
چه کسی گفته ایران در مقابل فشارها تسلیم شده است؟
ایران علاقه مند است که در برابر سازمان ملل حسن نیت نشان دهد و نشان دهد که برخلاف آمریکایی ها، قادر است تعهدات خود را حفظ کند.
ادامه مطلبایران علاقه مند است که در برابر سازمان ملل حسن نیت نشان دهد و نشان دهد که برخلاف آمریکایی ها، قادر است تعهدات خود را حفظ کند.
ادامه مطلبسید رضا تقوی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بدون شک جدای از همه فشارها و مشکلاتی که جمهوری اسلامی در وضعیت موجود با آن روبه رو است اگر بتواند یک سند راهبردی در سطح ملی برای توسعه چابهار تنظیم کند و از ظرفیت های دیپلماتیک برای تبدیل چابهار به یک رژیم بین المللی با محوریت این سه قدرت جهانی بهره ببرد و بسیاری از مشکلات سیاسی، اقتصادی و حتی امنیتی کشور از این طریق قابل حل خواهند بود. ضمن این که کشورهای دیگری از جمله ژاپن، استرالیا و... نیز برای حضور و سرمایه گذاری در چابهار اعلام آمادگی کردند.
ادامه مطلبنوید نصیرپور اسگوئی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشور ایران به عنوان یکی از مهمترین دارندگان منابع گازی، نفتی و معدنی دنیا (که آمریکا و کشورهای غربی به عنوان رقبای چین کنترلی بر آن ندارند) می تواند به عنوان یک تأمین کننده مطمئن برای نیازهای آینده انرژی چین به حساب آید و در مقابل کشور چین با دارا بودن تکنولوژی های روز دنیا (تولید کننده تکنولوژی روز دنیا) و دارا بودن صنایع پیشرفته می تواند پاسخگوی نیازهای ایران برای توسعه زیر ساخت های صنعتی، تجاری، نظامی و سیاسی خود در آینده باشد. مواردی که دولت های غربی به هیچ عنوان چه قبل و چه بعد از انقلاب ۵۷ در اختیار ایران قرار نداده اند.
ادامه مطلباز آنجا که همه نفت وارداتی از ایران به چین قابل نگهداری در ذخایر حفاظت شده هستند، بنابراین نبود داده های واردات از ایران در کمرگ چین چندان جای شگفتی ندارد. یعنی چین به راحتی تحریم های ایالات متحده را دور می زند.
ادامه مطلبغلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: اگر بخشی از فلسفه وجودی این توافق ایجاد توازن منطقی بین ارتباط ایران با یک ابرقدرت نوظهور شرقی و یک ابرقدرت غربی باشد، قطعاً امری معقول و راهبردی موثر در جهت تامین منافع ملی خواهد بود، ولی اگر قرار است این توافق صرفاً ابزاری برای اتکا به چین برای مقابله و رو کم کنی آمریکا باشد، در این صورت تاریخ چهار صد ساله اخیر ایران نشان میدهد راهبرد اتکا به یک قدرت برای مقابله با قدرت دیگر همواره شکست خورده است.
ادامه مطلبجنگ تجاری، اعمال تعرفه بر پکن و فشار اقتصادی بر تهران نتوانسته است خواسته های ترامپ را محقق کند و تحولات اخیر نشان می دهد که چین و ایران اشتراکاتی را یافته اند. آمریکا به احتمال زیاد با این توافق مخالفت خواهد کرد. با توجه به وضعیت مالی نامناسب ایران، روشن است که این کشور از قدرت چانه زنی زیادی در توافق با چین برخوردار نیست و سند همکاری ۲۵ ساله بیشتر به نفع چین خواهد بود. حضور شرکت های چینی در ایران به معنای افزایش حضور و نفوذ چین در سیاست خارجی تهران است.
ادامه مطلبحسین مفیدی احمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از پیامدهای مخاطره آمیز این کنش آمریکا در نظر اروپا، تضعیف شدید نهاد شورای امنیت است. در نگاه اروپا، خسارتی که این کنش آمریکا می تواند به شورای امنیت وارد کند بسیار فراتر از پرونده ایران است. ضمن آنکه در نظر اروپا این کنش آمریکا، موقعیت غرب را نیز در کلیت خود تضعیف می کند.
ادامه مطلبپس از درگیری بین نیروهای ارتش هند و ارتش چین، پکن تصمیم گرفت با توافق با ایران دست هند از آسیای مرکزی را قطع کند. بدین ترتیب مقامات ایرانی نیز پروژه چابهار – زاهدان را که ۶۲۸ کیلومتر از آن را طرف هندی تکمیل کرده بود، لغو کردند.
ادامه مطلبمریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جدا از نتایج این توافقنامه برای تهران و پکن، چالش این توافقنامه در وهله اول متوجه امریکا و منافعش می شود همانطور که واکنش رسانه های امریکایی در سراسر دنیا نشان از حیرت کاخ سفید و مخالفت با این توافقنامه است.
ادامه مطلبحسام الدین حجت زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پرسش اساسی این است که در فضای تحریم های ضدایرانی ایالات متحده و وعده های محقق نشده اروپا برای برقراری کانال تجاری مستقل با ایران (اینستکس)، آیا می توان روی وعده های دولت چین یه رهبری شی جین پینگ به عنوان یک شریک مطمئن اقتصادی و سیاسی برای غلبه بر فشارهای اقتصادی – تجاری و دور زدن تحریم ها حساب کرد؟
ادامه مطلبابوالفضل پازوکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همکاری استراتژیک با چین زمانی منافع ملی ایران را تضمین می کند که در شرایطی اجرایی شود که کشور در روابطش با جهان به تعامل رسیده باشد و به عنوان یک بازیگر مهم نقش سازنده خویش را همچون همیشه ایفا کند. در غیر این صورت باید منتظر بدعهدی های چین باشیم چرا که آنها با آگاهی کامل از شرایط کشور تنها از ایران به عنوان یک کارت مهم در بازی سیاست بین الملل استفاده خواهند کرد.
ادامه مطلبسید علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: یکی از مقام های مسئول به دیپلماسی ایرانی گفت که ایران بیش از ۲۰ سال مذاکرات سخت و طولانی با طرف های اروپایی کرد تا بلکه آنها قانع شوند با ایران سند همکاری های طولانی مدت تجاری امضا کنند اما امضا نکردند و به بهانه های مختلف این مذاکرات تا به این لحظه به نتیجه نرسیده است.
ادامه مطلبآرش رئیسی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه نیز می توان به بازبرپایی راه شاهی و جاده ابریشم همچو راه هایی برای افزایش توان سیاسی – اقتصادی –فرهنگی ایران نگریست. جاده ابریشم نوین چین که بلندپروازانه ترین مگاپروژه در دوران کنونی به شمار می آید می تواند در کنار سویه ھای سیاسی – امنیتی – نظامی و اقتصادی – بازرگانی، حامل نیروھای ژئوکالچرال با تاکید بر ظرفیت تمدنی و ھویتی جهان ایران بزرگ در آسیای میانه و باختری باشد.
ادامه مطلبمرصاد جمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مقدمات چنین همکاری هایی رسیدن به یک زبان مشترک است که به نظر می رسد شرایط مشابه ایران، چین و روسیه در برابر ایالات متحده آمریکا به ایجاد این فهم مشترک منجر شده است و انعقاد همکاری های بلند مدت و استراتژیک می تواند از نتایج آن باشد.
ادامه مطلبسعید محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه مسلم است جمع موافقین و مخالفین الحاق ایران به گروه ویژه اقدام مالی از افراد دلسوز نظام و کشور هستند؛ اما موضوع عدم پیوستن ایران در دوران تحریم های تروریستی آمریکا، پاندمی کرونا و بروز مشکلات شدید اقتصادی باعث شده تا کشورمان متحمل خسارات غیر ضروری، فراوان و جبران ناپذیری شود. امروز موضوع افزایش ریسک و اقدامات احتیاطی و هر آنچه مخالفان به آن استناد دارند، به حربه ای در جهت قطع ارتباطات مالی ایران با کشورهای خارجی، دوستان و حتی منع ارائه خدمات به ایرانیان و ایران شده است. باید دست در دست هم و هم فکرانه از این گذرگاه سخت عبور کرد. نباید تیغ در دست زنگی مست نهاده و بهانه لازم برای دشمنان منافع و امنیت ملی تامین کرد تا کمر ملت و دولت ایران را بشکنند. در نظام کنونی جهان پیوستن به قوانین و سازوکارهای چند جانبه و بین المللی مرتبط با سیستم های متنوع جهانی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. ما تافته جدا بافته از جهان خلقت و جغرافیا نیستیم. چنانچه خود را از نظم مورد توافق و اجماع دوستان و همراهان و شرکای خود نیز جدا کنیم، علاوه بر تحریم های تروریستی آمریکا، مرتکب خودتحریمی هم شده ایم.
ادامه مطلبامیر هوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: موافقین و مدافعین این سند همکاری بر جامعیت و فراگیری حوزه های تحت پوشش، سدشکنی و گشایش به سوی بین المللی شدن، مقابله و خنثی سازی راهبرد فشار حداکثری آمریکا، تعادل بخشی به مناسبات بین المللی و عدم تکیه بر یک حوزه خاص سیاسی – جغرافیائی و تأمین سرمایه لازم برای توسعه بخش های زیربنائی و ازهمه مهم تر رویکرد آینده نگرانه و مآل اندیشانه مستتر در این سند همکاری که تأئیدی بر شیفت پارادایمی در نظم و نظام بین المللی درحال تکوین است؛ تأکید می کنند. در مقابل، مخالفین و منتقدین این سند بر عدم توازن و ناموزون بودن تعهدات و مسئولیت های دو طرف معادله، اتکاء بیش از حد بر یک قدرت جهانی درحال ظهور، بی اعتمادی و تردید نسبت به تعهدپذیری طرف مقابل و ذهنیت منفی نسبت به عملکرد نه چندان با ثبات طرف چینی در تعامل با کشورمان، و توسل به ادعاهای واهی همچون واگذاری سرزمین و نقض استقلال و حاکمیت ملی؛ اصرار دارند. اما رویکرد منصفانه و واقع بینانه نسبت به چنین موضوع پراهمیتی اقتضاء می کند تا مبتنی بر مدل تحلیلی SWOT فرصت ها و تهدیدها و نقاط قوت و ضعف این سند (در حد مطالب و متن منتشر شده) مورد توجه و بررسی قرار گیرند تا تصویر وسیع تر و واقعی تری از وضعیت ترسیم شود.
ادامه مطلبغلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: امروز مخالفان توافق با چین دقیقاً همان راهی را می روند که برجام ستیزان رفتند. توافق را نخوانده آن را معادل فروش شش دانگ ایران به چشم بادامی های چینی معرفی کردند، مخالفان در مذمت این توافق چنان برچسب خیانت بر آن زده اند که قرارداد خیانت بار ترکمانچای در مقابل آن رنگ می بازد.
ادامه مطلببا توجه به تحریمهای آمریکا علیه ایران، احتمالا شرکتهای چینی که تحت این توافق با ایران تجارت خواهند کرد هدف تحریمها قرار خواهند گرفت. سخنگویی در وزارت امور خارجه آمریکا به نیویورک تایمز گفته است که "آمریکا به تحمیل هزینه علیه شرکتهای چینیِ کمککننده به ایران ادامه خواهد داد." اما این کار با چه هدفی انجام خواهد شد؟ سالهاست شاهدیم که فشار حداکثری نه تنها نتوانسته از نزدیک شدن تهران به تسلیحات هستهای پیشگیری کند بلکه آن را به حکومتی کلافهتر و آزاردهندهتر تبدیل کرده است.
ادامه مطلبهمزمان با تشدید تنشهای مرزی میان پاکستان و هند، سیاستگذاران اسلامآباد نمیتوانستند خبری بهتر از برنامه همکاریهای بلندمدت تهران – پکن دریافت کنند. به عقیده آنان جایگاه فزاینده پکن در ایران، بسیار حائز اهمیت است. قطعاً پاکستان تحولات مربوط به تهران – پکن را فرصتی برای ایجاد روابط عمیقتر با جمهوری اسلامی ایران میداند.
ادامه مطلبمحمد حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اول خبررسانی بدون محتوا و تحریک جامعه برای فهمیدن موضوع، هو و جنجال خارجی، دفاع های ناشی از ترس و خجالت دولتمردان در دو هفته اول، و سپس انتشار یک متن حداقل محرمانه دولتی (توسط افراد ناشناس) در فضای مجازی همه و همه تنها با یک تحلیل قابل فهم است که "برخی" می خواستند مذاکرات سیاسی بین دو کشور را به سطح عمومی کشانده و اجازه دهند که به آن حمله شود تا شاید نگذارند مذاکره با طرف خارجی شکل بگیرد. طرح موضوعات خیالی از جمله واگذاری بخشی از کشور و یا حضور نیروهای بیگانه در کشور در"تفاهم" سپس حمله به آن و نهایتا تکذیب توسط مسئولین در واقع از بین بردن فضای مذاکره دو طرف در مقطع فعلی است که به نظر نگارنده هدف افشاکنندگان این خبر است.
ادامه مطلبایران اخیرا تهدید کرده که هند را برای توافق با چین کنار خواهد گذاشت. به نظر می رسد تهران می خواهد دهلی نو را به از سرگیری پروژه سرمایه گذاری چابهار ترغیب کند.
ادامه مطلبدر سالهای اخیر همزمان با گرفتار شدن آمریکا در تنشهای بیحاصل در خاورمیانه، چین فعالیتهای اقتصادی، دیپلماتیک و حتی نظامیاش را در منطقه گسترش داده است. اهداف پکن آشکار اما گوناگون است: چین به دنبال تامین منافعش از جمله نیاز شدید برای واردات انرژی و مقاصدی برای مازاد سرمایه و نیروی کارش است.
ادامه مطلباعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنها که وزارت امور خارجه را به غرب گرایی متهم کردند و مدعی بودند در دولت های نهم و دهم تلاش بیشتری برای نزدیکی به قدرت های غیر غربی از جمله قدرت های آسیایی صورت گرفته است، حال در همراهی با رسانه های غربی و عربی بار دیگر وزارت امور خارجه را به باد انتقاد گرفته و دیپلمات های کشورمان را به تن دادن به توافقات استعماری با چین متهم می کنند؛ رویکردی که بیش از آنکه جنبه نگرانی برای منافع ملی داشته باشد، رنگ و بوی انتخاباتی دارد!
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: موافقان انجام قرارداد استراتژیک و جامع ایران با چین و تجدید معاهده همکاریهای جامع باروسیه، آن را اقدامی متقابل از سوی تهران در قبال بیعملی تروئیکای اروپایی (فرانسه، آلمان و بریتانیا) تفسیر کرده و بر آثار مثبت سیاسی و اقتصادی آن بهویژه در کوتاه مدت تأکید دارند. اما منتقدان بیشتر به نتایج بلندمدت چنین قرادادهایی هشدار داده و آن را اقدامی زود هنگام برای قطببندیهای در حال شکلگیری آینده میدانند.
ادامه مطلبدر وبینار دیپلماسی ایرانی که به دلیل شیوع بیماری کرونا به صورت ویدئو کنفرانس برگزار شد، سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین مورد بررسی قرار گرفت. در این وبینار، آقایان رضا زبیب، دستیار وزیر امور خارجه در امور آسیا و اقیانوسیه، غلامعلی خوشرو، سفیر سابق ایران در سازمان ملل، سید محمد صادق خرازی، مدیر مسئول دیپلماسی ایرانی و سفیر اسبق ایران در فرانسه و سازمان ملل و محسن عبداللهی، سردبیر سایت چین نگار به ایراد سخنرانی پرداختند.
ادامه مطلبامیر هوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نقد و بررسی و تحلیل محتوای این توافق یا نقشه راه، خود مجال دیگری می طلبد و نیازمند تعیین تکلیف نهائی و البته انتشار متن کامل آن است. اما در این نوشتار به بهانه این موضوع و طوفانی که در سطح نخبگان، سیاسیون، افکار عمومی و رسانه ها به پا کرده، به طرح و بررسی این پرسش مبنائی می پردازیم که علت رویکرد انتقادی و مخالفت تاریخی ایرانیان با قدرت های بزرگ و توافقات و تعاملاتی از این دست چیست و چرا دست کم بخش مهمی از نخبگان جامعه و حتی مردم عادی رویکرد بدبینانه یا نه چندان خوشبینانه ای در برابر چنین توافقاتی دارند؟
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر خلاف بسیاری اظهارنظرها پیرامون معایب و مزایای مطلق و بیسابقه توافق راهبردی ایران و چین که حتی برخی به اشتباه آن را ترکمنچای دوم نام نهادهاند، شاید این توافق را بتوان یک تاکتیک سیاستگذاران خارجی ایران برای کاهش فشار تحریمهای آمریکا برشمرد، اما به صراحت باید گفت که توافق راهبردی ایران و چین تنها گزینه و سیاست مناسب برای خروج از بحران کنونی ایران نیست و سیاستگذاران ارشد ایرانی باید از سیاستگذاری خیر و شر دست بردارند و یک سیاستگذاری همهجانبه و متعامل در نظام جهانی را تدوین و اجرایی کنند تا در کنار بهرهبرداری از مزایای روابط راهبردی با چین، منافع روابط با غرب و بهخصوص آمریکا را نیز برای ایران جذب کنند.
ادامه مطلبصلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همزمان با بحث درباره پیمان استراتژیک با چین، مساله تمدید توافق همکاری بیست ساله با روسیه هم مطرح شده است. امری که بیانگر ارزیابی مجدد ایران از موقعیت بین المللی خود و تعیین اولویت های تازه است. ترجمان این سخن این است که سیاست فشار حداکثری، نتوانسته ایران را به زانو درآورد، اما موفق شده آن را بیش از گذشته به سمت مسکو و پکن براند.
ادامه مطلبمحمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: چین به دلیل فاش شدن برنامه و خسارتی که به روابط تجاریاش با کشورهای حوزه خلیج فارس، آمریکا یا روسیه وارد میکند، اصلاً زیر بار امضای برنامه نرود. بقیه موارد به شرط امضای برنامه توسط چین قابل بررسی است.
ادامه مطلبعلی دینی ترکمانی در یادداشتی می نویسد: چین، در حال حاضر، در نقش ابرقدرت اقتصادی جهان، در کنار آمریکا و اروپا، در حال ایفای نقش خود است. در کشورهای مختلف جهان دست به سرمایهگذاری مستقیم میزند تا همان مسیر نئواستعماری قدرتهای بزرگ پیشین در دوره بعد از جنگ جهانی دوم را تکرار و کشورهایی را به خود وابسته کند.
ادامه مطلب