نعمت الله ایزدی می گوید: زمانی که گورباچف روی کار آمد و شعار تنش‌زدایی با جهان را مطرح کرد، طبیعتا اتحاد جماهیر شوروی باید روی نقاطی که مناقشه جدی در آن وجود داشت، تمرکز می‌کرد که به نظر من یکی افغانستان بود و دیگری ایران.
ادامه مطلب
تهیه و تنظیم: علی موسوی خلخالی
ادامه مطلب
عبدالحسین الهنداوی، نماینده عراق در اتحادیه عرب و معاون دبیرکل این اتحادیه در گفت وگوی اختصاصی با دیپلماسی ایرانی درباره وضعیت اسفناک نخبگان و اهالی فرهنگ بعد از سقوط صدام حسین می گوید و اتفاقات تکان دهنده ای که در سال های بعد از سقوط حزب بعث گذشته است.
ادامه مطلب
استفاده قابل توجه صدام حسین از گاز خردل و عامل اعصاب مانند سارین و تابون علیه نیروهای ایرانی از زمان جنگ ایران و عراق بی سابقه بوده است. روسیه هنوز هیچ حمله ای با سلاح های کشتار جمعی انجام نداده، اما به استقرار تاکتیکی یا استقرار گسترده سلاح های هسته ای تهدید کرده است.
ادامه مطلب
جنگ ایران و عراق بین سال های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ که بیش از یک میلیون کشته برجاگذاشت، با استفاده گسترده از سلاح های شیمیایی همراه بود و به بی ثباتی در خاورمیانه انجامید. جنگ ایران و عراق چندین ویژگی مشترک با درگیری در اوکراین دارد و درک عمیق تر از تهاجم صدام حسین به کشور همسایه و واکنش بین المللی به این تهاجم می تواند به سیاستگذاران در بررسی حمله ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، به اوکراین کمک کند.
ادامه مطلب
نعمت الله ایزدی تاکید دارد: به دلیل شرایطی که در ادامه جنگ ایران و عراق پیش آمده بود، تهران هم تمام تمرکز خود را در آن سال‌های پایانی جنگ که هم‌زمان با روی کار آمدن گورباچف شده بود، روی جنگ با عراق و حمایت‌های شوروی از صدام حسین و رژیم بعث گذاشته بود. گورباچف که در آبان سال ۶۴ و در میانه جنگ تحمیلی دبیرکل حزب کمونیست شوروی شد، عملا برنامه محوری خود را روی بازسازی و احیای اقتصاد در آستانه بحران، اصلاح ناکارآمدی کشور و ایجاد فضای باز سیاسی در جامعه شوروی گذاشت.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: ترکیه علاوه بر بهره بردن از سیاست اقتصادی بهترش، با بهره بردن از فرصت جنگ در این منطقه، به عنوان قدرت منطقه‌ای در اقتصاد و مدیریت منابع آبی ظهور کرد. ترکیه حالا برگ برنده بزرگی در دست دارد و در مقابل کشورهای پایین‌دست در بدترین وضعیت‌ها از نظر توازن منطقه‌ای و از نظر سطح همکاری‌های منطقه‌ای برای مدیریت منابع و مسائل محیط‌زیستی هستند.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در نظام توتالیتر که اکنون کره شمالی تنها نمونه آن در جهان است، هیچ گونه قرارداد و میثاق اجتماعی میان دولت و شهروندان وجود ندارد و افراد هر لحظه در معرض دستگیری و خشونت دولتی قرار دارند. نمونه شاخص آن، امحای کولاک ها – طبقه دهقان متوسط الحال – در روسیه و نابودی یهودی ها و کولی ها و توان خواهان در آلمان رایش سوم است. به بیان دیگر در دو کشور یاد شده یک طبقه اجتماعی و یک گروه قومی، بخاطر منویات ایدئولوژیک طبقه حاکم، به طور کامل نابود شدند.
ادامه مطلب
غلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: بعد از مرگ جمال عبدالناصر و قرارداد صلح مصر و اسرائیل، صدام بشدت علاقمند بود جایگزین ناصر در قامت رهبر جهان عرب بشود. درخواست واگذاری جزایر سه گانه و اعطای خودمختاری به خوزستان اصولاً هیچ ربطی به عراق نداشت و صرفاً ادعاهائی در راستای تحقق آرزوی رهبری جهان عرب بود. صدام اگرچه برای قرار گرفتن در جایگاه رهبری جهان عرب همواره علیه اسرائیل لفاظی می کرد، اما به جز حمایت مالی از تعدادی گروه های فلسطینی همسو، هیچگاه اقدام عملی علیه آن رژیم انجام نداد. بنابراین ایران غرق در بی ثباتی بعد از انقلاب با ارتشی تضعیف شده، درگیر با غرب بویژه با آمریکا در طولانی شدن قضیه گروگان گیری، روابط شکرآب با شوروی به دلیل حمایت از مجاهدین افغانی و وحشت اعراب مرتجع خلیج فارس از سرایت انقلاب به کشورهایشان، به زعم صدام فرصتی تاریخی برای تحقق بزرگ‌ترین آرزوی او فراهم آورده بود.
ادامه مطلب
دکتر حسین الهنداوی در گفت وگوی اختصاصی با دیپلماسی ایرانی می گوید: در سال ۱۹۷۹ قبل از این که انقلاب ایران رخ دهد یا شاید مدت کوتاهی بعد از آن، صدام در یک روز همه رهبران بعثی را کشت. ۱۲۵ رهبر کادری را کشت. رهبران تاریخی حزب بعث بودند. همه را کشت. چون احساس ضعف می کرد. به این ترتیب روستا بر شهر مسلط شد. حتی در حزب بعث. او همه افراد عشایر و قبایل خود را از روستا آورد و در قدرت گماشت. یعنی نهایت پاکسازی. نظام قدرتمند به نظر می رسد اما از درون تهی است یا داشت می رفت که تهی شود. وقتی انقلاب ایران شد، او برای چه به ایران حمله کرد، برای این که می ترسید سقوط کند.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در فاصله سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ که دست صدام از کردستان کوتاه شده بود، کردها عملا و به صورت دوفاکتو مستقل شده بودند. اما شکوفایی اقتصادی و گسترش روابط خارجی و مطرح شدن آن به عنوان یک بازیگر منطقه ای پس از سقوط صدام رخ داد.
ادامه مطلب
پرهام پوررمضان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روند عدم ساخت دولت – ملت سازی در عراق یک امری است که می توان برای آن مستندات تاریخی نیز مد نظر قرار داد که از این موارد می توان به آغاز شدن این رخداد با فروپاشی امپراطوری عثمانی اشاره کرد که دلیل این رخداد در آن زمان هم دو پدیده مهم، یعنی وجود مرزهایی که به نوعی حالت تصنعی دارند و مورد دیگر یعنی اجرای سیاستگذاری این امر از بالا بود.
ادامه مطلب
پرهام پوررمضان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در راستای آینده پژوهی این چالش باید بیان کرد جامعه عراق بالقوه در یک ژئوپلتیک تنش زاست و اگر نخبگان سیاسی حاکم در عراق نتوانند فکری برای این چالش ها کنند عراق دورنمای خوشی را نمی تواند تجربه کند.
ادامه مطلب
بعد از دهه ها سرکوب و رنج سیستماتیک، نظم سیاسی پس از سال ۲۰۰۳ به عنوان رهایی جامعه شیعه و پایان دهه ها دیکتاتوری ظالمانه تلقی شد. به طور کلی، نمایش قدرت براساس هویت های گروهی بلافاصله پس از حاکمیت ۳۰ ساله رژیم بعث، شکاف های قومیتی ـ فرقه گرایانه را تشدید کرد. علاوه بر این، حکمرانی غیرقدرتمند و تلاش های مربوط به بازسازی دوره پساجنگ توسط نظام سیاسی ـ نظام سیاسیِ ایجاد شده توسط حکومت ائتلاف موقت عراق و نخبگان حاکم عراق جدید ـ بدتر شدند. این عوامل منجر به خرد شدن جامعه عراق شد.
ادامه مطلب
کتاب «داستان من» که محمد بن راشد در آن داستان ۵۰ سال زندگی و کار و نقشی که در کشورش ایفا کرد را بیان می کند، کتاب مهمی است، او در این کتاب حوادث مهم و تحولات بزرگی که در این مدت منطقه شاهد آن بوده را بیان می کند، از جمله جنگ امریکا علیه عراق در سال ۲۰۰۳ که منظور ما در این یادداشت است.
ادامه مطلب
باقر الزبیدی می نویسد: «خاشقجی ناپدید شد در حالی که اطلاعاتی در دست است که تاکید می کند، قتل او زنگ خطری برای آغاز بحرانی بزرگ است که قرار است نه تنها عربستان سعودی بلکه کل منطقه خلیج ]فارس[ را درنوردد.»
ادامه مطلب
فیلم سینمایی "شُک و ترس" (Shock and Awe) در قاعده بازی کارت های به هم ریخته با یک چند فکت صحیح، یک مساله دروغ را در فیلم به مخاطب، آن هم به صورت غیر مستقیم برای تاثیر بیشتر ارائه می کند. دروغی که مبنای حمله زیرپوستی به ایران قرار می گیرد.
ادامه مطلب
تعهد اروپایی ها به ترامپ برای حفظ برجام، افشای انتقال جسد صدام به جایی نامعلوم، اصرار اروپایی ها به گرفتن تضمین از ترامپ درباره برجام و هشدار مالکی نسبت به افتتاح کنسولگری عربستان در نجف اشرف و بصره از جمله ناگفته های این هفته دیپلماسی ایرانی هستند.
ادامه مطلب
ما از صدام حسین حمایت کردیم، صدام حسین متحد ما بود. جنگی بود میان ایران و عراق. عراق کشوری عرب است. ما در اتحادیه عرب توافقات مختلفی داشتیم و از این رو از عراق حمایت کردیم.
ادامه مطلب
محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام و سردار رمضان شریف، سخنگوی سپاه پاسداران بود به اطلاعاتی اشاره کردند که نشان می داد خانواده صدام حسین در حوادث اخیر کشورمان دست داشتند. محسن رضایی از برادر زن صدام حسین نام برد و برخی منابع دیگر نیز گفتند که ردی از پسر صدام در این حوادث مشاهده شده است. حالا این سوال مطرح است که اصلا سران حزب بعث کجا هستند و چه می کنند؟
ادامه مطلب
هانی الملکی در یادداشتی از اتفاقی می گوید که برای خودش به عنوان یک دانش آموز در مدرسه شان اتفاق افتاد و یادآور دوران وحشت صدام حسین است.
ادامه مطلب
دیکتاتورها همیشه خود را ناجی دانسته اند، می گویند اگر نباشند کشورشان نابود می شود. البته برای هر کدام از آنها «نجات» تعریف های متفاوتی دارد. بعضی از آنها آن را طبقه بندی می کنند و بعضی دیگر نجات را مترادف با ثبات و آن را متبلور در وجود خود می بینند.
ادامه مطلب
جلال طالبانی در گفت‌وگوهای مطبوعاتی‌اش بارها گفته است که کردها به آب راه ندارند و اگر اعلام استقلال کنیم چون تمامی کشورهای پیرامونی ما با استقلال ما مخالفند، نمی‌توانیم سرپا بمانیم.
ادامه مطلب
خشونت در عراق ثابت می کند که تاثیر حکومت استبدادی و افراط حاکمیت در استفاده از خشونت تا چه اندازه بر روح و روان مردم تاثیر منفی گذاشته و سبب شده است تا مردن برای مردم بی اهمیت شود و کشتن امری عادی باشد.
ادامه مطلب
رابرت هاروی می نویسد: آسیب ناشی از تغییر رژیم در عراق اساسی بود. حداقل 150 هزار عراقی پس از حمله به این کشور تا کنون کشته شده اند و حدود 3 میلیون نفر آواره شده اند. اوضاع امنیتی عراق به مراتب از زمانی که صدام قدرت داشت، بدتر شده و وضعیت اقتصادی هم بهبود نیافته است.
ادامه مطلب
صد سال پیش از این بود که در ۱۶ ماه مه ۱۹۱۶ دیپلمات انگلیسی مارک سایکس و همتای فرانسوی‌اش فرانسوا ژرژ پیکو قرارداد تقسیم امپراتوری عثمانی را که شکستش در جنگ جهانی اول محتوم به نظر می‌رسید، امضا کردند.
ادامه مطلب