مرتضی مردیها در یادداشتی می نویسد: دو ماه پیش تحلیلی نوشتم و دلایل خود را برای این‌که چرا نه جنگی رخ خواهد داد و نه مذاکره‌ای طرح کردم. فرستادم برای یکی از دوستان جوانم که دانشجوی دانای دکترای علوم سیاسی است که راجع به آن نظر بدهد. گفت: این چیست آخر!؟ همهٔ راه‌ها را که بسته‌ای! چیزی بنویس که امیدی بدهد. یادم به شیخ احمد کافی افتاد و داستان معروفش "استخاره‌ای بکن که خوب بیاید". از انتشارش صرف‌نظر کردم.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: اگر امریکایی‌ها با ملاحظه خسارات احتمالی ناشی از وقوع جنگ با ایران، از دست‌زدن به‌چنین کاری اجتناب کنند، پس راهبرد کلان آنها شامل فشار حداکثری به‌منظور انزوای ایران، در خود فرورفتن اقتصاد، بالارفتن ناکارآمدی، افزایش نارضایتی اجتماعی و مجموعه پیامدهایی است که می‌توان همه آنها را با مفهوم «فرسایش تمدنی» نشان داد.
ادامه مطلب
عبدالرحمن ولایتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع اعزام عناصر نبرد کلاسیک آمریکا به خلیج فارس و دامن زنی به امکان حمله نظامی به تهران در راستای همان الگو و دکترین "مرد دیوانه" است که این بار در رویکرد نظامی از جانب کاخ سفید به منصه ظهور رسیده است. پس با توجه به تحرکات واشینگتن – تهران امکان مذاکره با رویکرد جدید و با تدبیر دولت جمهوری اسلامی ایران و عقب نشینی جزئی واشینگتن دور از دسترس نیست.
ادامه مطلب
گویا صورت مساله گم شده است. همه از میانجی گری برای کاهش احتمال درگیری نظامی می گویند، در حالی که به این حقیقت توجه نمی کنند که ایالات متحده تهدیدهای نظامی خود علیه ایران را زمانی تشدید کرده است که به فاصله بسیار کوتاهی قبل از آن، تحریم های شدیدی را علیه ایران اعمال کرد.
ادامه مطلب
اگرچه آمریکا صاحب قدرمندترین ارتش جهان است اما شواهد نشان می دهد که جنگ با ایران می تواند به روش های متعدد با عواقب فاجعه بار بینجامد.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: منطقه ما بیش از آنکه به گروکشی ها و نشست های فوق العاده برای جبهه بندی های جدید نیاز داشته باشد، به یک «سیستم امنیتی مشترک» با حضور همه کشورهای همسایه محتاج است تا حضور قدرتهای خارجی را ناموجه کند و با ایجاد امنیتی بومی، سرمایه گذاران و گردشگران و به دنبال آنها رونق و شکوفایی را به منطقه برگرداند.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مسأله این نیست که راهبرد نه جنگ و نه مذاکره در شرایط فعلی درست هست یا نیست، بلکه به شرط درستی، باز هم کفایت نمی‌کند. «نه جنگ» و «نه مذاکره» هر دو با «نه» شروع می‌شوند و به معنای بی‌کنشی یا فقدان کنش فعال هستند. فقدان کنش فعال در چنین وضعیتی که بدون هر گونه اقدام تنش‌آمیز دیگری از سوی آمریکا، تنش افزایش می‌یابد، به معنای عدم کفایت این موضع به تنهایی است.
ادامه مطلب
جمیل عفیفی می نویسد: اگر کشورهای منطقه مخالفتی با سیاست های ایران دارند و می خواهند به رفتارهایش اعتراض کنند باید از طریق نهادهای بین المللی و جامعه جهانی وارد عمل شوند نه از راهی که ایالات متحده با سیاست های یکجانبه گرایانه اش پیش گرفته است.
ادامه مطلب
صادق ملکی می‌نویسد: امریکا عامل اصلی بحران جاری با ایران است. خروج غیر منطقی از برجام، قرار دادن سپاه در لیست گروه های تروریستی، اعمال تحریم ها و سعی در به صفر رساندن فروش نفت و بخش فلزات همه و همه برای وارد کردن فشاری حداکثری برای وادار ساختن ایران به تسلیم و یا جنگ احتمالی است. برای جهان و افکار عمومی این امر روشن است که ما به عنوان ایران جنگ نمی خواهیم و این امریکاست که به دنبال جنگ است. ترامپ قدرت نمایی را به شکلی در آورده که بیشتر شبیه قدرت نمایی در کف خیابان است.
ادامه مطلب
رویدادهای هفته گذشته، از احتمال شکل گیری یک مناقشه نظامی خبر داده است. پس از این که فرماندهی مرکزی آمریکا «سنتکام» نسبت به تهدید «اخیر و آشکار» نیروهای ایران و شبه نظامیان شیعه تحت فرمان آن علیه نیروهای آمریکا هشدار داد، آنها به استقرار دو گروه نیروی دریایی ضربتی در نزدیکی دریای مدیترانه اقدام کردند.
ادامه مطلب
سوالی که برای بسیاری پیش آمده این است که ایالات متحده چرا ناگهان این قدر فضا را علیه ایران تنگ کرده و هم زمان با تحریم، فشارهای نظامی و امنیتی را به ایران افزایش داده است؟
ادامه مطلب
حضرت آیت الله خامنه ای فرمودند: بعضی در داخل میگویند مذاکره چه عیبی دارد؟ مذاکره سم است، تا وقتی آمریکا این است که الان هست و مذاکره با دولت کنونی آمریکا یک سم مضاعف است. مذاکره یعنی معامله و داد و ستد اما آنچه در نظر آمریکاست، نقاط قوت ماست.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اگر به صحنه کنونی برگردیم، تصمیم هفته قبل ایران دائر بر توقف بخشی از تعهدات برجامی، زمان بندی برای ایفای مسئولیت طرف مقابل و ارائه یک برنامه مرحله ای برای استیفای حقوق ملت، اقدامی ضروری برای مدیریت شرایطی است که در آن قرار گرفته ایم.
ادامه مطلب
ایالات متحده آمریکا نه تنها با ایجاد پایگاه های نظامی در کشورهای منطقه، تهران را محاصره کرده بلکه هزینه نظامی آمریکا در سال های اخیر دو برابر حجم تولید ناخالص داخلی ایران بوده است. در مقابل جمهوری اسلامی ایران دکترین نظامی مبتنی بر بازدارندگی بر اساس سه توانمندی زرادخانه موشک های بالستیک گسترده، جنگ دریایی نامتقارن (به خصوص تهدید به مسدودسازی تنگه هرمز) و ارتباط با گروه های شبه نظامی غیردولتی را تعقیب کرده است.
ادامه مطلب
علی بیگدلی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون تاثیر اقدام تهران در کاهش تعهدات هسته ای خود ذیل برجام بر این نکته تاکید دارد: چون آژانس بین المللی انرژی اتمی توان چندان زیادی در تقابل سیاسی با برخی برنامه ها و سناریوها را ندارد، لذا باید در زمان مذاکره برای توافق هسته ای برخی از مجاری مهم بین‌المللی دیگری را برای نظارت بر اقدامات کنونی تهران در نظر می‌گرفتیم تا تضمین بهتری برای اقدامات تهران و جلوگیری از جوسازی در رابطه با توقف فروش اورانیوم غنی شده و آب سنگین باشد. چون یقینا مسئله غنی سازی از آن دست حساسیت هایی است که می تواند زمینه اجماع جهانی علیه تهران و خدای ناکرده ارجاع پرونده های ما به شورای امنیت را فراهم کند.
ادامه مطلب
صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: من جنگ را آن چنان دور نمی بینم که برای عدم وقوع آن تلاش نشود. با توجه به این نگاه اعتقاد دارم اگر امریکا از طریق تحریم ها نتواند به هدف خود دست یابد، می تواند گزینه جنگ را در دستور کار قرار دهد و بهانه آن را ایجاد کند.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در اردوی آمریکا گرچه تنوع موضع بیشتری وجود دارد و تندروهای خواهان جنگ کم نیستند، اما به نظر می رسد درباره عدم استفاده از گزینه نظامی دستکم تا پایان دوره اول رباست جمهوری ترامپ، اراده واحدی وجود داشته باشد.
ادامه مطلب
کره شمالی و ونزوئلا البته از دغدغه های ایالات متحده اند، ولی ایران محتمل ترین هدف برای شروع جنگی تازه است؛ جنگی که به عربستان و اسرائیل محدود نمی ماند و کارش به سوریه و لبنان و یمن و عراق هم خواهد کشید، چیزی که شیخ دیپلمات آن را مادر همه جنگ ها نامیده است.
ادامه مطلب
ظهور جریان های پوپولیست و به قدرت رسیدن احزاب دست راستی در برخی کشورهای اروپایی نظیر لهستان و مجارستان که بیش از همه تمایل دارند خود را به امریکا نزدیک کنند تا سیاست های اروپای واحد را پیش ببرند، سبب بروز شکاف هایی در داخل اروپا شده که برنده آن قبل از هر کس خود امریکاست که به دنبال تعمیق این شکاف ها و بهره برداری از آنهاست.
ادامه مطلب