سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علائم تقویت کننده جنگ بیشتر و پیش‌برنده‌تر از علائم تضعیف کننده جنگ هستند. بنابراین تصمیم‌گیران سیاسی در ایران باید حمله نظامی امریکا و اسرائیل را در کوتاه مدت بسیار محتمل و جدی بدانند.
ادامه مطلب
محمد علی شعبانی در پادکست ارزیابی پیرامون وضعیت ایران پس از عملیات هفت اکتبر در مصاحبه با سی اس آی اس می گوید: ایران وضعیتی متفاوت از دیگر کشورهای اسلامی دارد. ملی گرایی در ایران خیلی قوی است با این حال هنوز اسلام برای ایرانی ها اهمیت دارد هر چند ایرانی ها روشی متفاوت از دیگر مسلمین جهان را در پیش گرفته اند.
ادامه مطلب
نگرانی‌های ایران کاملاً به‌جاست. ترامپ و دولت او مواضع متناقض و چندلایه‌ای اتخاذ کرده‌اند. از یک سو، او تأکید دارد که رسیدن به یک توافق هسته‌ای گزینه ترجیحی اوست؛ اما هفته گذشته، او بار دیگر تحریم‌های سخت‌گیرانه‌ای را علیه ایران اعمال کرد و تعهد خود را به ازسرگیری راهبرد «فشار حداکثری» که در دوره قبلی خود اجرا کرده بود، تأیید کرد. از سوی دیگر، او گزینه‌های تهران را محدود کرده است. او می‌گوید که ایران دو انتخاب دارد: یا توافقی مکتوب که متفاوت از توافق قبلی باشد یا حملات نظامی.
ادامه مطلب
نتانیاهو در حرکت به سمت آتش‌بس دائمی مردد است، بخشی از آن به دلیل نگرانی از فروپاشی دولتش و برگزاری انتخابات زودهنگام. اما برای نخست‌وزیر، هیچ موضوعی مهم‌تر از جلوگیری از هسته‌ای شدن ایران نیست. این هدف اصلی دوران طولانی فعالیت سیاسی او بوده است.
ادامه مطلب
نیسان رفعتی تحلیلگر ارشد ایران در گروه بین المللی بحران می گوید: «ایران به‌طور قابل‌توجهی تضعیف شده اما همچنان «ظرفیت آسیب‌رسانی به دشمنانش» از طریق حملات موشکی و نیز نیروهای نیابتی برای آسیب به منافع و متحدان ایالات متحده در منطقه را دارد. هنوز ظرفیت نظامی وجود دارد. سپاه پاسداران هنوز پابرجاست و ناوگان موشک‌های بالستیک همچنان باقی است. آنها هنوز پهپاد دارند. آنها هنوز در خلیج فارس حضور دریایی دارند.»
ادامه مطلب
در ۱۵ نوامبر، بانک جهانی برآورد کرد خسارات اقتصادی ناشی از جنگ اسرائیل علیه لبنان تا آن تاریخ حدود ۵.۱ میلیارد دلار بوده است. این خسارات شامل ۳.۴ میلیارد دلار به بخش املاک و مستغلات است که طی آن حدود ۱۰۰ هزار واحد مسکونی به‌طور کامل یا جزئی تخریب شده‌اند ضمن آنکه حدود ۱۶۶ هزار نفر در لبنان به دلیل جنگ شغل خود را از دست دادند.
ادامه مطلب
اشتها برای گسترش قطعاً باعث شده که برخی در داخل دولت اسرائیل فکر کنند که اکنون می‌توانند از موفقیت‌های نظامی اخیر سرمایه‌گذاری کنند و قلمرو خود را گسترش دهند. ایتامار بن‌غفیر وزیر امنیت ملی و بزالل اسموتریچ وزیر دارایی، دو تن از رهبران راست افراطی اسرائیل، نیات خود را پنهان نمی‌کنند: آنها می‌خواهند موفقیت نظامی اسرائیل را به‌گونه‌ای تحکیم کنند که شکل منطقه را تغییر دهد.
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تجدید قوای ایران و جبهه مقاومت جز از طریق مهار نتانیاهو و ترامپ، ایجاد شکاف و اختلاف بین این دو، آرام سازی فضا، کاهش تنشها و ایجاد رونق اقتصادی در منطقه امکانپذیر نیست و همه اینها نشان دهنده این است که بعد از مدتها جنگ و خونریزی در میدان، دیپلماسی باید بار دیگر هنر خود را نشان دهد.
ادامه مطلب
این عملیات که در تاریخ ۸ سپتامبر انجام شده، جسورانه و قهرمانانه توصیف شد. ارتش اسرائیل همچنین تصاویری از دوربین‌های سربازان واحد ویژه "شلداغ" نیروی هوایی اسرائیل را منتشر کرد. این تأسیسات که در حدود ۲۰۰ کیلومتری (۱۲۵ مایلی) شمال شرقی مرز اسرائیل و سوریه قرار داشت، توانایی تولید ۳۰۰ موشک دقیق و دوربرد را داشت که ایران و نیروهای نیابتی‌اش می‌توانستند به سمت اسرائیل شلیک کنند.
ادامه مطلب
ترامپ چه به تحمیل دیپلماسی اجباری و چه اعمال فشار حداکثری رو آورد، این هدف را دنبال خواهد کرد که جمهوری اسلامی ایران غنی‌سازی اورانیوم با خلوص بالا را که بیم ساخت سلاح هسته‌ای را افزایش می‌دهد، متوقف کند. اما تهران طی دهه‌های اخیر نشان داده که شاید در مقاطعی به عقب‌نشینی تاکتیکی در برابر غرب مایل باشد، اما هرگز حاضر به تعطیلی برنامه هسته‌ای خود نیست.
ادامه مطلب
دیوید ایگناتیوس در یادداشتی می نویسد: به نظر می‌رسد اسرائیل کریدوری به داخل ایران ایجاد کرده و مسیری روشن برای هواپیماهای خود برای حمله به تهران فراهم ساخته است. این سطح جدیدی از آزادی عملیاتی است که به اسرائیل اجازه می‌دهد اهدافی را در ایران تقریباً به همان سادگی که در غزه و لبنان حمله می‌کرد، مورد هدف قرار دهد.
ادامه مطلب
یورام شوایتزر Yoram Schweitzer، افسر سابق اطلاعاتی اسرائیل، درباره حملات هوایی در سوریه گفت: «این مثل یک عمل ریشه‌کنی دندان بود. ایران همیشه بخشی از این تصویر است.»
ادامه مطلب
گراندو لیبنر می‌گوید: روشن است که دست‌کم تاکنون نتانیاهو موفق شده است جنگ را به‌منظور منافع شخصی خود گسترش دهد؛ این کار به او این امکان را می‌دهد که از سقوط دولت ائتلافی‌اش جلوگیری کند و از تحقیقات درباره توافقات ضمنی‌اش با رهبری حماس در طول یک دهه گذشته و همچنین ناکامی امنیتی ۷ اکتبر مصون بماند. به همین دلیل، او حتی به مشاوره‌های بالاترین فرماندهان نظامی و امنیتی که به او توصیه کردند آتش‌بس و توافق تبادل زندانی را بپذیرد، توجه نکرد.
ادامه مطلب
همان‌طور که ترامپ در سال ۲۰۱۷ اقتصادی رو به رشد و دشمنانی ضعیف‌شده را از باراک اوباما به ارث برد – وقتی جنگ با داعش مدتها قبل از روی کار آمدن او آغاز شده بود – در سال ۲۰۲۵ نیز اقتصادی رو به رشد و دشمنانی تضعیف‌شده را به ارث می‌برد. اما با جنگ‌های مسلحانه در چندین جبهه، جهان بسیار خطرناک‌تر از سال ۲۰۱۷ است.
ادامه مطلب
مجید روحی دهبنه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فروپاشی نظام بشار اسد و همچنین زدن بیش از ۸۰ درصد از دارایی های نظامی و دفاعی سوریه، حمله نظامی به ایران به همراه آمریکا در ۵ آبان ۱۴۰۳ که به زعم آنها بخشی از توان دفاعی و راداری ایران را تضعیف کرده است – به نظر نوعی تمرین اصلی برای زدن تأسیسات اتمی ایران محسوب می شد – و روی کارآمدن مجدد ترامپ و افراد و کابینه همسو با رژیم صیونیستی که همگی آنها در یک نقطه و آن هم اتخاذ مواظع سخت علیه ایران و چین، هم نظر هستند، در ادامه تلاش سه قدرت اروپایی برای ارسال نامه برای شورای امنیت برای فعال سازی مکانیسم ماشه، این فرصت را در اختیار این رژیم قرار داده است، و این رژیم نمی خواهد از آن غفلت کند.
ادامه مطلب
تاب‌آوری تاریخی محور مقاومت نشان می‌دهد که اسرائیل برای از میان برداشتن گروه‌هایی مانند حماس و حزب‌الله با دشواری‌های زیادی روبه‌رو خواهد شد. به احتمال زیاد، راهبردِ جنگ تمام‌عیار اسرائیل به پیروزی‌های تاکتیکی کوتاه‌مدتی منجر می‌شود که توانایی‌های گروه‌های مبارز و کشورها را کاهش می‌دهد و آنها را برای مدتی به حالت بقا سوق می‌دهد. اما بدون یک راه‌حل سیاسی که به ریشه‌های اجتماعی این گروه‌ها بپردازد، محور مقاومت احتمالاً بار دیگر با تکیه بر منابع و نفوذ محلی و همچنین ارتباطات فراملی خود در سطوح محلی و منطقه‌ای بازسازی خواهد شد.
ادامه مطلب
مسلم عباسی‌فر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هدف نه‌تنها تخریب چهره ایران، بلکه تحقق پروژه‌های سیاسی و استراتژیک است که در نهایت به تقویت موقعیت و سلطه‌گری این رژیم در عرصه جهانی می‌انجامد.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می‌نویسد: طرفی که پایگاه نظامی خود را در اختیار اسرائیل قرار داده و اجازه داده که این رژیم از خاک خود به ایران حمله کند، ایالات متحده امریکاست که در عراق چند پایگاه نظامی دارد. در حالی که دولت عراق در شکایت خود به سازمان ملل هیچ اشاره ای به دولت امریکا نکرده است.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: در وضعیت کنونی تنها چیزی که می‌تواند از هزینه‌های هر دو طرف بکاهد و اجازه ندهد وضعیت از این بدتر شود، آتش‌بس فوری در تمامی جبهه‌های غزه و لبنان است.
ادامه مطلب
هم نتانیاهو و هم بن سلمان هر دو خواهان پیروزی ترامپ در انتخابات بودند تا زمینه‌ای برای عادی‌سازی روابطشان فراهم شود. مهم‌تر از همه، آنها تلاش می‌کنند تا ایالات متحده را به مقابله با ایران ترغیب کنند.
ادامه مطلب
کیومرث اشتریان در یادداشتی می نویسد: آیا به نفع ایران است که تنش در مرحله اول، یعنی درگیری محدود و پینگ‌پنگی باقی بماند؟ آیا اگر در این مرحله بتوان به آتش‌بس در غزه و لبنان دست یافت، یک موفقیت برای ایران است؟ آیا رضایت نسبی در پذیرش قطع‌نامه ۱۷۰۱ برای ایران حاصل می‌شود؟
ادامه مطلب
رامین فرهودی زرنق در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند بر اساس نظرات کارشناسان حوزه منطقه خاکستری هر آن امکان ارتقای سطح منازعه از زیر سطح جنگ به جنگ بین ایران و اسرائیل وجود دارد اما ایرانی ها بسیار سنجیده تر از دشمن خود در حال مدیریت ریسک ها هستند و تلاش دارند تا با تطبیق دادن شرایط محیط با شرایط داخلی خود، رژیم صهیونیستی را دچار فرسایش و فروپاشی داخلی کنند.
ادامه مطلب
اشاره (به قلم مترجم): دو ماهنامه فرانسوی دیپلماسی در آخرین شماره خود در ماه نوامبر ۲۰۲۴ با انتشار مقاله مفصلی از دکتر برنارد هورکاد، استاد مطالعات ایران شناسی مرکز پژوهش های علمی فرانسه CNRS به تحلیل شرائط داخلی و خارجی ایران پرداخت که ترجمه ی آن تقدیم می شود. این مقاله به تاریخ ۲۲ اوت ۲۰۲۴ مصادف با اول شهریور ۱۴۰۳ پیش از شهادت سید حسن نصرالله و یحیی سنوار و حمله موشکی دوم ایران به اسرائیل و پاسخ آن به نگارش در آمده است.
ادامه مطلب
مرتضی مردیها در یادداشتی می نویسد: به گمان من، یک حکومت معتدل و ملی و رو به پیشرفت به جز برای روسیه و چین و افعانستان و شاید ترکیه و برخی عرب‌ها به نفع همۀ دنیاست. اما در این صورت چرا نه فقط حرکتی صورت نمی‌گیرد، بلکه به وضوح از آن اعلام احتراز می‌شود؟
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون اسرائیل در قالب عملیات تهاجم هوایی با نام "روزهای توبه" به عمق خاک ایران حمله کرده است، خط رسانه‌ای و کارشناسی مشکوکی در حال کوچک‌نمایی تهاجم اسرائیل به ایران هستند. این خط رسانه‌ای که عملیات موشکی اسرائیل را شکست خورده، ناچیز، کاریکاتوری و ... می‌دانند، از واقعیت قدرت و سیاست دفاعی و خارجی بی‌خبرند و توان فهم پیامدهای راهبردی چنین تهاجمی را ندارند.
ادامه مطلب
درست است که تهران اسرائیل را تهدیدی وجودی می‌بیند، اما این به معنای لزوم درگیری نظامی نیست.
ادامه مطلب
تا کنون، بریتانیا و آلمان تقریباً به شکل بی‌قید و شرطی از حق اسرائیل برای دفاع از خود حمایت کرده‌اند و تنها به‌طور سطحی بر لزوم احترام به قوانین بین‌المللی و قوانین جنگ تأکید داشته اند. این روند باید تغییر کند وگرنه درخواست‌های یک‌جانبه استارمر و شولتز از ایران همچنان ناشنیده باقی خواهد ماند و اروپا را به سوی بی خاصیتی بیشتر در عرصه راهبردی و دیپلماتیک سوق خواهد داد.
ادامه مطلب
حسن حمزه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عربستان سعودی به عنوان یکی از بازیگران کلیدی این منطقه، در سال‌های اخیر استراتژی چندوجهی را در پیش گرفته است. از یک سو، این کشور تلاش می‌کند تا موقعیت خود را به عنوان رهبر جهان عرب و اسلام تقویت کند، و از سوی دیگر، به دنبال ایفای نقشی سازنده در معادلات منطقه‌ای است. در این میان، روابط با اسرائیل و ایران، دو محور اصلی سیاست خارجی عربستان را تشکیل می‌دهند.
ادامه مطلب
محمدجواد غلامرضا کاشی در یادداشتی می نویسد: خاورمیانه به سوی افق تازه‌ای می‌رود. دوران تعلیق و خلسه پایان یافته است: اینک سه چشم‌انداز پیش روی ماست. چشم‌انداز اول غلبه یکی بر دیگری است. چشم‌اندازی که یکی را ارباب و دیگران را برده و رعیت می‌کند. چشم‌انداز دوم جنگ همه جانبه و ویرانی کل منطقه است. اما یک چشم‌انداز سوم هم وجود دارد. بازیگران منطقه با توجه به نقاط قوت و ضعفی که علنی شده، به سمت یک سازش و صلح حرکت کنند. البته امروز طرح صلح به چشم‌انداز اول می‌ماند، اما می‌توان برای وصول به چنان چشم‌اندازی کسب آمادگی کرد. کاری که انجامش ساده نیست.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: اگر تصور کنیم جنگ‌طلبی‌های اسرائیل جواب داد و دامنه جنگ گسترش یافت و در نهایت آرزوی تل‌آویو محقق شد و جنگی مستقیم میان ایران و اسرائیل درگرفت و کل منطقه درگیر آن شد و در پی آن امریکا نیز وارد جنگ شد، آنگاه چه خواهد شد؟! با رجوع به تجربه عراق و افغانستان و لیبی امریکا به ائتلاف‌سازی اقدام خواهد کرد و در پی آن کشورهای اروپایی و چه بسا ناتو مجبور می‌شوند به این ائتلاف امریکایی – اسرائیلی وارد شوند. آیا سیاستمداران اروپایی که به جنگ‌طلبی‌های تندروترین دولت تاریخ اسرائیل چک سفید امضا داده‌اند، حاضر می‌شوند آرامش ۷۰ ساله خود را به خطر اندازند و امنیت خود را به این آسانی در معرض تهدید قرار دهند؟!
ادامه مطلب