
نامهای به جان اسکیلز ایوری، دانشمند خردمند و ایراندوست جدید
حسن فتاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد:
ادامه مطلبحسن فتاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد:
ادامه مطلبفرزاد احمدی دوازده امامی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: «اول ایران» به معنای تمرکز بر توان داخلی، توسعه اقتصادی و بازسازی سرمایه اجتماعی است. این رویکرد، همسو با تجربه برخی کشورها در جهان، تأکید دارد که قدرت پایدار یک ملت از داخل آن میجوشد و هر نوع اثرگذاری بیرونی بدون اتکا به توان داخلی، شکننده خواهد بود.
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: جهانی شکل گرفته بر اساس اندیشه "انسان گرگ انسان" توماس هابز تا این انگاره و باور محلی در ادبیات موسیقی ایرانی که میگوید "سوار بی تفنگ قدرت نداره" را باید جهانی واقعی و سیاستگذاری این جهان را نیز رئالیسم قدرت قلمداد کرد.
ادامه مطلبعلی اکبر دارینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در جهان آنارشیک کنونی، بازیگران برای پاسداری از امنیت و تامین منافع خود با هم «رقابت» میکنند. در این شرایط تنها ابزار تضمینکننده بقاء، حفظ امنیت و تامین منافع چیست؟ قدرت. قدرت نظامی مهمترین نماد قدرت است اما در روابط بینالملل قدرت دربرگیرنده اشکال گوناگون قدرت (نظامی، اقتصادی، تکنولوژیکی و ...) است.
ادامه مطلبمحمد مونسان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: در صورت تجدید نظر در دکترین دفاعی فعلی ایران، انتظار می رود کلیدواژه هایی نظیر «پلتفرمهای فراسرزمینی، برد موشکهای بالستیک قابل نصب روی شناورها، تعداد لانچرهای پرتاب روی شناورها، زیردریاییٔهای دارای لانچرهای عمودی و ...» بیش از موضوع قایقهای تندرو و سرعت آنها در ادبیات فرماندهان نیروی دریایی ایران شنیده شود.
ادامه مطلبنیسان رفعتی تحلیلگر ارشد ایران در گروه بین المللی بحران می گوید: «ایران بهطور قابلتوجهی تضعیف شده اما همچنان «ظرفیت آسیبرسانی به دشمنانش» از طریق حملات موشکی و نیز نیروهای نیابتی برای آسیب به منافع و متحدان ایالات متحده در منطقه را دارد. هنوز ظرفیت نظامی وجود دارد. سپاه پاسداران هنوز پابرجاست و ناوگان موشکهای بالستیک همچنان باقی است. آنها هنوز پهپاد دارند. آنها هنوز در خلیج فارس حضور دریایی دارند.»
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: مروری به تاریخ روابط بین الملل ایران طی حدود ۱۲۰ سال اخیر نشان می دهد که موقعیت ایران و امکانات خدادای آن سبب شده است تا ایران همواره از اهمیتی بالا برای کشورهای قدرتمند جهان برخوردار باشد.
ادامه مطلبکیوان محلهای در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پس از عملیات موفق وعده صادق ۱ و ۲ همه جهان و به ویژه رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا، با تجربه گوشه ای از توانایی وسیع اقتدار نظامی ایران متوجه دقت، پیشرفت و قدرت موشکها و پهپادهای ایرانی در نقطه زنی، رادار گریزی و حجم آن شدند و برای اولین بار افسانه و دروغ نفوذ ناپذیری و عظمت پدافند دفاعی شان به صورت فزاینده ای زیر سوال رفت.
ادامه مطلببا وجود تمام کاستیها و تفاوتهایشان، این چهار قدرت بر اساس یک محاسبه ساده مشترک عمل میکنند: هرچه هر عضو قدرتمندتر و مشکلآفرینتر شود، فرصت بیشتری برای دیگران فراهم میشود تا از هرج و مرج سود ببرند.
ادامه مطلبزهرا اله دادیان فلاورجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انجام عملیات وعده صادق که بخش کوچکی از قدرت نظامی ایران را نشان داد بهطرف های غربی ثابت کرد که ایران در موضوع امنیت خود با کسی شوخی ندارد.
ادامه مطلبسید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران با آرامش و طمانینه همراه با قاطعیت و صلابت ابتکار عمل را در دست دارد و صحنه را مدیریت می کند. واقعیت این است که در مقابل جنایت انجام شده، هم اقدام و هم عدم اقدام، تبعات و هزینه های خود را دارد. مساله پیچیدگی ها و لایه های خود را دارد و طبعا ایران همه جوانب و سود و زیان ها را در نظر خواهد گرفت. در این راستا آغاز ریاست جمهوری جناب آقای پزشکیان و تیم جدید دیپلماسی یک فرصت و امکان است که نباید کم اهمیت تلقی شود.
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از این قدرتهای بزرگ که نقش ارباب حلقههای منطقهای را به خوبی ایفا کرده، مدیریت و هدایت تعدادی از حلقههای قدرت منطقهای را بر عهده دارد، ایران است. توان اعمال قدرت ایران بر حلقههای قدرت ژئوپلیتیک در جنوب غرب آسیا و بلکه فراتر از آن برای سایر قدرتهای منطقهای و جهانی اثبات شده است.
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تحولات یک دهه اخیر در آسیای جنوب غربی به عنوان پهنه بزرگ نظام جهانی و کانون تنش و تشنج جهانی، نشان داده است که قدرت ترس از جایگاه مهمی برخوردار بوده و ایران از دارندگان اصلی این منبع قدرت محسوب میشود.
ادامه مطلبپس از ۴۵ سال تلاش، ایران سرانجام قدرت بزرگ منطقه است. تحریم، طرد و تهدید تهران کارساز نبوده است. ایالات متحده، بریتانیا و اسرائیل با یک رقیب قدرتمند روبه رو هستند که بخشی از یک اتحاد جهانی مثلثی است که توسط نیروهای مسلح قدرتمند و قدرت اقتصادی حمایت می شود.
ادامه مطلبمحمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ما متعلق به این برزخ نیستیم، نزدیک سه قرن پیش از اسب افتاده ایم اما هرگز از اصل نیفتاده ایم. گربه نبوده ایم و گربه نخواهیم ماند، این ققنوس همواره از خاکستر خویش برخاسته است، همچون حکیم فردوسی بزرگ که در اوج سیاهی همچون نور بر پیکر این خاک اهورایی تابید و سخن به پارسی زنده کرد. ما برای قدرت و تعادل بیشتر باید در جهان، ابتدا به ساکن در جغرافیای تاریخی ایران بوم، ایران فرهنگی، ایرانشهر، ایران بزرگ، سرزمین نوروز و یا اسامی دیگری که به این پهنه ی جغرافیایی تاریخی اتلاق می شود و در اسناد مختلف همچون کتیبه ی کرتیر یا نقل حمدالله مستوفی آمده است، هر چه بیشتر همگرایی ایجاد کنیم.
ادامه مطلبماریا فانتاپی و ولی نصر در یادداشت مشترکی می نویسند: اکنون که حمایت ایران، در تاب آوری و توانمندی نظامی حماس به حساب می آید، به نظر می رسد که توانمندی های نظامی منطقه ای خود ایران نیز کاملا قدرتمند باشد. تهران همچنین جسارت تازه ای را بروز می دهد. هرچند تهران به یک منازعه گسترده تر مایل نیست اما بر نمایش قدرت حماس حساب کرده و در حالی که حزب الله به تبادل آتش با اسرائیل ادامه می دهد و دیگر گروه های تحت حمایت ایران نیروهای آمریکایی را هدف می گیرند، هزینه ها و ریسک ها را افزایش می دهد.
ادامه مطلبذهنیتی که آشفته شد، این بود که تلاش های چنددهه ای ایران برای تحکیم نفوذ منطقه ای اش، در حال میوه دادن است. اوایل سال جاری، آشتی عربستان سعودی و ایران، شناسایی ضمنی شبکه بازیگران غیردولتی منطقه ای ایران توسط عربستان را در خود داشت. هم زمان، پیشرفتی در کاهش تنش میان واشنگتن و تهران حاصل شد. ایران همچنین با کمک نیروهای نیابتی اش توانست اسرائیل را در احاطه بگیرد. امروز همه اینها، ناکار شده است. جایگاه ایران ارتقا یافته، قدرتش به رخ همگان کشیده شده و به بازیگری موثر تبدیل شده است که در هیچ حالتی نمی توان آن را نادیده گرفت.
ادامه مطلببا وجود رژیم حداکثری اعمال تحریم ها، ایران به یک بازیگر جدی و ضروری منطقه ای تبدیل شده که در آستانه برداشتن آخرین گام و کسب مقام یک قدرت هسته ای است. و این در حالی است که اسرائیل در وضعیت عمیق ترین بحران سیاسی داخلی قرار دارد.
ادامه مطلبایران علاوه بر حضور در سوریه، در لبنان از طریق حزبالله، در عراق از طریق گروههای مسلحی مانند یگانهای الحشد الشعبی، در یمن، جایی که حوثیها را حمایت میکند، و در سرزمینهای فلسطینی از طریق حماس و جهاد اسلامی، نفوذ دارد. به همین علت جمهوری اسلامی ایران یک بازیگر اساسی کلیدی در منطقه است.
ادامه مطلبایران در واقع دارای یک سنت دولتی باستانی رهبری در منطقه است که از امپراتوری ایران در دوران هخامنشیان آغاز شد، زمانی که قدرت ایران از رود سند تا دریای مدیترانه، از هند تا بالکان و از مصر و عربستان تا قفقاز بود. در آن زمان بود که ایران، در اصطلاح علمی مدرن، بزرگترین قدرت بزرگ و دولت اصلی بود.
ادامه مطلبجواد معصومی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه مسلم است این که در حال حاضر شاهد حضور قدرتمند جبهه مقاومت با محوریت جمهوری اسلامی ایران در مقابل جبهه غرب هستیم و این محور مقاومت بر پایه محبت و معنویت شکلگرفته که در مفهوم جغرافیایی خود بهصورت دولت مقاومت گسترشیافته است. مفهوم لغوی کلمه مقاومت دارای معنای بسیار مهمی ازجمله محبت، قدرت، امنیت، وحدت و تربیت است. در مفهوم ژئوپلیتیک محور مقاومت نیز دارای دو بال هستیم؛ یکی سلطه و دیگری مقاومت، برایناساس ما شاهد دو نوع ائتلاف هستیم یکی سازش و دیگری مقاومت.
ادامه مطلباردوان امیراصلانی در یادداشتی می نویسد: در واقع، تهران با داشتن نیروی ضربتی عظیم و مهمتر از همه سیستم حفاظتی از حریم هوایی و قلمرو خود، اکنون میتواند در برابر هرگونه حمله خارجی، بهویژه از جانب اسرائیل از خود دفاع کند.
ادامه مطلبسپهبد بازنشسته مایک ناگاتا Mike Nagata، رییس پیشین نیروهای عملیات ویژه آمریکا در خاورمیانه در دوران باراک اوباما به المانیتور می گوید: "به باور من، ایران اکنون در نیرومندترین موضع راهبردی خود از زمان انقلاب ۱۹۷۹ است. موشک های بالستیک ایران، اکنون می توانند بخش هایی از اروپا را هم پوشش دهند."
ادامه مطلباحیای توافق هسته ای ایران ممکن است به مبادلات تجاری بین ترکیه و ایران رونق چشمگیری بدهد ولی از نظر امنیتی و همچنین از نظر رقابت منطقه ای، چالش بزرگی برای آنکارا خواهد بود.
ادامه مطلباز زمان پایان جنگ با عراق حکومت ایران دکترین امنیتی خود را اتخاذ کرد. ایده اصلی آن این بود که ایران بار دیگر وارد هیچ جنگ مستقیمی نخواهد شد و اگر ناچار شود آن را در خاک خود پیش نخواهد برد؛ چرا که هزینه جنگ با عراق بسیار بالا بود و همچنین این جنگ ضعف نیروهای مسلح ایران در جنگهای کلاسیک را نشان داد.
ادامه مطلببعد از خروج ایالات متحده آمریکا از افغانستان و کاهش نفوذش در عراق و سوریه و نیز پشت کردن این کشور به بسیاری از کانونهای تنش در جهان، آمریکا همچون سالخوردهای به نظر میرسد که به بازنشستگی رسیده و برای رهبران این کشور دشوار است حمایتی مردمی را برای هرگونه جنگ جدیدی در منطقه بسیج کنند. این بازنشستگی زودهنگام بسیاری (از روسیه و چین گرفته تا ایران) را به سمت پر کردن جای خالی این کشور و بازپس گرفتن عظمت گذشته خود سوق داده است.
ادامه مطلبنخستین نتیجه شکست مذاکرات وین تشدید جنگ سرد کنونی میان آمریکا و متحدانش در منطقه از یک سو و ایران و متحدانش از سوی دیگر باشد. در آمریکا کارشناسان امور راهبردیای وجود دارند که باور دارند ایران قدرت بزرگی در زمینههای متعددی شده که به خاطر آنها حتی اگر نتواند به قدرت نظامی هستهای دست یابد، شکست دادن این کشور سخت شده است و باید درباره از کار انداختن این توانمندیهای ایران قبل از آنکه دیر شود، به صورت جدی فکر کرد.
ادامه مطلبمحمود شوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: خودتان هم میدانید که تنشزدایی به معنای زمین گذاشتن دستاوردها نبوده و نیست. اگر بود الآن ما غنیسازی ۶۰ درصد نداشتیم و شما از موضع قدرت سخن نمیگفتید. بنابر این، اجازه ندهید بغضی که نسبت به دولت قبل دارید شما را از جاده انصاف خارج کند.
ادامه مطلبتحولات نشان می دهد که ایران به یک قدرت منطقه ای بسیار قوی تر از دوران پیش از شعله ور شدن آتش جنگ علیه سوریه در سال ۲۰۱۱، تبدیل شده که همچنین به این معناست که زمان اعتراف به شکست اهداف آمریکا و اجازه دادن به سوریه برای بازیابی موقعیت و بهبود وضعیت خود فرار رسیده است.
ادامه مطلبممکن است برخی زیان دیدگان از نفوذ و بلندپروازی ایران، معتقد باشند تغییری سیاسی در ایران تغییر رفتار و نحوه برخورد آن با موضوعات داخلی و خارجی را موجب خواهد شد. چنین باوری اگر غیرممکن نباشد ولی تحقق آن دشوار است. هر تغییری در ایران، شاید تاثیراتی در داخل آن داشته باشد ولی راهبرد منطقه ای این کشور تغییر چندانی نخواهد کرد و تنها بلندپروازی های منطقه ای ایران را با استفاده از ادبیات سیاسی دیگری که کمتر موجب تحریک دیگران شود ادامه خواهد داد.
ادامه مطلب