با روی کار آمدن دولت محمدشیاع السودانی و پوست اندازی سیاسی در بغداد، برگزاری نشست همسایگان عراق در اردن با عنوان نشست «بغداد۲» هم یک فرصت طلایی را به دولت تازه نفس در بغداد داده است تا به موازات تقویت روابط با کشورهای همسایه خود در غرب آسیا بتواند نیم نگاهی به افزایش مناسباتش با اروپا داشته باشد.
ادامه مطلب
امیر بختیارفر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این که ارشدترین مقام یک کشور در شرایطی که روابط رسمی دیپلماتیک با کشوری دارد با مخالفان نام و نشان دار آن هم در زمانه بلوا دیدار کند نکته ای مهم، درخور توجه و شگفت انگیز است.
ادامه مطلب
سید جواد طباطبایی در یادداشتی می نویسد: لوی مردی هزار چهره است، اگرچه در سال‌های اخیر اهمیت خود را از دست داده و، به نوشتۀ یکی از روشنفکران فرانسوی، ذکر خیر او «مایۀ انبساط خاطر در محافل» دوستان است! این لوی برای ما اهمیتی ندارد، اما بسیاری از ایرانیان – مانند این بانوان هموطن – که از فرط جاه‌طلبی در سیاست با بلاهت پهلو می‌زنند نمی‌دانند که آدم مجانی با مکرون – و پیشتر با پُمپئو و بسیاران دیگر – دست نمی‌دهد و عکس نمی‌گیرد. من می‌دانم که جاه‌طلبی برخی از این بانوان مانند طاعون است که – به تعبیر زیبای یک رجل سیاسی ایتالیایی – تنها می‌توان از آن فرار کرد.
ادامه مطلب
پس از انتشار خبر تلاش تروئیکای اروپایی و آمریکا برای تصویب قطع نامه ضد ایرانی در نشست پیش روی شورای حکام شاهد برخی اظهارنظرها پیرامون برجام و مذاکرات وین هستیم. مجموعه این شرایط نشان از این دارد که ازسرگیری گفت وگوهای وین و حصول توافق با آینده چندان روشنی همراه نیست.
ادامه مطلب
با گذشت ۴ هفته از آغاز اعتراضات در ایران کماکان سیاست خارجی کشور تحت تاثیر شرایط داخلی است. تا جایی که بخش عمده تحولات عرصه دیپلماسی طی روزهای اخیر از تماس های دیپلماتیک گرفته تا تحرکات حوزه سیاسی خارجی و موضع گیری سران و مقامات خارجی درباره حوادث جاری در کشور است. در این میان کانادا، آمریکا و انگلیس تحریم‌های جدیدی به دنبال این اتفاقات علیه برخی افراد و مقامات ایرانی اعمال کردند. با در نظر گرفتن مجموعه این شرایط چنین به نظر می رسد که شکاف جدی دیپلماتیک و نوعی اجماع سازی علیه جمهوری اسلامی ایران در حال شکل گیری است و روزه به روز هم به فاصله جامعه جهانی و تهران از همدیگر افزوده می شود. نشانه بارز این گسل و فاصله گیری به تغییر ادبیات وزیر امور خارجه ایران در تماس با مقامات اروپایی باز می گردد که دیگر تعارفات دیپلماتیک را کنار گذاشته و رسما دست به تهدید قاره سبز می زند.
ادامه مطلب
بحران کرونا وابستگی اقتصادی بین‌المللی و نیاز به همبستگی را برای اروپا روشن کرده است. جنگ تجاوزکارانه در اوکراین احساس لزوم را ایجاد می‌کند که از زمان بحران یورو تجربه نشده و در همین حال، نگرانی‌های فزاینده در خصوص سوق دادن ایالات متحده به سمت رئیس جمهوری دیگری مانند ترامپ، سرانجام اروپایی‌ها را متوجه واقعیت ناامیدکننده پیش روی خود کرده است.
ادامه مطلب
با رصد تحولات چند روز اخیر درباره متن پیش‌نویس اتحادیه اروپا برای احیای برجام به نظر می‌رسد که توافق به این زودی‌ها حاصل نخواهد شد.
ادامه مطلب
رحمن قهرمانپور می گوید: پروسه میانجیگری در جنگ اوکراین پروسه بسیار پیچیده‌ای است، چون این جنگ عملا موازنه ژئوپلیتیک، توازن‌بخشی ابرقدرت‌ها و حتی بحران انرژی و غذایی را در جهان به هم زده و تشدید کرده است. پس باید کشورهایی وارد پروسه میانجیگری در جنگ اوکراین شوند که از شرایط لازمه دیپلماتیک در صحنه جهانی برخوردار باشند. ضمن آنکه پیرو گفته‌های قبل خود در پاسخ به سؤال‌های پیشین شما تقابل دو محور لندن - واشنگتن با محور برلین - پاریس - رم شرایط را به مراتب پیچیده‌تر کرده است. اینها علاوه بر آن است که لازمه پیگیری و به سرانجام رساندن هرگونه پروسه میانجیگری در بحران نیاز به یک کادر مجرب، پرتحرک و پرتوان در حوزه سیاست خارجی دارد و از همه مهمتر کشور میانجیگر یا طرف ثالث باید روابطی «مثبت» و در عین حال «متوازن» را با همه طرف‌های درگیر مشخصا در جنگ اوکراین داشته باشد.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پس از سفر پرحاشیه جو بایدن به سرزمین های اشغالی و عربستان و تلاش در جهت تحقق راهبرد ایالات متحده برای دوران کمرنگ شدن حضور فیزیکی در منطقه، بسیاری از سران منطقه که با رئیس جمهوری امریکا در سفر به این منطقه دیدار و ملاقات کرده بودند راهی پاریس شدند.
ادامه مطلب
سازمان های حقوق بشری دیدار مکرون با بن سلمان را محکوم کرده اند. هتیجه چنگیز، نامزد خاشقجی در زمان مرگش، رهبر فرانسه را متهم کرد که در این دیدار از یک «جلاد» «تجلیل» شده است.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی می نویسد: چالش آقای مکرون مسائل داخلی نیست چون گیجی سیاست داخلی ادامه خواهد داشت؛ بلکه مقابله با همت «آنگلوساکسون» برای نابودی اتحادیه اروپایی است، یعنی همان اتحاد انگلیس و امریکا و استرالیا که اتحادیه آکواس را تشکیل داده اند. آیا مکرون قادر به سامان دادن به اتحادیه اروپایی خواهد بود یا خیر!
ادامه مطلب
مکرون تقریباً در تماس دائمی با رئیس جمهوری روسیه است. او یکی از معدود رهبران اروپایی بود که به کی‌یف سفر نکرد و مهمتر از همه اینکه در حمایت از ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین و جنگجویانش سلاح سنگین ارسال نکرد؛ زیرا به سادگی متوجه شده است که آمریکا و متحدان آنگلوساکسونش (انگلیس و استرالیا) این جنگ را باخته‌اند و هر چه این جنگ ادامه یابد، این خسارت‌های اقتصادی، نظامی و سیاسی بیشتر خواهد شد.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در شرایط کنونی در سایر نقاط قاره اروپا، به طور مثال اشخاصی شبیه جرمی کوربین در انگلیس که ممکن است قرابت ها و یا اتحادهای موقتی با جریان چپ داشته باشند و یا در برابر پوتین منفعل تر عمل کنند از اقبال کمتری برای به قدرت رسیدن برخودارند.
ادامه مطلب
احزاب سنتی قدیمی در انتخابات فرانسه متحمل شکست بی سابقه ای شدند و مبارزات انتخاباتی اخیر در فرانسه نشان داد ملی گرایی متعصبانه و پوپولیسم که شماری از کشورهای دموکراتیک را فرا گرفته، همچنان به قوت سابق باقی است.
ادامه مطلب
انتخاب مارین لوپن به عنوان رئیس جمهوری به منزله حمله به حاکمیت قانون، سیرقهقرایی فاجعه آب و هوایی، تجدید نظر در اتحادهای خارجی ما در بدترین زمان، در زمانی که جنگ در اوکراین توسط ولادیمیر پوتین تحمیل شده است.
ادامه مطلب
سیدوحید کریمی در گفت وگویی پیرامون ارزیابی فراز و فرودهای روابط تهران – پاریس در دوران ریاست جمهوری امانوئل مکرون تاکید کرد که اگر برخی واقعیات را در نظر بگیریم و در عین حال این نکته کلیدی را هم در تحلیل خود بگنجانیم که ریاست جمهوری مکرون با سخت ترین مقطع تقابل ایران و آمریکا همراه بود تا جایی که تلاش جامعه جهانی در توسعه و تداوم روابط با جمهوری اسلامی ایران، ذیل سیاست فشار حداکثری ایالات متحده به بن بست کشیده شد، من نمره قبولی را به مکرون، حداقل بابت تلاش در جهت میانجیگری بین آمریکا و ایران را می دهم.
ادامه مطلب
واقعیت این است که «افول بزرگ» دیپلماسی فرانسه، در پایان دوره ماموریت ژاک شیراک پس از «نه» فرانسوی ها به حمله امریکا به عراق، روابط نزدیک اندک با واشنگتن و اسرائیل آغاز شد و سپس در دوران نیکولا سارکوزی و در دوره فرانسوا اولاند به شدت افزایش یافت. امانوئل مکرون می‌خواست جلوی آن را در الجزایر، لبنان، عراق و خلیج فارس بگیرد اما اراده باوری و اشتیاق او نتیجه نداد. رئیس جمهوری در همه جا حاضر، دست و پا چلفتی است برای همین کاری از پیش نمی برد. برای مثال اشتیاق شدید او برای حل بحران لبنان بدون در نظر گرفتن پارامتر اجتناب‌ناپذیر ایران، بیانگر این است که او هوش دارد، اما روش ندارد.
ادامه مطلب
او تجربه پر کردن جاهای خالی را دارد و از این استراتژی در سیاست داخلی و خارجی استفاده می کند: او برای جلب توجه تحریک می کند و خود به پیش می رود. کلید درک این سیاست در ظهور خود ماکرون نهفته است. او رئیس جمهوری فرانسه شد زیرا توانست خلاء موجود در صحنه احزاب فرانسوی را پر کند.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس غالب نظرسنجی های اخیر که در فرانسه انجام شده آقای امانوئل مکرون با داشتن ۲۴ الی ۲۵ درصد مقبولیت مردمی بیشترین شانس احتمالی را برای پیروزی در هر دو دور انتخابات ریاست جمهوری آتی در مقابل رقبایی را داراست که بیشترترین میزان مقبولیتشان حدود ۱۶ تا ۱۷ درصد است.
ادامه مطلب
مکرون به خوبی از معضل عدم حضور اتحادیه اروپا بر سر میزهایی که کرملین انتظار دارد در آنها در خصوص حتی معادلات ژئواستراتژیک مستحکم در اروپا و نیز مسأله حساس صادرات گاز گفت وگو شود، آگاهی دارد. بنابراین خود را به عنوان میانجی با روس ها مطرح کرد که تاکنون یک رابطه مستقیم با آمریکایی ها را ترجیح داده بودند.
ادامه مطلب
این تیراندازی که بیش از یک ربع طول کشید، بر اساس منابع مختلف، در میان معترضان حداقل پنجاه نفر غیر نظامی کشته شدند. تیراندازی مذکور آغاز مهاجرت دسته جمعی پا سیاهان از الجزایر بود. امانوئل کرون در سخنرانی روز چهارشنبه خود با مخاطب قرار دادن این مهاجرین افزود: در نتیجه کشته شدن ده ها پارتیزان الجزایری فرانسوی توسط ارتش فرانسه در مارس ۱۹۶۲، این قتل عام برای فرانسه نابخشودنی است. مکرون افزود: در آن روز، سربازان با فرماندهی ناشیانه به فرانسوی های الجزایر تیر اندازی کردند... یک قتل عام.
ادامه مطلب
هادی خزاعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد اتفاقات سال ۲۰۲۱ در روابط فرانسه با آمریکا، دولت آقای ماکرون را برای حرکت تدریجی در مسیر ضرورت تقویت استقلال دفاعی و سیاسی در چارچوب اتحادیه اروپا و یا بطور مستقل در برابر برخی از سیاست های آمریکا که مغایر با سیاست اتحادیه اروپا و از جمله فرانسه است مصم کرده اما اینکه آیا این کاشت به برداشت خواهد رسید مستلزم تحقق شروط مهمی نظیر همراهی سایر اعضای اتحادیه اروپا، ظرفیت و توانایی اقتصادی و سیاسی این کشور، دادن هزینه از سوی دولت فرانسه و یا به تعبیری ورود بدون اتکاء به آمریکا به تحولات بین المللی و منطقه ای و در نهایت تمایل آمریکا برای خلاصی از بار اقتصادی و امنیتی اروپا با هدف تمرکز روی فعالیت های چین است.
ادامه مطلب
هادی خزاعی در یادداشتی می نویسد: مصادف شدن بخش اعظم سال‌های ریاست جمهوری مکرون (از ۱۴ می۲۰۱۷ تا ژانویه ۲۰۲۰) بر فرانسه با سال‌های حکومت ترامپ بر آمریکا با توجه به رویکرد سیاسی و اقتصادی ترامپ مبتنی بر یک‌جانبه‌گرایی و صرفاً در جهت تأمین منافع اقتصادی آمریکا که بعضاً هزینه‌های اقتصادی فراوانی نیز برای برخی از کشورهای اروپایی ازجمله فرانسه در پی داشت بر رویکرد مکرون در قبال تحولات ایران تاثیرگذار بود.
ادامه مطلب
در شرایطی که ایران قبلا از عملکرد فرانسه در مذاکرات وین به تندی انتقاد کرده و پاریس را به ایفای نقش «پلیس بد» در این مذاکرات متهم کرده بود، اکنون مقامات ایرانی از «عملکرد عاقلانه» فرانسوی ها در مذاکرات سخن می گویند که برای اسرائیل خوشایند نیست. به همین علت بود که تل آویو بار دیگر به سراغ پاریس رفت تا آن را به اتخاذ مجدد مواضع سخت گیرانه تر و ایجاد تعادل در برابر اهمال کاری آمریکایی ها تشویق کند.
ادامه مطلب
مسعود نوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: راهبرد بین المللی دولت فرانسه برای ترویج زبان فرانسه و چند زبانی، ارائه شده توسط امانوئل مکرون در ۲۰ مارس ۲۰۱۸، بر ۳۳ ابزار طراحی شده برای یادگیری، ارتباط و ایجاد به زبان فرانسه مبتنی شده است. این مکانیسم عبارت است از یک برنامه با هدف تقویت جایگاه و نقش زبان فرانسه در جهان که هدف نهایی آن تبدیل زبان فرانسه به یکی از ۳ زبان پرکاربرد در جهان در قرن بیست و یکم است.
ادامه مطلب
توپ اکنون در زمین رای دهندگان فرانسوی است که با رای خود می توانند آینده دیگری برای جمهوری فرانسه رقم زنند. آیا امانوئل مکرون برای بار دوم اعتماد فرانسوی ها را جلب خواهد کرد یا گزینه دیگری مورد توجه قرار خواهد گرفت؟ اکنون مبارزات انتخاباتی فرانسه شروع شده است.
ادامه مطلب
از مرکل اغلب به عنوان پرچمدار لیبرال دموکراسی و اتحاد فراآتلانتیک یاد می‌شد. آیا او شایسته این عنوان بود؟ لقب «رهبر جهان آزاد» برای مرکل تا حدی بزرگنمایی بود. درست است که مرکل، در مقایسه با رهبران پوپولیست قدرتمندی مانند دونالد ترامپ در ایالات متحده امریکا، ژائیر بولسونارو در برزیل و بوریس جانسون در بریتانیا، نماد یک رهبری منطقی و پایدار بود، اما رهبری وی بیشتر بر پایه «مرکانتالیسم» استوار بوده است، یعنی اولویت دهی نظام‌مند منافع تجاری و ژئواقتصادی آلمان بر ارزش‌های دموکراتیک، حقوق بشر و همبستگی درونی اتحادیه اروپا.
ادامه مطلب
محسن جلیلوند در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد که ایران توان لازم دیپلماتیک برای بهره برداری از گسل سیاسی و دیپلماتیک شکل گرفته بین دو سوی آتلانتیک با محوریت کاخ الیزه و کاخ سفید اول در جهت تحقق و پیشبرد منافع خود به واسطه ارتقای روابط با فرانسه در ابعاد گوناگون را ندارد، چون اساسا تهران چیز دندان گیری برای معامله با پاریس ندارد که الیزه بخواهد آن را با روابط گسترده دیپلماتیک، اقتصادی، تجاری، امنیتی، دفاعی گسترده، کلان و راهبردی با آمریکا تاخت بزند.
ادامه مطلب
کسانی که در مورد این واقعیت که همکاری فرانسه با یک رئیس جمهوری دموکرات بسیار آسانتر از رئیس جمهوری جمهوری‌خواه است، توهم داشتند، آنها دیدند که یکی پس از دیگری این همکاری ها بر اساس حقایق محو شده اند. حدود یک ماه پیش شاهد عقب نشینی غیرمسئولانه و ناگهانی امریکا از افغانستان بودیم و حالا هم لغو قرارداد زیردریایی ها را شاهدیم. یک منبع دیپلماتیک در این باره می گوید: «ما نمی توانیم به تصمیم امریکا برای اخراج یک متحد از جمع متحدانش آن هم به این روش بی توجه باشیم.»
ادامه مطلب
سید علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: می توان گفت اگر نشست بغداد به دستاورد ملموسی نرسید، برای این دو مقام عراقی و فرانسوی که سودای حفظ کرسی در دولت هستند، نان و آب شد تا بتوانند از آن در انتخابات پیش رو نهایت استفاده را ببرند. هرچند این برگه ها ممکن است ارزش چندانی در انتخابات نداشته باشد اما می تواند صدایی در هیاهوی فضای سیاسی انتخابات دو کشور باشد.
ادامه مطلب