سران حزب بعث صدام، در خدمت محمد بن سلمان

دیپلماسی ایرانی: بعد از اعتراض های اخیر در شهرهای مختلف کشورمان که ابتدا اعتراضات اقتصادی بود اما خیلی زود روند دیگری به خود گرفت، مقامات مختلف کشورمان صحبت از وجود دسیسه ای امریکایی – اسرائیلی – عربستانی – بریتانیایی علیه کشورمان کردند. مقام معظم رهبری به صراحت بیان کردند که بر اساس اطلاعات امنیتی علاوه بر این کشورها و طرف ها منافقین نیز در این توطئه دست داشتند.

در این میان آن چه توجه بسیاری را به خود جلب کرد، اظهارات محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام و بعد از او سردار رمضان شریف، سخنگوی سپاه پاسداران بود که به اطلاعاتی اشاره کردند که نشان می داد خانواده صدام حسین در حوادث اخیر کشورمان دست داشتند. محسن رضایی از برادر زن صدام حسین نام برد و برخی منابع دیگر نیز گفتند که ردی از پسر صدام در این حوادث مشاهده شده است.

بعد از این اظهارات پرسش هایی درباره این که اصلا خانواده صدام و سران حزب بعث کجا هستند و چگونه ممکن است با دستگاه های امنیتی مخالف با جمهوری اسلامی ایران همکاری داشته باشند، مطرح شد؟

در این جا قصد نداریم ثابت کنیم خانواده صدام حسین در تحولات اخیر ایران دست داشتند یا خیر که کاری اطلاعاتی – امنیتی است که خارج از محدوده کاری دیپلماسی ایرانی محسوب می شود، اما آن چه در این جا می خواهیم به آن بپردازیم سرنوشت برخی از سران حزب بعث است که برای هر کسی ممکن است سوال ایجاد کند.

درباره پسر صدام حسین، روشن است که او پسری به اسم علی از همسر دومش، سمیره شهبندر داشته که در سال ٢٠٠٣ به همراه مادرش به لبنان فرار کرد، اما از سال ٢٠١٦ به ابوظبی در امارات منتقل شده است. وی چندین ماه پیش بیانیه ای صادر و ادعا کرد که از ایران بابت او کشتن پدرش ادعا کرد، انتقام خواهد گرفت. صدام با سمیره شهبندر که یکی از خانواده های ثروتمند و معروف عراقی است در سال 1986 ازدواج کرد. این ازدواج مخفی بود و کامل حنا ججو، آشپز معروف صدام و فرد معتمد او، رابط این ازدواج بود. گفته می شود، فرزند آنها، علی متولد 1988 است. وقتی که این ازدواج فاش شد، روابط خانوادگی صدام حسین به شدت تیره شد به گونه ای که ساجده، همسر اولش از او دور شد و عدی چنان عصبانی شد که کامل حنا ججو را کشت. بعد از آن صدام تلاش کرد که همسر دوم و پسرش را از خانواده خود دور کند. اطلاعات چندان زیاد و دقیقی از علی صدام حسین در دست نیست. اما گفته می شود رغد در اردن با او ارتباط گرفته و توانسته است که علی را به سمت خود جذب کند.

اما فرد دیگری که اسم او بیش از همه برده شده، هانی عبداللطیف طلفاح التکریتی است. درباره او اطلاعات ضد و نقیضی وجود دارد. آن چه مسلم است تا پایان حکومت بعثی در سال 2003 وی مدیر کل اطلاعات و امنیت عراق بوده است. او یکی از افراد ثروتمند عراقی بوده است. بعد از سقوط صدام حسین نام او جزء فهرست 55 نفری افراد تحت پیگرد امریکایی ها بوده است. بعد از آن او به عنوان یک فرد فراری مطرح می شود. در سال 2005 از سوی دادگاه رسیدگی به جنایات صدام حسین و هم دستانش به ریاست رئوف رشید عبدالرحمان به حبس ابد محکوم می شود، اما بعدا از سوی قاضی دیگری گفته می شود به دلیل نبود ادله کافی و عدم اثبات اتهام ها آزاد می شود. درباره سرنوشت او اخبار ضد و نقیضی زده می شود. وبسایت خبری اسکای پرس گزارش می دهد که او به همراه عده ای از تروریست ها در سال 2008 دستگیر می شود اما در سال 2010 جزء فراریان بزرگ از زندان بغداد بوده است. از او بارها از مقامات عراقی پرسیده شده اما آنها حاضر به پاسخگویی درباره او نبوده اند. شبکه رادو، وابسته به مسعود بارزانی گزارش داده است که در آوریل ٢٠١٧ دولت عراق دستور داد همه اموالش مصادره شوند. وبسایت خبری تحلیلی ایلاف، وابسته به لیبرال های مخالف حکومت عربستان نیز گزارش می دهد که طاهر جلیل حبوش، رئیس سازمان امنیت، سیف الدین فلیح حسن، رئیس گارد جمهوری و هانی عبداللطیف طلفاح، مدیر کل اطلاعات و امنیت ویژه از اول فراری بوده اند و هیچ گاه دستگیر نشده اند. احکامی که علیه آنها صادر شده بوده نیز همگی غیابی بوده است. امریکایی ها و عراقی ها برای سه سال به دنبال آنها بوده اند اما گویا امریکایی ها از سال ٢٠٠٦ بدون هیچ توضیحی گشتن دنبال آنها را متوقف کرده اند. برخی خبرها می گویند آنها برای چند سال در لبنان به سر می بردند، اخبار دیگری نیز حاکی از آن است که آنها زمانی که علی عبدالله صالح، رئیس جمهوری یمن بود، به دعوت او به یمن رفتند. گفته می شود حداقل از ابتدای تابستان 2016 سی آی ای با او رابطه برقرار کرده است.

آن چه روشن است بعد از سقوط صدام حسین بسیاری از رهبران و فرماندهان حزب بعث پنج کشور را برای فرار از عراق انتخاب کردند؛ لبنان، یمن، اردن، سوریه و امارات متحده عربی. تا سال 2008 بسیاری از سران حزب بعث در این کشورها بودند اما به تدریج لبنان و سوریه را ترک کردند و در یمن، امارات و اردن ساکن شدند. در اردن خانواده صدام حسین به سر می برند که شامل رغد، هنا و مادرشان ساجده می شود. از سال 2009 و به دعوت علی عبدالله صالح بسیاری از بعثی ها از اردن و لبنان خارج شدند و به آن کشور رفتند. ظاهرا بعد از سقوط علی عبدالله صالح بسیاری از بعثی ها به امارات و عربستان رفته اند.

عزت ابراهیم الدوری یکی دیگر از افراد فراری حزب بعث است. در سال 2015 گفته شد که در درگیری اطراف اربیل توسط نیروهای کرد کشته شد. اما منابع آگاه به دیپلماسی ایرانی گفتند که جسدی که در آن حادثه کشف شد جسد عزت ابراهیم الدوری نبود و اطلاعات امنیتی حاکی از آن است که به احتمال بسیار زیاد وی میان یمن و عربستان در تردد است. گفته می شود حال جسمانی مساعدی ندارد اما همچنان سعی می کند فرماندهی حزب بعث را بر عهده داشته باشد.  

لوءی خیرالله طلفاح، عموی هانی عبداللطیف و برادر زن صدام حسین یکی دیگر از بعثی های مظنون است. لؤی خیرالله طلفاح در کنار پدرزنش علی حسن المجید معروف به علی کیمیایی در سرکوب قیام شیعیان جنوب عراق معروف به انتفاضه ۱۹۹۱ نقش کلیدی داشت. سایت تابناک در این باره می نویسد: «قاضی رئوف رشید عبدالرحمن، به جنایات لؤی خیرالله طلفاح به ویژه اتهامات وارده به این مقام بعثی در خصوص کشتار جمعی شهروندان شیعه مذهب در منطقه الدجیل (کشتار سال ۱۹۸۲) رسیدگی کرد و جرم «جنایت علیه بشریت» را در مورد وی احراز و او را به حبس ابد محکوم کرد. وی برای گذراندن مجازات حبس ابد به زندان الناصریه در جنوب عراق منتقل شد. اما با روی کار آمدن ترامپ و برقراری ائتلاف سیاسی آل سعود و کاخ سفید علیه جمهوری اسلامی ایران، ناگهان زمزمه آزادی لؤی خیرالله طلفاح مطرح شد. مقامات وزارت دادگستری عراق بدون اینکه توضیحی درباره علت تبدیل محکومیت و آزادی وی ارائه کنند، این امر را تایید کردند. رسانه های عراقی از یک توافق محرمانه پشت پرده خبر دادند و تحلیلگران مستقل این گمانه را مطرح کردند که آزادی او با وساطت محمد بن سلمان ولیعهد عربستان و موافقت امریکایی ها و با اعمال نفوذ در عراق به منظور تقویت جبهه بازماندگان حزب بعث برای بسیج نیروها علیه جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته است. وی بلافاصله از عراق به اردن رفت و سپس خبرها و تصاویری از سفرش به دوحه قطر منتشر شد که استقبال بعثی ها از وی را به نمایش می گذاشت. دو تن از برادرزاده های لؤی خیرالله طلفاح، یعنی هانی عبداللطیف طلفاح و رافع عبداللطیف طلفاح، مدیر سازمان امنیت عام پس از آزادی عموی خود به وی پیوستند و با دستیابی به روحیه و امکانات مالی دور جدیدی از فعالیت ها در سازماندهی بازماندگان حزب بعث را از نیمه تابستان ۱۳۹۶ آغاز کردند.»

گفته می شود با آمدن ترامپ و دستگاه امنیتی جدید زیر نظر او، سی آی ای با لوی عبداللطیف طلفاح و برادرزاده هایش ارتباط مستقیم گرفته و حتی در آزادی و انتقال او از عراق نقش مستقیم داشته است.

بسیاری از منابع خبری می گویند که از تابستان 2017 بسیاری از رهبران حزب بعث به دعوت محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی به این کشور منتقل شده اند و در کارهای امنیتی به سازمان امنیت این کشور کمک می کنند. آنها همچنین امیدوارند با حمایت عربستان بتوانند مجددا در عراق به قدرت بازگردند. گفته می شود بسیاری از بازجویی هایی که اخیرا از شاهزاده ها و تجار عربستانی صورت گرفته با مدیریت و هدایت همین بعثی ها صورت گرفته است.

انتشار اولیه: یکشنبه 24 دی 1396 / انتشار مجدد: دوشنبه 9 بهمن 1396