجا مشابه بسیاری موارد است که انسان ها، جوامع و دولت ها با آن روبه رو می شوند. گرچه مصداق سنگ و قلتشن جنبه تمثیل دارد. حال برای شروع مذاکره فرد یا افرادی را تعیین می کنیم و پیک می فرستیم که این مهم را انجام دهد.
ادامه مطلب