با وجود تمام کاستیها و تفاوتهایشان، این چهار قدرت بر اساس یک محاسبه ساده مشترک عمل میکنند: هرچه هر عضو قدرتمندتر و مشکلآفرینتر شود، فرصت بیشتری برای دیگران فراهم میشود تا از هرج و مرج سود ببرند.
ادامه مطلب
ژانگ یوان، استاد موسسه مطالعات خاورمیانه دانشگاه مطالعات بین المللی شانگهای در چین در گفت وگوی اختصاصی با دیپلماسی ایرانی میگوید: دیپلماسی چین متعهد به ترویج مبادلات و درک متقابل میان تمدن ها و ترویج مشترک پیشرفت تمدن بشری است. برخلاف کشورهای غربی، چین صراحتاً با هر نوع تبعیض تمدنی و فرهنگی، علیه برخورد تمدنها مخالف است، بر برابری تمدنی، گفتوگوی تمدنی و تساهل تمدنی پافشاری میکند. دیپلماسی چین از صدور ایدئولوژی ها یا تحمیل ارزش های خود به دیگران خودداری می کند./چین همیشه تمام تلاش خود را برای کمک به کشورهای در حال توسعه برای کاهش بار بدهی خود انجام داده است. وزارت امور خارجه چین در پاسخ به اتهام بیاساس «تله بدهی» گفته است: «چین هرگز هیچ کشوری را به بدهکاری مجبور نکرده است و هیچ شرط سیاسی را برای قراردادهای وام قائل نبوده است، چه رسد به اینکه به دنبال منافع سیاسی خود از اعطای این وام ها باشد.».
ادامه مطلب
مفسران واشنگتن پست حدس میزنند که چین ممکن است بر این باور باشد که پوشش قانونی غیرنظامی برای چنین کمکهایی به ایران مشکلی نخواهد داشت زیرا ماهوارههای تجسسی کاربردهای غیرنظامی زیادی دارند، مانند نظارت بر محیط زیست و مدیریت بلایا و...
ادامه مطلب
یوسف رضاییان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترور اسماعیل هنیه آن هم در نخستین روز آغاز به کار دولت اصلاح طلب آقای پزشکیان میتواند بحران شدیدی در روابط ایران با جهان غرب از جمله اروپا ایجاد کند. در نتیجه تاثیر بسیار بدی بر روابط خارجی و برنامههای اقتصادی دولت چهاردهم خواهد داشت. از سوی دیگر صرف نظر از دولت نتانیاهو که با بحران آفرینی، تلاش میکند عمر دولت خود را به تاخیر اندازد، مخالفان دولت پزشکیان در داخل که چشم به شکست برنامههای دولت چهاردهم دارند نیز خواسته یا ناخواسته از این رویداد بهره میبرند. همچنین جمهوریخواهان در آمریکا میتوانند از این بحران به نفع خود در انتخابات ریاست جمهوری امسال بهرهبرداری کنند. دولت روسیه و جمهوری آذربایجان نیز با پیگیری سیاست هماهنگی در دریای خزر در پی بهرهبرداری از این رویداد هستند.
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عدهای معتقدند که جاده ابریشم از بین رفته است اما این گونه نیست. نقش راه ابریشم بعد از آنکه عمده تجارت جهانی توسط غرب و استعمار از مسیر دریایی شکل گرفت، کم رنگ شد. اما اکنون طرح یک کمربند – یک جاده چین همان جاده ابریشم است که چین تمایل به احیای آن دارد. طبق برآوردها تجارت از راه خشکی به صرفهتر و حدود ۷۰ الی ۷۵ درصد از تجارت در مسیر دریایی ارزانتر است.
ادامه مطلب
سعیدرضا خلخالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ژئوپولیتیسین ها و ژئواستراتژیست ها، قرن بیست و یکم را قرنِ پیشتازی مفهوم و پدیده ژئواکونومی، نامیده اند. درحقیقت ژئواکونومی پدیده ایست که تلاش دارد درنظمِ بین المللیِ قرنِ حاضر، ابزارآلاتِ اقتصادی را جایگزینِ اهدافِ نظامی کند تا به عنوان وسیله اصلی دولت ها برای تثبیتِ قدرت وشخصیتِ وجودیشان درصحنه بین المللی مورد استفاده قرار گیرد.
ادامه مطلب
سید محمد حسین ملائک در نقد انتقادهای حمید ابوطالبی نسبت به مقاله دکتر پزشکیان در روزنامه تهران تایمز در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انصافا بند ۴ و ۵ مطلب خود را دوباره بخوانید. چه راه حلی برای کشور در رابطه با اروپا و آمریکا جز مذاکره، پیشنهاد دارید؟ آیا شما معتقدید که ایران به سوی سلاح هسته ای رفته و آزمایش اتمی انجام دهد یا معتقدید چون لیبی تمام تجهیزات را بار کشتی کنیم به آمریکا بفرستیم؟
ادامه مطلب
در بخش دوم گفت وگوی دیپلماسی ایرانی با منوچهر فرهنگ، وی میگوید: «در سفر هیأت والاحضرت اشرف (که دوست عزیزم ایرج امینی به همراه عبدالرضا انصاری در آن شرکت داشتند)، بامداد فردای روز ورود به پیونگ یانگ، برخلاف عرف معمول، شخص کیم ایل سونگ به اقامتگاه هیأت ایرانی آمد و در سالن به انتظار نشست که من متوجه تأخیر والاحضرت شدم و به سرعت به سوئیت ایشان رفتم و برخلاف انتظار دیدم اعضای هیأت همگی آماده و بیرون اتاق خواب نامبرده ایستاده اند. علت تأخیر را سوال کردم و گفتند فکر می کند والاحضرت هنوز خواب است. گفتم چرا او را بیدار نمی کنید؟ در پاسخ گفتند که دوست ندارند کسی او را بیدار کند. گفتم خیلی وضعیت بدی است. شخص جناب کیم ایل سونگ به اینجا آمده اند و پایین در انتظارند. ناگهان از داخل اتاق خواب صدا آمد: "پس چرا کسی به من نمی گوید؟"»
ادامه مطلب
محمد مسجدجامعی در یادداشتی می نویسد: یکی از تعابیر جدید در فرهنگ علوم سیاسی، اصطلاح «دولت تمدنی» است؛ دولتی که مبتنی بر تمدنی مشخص برآمده و رفتار می کند. در این میان چین به دلایلی که در این نوشتار می آید، وضعیت ویژه ای پیدا کرده است که آن را با وجود قدرت روزافزونش از ابرقدرت ها متمایز می کند و جهان را به سوی وضعیت چندقطبی بودن پیش می برد.
ادامه مطلب
منوچهر فرهنگ، نخستین معاونت سفارت ایران در چین در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی می گوید: از قدم اول متوجه شدم که رفتن به چین با مسافرت به کشورهای دیگر تفاوت دارد. پرواز مستقیم به پکن وجود نداشت. در ژوئن ۱۹۷۲ تنها راه این بود که به هنگ کنگ پرواز کرده سپس با قطار تا مرز چین رفته و بعد هم قطار تا شهر کانتون (گوانجو) و سپس پرواز داخلی از کانتون به پکن. با تمام سختی هایش و در وسط تابستان گرم با زن و بچه این کار را کردیم. البته چون بعد فهمیدیم که در پکن خرید هیچ یک از اقلام مورد نیاز زندگی مدرن موجود نیست، در هنگ کنگ یک هفته اقامت کردیم و هر چه به نظرمان می آمد خرید کردیم. از سفارش کت و شلوار و کفش و خرید احتیاجات کودک گرفته تا دیگ و قابلمه. سفر زمینی به مرز چین و بعد انتظار در فرودگاه در گرمای تابستان و سپس گرفتن پرواز به پکن طاقت فرسا بود. در هواپیما هیچ همسفر غیر چینی نبود و وقتی آب آشامیدنی سفارش دادیم آب جوش برایمان آوردند که از آن به بعد فهمیدیم برای تصفیه، چینی ها آن را می جوشانند. عصر دیر وقت که به فرودگاه پکن رسیدیم هیچکس در فرودگاه نبود. از جمله هیچ یک ازهمکاران سفارت که ماه های قبل رفته بودند و جناب آرام گفته بود برای کمک به ما به فرودگاه بیایند. مدتی انتظار کشیدم تا توانستم با آنها تماس بگیرم که در جواب گفتند ساعاتی زودتر در فرودگاه بوده و به آنها گفته اند پرواز آن روز لغو شده است. به هر حال محبت کرده و مجددا آمدند و هنگام ترک فرودگاه که خیلی هم با شهر فاصله داشت متوجه شدیم که پشت سرمان درهای آهنین فرودگاه را به مانند یک مغازه بستند و تعطیل کردند!
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چین در سیاست خود چندین اصل دارد که مشغول پیادهسازی آنها در خاورمیانه است که عبارتند از: عدم اتحاد علیه طرف سوم، عدم تعهد و اصل بیطرفی و تلاش برای رفع اختلاف. با توجه به رویکرد اکونومی چین و نیاز به منابع دو سوی خلیجفارس، چین با این اصول پیشخواهد رفت تا اصل دوستی با کشورها را رعایت کرده باشد و خلاف آن عمل نکند.
ادامه مطلب
غلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: به عنوان یک اقدام متقابل منطقی و کاملاً عادلانه ایران رسماً همین موضع چین در مورد جزایر ایرانی را در مورد تایوان اتخاذ کند و از دولت چین بخواهد که با گفت وگو و مذاکره مشکل خود را با دولت تایوان حل و فصل کند.
ادامه مطلب
صابر گلعنبری در یادداشتی می نویسد: در کنار آن هم، امروزه امارات برای چین واجد منافع بالفعل عدیدهای است، اما ایران برخوردار از فرصتها و منافع بالقوهای است که موانع و چالشهای داخلی و خارجی زیادی در مسیر فعلیت یافتن آنها قرار دارند. در چنین وضعی طبیعی است که چینیها، نقد را بر نسیه ترجیح دهند و این چنین به سمت امارات غش کنند.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی می نویسد: ایران از منظر مسکو و پکن بازیگری اخلال گر و پارتیزان نظام جهانی و اهرمی جهت فشار است. معمولا در عصر دولت های ملی جنبش های مقاومت و شاخه های پارتیزانی شان وجه المصالحه و قربانی الزامات نظام دولت – ملت می شوند. این راز فرصت طلبی چین در نگاه متفاوت به تنگەهای تایوان و هرمز است!
ادامه مطلب
ترسیمِ حریفان آمریکا بعنوان هیولاهای تک شاخ، یک توهم پارانویدی است که در گذشته هم برای دامن زدن به نظامی گری به کار گرفته شده است.
ادامه مطلب
با وجود خطر اوضاع خاورمیانه به دلیل حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه، روابط عربستان و ایران منسجم باقی مانده است.
ادامه مطلب
علی رضوان پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پس از حمله تلافی جویانه پاکستان، چین برای کاهش تنش ها شروع به ایفای "نقش سازنده" خود کرد. چهار روز بعد از این اتفاق، پکن اعلام کرد در ارتباط نزدیک با مقامات ایران و پاکستان است. وانگ ونبین، سخنگوی وزارت امور خارجه چین، ایران و پاکستان را کشورهای دوست چین خواند و تاکید کرد که «چین متعهد به حفظ صلح و ثبات منطقهای و بینالمللی است».
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مستقل و عدم وابستگی به شرق و غرب است و اگر جمهوری اسلامی ایران با چین و روسیه روابط نزدیک دارد، این به منزله آن نیست که این دو کشور اجازه داشته باشند در سیاست داخلی و خارجی ایران دخالت کنند یا منافع ملی جمهوری اسلامی ایران را نادیده انگارند.
ادامه مطلب
پس از ۴۵ سال تلاش، ایران سرانجام قدرت بزرگ منطقه است. تحریم، طرد و تهدید تهران کارساز نبوده است. ایالات متحده، بریتانیا و اسرائیل با یک رقیب قدرتمند روبه رو هستند که بخشی از یک اتحاد جهانی مثلثی است که توسط نیروهای مسلح قدرتمند و قدرت اقتصادی حمایت می شود.
ادامه مطلب
ابوالقاسم قاسم زاده در یادداشتی می نویسد: دولت پوتین که همچنان گرفتار جنگ در اوکراین است تلاش دارد تا فاصلهاش را در بحران نسل کشی و به جا گذاشتن زمین سوخته در فلسطین اشغالی محفوظ نگه دارد.
ادامه مطلب
شرکت های غربی، تلاش خود برای وارونه کردن شرایط برای اتحاد روسیه – چین در این زمینه را آغاز کرده اند و چندین ابتکار تامین ال ان جی را در دست اجرا دارند که یکی از آنها قرارداد تازه ای است با یک تامین کننده عمده ال ان جی یعنی عمان. این پادشاهی همچنین یک هاب بسیار حیاتی خاورمیانه برای اتحادِ تحت رهبری آمریکا و نیز اتحاد چین – روسیه است.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: نگاه به شرق در سیاست خارجی ایران، نگاهی دوستانه و صلح آمیز و توسعه گرا و انسانی است و آنی نیست و نمی تواند باشد که قدرتهای بزرگ بدان می نگرند.
ادامه مطلب
ری تکیه، کارشناس اندیشکده آمریکایی شورای روابط خارجی در این باره می گوید: "به نظر می رسد که مسئله هسته ای، در برابر همه دیگر فشارها و همه دیگر تدابیر واکسینه شده باشد. به نظرم این نوع رویکرد کنترل تسلیحاتی، برای مدت زمانی در آینده با ما خواهد بود." تنها یک رخداد است که جنگ غزه را ترسناکتر هم می کند: اینکه یک ایران مجهز به سلاح هسته ای، پشت "محور مقاومت" قرار بگیرد. به نظر می رسد که حمله حماس، یک توافق میان آمریکا و ایران را از هر زمانی ضروری تر می سازد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: می توان گفت در حال حاضر ایران در موقعیت های بین المللی بسیار خوبی قرار دارد و تنها چیزی که از انجام بازی های خود در خاورمیانه مانع می شود، حضور نظامی آمریکاست که امیدوار است با کمک چین، روسیه و حتی ترکیه از شر آن خلاص شود.
ادامه مطلب
ماندانا تیشه یار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این نخستین بار نیست که ایران در عرصه روابط خارجی اش با چنین پدیده ای روبهرو می شود و از بازی قدرت های بزرگ برکنار می ماند. در سده نوزدهم و اوایل سده بیستم نیز در بازی بزرگ میان روسیه و انگلیس، در حالی که تقریبا همه سرزمین های پیرامون ایران به استعمار قدرت های بزرگ در آن دوران درآمده بودند، بنا به توافق میان آن قدرت ها، ایران، با توجه به موقعیت استراتژیک و ویژگی های ژئوپلیتیکی اش که پیوند دهنده مناطق اقتصادی و مجموعه های فرهنگی گوناگون به شمار می رود و موقعیتی فرادست به قدرت های حاضر در این سرزمین نسبت به دیگر رقبا می بخشد، به عنوان منطقه حایل ماند و اگرچه توانست استقلال سیاسی و حاکمیت سرزمینی خود را حفظ کند، اما از حضور اقتصادی دولت های قدرتمند در زمینه های گوناگون و جلب سرمایه گذاری ها و گسترش زیرساخت ها بهره مند نشد. تنها با تغییر ساختار نظام بین الملل و موازنه قوا در دوران پس از جنگ جهانی اول بود که به آهستگی تحولی در جایگاه ایران و روابطش با دیگر کشورها در عرصه بین الملل رخ داد.
ادامه مطلب
توافق عربستان – ایران با حمایت چین چیزی جز تشییع نفوذ آمریکا در شرق جهان عرب نیست. نفوذی که مستقیما وارد مرحله مرگ مغزی شد بعد از این که آمریکاییها در پی حمله به عراق در مخمصه گیر افتادند. به این ترتیب آمریکاییها شکست خوردند و طرح خاورمیانه جدید آمریکا به خاورمیانه ایران تبدیل شد.
ادامه مطلب
در آستانه نشست بریکس، کارشناسان پیوستن ایران را بعید ارزیابی کرده بودند. گفته می شود دموکراسی های برزیل، هند و آفریقای جنوبی که به روابط خوب با غرب نیز علاقه مند هستند، بعید است علاقه ای به تبدیل بریکس به گروهی نامطلوب داشته باشند. اما ظاهرا ملاحظات دیگری برای پنج کشور بریکس مهمتر بود. انرژی ممکن است عامل مهمی در این مورد باشد.
ادامه مطلب
ایران تنگه هرمز را آبراهی راهبردی برای خود می داند و همواره از این آبراه به عنوان اهرم فشار بر غرب در چارچوب درخواست هایش برای لغو تحریم ها بهره برداری کرده است.
ادامه مطلب
محسن کشوریان آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اتصال دو پروژه «کریدور میانی» ترکیه و «کمربند و راه» چین زمینه نزدیکی دو کشور را فراهم کرده و نزدیکی پکن-آنکارا می تواند به خطر خنثی سازی ژئوکونومیکی ایران منجر شود. در صورت پیوند عملیاتی آن دو پروژه به هم، این مسیر بهعنوان تنها شریان زمینی اتصال چین و اروپا ذیل «کریدور چین-آسیای مرکزی-غرب آسیا» مطرحشده و نقش دیرینه دولت ایران را در پیوند آسیا و اروپا خنثی می کند. روابط ریلی ایران با چین را محدود میکند. درواقع جذابیت توسعه کریدور میانی برای اروپا و ترکیه این است که روسیه و ایران را دور میزند.
ادامه مطلب
گسترش باشگاه های بین المللی همیشه چیز خوبی نیست. اگر کشوری به سازمانی بپیوندد که آمادگی اقدام جمعی را نداشته باشد، کار سازمان را فلج می کند. اگر کشورهایی به سازمان بپیوندند که اهداف آن را نداشته باشند، سازمان نه تنها فلج می شود، بلکه از هم می پاشد، این همان اتفاقی است که برای اتحادیه اروپا می افتد که پس از ورود اروپای شرقی هنوز قادر به بهبودی نیست. کارشناسان می گویند که ایران در سازمان همکاری شانگهای چنین نیست. به نظر آنها، تکمیل مجدد سازمان شانگهای نه فقط برای تهران، بلکه برای کشورهای شریک نیز مفید است و این سازمان را به سطح جدید و بسیار سودمندی برای روسیه خواهد رساند.
ادامه مطلب