تقریباً ۷۰ درصد از جوانان کانادایی بین ۱۸ تا ۳۷ سال رای نمی دهند. داده های جدید نظرسنجی ها روند نگران کننده ای از نارضایتی را در میان کانادایی ها نشان می دهد که احساس می کنند کنترل کمی بر زندگی خود دارند. محدودیت های آزادی های فردی به علت کرونا این احساس را تشدید کرد. به نظر می رسد کانادا نیز مانند آمریکا از پایین بودن اعتماد عمومی به احزاب سیاسی و نهادهای دولتی رنج می برد.
ادامه مطلب
یکی از استادان دانشگاه المنار تونس که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش فاش شود در این باره هشدار داد: «قانون اساسی جدید اختیارات گسترده و بدون نظارت پارلمان به رئیس جمهوری خواهد داد و این قانون می تواند روند دموکراسی سازی را در تونس مختل کند.»
ادامه مطلب
ترجمه: کاوه عیدیزاده
ادامه مطلب
تلاش واشنگتن برای ترسیم کارزار مخالفت با تجاوز روسیه، بعنوان جنگ دمکراسی علیه خودکامگی، نتوانسته بیشتر جهان را با خود همراه کند. چرا؟
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روند دموکراسی امریکایی در افغانستان به گند کشیده شده و تمام دست آوردهای بیست ساله مردم افغانستان به باد فنا رفته است، طالبان دوباره به قدرت رسیده اند و ما شاهد یک افغانستان منزوی و کشور جدا از تعاملات بین المللی هستیم، چگونه می توان این روند را ارزیابی کرد؟
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: آیزایا برلین (Isaiah Berlin) فیلسوف روسی تبار انگلیسی که هم روسیه را خوب می شناسد و هم غرب را، می گوید: هر وقت قدرت اقتصادی از قدرت سیاسی جدا شد، آزادی متولد می شود. زمانی اقتصاد اولویت پیدا می کند که «من» ها، «ما» شوند.
ادامه مطلب
امیر سجادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نوشتار پیش‌رو از منظر داخلی و با محور قرار دادن «دموکراسی و نسبت آن با مشروعیت سیاسی» به واکاوی چرایی و علل اقدام پوتین در تهاجم به اوکراین پرداخته است.
ادامه مطلب
خلاصه اینکه ایده برگزاری این کنفرانس، ترفندی مضحک بیش نیست چون جوانان آمریکایی می دانند که در این کشور دموکراسی حاکم نیست. اما این هفته شاهد شکست چشمگیر دموکراسی آمریکاست چون دولت این کشور تصور می کرد که با برگزاری آن کنفرانس پیروزی خیره کننده ای به دست خواهد آورد.
ادامه مطلب
حامد شفیعی در یادداشتی در معرفی کتاب «موج عظیم» برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رادلت در کتاب «موج عظیم» خود نشان می‌دهد که پیشرفت برای فقرزدایی در جهان نه تنها ممکن بوده، بلکه در حال حاضر در سراسر جهان در حال روی دادن است. او برای مدعای خود شصت کشور در حال توسعه مانند: هند، کره جنوبی، بوتسوانا، برزیل، کستاریکا، اندونزی، شیلی، فیلیپین، بلغارستان، مولداوی، غنا، لیبریا، سنگال وغیره را مثال می‌زند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: شاید بتوان با مطالعۀ متون دموکراسی که بالغ بر پانصد کتاب می شود ادعا کرد که روانشناسی سیاسی در کانون دموکراسی است. به عنوان نمونه، در حالی که منافعِ اقتصادی و سیاسی قدرتمندان در این کشورهای دموکراتیک سرجای خود باقی می ماند ولی با انتخابات دوره‌ای، روسای جمهور و نخست وزیران مرتب تغییر می کنند و بعد رای دهندگان، احساس آزادی، حقِ انتخاب، توان تغییر شخصیت های سیاسی و بالاخره رضایت روانی می کنند یعنی هم زمانیِ حفظ منافع و گردشِ قدرت. نمونۀ بارز این بحث، دست نخوردن بودجه و قراردادهای نظامی وزارت دفاع آمریکا طی بیست سال گذشته علی رغم انتخاب طیفی از روسای جمهورِ چپ و راست در آن کشور است. شاید انتخابات رقابتی و آزاد، پیچیده ترین Application روانشناسی در سیاست باشد.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: سرخوردگی شدید اجتماعی – سیاسی و ناامیدی از آینده سبب شده است تا وضعیتی به وجود آید که حتی نماد دموکراسی از کارکرد بیفتد. صندوق رای صرفا تبدیل به ابزاری شود که مانند خیابان خلوت صرفا جایی سریع برای رسیدن به مقاصد باشد. چنین وضعیتی خطرناک است که اگر درک نشود و برای حل آن به طور جدی کاری انجام نشود می تواند پیامدهای ناخوشایندی در پی داشته باشد.
ادامه مطلب
سه امیدواری وجود دارد. ۱- میلیون ها دختر و پسری که در مدارس دموکراسی پرورش یافتند. ۲- تغییر و تحول طالبان که ناگزیرند با یک جامعه متفاوت و متکامل تراز سال ۱۹۹۴ مواجه شوند و ۳- ترس از روسیه، ایران و چین که حاضر نیستند یک کانون افراط گرایی سنی در نزدیکی خود داشته باشند.
ادامه مطلب
با توجه به آنچه گفته شد و با نگاهی به تحولات اخیر می‌توان به روشنی دریافت که افغانستان هیچ یک از ویژگی‌های قابل پیش‌بینی برای برقراری موفقیت آمیز دموکراسی از طریق مداخله نظامی آمریکا را نداشته بلکه از تمام ویژگی‌های پیش‌بینی شده برای شکست این اقدام برخوردار بوده است. افغانستان ده سال بعد به یک دموکراسی تبدیل نخواهد شد، نرخ شکست آمریکا در این کشور ۸۶ درصد است.
ادامه مطلب
رضا مقاتلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این منطقه همواره شاهد چالش ها و رویدادهای مختلفی بخصوص در دهه های اخیر در خود بوده است که در این نوشتار تلاش خواهد شد ۱۰ چالش مهم تر این منطقه در یک دهه ی پیش رو مورد اشاره قرار گیرد. لازم به اشاره می دانم که ترتیب اشاره به موضوعات نشان از برتری یک موضوع بر دیگری نخواهد بود و صرفاً با هدف بیان اصل مطلب مورد اشاره قرار گرفته است. همچنین یقیناً بیان این موضوعات همه آنچه می تواند باشد نخواهد بود و بسیاری از چالش ها در دل موضوعات مورد اشاره قرار خواهد گرفت یا آنکه کلیت خاورمیانه را بعضاً شامل نخواهد شد.
ادامه مطلب
اکنون بیش از هر زمان دیگری لزوم گفت وگو میان گروه های سیاسی عراقی به ویژه سه کلان جریان کردی، شیعی و سنی برای ترسیم هر چه بهتر آینده عراق در آستانه انتخابات، عبور از مرحله قومیت گرایی و عدم تقسیم قدرت بر اساس منافع طایفه ای بیش از هر زمان دیگری واجب است. در غیر این صورت این کشور به سان ۱۸ سال گذشته کماکان در چرخه معیوب تمامیت خواهی برخی افراد و جریانات گرفتار خواهد بود که اساسا رگ حیاتشان در بستر اختلافات قومی و دامن زدن به تنش های طائفه ای و مذهبی است تا ذیل آن، بستر برای تقسیم قدرت بین این جامعه قلیل محفوظ بماند.
ادامه مطلب
اکنون در آمریکا، مجارستان، ترکیه، برزیل و سایر کشورهای جهان بحث آزاد و واکاوی صادقانه مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. رهبران این کشورها تمایلی به پذیرش حقایق ناخوشایند، اشتباهات و درس گرفتن از تجربیات گذشته ندارند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: هرچند دموکراسی متاعی پر ارزش است ولی انسانِ امروز در کشورهای درحال توسعه، اولویت‌های دیگری دارد. دموکراسی به صورت فزاینده ای در جهان پر از چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در مسیری حرکت می کند که بیشتر شبیه به یک کالای لوکس است.
ادامه مطلب
هنوز دونالد ترامپ به عنوان چهل و پنجمین رئیس جمهور امریکا سوگند یاد نکرده بود که اولین دروغ از سوی سخنگوی او اعلام شد. شان اسپایسر مدعی شد که این بیشترین جمعیتی بود که تاکنون در مراسم تحلیف یک رئیس جمهور امریکایی شرکت کرده بودند. اما همانطور که تصاویر هوایی نشان دادند، تعداد بیشتری به مراسم تحلیف باراک اوباما رفته بودند.
ادامه مطلب
صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حادثه حمله به کنگره را بهانه مذمت دموکراسی نکنیم، صبر کنیم و شاهد باشیم که ترامپ با حدود ۷۵ میلیون رای یک استثنا می ماند و تکرار نخواهد شد.
ادامه مطلب
یک دهه از بهار عربی گذشته و برای آنهایی که در برابر رژیم های خودکامه در خاورمیانه ایستادند و زندگی بهتر را خواستار شدند، شرایط چندان بهبود نیافته است. بیشتر کشورهایی که آن زمان درگیر اعتراضات و متعاقبا خشونت شدند، هنوز تحت کنترل رژیم های استبدادی هستند، ظلم و فساد در این کشورها عادی است و مشکلات اقتصادی همچنان ادامه دارد. با این وجود، اروپا قاره ای متفاوت از قبل از سال ۲۰۱۱ است و این مساله مستقیما به انقلاب های شکست خورده در قاره همسایه مربوط می شود.
ادامه مطلب
رضا رسالت در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جنگ‌های مداخله جویانه در خاورمیانه و حمایت از سران خودکامه آن که هیچ اعتقادی به دموکراسی نداشته و ندارند نقش مهمی در این زمینه ایفا کرده و ذهنیت مردم امریکا را برای دموکراسی منفی کرده اند. این روند، چهره بزک کرده لیبرال دموکراسی غربی را برای مردم دنیا بیش از پیش عیان ساخته است.
ادامه مطلب
الکسی دو توکویل، دیپلمات فرانسوی و ناظر باهوش قرن نوزدهم دموکراسی نوپای آمریکایی، زمانی گفت: «عظمت آمریکا نه در روشنگری آن در قیاس با دیگر ملت ها نیست، بلکه در توانایی آن در اصلاح عیب های خود است.» در حقیقت، انتخابات ریاست جمهوری کنونی آزمونی برای این ادعاست. در شرایطی که ایالات متحده در پی افزایش شدید شمار قربانیان و مبتلایان کووید ۱۹، تنش های نژادی و قطبی شدن شدید جامعه تحت رهبری دونالد ترامپ، زمانی ناگوار در تاریخ مدرن خود را تجربه می کند، انتخابات می تواند ضربه شدیدی به رئیس جمهوری، اعضای کنگره و همچنین دفاتر محلی حزب جمهوری خواه که در حال حاضر کنترل سنا و کاخ سفید را در اختیار دارد، وارد آورد.
ادامه مطلب
جو بایدن، نامزد دموکرات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، در دومین سالگرد کشته شدن جمال خاشقچی به دست قاتلان سعودی احساسات خود را در این باره به وضوح بیان کرد: «ما روابط خود با پادشاه ای را مجددا مورد ارزیابی قرار خواهیم داد؛ به حمایت آمریکا از جنگ عربستان در یمن پایان می دهیم و از این مساله کسب اطمینان می کنیم که ایالات متحده برای فروش تسلیحات یا خرید نفت، ارزش های خود را زیر پا نمی گذارد.» اما اگر بایدن در انتخابات پیروز شود، واقعیت های ناخوشایندی وجود دارد که ممکن است بر ترجمه این واژه های جسورانه به سیاست گذاری تاثیر منفی داشته باشد.
ادامه مطلب
ماه گذشته که دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده، در فضایی سر پوشیده در تولسا، اوکلاهما، یک برنامه برگزار کرد تا واکنش خدمات بهداشت و درمان عمومی به همه گیری کووید ۱۹ را به چالش بکشد و در کمال تعجب دید که هیچ یک از طرفدارانش حضور نیافتند، چیزی در هم شکست یا شروع به درهم شکستن کرد. آن چیز سیاست گذاری های واقعیت جایگزین بود که ترامپ و سایر پوپولیست های غیر لیبرال را در سال های اخیر به قدرت رسانده بود.
ادامه مطلب
شیرین هانتر می نویسد: تضمینی نیست که افت قیمت نفت به این منجر شود که تولیدکنندگان نفت رفتارهای پیشین خود را مورد ارزیابی قرار دهند و به جای پیگیری برنامه‌ها و پروژه‌های پرهزینه و غیر واقع گرایانه بر توسعه اقتصادی پایدار و متعادلی متمرکز شوند که آسیب پذیری کمتری نسبت به نوسانات بازار نفت دارد. در واقع هیچ قطعیتی وجود ندارد که درآمدهای پایین نفتی باعث بازنگری در انگیزه‌های مداخله گرایانه و بی ثبات کننده کشورهای نفتی شود و آنها را به حل منازعات متقاعد کند. حتی احتمال کمی می‌رود که این حکومت‌های تمرکزگرا در محدودیت‌های سیاسی ایجاد شده برای مردم خود تجدید نظر کنند. اما اگر این کشورها دست به چنین اقداماتی نزنند این موضوع می‌تواند به ناآرامی‌های سیاسی احتمالی در جوامع آنها بدل شود و توافق کنونی میان مردم و حکومت‌ها دچار از هم گسیختگی شود.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: هر زمان که فرد سیاست مداری، در جامعه ما خاطرات خود را نوشت و متن آن سراسر شادمانی بود و حکایت از کار و فعالیت و خدمت بود و گِله و شکایت از حذف، طرد، تبعید، حاشیه نشینی و ناجوانمردی و بی احترامی نبود، سیاست ورزی عاقبت مثبتی خواهد داشت.
ادامه مطلب
دکتر محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: آیا تابه حال فرصت کرده اید به این مسئله فکر کنید که چرا افراد روحانی از هر جناح و گرایشِ فکری که باشند در نهایت با یکدیگر احساسِ قرابت و هم اندیشی می کنند؟ شاید یک علتِ تعیین کننده این باشد که: «متون مشترک خوانده اند.» کتاب ها، رساله ها، ادبیات و مفاهیم مشترک دارند. اگر هم اختلاف نظر داشته باشند، مکانیسم های تعامل و تحمل را در میان خود عادی – سازی کرده اند.
ادامه مطلب
محسن رنانی در یادداشتی می نویسد: انتخابات، خودش دموکراسی نیست، بلکه قالبی برای اعمال دموکراسی است. اگر محتوایی که در این قالب ریخته می‌شود دموکراتیک نباشد، نتیجه انتخابات به برقراری یک جامعه دموکرات نمی‌انجامد.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می‌نویسد: فهم دموکراسی و عمل دموکراتیک بسیار کار مشکلی است. از کسانی که حداقل ۵۰۰ کتاب از نویسندگان پنج قرن اخیر نخواندهاند، به زبانهای خارجی مسلط نیستند، دانشگاه نرفتهاند و استاد ندیدهاند و تمرین تفاهم و تعامل نکردهاند، طبعاً نباید انتظار دموکراتیک بودن را داشت. این مفاهیم، معانی عمیق تاریخی دارند. وضع ما طبیعی است. تا زمانی که متون نخوانیم، به توافق و اجماع نرسیم، با هم تصمیم نگیریم، برای افراد توانا جا باز نکنیم و به اندیشههای گوناگون احترام نگذاریم، همچنان در سعی و خطاها، بقا خواهیم داشت. سرنوشتِ ملتها در گروی افکاِر اکثریتِ آنها است. دموکراسی سالها تمرین میخواهد.
ادامه مطلب