محمود فاضلی در یادداشتی می نویسد: بورل معتقد است ما با یونان و قبرس یونانی‌نشین همبستگی داشته و در صورت عدم حصول پیشرفت در حل‌وفصل مسائل با ترکیه در این جلسات گزینه‌های زیادی بر روی میز خواهد بود. ما خواستار حمایت پارلمان اروپا از تلاش‌هایی که برای کاهش تنش با ترکیه صورت می‌گیرد، هستیم.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آلمان لنگر قاره است و اروپا قبایی است که به تن آلمان ثروتمند و خلع سلاح شده دوخته شده است. صد البته اتحاد در داخل اروپا "شری ضروری" است که فرانسه همیشه نگران همسایه شرقی، به آن تن داد و این شراکت پاریس و برلن بود که محور سیاسی اتحادیه اروپا شد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پس از پیروزی دکتر روحانی در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۲ این گونه مطرح شد که ورود ایران به بازار گاز می‌تواند در سطح گسترده برای امنیت انرژی اتحادیه اروپا مثبت باشد و در دو رده ارزیابی ریسک شد. از طرفی قرار بود برای کمک به بالا بردن کیفیت گاز مایع ایران دو شرکت توتال و یک شرکت نروژی ورود کنند تا اتحادیه اروپا در کوتاه مدت ۳۰ درصد و در بلند مدت ۵۰ درصد وابستگی خود را به گاز روسیه کم کند. این اقدام امنیت انرژی اتحادیه را افزایش می‌داد. در آن زمان مشارکت در ساخت خط لوله مستقیم از ایران به اروپا ارزیابی شد، اما هرگز اجرایی نشد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که کشورهای صنعتی و در حال توسعه از اوایل هزاره سوم بیش از پیش نگران تامین دراز مدت انرژی بوده چرا که معتقدند قدرت های جهانی سعی دارند تا نقش بیشتری را در شبکه های جدید انتقال و توزیع انرژی ایفاء کنند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: هر چند اروپایی ها دیگر نسبت به توسعه طلبی سرزمینی آلمان نگران نیستند ولی اکنون در آگاه و ناآگاه خود، نسبت به انضباط، شفافیت، پرکاری، دقت، تعلق به خاک، دفاع از زمامداران و از همه مهمتر قرارداد اجتماعی همیشه در حال تکامل آلمانی ها، غبطه می خورند. یک بار این نویسنده از یک رئیس جمهور آلمان سئوال کرد که چرا آلمان با این همه سرمایۀ اجتماعی بین المللی، نقش پررنگ تری در سطح جهانی ایفا نمی کند: او در پاسخ گفت: مردم آلمان اجازه نمی دهند.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چین و روسیه و امریکا ابرقدرت های آتی خواهند بود و اروپا به اوایل قرن نوزدهم باز خواهد گشت و پوتین در روسیه با علم به روند تفکر سیاسی ترامپ، درصدد افزایش گسترش حوزه نفوذ در اروپا برخواهد آمد به ویژه که زمینه بی ثبات کردن بلغارستان فراهم است. البته امریکا درصدد تاسیس "ناتو" جدید با کشورهای شرق اروپا است منتهی با تعهداتی متفاوت که بار مالی برای امریکا ندارد و بیشتر بر مبنای توافقات غیرجمعی اما دوجانبه استوار است.
ادامه مطلب
علی امیدوار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید مهمتریم سیگنال عدم حمایت کشورهای عضو شورای امنیت و بویژه نمایندگان اروپا از قطعنامه پیشنهادی آمریکا علاوه بر ورشکستی بین المللی ترامپ این بود که امیدی برای بقای وی در صحنه سیاسی آمریکا ندارند و در صورت حضور غیر محتمل وی در صحنه سیاسی آمریکا، خطری مهمتر برای این کشور تصور می کنند که همانا فروپاشی این کشور و غرق شدن دنیای غرب در امواج توفنده است که هر روز پایه های قدرت و هژمونی این کشور را در هم می شکند.
ادامه مطلب
امیر علی ابوالفتح در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون احتمال پیگیری گزینه نظامی از جانب واشنگتن در صورت ناکامی در فعال کردن مکانیسم ماشه علیه تهران بر این باور است که در عالم سیاست و دیپلماسی هیچ چیزی غیرممکن نیست به خصوص آن که با روی کار آمدن دونالد ترامپ و کارنامه ای که وی در طول سه سال گذشته از خود به جای گذاشته است امکان هر اقدام، تصمیم و واکنشی حتی غیر مترقبه و دور از ذهن نیز از جانب رئیس جمهور فعلی آمریکا وجود دارد. بنابراین نمی توان احتمال گزینه حمله نظامی و جنگ با ایران از سوی دونالد ترامپ را به صورت کامل منتفی دانست. اما در این میان ما باید به سابقه تاریخی این دست مسائل نیز نگاه کنیم؛ ایالات متحده آمریکا و شخص دونالد ترامپی که در خصوص سرنگونی پهپاد خود دست به هیچ اقدامی نزد و یا در رابطه با اقدام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در حمله موشکی به پایگاه عین الاسد (با فرض اینکه تنها سوله ها و ساختمان این پایگاه نیز منهدم شده باشد و هیچ کشته و زخمی هم در پی نداشته است) از واکنش در برابر تهران خودداری کرد، نشان می‌دهد که دونالد ترامپ اساساً از جنگ و گزینه حمله نظامی، آن هم در خصوص ایران به شدت پرهیز می کند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: موضوع مهمتر اینکه اروپا بجای تلاش برای اجرای توافقات و اسناد امضاء شده و تعهدات پیش بینی شده در برجام، با طرح توقعات غیرقانونی جدید و خارج از تعهدات توافقی ضربه مهلک دیگری به پیکر نیمه جان برجام زد و سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان با ارائه پیش نویس قطعنامه ای به شورای دوره ای آژانس بین المللی انرژی اتمی از طرفی بار دیگر بدعهدی خود را در روابط با جمهوری اسلامی ایران به نمایش گذاشتند و از سوی دیگر مهر تاییدی بر تداوم دنباله روی غیرمتعارف از سیاست های یک جانبه گرایانه آمریکا و اعمال فشار غیر قانونی و ناعادلانه بر کشورهای رقیب زدند.
ادامه مطلب
عی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در عین حال که توجه اروپا به ایران در بعد اقتصادی بر دو محور اساسی بازار مصرف و تامین انرژی متمرکز است؛ ایران در کل تجارت خارجی اروپا سهمی کمتر از نیم درصد دارد و در طول ۴ دهه گذشته روابط تجاری ایران و اتحادیه اروپا با نوسانات زیادی همراه بوده است. البته در مورد دیگر شرکای تجاری ایران نیز وضعیت عمدتاً مشابه اروپاست.
ادامه مطلب
کم و کیف مدیریت بحران توسط صدراعظم آلمان و رقابت باز برای جانشینی وی، موجب شده تا نرخ محبوبیتش به بالاترین سطح یعنی ۷۱ درصد افزایش پیدا کند؛ به‌عبارت‌دیگر نزدیک به دوسوم از جمعیت آلمان مدیریت وی را تائید می‌کنند. این مؤلفه‌ها انتظارات از آلمان در دوره ریاست بر اتحادیه اروپا را افزایش داده است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تاریخ معاصر ایران را می توان به دو دوره نخست که از ابتدای قرن پانزدهم میلادی آغاز و شامل حکومت‌های صفویه، افشاریه، زندیه و قاجاریه بوده و مشخصه بارز روابط با اروپا دوره مبهم و بی نتیجه است و دوره دوم از قرن پایانی هزاره سوم که با حکومت پهلوی مصادف و تا کنون را تقسیم کرد که ویژگی بارز آن فراز و فرود فراوان است.
ادامه مطلب
سعید محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اتحادیه اروپا به عنوان بخشی از این توافق بنا به سیاست کجدار و مریز با بی عملی، صرفا به حمایت شفاهی و یا ایفای نقش به روی کاغذ از برجام و دستاوردهای آن اکتفا کرد، اما عملا ضمن تسلیم در برابر تروریسم اقتصادی نامشروع دونالد ترامپ که با عنوان ناقض توافقات بین المللی و همدستی با ویروس کرونا مشهور است، از انجام تکالیف و مسئولیت های خود در پنج سال گذشته شانه خالی کرده است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همچنان شانس زیادی برای تلاش متقابل با هدف گسترش و تعمیق روابط وجود دارد. شانسی که یکی از پیش نیازهای اساسی آن ادامه اهتمام ایران و خارج شدن اتحادیه اروپایی از رویکرد احتیاط آمیز موجود است.
ادامه مطلب
لوکاشنکو از دخالت برخی همسایگان و در راس آنها روسیه در امور داخلی کشور به شدت خشمگین است و می گوید نسیم از سمت روسیه در حال وزیدن است، اما او در قبال فعالیت های سازمان های غیر انتفاعی غرب در کشورش سکوت اختیار کرده است. لوکاشنکو راهبرد سیاست خارجی کشورش را ارتباط موثر و سازنده با کشورهای اروپایی می داند. حال باید ببینیم نقش این سازمان های خارجی در انتخاباتی که کمتر از یک ماه به زمان برگزاری اش مانده چیست؟
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: وخامت اوضاع در خاورمیانه بطور اعم و نبود چشم انداز روشن برای سیاست های حوزه یورو آتلانتیک در سه کشور سوریه؛ یمن، لیبی و حتی عراق، به شدت اروپا را به واسطه میزان تاثیر پذیری امنیتی و اجتماعی به شدت نگران کرده است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اتحادیه اروپا در سال های اخیر در توسعه ابزارهای واقعی سعی داشته تا بتواند سیاست خارجی حساب شده و متوازنی را اجرا کند. البته در اینجا سوالاتی در مورد میزان تاثیر این سیاست ها در عرصه منطقه ای و بین المللی وجود دارد که وجهی از آن به نحوه مدیریت بحران ها و چالش های اختصاصی قاره سبز به ویژه در نحوه گذر از بحران های کرونا، مهاجرت غیرقانونی و مشکلات اقتصادی برمی گردد؛ امری که به مفهوم تمرکز بیشتر به سیاست داخلی است و موضوع مهم در این زمینه میزان توانمندی اتحادیه در شفاف سازی سیاست خارجی و نسبت استقلال رویکردها در موضوعات مهم بین المللی است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپماسی ایرانی می نویسد: بات و امنیت یکپارچه اتحادیه اروپا در رویکرد بین المللی خود بر داشتن سیستم امنیت ملی یکپارچه و متمرکز برای مواجهه با تهدیدات پیچیده علیه منافع در داخل و خارج متمرکز است و یکی از اهداف منافع، اطمینان دادن به متحدان است مبنی بر اینکه این اتحادیه پایگاهی برای تهدید منافع آنها نیست.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گرچه منطقه خاورمیانه عجالتا در اولویت راهبردهای منطقه ای چین قرار ندارد، لیکن بسیاری از راهبردپردازان آمریکایی به این نتیجه رسیده اند که برای دور نگه داشتن چین آینده از منطقه باید از همین امروز به مبارزه با ایران برخاست و او را تضعیف کرد. بدون تردید چالش های سیاسی و تضادهای فکری با چنین فرضیهای در داخل کشورمان فراوان است، ولی سوال این است که دورنمای مناسبات ایران با ابرقدرت شرقی در آینده چگونه و با چه تدابیر بلند و کیفیات ظریف و سیاست متوازنی رقم خواهد خورد تا از آن همانند دورانهای دراز گذشته، دوباره رابطه گرگ و میشی رقم نخورد؟
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آلمان که برای مدت ها محور استراتژی دفاعی آمریکا در اروپا بوده، اخیراً مورد توجه و تمرکز اهرم تنبیهی ترامپ قرار گرفته و به کوتاهی در پرداخت سهم خود از مشارکت در ناتو و همچنین عدم رفتار مناسب در روابط تجاری با ایالات متحده متهم شده است. ترامپ جدا از اختلاف اساسی با مرکل برای افزایش بودجه نظامی از وابستگی گازی این کشور به روسیه بسیار انتقاد کرده و این اختلافات عمده سبب شده تا سطح روابط واشنگتن و برلین طی سال‌های گذشته به شکل چشمگیری کاهش پیدا کند.
ادامه مطلب
از زمان پایان جنگ سرد، تحریم ها به ابزار اصلی در سیاست خارجی و دولت داری ایالات متحده و دیگر کشورهای غربی به ویژه اتحادیه اروپا تبدیل شده اند، اما هنوز این سوال مطرح است که آیا آنها در ترغیب به تغییر رفتار کشور مقاوم در برابر نفوذ خارجی یا در نبود گزینه های سیاسی موثر «کارآمد» هستند؟ در عمده موارد ظرفیت کشورهای هدف در وفق دادن خودشان با شرایط نادیده گرفته می شود. تحریم های اعمال شده علیه جمهوری اسلامی ایران و دولت فدرالی روسیه در زمینه انرژی از این دست هستند.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گسترش افراط‌گرایی در آلمان نه‌فقط به خشونت در این کشور، بلکه به شکاف‌های لاینحلی در اتحادیه اروپا دامن خواهد زد. اگرچه مسئله مهمتر تداعی فعلی همراهی افراط‌گرایی با نئونازیسم و خشونت نظامی است. این به آن‌معناست که گسترش افراط‌گرایی و رسیدن آن به نقطه بحرانی ممکن است مدت‌ها به‌طول بینجامد، ولی آنچه امروز درمورد آموزش‌های نظامی افراط‌گرایان در روسیه به‌طور گسترده رسانه‌ای شده است می‌تواند کاتالیزوری در جهت حمایت بیشتر از گروه‌های افراطی در کشورهای اروپایی، به‌ویژه آلمان و ازطرفی تشدید شکاف بین اعضای اتحادیه باشد.
ادامه مطلب
فریدون مجلسی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی ضن تاکید بر این نکته که آمریکا در ماه های پیش رو تا سوم نوامبر می خواهد تکلیف ایران را یک سره کند، پیرامون تنش تهران – واشنگتن بر این باور است که چون در پس ناکامی های دونالد ترامپ، هم در مواجهه با ویروس کرونا و هم در در خصوص اعتراضات گسترده ایالات متحده آمریکا به واسطه قتل جرج فروید، وی اکنون دیگر چیزی برای باختن ندارد، دست به اقدامات انتحاری علیه ایران خواهد زد. لذا سیاستی را پیش خواهد گرفت که فضا را به شدت رادیکال خواهد کرد و هرچه به زمان برگزاری انتخابات سوم نوامبر نزدیک شویم، این رادیکالیسم در فضای دیپلماتیک و امنیتی بین دو طرف بیشتر و پررنگ تر خواهد شد.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیش بینی می شود تا پایان دوره نتانیاهو سطح تقابل بین رژیم صهیونیستی و اتحادیه اروپا روندی افزایشی داشته باشد. نگاه های اروپا گرایانه بنی گانتس نیز تا زمانی که وی فرد دوم در کابینه رژیم صهیونیستی تلقی شود با اقدام عملی برای بهبود روابط همراه نخواهد بود و کماکان انتظار می رود سطح تنش ها بین دو طرف بیشتر شود.
ادامه مطلب
محمد حسین کبریا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جرم و جنایتی را نمی توان یافت که منشاء آن اروپا نباشد؛ از برده داری، خود برتر بینی، تبعیض نژادی، رهبری کودتاهای خونین و غارت، چپاول و تجاوز و استثمار مردم کشورهای دیگر گرفته تا جنگ های خونین جهانی، تفتیش عقاید، گیوتین، شکنجه و آدم سوزی و یهود ستیزی و ... تماما منشاء اروپایی دارند. چه بسا اروپا بخاطر چنین گذشته بسیار تاریک و سیاه و با هدف به فراموشی سپردن یا جبران جنایات گذشته خود، امروز با فرار رو به جلو عَلَم حقوق بشر را برافراشته و خود را ناجی بشر جلوه می دهد.
ادامه مطلب
سید داوود صالحی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون واکنش احتمالی اروپایی ها در خصوص تقابل با تصمیم اسرائیل برای الحاق بخشی از کرانه باختری رود اردن به سرزمین های اشغالی بر این باور است که اروپا از هم اکنون با هشدارهای دیپلماتیک و سیاسی خود در خصوص هر گونه اقدام اسرائیل برای اجرای این الحاق سعی دارد تل آویو را از انجام برخی اقدامات رادیکال که قطعا به گسترش خشونت ها و ناامنی ها می انجامد، مصرف کند تا بتواند از طریق دیپلماتیک و سیاسی و در یک پروسه تدریجی شرایط مدیریت شود. البته این مسئله به معنای مخالفت جدی و صریح اروپا با سیاست‌های تجاوزکارانه رژیم غاصب صهیونیستی نیست. چون قطعاً امنیت این رژیم به همان اندازه که برای آمریکایی ها مهم است به شکل جدی‌تری برای اروپا نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است، اما اینجا تفاوت در عملکرد دو طرف اروپایی و آمریکایی است.
ادامه مطلب