جهان خود را برای بازگشت ترامپ آماده می کند
جهان در سال ۲۰۱۶ برای ریاست جمهوریِ ترامپ آماده نبود. متحدان آمریکا در ناتو، این بار نمیخواهند همان اشتباه را تکرار کنند.
ادامه مطلبجهان در سال ۲۰۱۶ برای ریاست جمهوریِ ترامپ آماده نبود. متحدان آمریکا در ناتو، این بار نمیخواهند همان اشتباه را تکرار کنند.
ادامه مطلبدومینیک دو ویلپن در یادداشتی می نویسد: جنگ سراسری، توانائی نابود کردن بالقوه نامحدودی را داراست. خطر درگیری هسته ای که هرگز صفر نیست، اختلال در مسیرهای تجاری که موجب کمبود و تورم می شود، تهدید گسترش جنگ به فضا، همه اینها را باید به کسانی یادآوری کرد که با سبک سری فکر می کنند جنگ کوتاه ترین راه برای رسیدن به صلح است. این جنگ تنها به صلح در گورستان ها منجر می شود.
ادامه مطلبسید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: چگونه میتوان، در چشماندازی استراتژیک، ناتو را مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار داد؟ در پاسخ سه مفهوم ترکیبی «گزینش و گسترش»، «نهادگرایی و نظامیگرایی» و «یکپارچگی غرب و دوگانه اروپا و آمریکا» میتوانند تصویری تحلیلی از بیش از هفت دهه فعالیت چندجانبهگرایانه نظامی غرب را ارائه دهند.
ادامه مطلبامین گودرزوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تا پیش از جنگ روسیه اکثر برنامه های دفاعی اروپا کوتاه مدت و برای تامین نیازهای مقطعی بود. اما پس از شروع این جنگ ضرورت های مسائل دفاعی و نظامی برای اتحادیه اروپا بیش از پیش مشخص شده و برنامه ها و طرح های بلند مدتی برای رفع این ضعف در حال تدوین و ارائه است.
ادامه مطلبرهبران اروپایی تکرار می کنند که عضویت در اتحادیه اروپا را به حراج نگذاشته اند و ارفاقی در کار نیست. اما، بر خلاف نامزدهای قبلی عضویت در اتحادیه، اعتبار اوکراین بر اساس استانداردهای تعریف شده از نظر مبارزه با فساد، احترام به حاکمیت قانون، دفاع از اقلیت ها، بودجه متعادل و غیره ارزیابی نمی شود و به نظر می رسید که تنها معیارارزیابی عضویت، ملاحظات ژئوپلیتیک باشد. میل به گسترش اروپا که اولویت دهه های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ بود، حدود بیش از یک دهه است که به فراموشی سپرده شده است.
ادامه مطلباگر در بکارگیری ابزار تحریم زیاده روی شود، میتواند دیگر کشورها، از جمله متحدان آمریکا را، به رویگردانی از سامانه مالی مبتنی بر دلار ترغیب کند. به عنوان مثال، کشورهای اروپایی، با خروج یکجانبه ایالات متحده از توافق هستهای ایران مخالف بودند. با این حال، به دلیل تحریمهای ثانویه، که بخشی از کارزار "فشار حداکثری" علیه ایران بود، مجبور شدند تجارت خود با ایران را قطع کنند. این امر آنها را وادار کرد تا به تدوین جایگزینی برای سیستم SWIFT که برپایه دلار است، فکر کنند. گرچه این پیشنهاد به جایی نرسید اما اگر حتی متحدان ایالات متحده به جایگزینهایی برای سامانه مبتنی بر دلار بیاندیشند، آن گاه شگفت نیست که دشمنانی مانند روسیه و چین برای تضعیف هژمونی دلار تلاش کنند.
ادامه مطلبسعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از زمان آغاز جنگ در اوکراین، واشنگتن نقش خود را به عنوان تضمین کننده امنیت اروپا پررنگ کرد، و در همین راستا میلیاردها تسلیحات به اوکراین ارائه کرد. اما اروپایی ها به درستی نگران راه یابی ترامپ به مستطیل بیضی شکل هستند. پیروزی گسترده جمهوری خواهان در انتخابات میان دوره ای در ماه نوامبر ممکن است شانس رقابت ترامپ و پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ را افزایش دهد.
ادامه مطلباز فحوای سخنان این گونه برداشت می شود که متحدان آمریکا در ناتو راضی به استفاده از مهمان خوشه ای در میدان نبرد نیستند ولی در عین حال ضرورت استفاده از این سلاح را درک می کنند و مایلند شاهد پیشروی اوکراین در جبهه های نبرد باشند. همچنین تمایل اعضای ناتو به متحد نشان دادن خود در برابر روسیه موجب خودداری آنان از انتقاد شدید از این اقدام آمریکا شده است.
ادامه مطلبروسیه برپایی اتحادیه اروپا و انسجام و قدرت این اتحادیه را تهدیدی برای خود نمیداند، اگر به آمریکا در سیاستهای خصمانهاش علیه روسیه که هدف از آن تضعیف این کشور است، وابسته نباشد.
ادامه مطلبسید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ادامه دولت دمکرات آقای جو بایدن برای سال های ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۸ میلادی در کشور امریکا، نکات مثبت و منفی بسیاری دارد. ادامه سیاست فعلی و کم رنگ امریکا در روابط بین الملل از جمله نکات مثبت اما "چندجانبه گرایی" امریکا که زمینه اغفال امریکا توسط اروپا و اسرائیل فراهم می شود از جمله نکات منفی است. برای غرب آسیا، جمهوریخواهان که در مقایسه با دمکرات ها در سیاست خارجی تک رو و "انجام دهنده" هستند بهتر است اما این تفاوت می تواند تفاوت بین جنگ و صلح باشد.
ادامه مطلبجواد معصومی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: . باتوجهبه سابقه قربانی شدن اروپا در سیاستهای یکجانبهگرایانه امریکا در جنگ اوکراین، بنابراین نگرانی هزینههای مسئله تایوان نیز به دغدغههای سیاستمداران اروپا به آن اضافه شده است. ازاینرو تغییر و چرخش در سیاستهای اروپایی علیرغم اختلافهای داخلی از غرب به شرق توسط کشورهای فرانسه و آلمان در حال شکلگیری است. این موضوع مورد اختلاف بین امریکاییها و اروپا شده است و رد پای این اختلافها در سفر آقای ماکرون به چین مشخص شد. به تعبیر دیگر سیاستمداران اروپایی به دنبال نقش میانجیگری چین برای مناقشه اوکراین و تایوان هستند.
ادامه مطلبهنگامی که مهمترین فیلسوف آلمانی، یورگن هابرماس مجبور میشود از نام و اعتبار خود استفاده کند و در مطبوعات طی مقالهای خواستار گفت وگو شود و بر مسئولیت تاریخی اروپاییها بر یکپارچگی از حمایت از اوکراین و تشویق این کشور به مذاکره با روسیه تاکید کند و یادآوری کند قاره پیر نمیتواند روسیه را نادیده بگیرد، این امر اشاره بسیار روشنی به تسلیم اراده دولتهای اروپایی و افکارعمومی در برابر سیاست آمریکا و میزان دشواری دعوت به گفت وگو و حل و فصل مسالمت آمیز است.
ادامه مطلبجوزپ بورل می نویسد: ما باید قطبنمای استراتژیک خود را مجدداً تنظیم کنیم و از ابزارهای سیاسی و اقتصادی خود به طور منسجمتر استفاده کنیم و نه تنها ریسکها، بلکه فرصتها را نیز به طور مؤثرتری شناسایی کنیم. به همین دلیل است که من از ابتدای مأموریت خود استدلال کرده ام که اروپا باید روابط خود را با کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب عمیق تر کند.
ادامه مطلباز نظر عملی، فرمان اجرایی اخیر در پی رفع نگرانیهای ECJ در خصوص چارچوب قبلی حریم خصوصی دادهها، با افزایش شفافیت در استفاده از دادههای شخصی اتحادیه اروپا توسط مقامات ایالات متحده و توجیهات امنیت ملیاش است.
ادامه مطلبهادی خزاعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد اتفاقات سال ۲۰۲۱ در روابط فرانسه با آمریکا، دولت آقای ماکرون را برای حرکت تدریجی در مسیر ضرورت تقویت استقلال دفاعی و سیاسی در چارچوب اتحادیه اروپا و یا بطور مستقل در برابر برخی از سیاست های آمریکا که مغایر با سیاست اتحادیه اروپا و از جمله فرانسه است مصم کرده اما اینکه آیا این کاشت به برداشت خواهد رسید مستلزم تحقق شروط مهمی نظیر همراهی سایر اعضای اتحادیه اروپا، ظرفیت و توانایی اقتصادی و سیاسی این کشور، دادن هزینه از سوی دولت فرانسه و یا به تعبیری ورود بدون اتکاء به آمریکا به تحولات بین المللی و منطقه ای و در نهایت تمایل آمریکا برای خلاصی از بار اقتصادی و امنیتی اروپا با هدف تمرکز روی فعالیت های چین است.
ادامه مطلبشاید بایدن با سیاستی که ترامپ در پیش گرفته بود ناگزیر شد تا شتاب زده نیروهای آمریکا را از افغانستان خارج کند اما با این اقدام خود، زیرپای متحدان خود را خالی کرد و به طالبان و شرکای تروریست آن فرصت داد تا به سرعت قدرت را به دست گیرند و زندگی میلیون ها انسان را تباه کنند.
ادامه مطلبابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در جریان نشست ۲۵ فوریه کمیسیون کارفرمایان آلمانی مشغول فعالیت در منطقه اروپای شرقی، آقای فرانک والتر اشتاین مایر، رئیس جمهوری آلمان طی سخنانی فشارهای ایجاد شده بر جامعه مدنی روسیه را مورد انتقاد قرار داد و یادآوری کرد که نباید تمامی پلها با روسیه شکسته شود و خواستار مشارکت اروپای شرقی در مسیر توسعه مسالمت آمیز و همزیستی با قاره اروپا شد.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: اروپایی ها بر این باورند که بعضی پرونده های اختلافی مورد اشتراک با امریکا را در دوره بایدن آسانتر می توان پیش برد. پرونده هایی نظیر پرونده ایران، روسیه، کره شمالی، سوریه، اوکراین، قفقاز و ... برای همین شاهد همگرایی بیشتر اروپا با امریکا در این پرونده ها و همکاری های بیشتر آنها در این زمینه ها خواهیم بود. اما این اشتراک نظر در کنار اختلافاتشان با امریکاست که البته قابل مدیریت است اما به آسانی قابل رفع نیست.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: مشکل ترامپ در مقابله با تهران، انزوای دولت او نزد متحدان اروپایی آمریکاست. اگرچه متحدان دو سوی اقیانوس اطلس شمالی درباره ایران اختلاف اصولی ندارند و هر دو سوی اقیانوس هدف مشترکی را دنبال میکنند، اما رویکرد یکجانبهگرای ترامپ موجب رنجش و عدم همراهی نه تنها اروپائیان بلکه اکثریت اعضای جامعه بینالمللی با سیاستهای او شده است. همین مهم فرصت لازم را برای تهران در کارزار دیپماتیک فراهم کرد که در دو مقطع، تلاش دولت ترامپ را علیه خود در شورای امنیت سازمانملل متحد ناکام کند.
ادامه مطلبحسین مفیدی احمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از پیامدهای مخاطره آمیز این کنش آمریکا در نظر اروپا، تضعیف شدید نهاد شورای امنیت است. در نگاه اروپا، خسارتی که این کنش آمریکا می تواند به شورای امنیت وارد کند بسیار فراتر از پرونده ایران است. ضمن آنکه در نظر اروپا این کنش آمریکا، موقعیت غرب را نیز در کلیت خود تضعیف می کند.
ادامه مطلباین کتاب توسط عزت الله فولادوند ترجمه شده است.
ادامه مطلبفاطمه شریفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: اگر تروئیکای اروپایی به وظایف خود عمل می کردند، می توانستند ترامپ را از اقدام به خروج از برجام باز دارند؛ در حالیکه آنها نیز همصدا با ترامپ، حرف از توافق جدید زدند و شاید موضع گیری های این چنینی آنها، در تحریک ترامپ برای خروج از برجام، با نیت امضای توافقی جدید، موثر بوده است.
ادامه مطلبروح الله سوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در سطح سیاسی فاصله گرفتن از سیاستهای خودی و غیرخودی و استفاده از پتانسیل تمام گروههای سیاسی و اتخاذ رویه مدارای بیشتر نسبت به خواستههای اجتماعی بخشهایی از جامعه، میتوانست در بازسازی اعتماد عمومی به شدت موثر واقع شود اما فقدان چنین رویکردی در سطح داخل در کنار سیاستهایی که نتیجه آن فاصله گرفتن اروپا از ایران و تقویت موضع آمریکا در برابر ایران شده باعث شده که با احتیاط بیشتری از عدم توفیق سیاست ترامپ در قبال ایران صحبت کنیم.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی مینویسد: تهدید تهران به خروج از «ان پی تی» تنها واکنش ممکن در قبال ائتلافی تعبیر میشود که رفته رفته خود را از دیپلماسی دور کرده و اجبار را جایگزین ایده راهگشا کرده است. تهران هشدار داده که ممکن است سرانجام چاره را در همین کار بداند. معنی این هشدار، تغییر در سیاست خویشتندارانهای است که از هنگام خروج ایالات متحده از برجام در بهار سال گذشته تاکنون با کمترین نتیجه از رویکرد انفعالی اعضای اروپایی برجام روبهرو شده است.
ادامه مطلبعابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بهطور کلی، حوادث مرتبط با ترور سردار سلیمانی و پاسخ ایران از نظر کشورهای اروپایی و بسیاری از کارشناسان مسائل بینالملل در آمریکا، دنباله منازعه ایران و آمریکا در مورد مسائل هستهای است که لازم بود پیش از این در جریان توافق هستهای به روش دیپلماتیک حل می شد، اما بیمنطقی ترامپ تمام تلاشهای بینالمللی را عقیم گذاشت و بازی دردناکی را با مردم ایران و همپیمانان اروپایی آمریکا آغاز کرد.
ادامه مطلبترور سردار قاسم سلیمانی برای اروپا نوعی غافلگیری راهبردی بود. پنداشت کلی این بود که آمریکاییها برای شروع عملیات علیه دشمن قسمخوردهاشان فرصتهای فراوان دیگری دارند و آنها هرگز چنین عملیاتی (ترور سلیمانی) را انجام نخواهند داد چرا که سنجش مکرر آنها نشان داده بود که هزینه چنین اقدامی بیشتر از مزایای آن خواهد بود.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی مینویسد: روپائیان در یکسال و اندی گذشته با وجود مخالفت در خروج امریکا از برجام، در بسیاری از مواضع دولت این کشور علیه سیاستهای تهران همسویی نشان داده و در شمار خواستهایشان قرار دادهاند. تعلل اروپائیان در اجرای سیاستهای عملی برای جبران خسارتهای ایران، میتواند به عنوان راهکاری برای ارزیابی تأثیر سیاست فشار حداکثری و نتایج فرساینده آن بر بنیه سیاسی و اقتصادی این کشور تلقی شده و از همین رو تردید تهران را در تعهد اروپائیان به اجرای وعدههایشان تشویق کند.
ادامه مطلبمحمد حسین ادیب در یادداشتی می نویسد: ترامپ شرط توافق با ایران را نداشتن سلاح هسته ای اعلام کرد که بالاترین مقام ایران داشتن آن را غیر شرعی اعلام کردند. مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا در سوئیس اعلام کرد منظور از عدم دسترسی ایران به موشک این است که نتواند کشوری مثل سوئیس را هدف قرار دهد، برای اینکه موشک های ایران نتواند سوئیس را هدف قرار دهد نباید برد آن بیش از ۲ هزار کیلومتر باشد در حالی که شورای امنیت ملی ایران ساختن موشک با برد بیش از ۲ هزار کیلیومتر را ممنوع کرده است. ایران با هر دو شرط آمریکا برای توافق مشکلی ندارد، یکی منع شرعی دارد و دیگری منع شورای امنیت ملی، پس چرا ترامپ از برجام خارج شد؟ زیرا ترامپ می خواهد به توافقی دو جانبه با ایران دست یابد که در آن اروپا فقط نقشی تشریفاتی داشته باشد.
ادامه مطلبشهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: وابستگی رهبران کشورهای اروپای مرکزی و شرقی به حمایت ایالات متحده در برابر تهدید روسیه زمانی بیشتر می شود که به استراتژی خود اتکایی اروپا در امور دفاع و امنیت به عنوان ضعف ناتو نگاه می کنند.
ادامه مطلب