سید محمدتقی آقایان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تماس ترامپ با نخست‌وزیر اسرائیل را نباید صرفاً در چارچوب حمایت بی‌قید از تل‌آویو تحلیل کرد. اگرچه واشینگتن همواره امنیت اسرائیل را «غیرقابل مذاکره» دانسته، اما در شرایط کنونی، هدف اصلی از چنین تماس‌هایی، مدیریت کنشگری مستقل تل‌آویو در قبال ایران است.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: لازمه پرداختن به بزرگ‌ترین بخش استراتژی آمریکا یعنی مهار چین این مسئله است که ایالات‌متحده در ابتدا به چالش‌های امنیتی خود دررابطه‌با جنگ اوکراین و خاورمیانه فائق بیاید و پس‌از آن به سراغ موضوع اصلی و رقیب اصلی خود چین برود و طرح مهار چین را به‌پیش ببرد.
ادامه مطلب
محمدرضا سپهوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هرچند با نگاه دقیق تر می توان پی برد که جایگاه و وزن کشورها به خصوص چین درون نظم جهانی در حال تغییر است و این کشور و چند کشور دیگر در آینده نقش پررنگ تری را در تحولات جهانی ایفا خواهند کرد، اما ساز و کارهای نظم لیبرال به قوت خود باقی است. این وضعیت بیشتر نشان از آن دارد که کشورهای با قدرت محدود تر ازین پس دارای فرصت های متنوع تری برای پیشبرد منافع و اهداف خود هستند.
ادامه مطلب
این ابتکارعمل معانی متعددی دارد. در سطح بین المللی می‌توان گفت که این ابتکارعمل از جایی خالی ناشی است که عقب نشینی ایالات متحده آمریکا به وجود آورد و بیان واقع بینانه اعتقاد به اهمیت گفت وگو به عنوان راهی برای پرهیز از گزینه‌های بد است و به مثابه نشانه‌ای برای برقراری توازن‌های جدید در منطقه است.
ادامه مطلب
غلامحسین مصدق در یادداشتی می نویسد: محدودیت خود خواسته ما در روابط بین الملل ناشی از استراتژی قهر کردن با غرب و گذاشتن همه تخم مرغ ها در سبد شرق است. وقتی بدست خود امتیاز بزرگ رقابت برای حداکثر کردن منافع ملی را کنار می گذاری، شرکای محدود تجاری شما هم از فرصت طلائی خالی بودن میدان از رقیب آسوده خیال شرایط خود را به شما تحمیل خواهند کرد.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سفر اخیر رئیس جمهوری چین به عربستان و صدور بیانیه مشترک ضد ایران نشانه ای جدید دال بر آن است که چین سیاست سنتی موازنه در خلیج فارس را کنار گذاشته و به دنبال تعریف روابطی کم تنش تر و بدون ریسک تر است. واقعیت این است که، جمهوری اسلامی ایران به دلیل مشکلات داخلی که وجهه و اعتبار بین المللی کشور را خدشه دار کرده و نیز ناکامی در به نتیجه رساندن برجام، تا حدودی ارزش استراتژیک خود برای چین را از دست داده و به عنوان بازیگری پر تنش شناسایی شده که ارتباط با آن می تواند دردسرآفرین بوده و رؤیای ایجاد هژمونی اقتصادی توسط چین را با مشکل مواجه کند.
ادامه مطلب
عباس آخوندی در یادداشتی می‌نویسد: بحث موضع‌گیری چین برای من هیچ تازگی نداشت. چین این رویه را سال‌هاست که اتخاذ کرده‌است. لیکن، گروهی در تهران به هر دلیلی نمی‌خواستند که نشانه‌های آن را ببینند.
ادامه مطلب
نظام‌های روسیه، چین و ایران همگی می‌دانند که اگر هر یک از آنها بی چون و چرا از واشنگتن یا متحدانش شکست بخورند، پس از شکست تنهاتر و آسیب‌پذیرتر خواهند شد. این دلیل کافی برای قدرت های پیشرو در جهان است که با هم متحد شوند، چه آنها را رسما یک اتحادیه بنامیم یا نه.
ادامه مطلب
موقعیت جغرافیایی ایران برای چین که به دنبال اجرای طرح «کمربند و جاده» است اهمیت دارد و به همین علت است که چین دیپلماسی پویایی در خاورمیانه در پیش گرفته و با ارائه ابتکار امنیت منطقه ای، به دنبال کاستن از تنش بین ایران و همسایگانش در جنوب خلیج فارس است.
ادامه مطلب
هند، اسرائیل، امارات و ایالات متحده ترکیب غریبی هستند اما چه بسا که تفاوت هایشان، همان نقطه قوتِ این اتحادِ سست باشد.
ادامه مطلب
عواملی هست که موجب سردی روابط کشورهایی چون چین، روسیه و ایران شود اما سیاست خارجی آمریکا آنها را گردهم می آورد.
ادامه مطلب
بیانیه های رسمی نشان می دهند که پکن و تهران برای رویارویی مشترک علیه چالش ها و خطرات، دفاع از منافع متقابل و حمایت از صلح منطقه ای و جهانی آمادگی دارند. افزون بر آن، طرفین بر آمادگی خود برای استفاده فعال از مکانیسم های تعامل، ارتقای همکاری های عمل گرایانه و کمک به ارتقای سطح روابط میان دو ارتش تاکید کرده اند. ایران ضمن حمایت از ماهیت راهبردی همکاری های ایران و چین، از سیاست امریکا به شدت انتقاد کرد.
ادامه مطلب
افزایش سرمایه‌گذاری‌های چین در ایران اثربخشی تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران را به شکل فزاینده‌ای کاهش می‌دهد. این باعث تشدید ناسازگاری تهران در هر گونه مذاکره پیرامون برنامه هسته‌ای ایران خواهد شد.
ادامه مطلب
غلامعلی خوشرو در بررسی سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین می گوید: برای درک اهمیت این تفاهم‌نامه، کافی است بیندیشیم که آیا آمریکا حاضر است یک بند از این سند را با ایران تفاهم کند. همین تفاهم کلی را پمپئو – دشمن شماره یک ایران- قرارداد ترکنمچای خواند. آمریکا که سیاست رسمی خود را فشار حداکثری به ایران و تحریم‌های یک جانبه تا مرز تسلیم یا فروپاشی ایران تعریف می‌کرد، در واکنش به این مشارکت راهبردی توان دیپلماتیک و رسانه‌ای خود را به کار گرفت تا آن را نابود یا بی‌اعتبار سازد. آمریکا جنگ راهبردی اقتصادی علیه ایران به راه انداخته بود و تمام کشورهای جهان را به تحریم تهدید می‌کرد. این تفاهم‌نامه اگر در عمل و درست به اجرا درآید، می‌تواند اقتصاد ایران را متحول سازد. این بستگی به توان و آمادگی و برنامه‌ریزی طرف ایرانی و همکاری طرف چینی دارد.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دولت جدید آقای رئیسی سیاست نزدیکی و حتی اتحاد با چین و روسیه و نگاه تا حد زیادی یکسویه به شرق و تنافر هرچه بیشتر از غرب را در پیش گرفته و با این روند، اخیرا با چراغ سبز چین و روسیه ی تحت فشار غرب، به عضویت کامل ایران در پیمان شانگهای درآمده است. در حالی که متحدان سنتیِ دور و نزدیک غربی ها در مناطق مختلف دنیا، با نظاره دقیق تغییراتِ عمیق ژئوپولیتیکی دنیا و شکل گیری مناسبات کاملا نوظهور، به انتظار روشن تر شدن دورنمای کارزار میان غرب با چین و روسیه نشسته و سیاست کج دار و مریز با هر دو قطب در پیش گرفته اند (از جمله پاکستان، ترکیه، مصر و حتی عربها و سعودی ها)، خیز آشکار کشورمان به سوی جناح شرقی این قطب بندی می تواند شتاب زده باشد.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک جهت گیری حد متوسط برای این توافق این است که نه آن را راهی برای رسیدن ایران به بهشت برین دانست و نه به طور کامل روابط اقتصادی ایران و چین را نفی کرد. نباید این توافق را نباید توافقی استعماری مانند ترکمنچای تشبیه کرد. چنین همانند سایر کشورهای جهان می تواند روابط دوستانه ای با ایران داشته باشد و در بخشی از اقتصاد ایران حضور داشته باشد.
ادامه مطلب
در آن هنگام، برخی از متفکران بزرگ استراتژیک آمریکایی مانند: زبیگنیو برژینسکی (مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری اسبق آمریکا، جیمی کارتر)، برنت اسکاکرافت (مشاور امنیت ملی، در زمان جورج بوش پدر) و هنری کیسینجر از عواقب خصومت همزمان با روسیه و چین هشدار داده بودند. با این حال، سیاست های دولت اوباما و سپس دونالد ترامپ و همچنین دولت فعلی، جو بایدن، تاکنون به این هشدارها بی توجهی کرده اند.
ادامه مطلب
جنگ تجاری، اعمال تعرفه بر پکن و فشار اقتصادی بر تهران نتوانسته است خواسته های ترامپ را محقق کند و تحولات اخیر نشان می دهد که چین و ایران اشتراکاتی را یافته اند. آمریکا به احتمال زیاد با این توافق مخالفت خواهد کرد. با توجه به وضعیت مالی نامناسب ایران، روشن است که این کشور از قدرت چانه زنی زیادی در توافق با چین برخوردار نیست و سند همکاری ۲۵ ساله بیشتر به نفع چین خواهد بود. حضور شرکت های چینی در ایران به معنای افزایش حضور و نفوذ چین در سیاست خارجی تهران است.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جدا از نتایج این توافقنامه برای تهران و پکن، چالش این توافقنامه در وهله اول متوجه امریکا و منافعش می شود همانطور که واکنش رسانه های امریکایی در سراسر دنیا نشان از حیرت کاخ سفید و مخالفت با این توافقنامه است.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: چین به دلیل فاش شدن برنامه و خسارتی که به روابط تجاری‌اش با کشورهای حوزه خلیج فارس، آمریکا یا روسیه وارد می‌کند، اصلاً زیر بار امضای برنامه نرود. بقیه موارد به شرط امضای برنامه توسط چین قابل بررسی است.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گرچه منطقه خاورمیانه عجالتا در اولویت راهبردهای منطقه ای چین قرار ندارد، لیکن بسیاری از راهبردپردازان آمریکایی به این نتیجه رسیده اند که برای دور نگه داشتن چین آینده از منطقه باید از همین امروز به مبارزه با ایران برخاست و او را تضعیف کرد. بدون تردید چالش های سیاسی و تضادهای فکری با چنین فرضیهای در داخل کشورمان فراوان است، ولی سوال این است که دورنمای مناسبات ایران با ابرقدرت شرقی در آینده چگونه و با چه تدابیر بلند و کیفیات ظریف و سیاست متوازنی رقم خواهد خورد تا از آن همانند دورانهای دراز گذشته، دوباره رابطه گرگ و میشی رقم نخورد؟
ادامه مطلب
پکن در سال های اخیر موتور محرکه رشد تولید کنندگان نفتی منطقه بوده است. ۷۲ درصد از کل نفت مصرفی چین از خارج از کشور تامین می شود و این اهمیت ژئوپلتیک واردات نفت را افزایش می دهد. در سال ۲۰۱۹، صادرات نفت عربستان سعودی به چین ۴۷ درصد افزایش یافت و عربستان حالا ۱۶.۵ درصد از کل واردات نفت چین را به خود اختصاص داده است. عراق سومین عرضه کننده نفت و عمان، کویت، ایران و امارات متحده عری به ترتیب ششمین، هفتمین، هشتمین و نهمین تامین کننده نفت چین هستند. خلیج فارس در مجموع ۴۰ درصد از واردات نفت چین را تامین می کند.
ادامه مطلب
سید رضا تقوی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ما باید آگاه باشیم که در این نبرد نقش ثالث را داریم. یا باید به طور کامل بی طرف باشیم یا اگر قرار است دخالت کنیم به صورت منسجم از روایت یک طرف حمایت کنیم. این دو دستگی و اختلاف بخصوص بین مسئولان در جنگ روایت ها (که آمریکا و چین هر کدام تلاش می¬کنند روایت خود را غالب کنند) می¬تواند هزینه¬های بسیاری برای کشور ما بعد از کرونا به دنبال داشته باشد.
ادامه مطلب