نادیده گرفتن نقش محوری نژاد و استعمار در امور جهانی مانع از درک دقیق سامانه دولت مدرن می‌شود. چرا جریان اصلی روابط بین‌الملل نسبت به نژادپرستی بی‌تفاوت است؟
ادامه مطلب
جهان در آستانه عصر جدیدی است. به نظر می رسد که شاید دوره دولت های کوچک به پایان رسیده باشد. به گفته برنی سندرز، باید فرضیات اساسی در نظام ارزش های آمریکایی بازنگری شوند.
ادامه مطلب
آمریکا مدت‌ها پیش از همهگیری کووید – ۱۹، شانه خالی کردن از مسئولیت و تعهدات هژمونیکش را شروع کرده بود و در نبود رهبری جهانی آمریکا، این پرسش مطرح است که آیا چین، پرکننده خلاء رهبری جهانی خواهد بود؟
ادامه مطلب
مهدی نوربخش در یادداشتی می نویسد: ترامپ چهل‌وپنجمین، رئیس‌جمهور آمریکا در تاریخ این کشور است. تابه‌حال ۹ رئیس‌جمهور در بین رئیس‌جمهورهای مختلف در این کشور یک‌دوره‌ای شده‌اند. این، به این معنی است که ۲۰درصد روسای‌جمهور آمریکا یک‌دوره‌ای شده‌اند. جان آدم (۱۷۹۷-۱۸۰۱)، جان کواینسی (۱۸۲۵-۱۸۲۹)، مارتین وان برن (۱۸۳۷-۱۸۴۱)، بنجامین هریسون (۱۸۸۹-۱۸۹۳)، ویلیام هوارد (۱۹۰۹-۱۹۱۳)، هربرت هوور (۱۹۲۹-۱۹۳۳)، جرالد فورد (۱۹۷۴-۱۹۷۷)، جیمی کارتر (۱۹۷۷-۱۹۸۱) و جورج اچ دبلیو بوش (۱۹۸۹-۱۹۹۳) همه یک‌دوره‌ای شده‌اند. آخرین رئیس‌جمهور آمریکا، بوش، که نه در زمانی دور یک‌دوره‌ای شد، در بین جمهوریخواهان محبوبیت بسیار بالایی را احراز کرده بود و جمهوریخواهان همه به او رای دادند.
ادامه مطلب
احمد نقیب زاده در یادداشتی می نویسد: تنش هاى بین تهران و واشنگتن در دوره اوباما با زمان فعلى و دوره ریاست جمهورى ترامپ قابل‌قیاس نیست. بنابراین، این قیاس ناقص تنها از برداشت اشتباهى حاصل شده است. در این بین، تصحیح این نگاه بر رویه و ظرافت هاى دیپلماسى نیز تاثیرگذار است.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نظم آتی جهان از دید اتحادیه اروپا (و بریتانیا)، نظمی دوقطبی است و جنگی سرد بین آمریکا و چین خواهد بود. اینکه آینده آن چه خواهد شد و آیا یکی از این دو موفق می‌شود به ابرقدرت بلامنازع تبدیل شود، یا خیر روشن نیست، چون هنوز زمانی طولانی باید صرف منازعات و قد علم کردن هر دو طرف مقابل یکدیگر شود.
ادامه مطلب
در مقاله پنس تاکید شده است که موارد ابتلای روزانه به ثبات و عدد ۲۰ هزار رسیده است. همین آمار هم اگر واقعی باشد ۵ برابر آمار ابتلای روزانه در اتحادیه اروپاست که جمعیت آن سه برابر جمعیت آمریکاست. با این حال، از زمان انتشار مقاله پنس موارد ابتلا سیر افزایشی داشته و به بیش از ۵۰ هزار مورد رسیده است. برخی از هواداران ترامپ این افزایش را به توهمی دیگر، یعنی افزایش شمار تست کروناویروس، نسبت می‌دهند. اما این درست نیست. موارد ابتلا خیلی بیشتر از تعداد تست‌ها افزایش یافته است.
ادامه مطلب
عبدالله السامر در یادداشتی اختصاصی از سوریه برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایالات متحده با اعمال تحریم های خود بار دیگر ثابت کرد که توجهی به پایان دادن مسالمت آمیز بحران جمهوری عربی سوریه و بهود وضعیت معیشتی شهروندان عادی در این کشور نمی کند. تنها هدف کاخ سفید تداوم طولانی مدت درگیری های نظامی در سراسر خاورمیانه است، از جمله سرنگونی حکومت های سیاسی ای که از آنها حمایت نمی کند. همه انواع و اقسام اظهاراتی که مقامات امریکایی درباره تحریم ها بیان می کنند و می گویند که صرفا علیه راس نظام است، دروغی بیش نیست.
ادامه مطلب
تصمیم گیرندگان در ایران به این نتیجه رسیدند که تهران می تواند در ماه های آینده سیاست تهاجمی را در پیش بگیرد و با مشغول کردن دولت ترامپ به مشکلات خارجی و دور کردن آن از اولویت های داخلی مثل شیوع کرونا و تظاهرات ضدنژادپرستی، به بازیگری موثر در انتخابات آمریکا تبدیل شود.
ادامه مطلب
احمد ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در امریکا قتل ها به علت گستردگی نوع قتل ها و مجازات های متفاوت آنها، موضوع قتل در بخشی از حقوق جزا تحت عنوان حقوق مربوط به قتل یا The Law for Murderمورد بررسی و مطالعه قرار می گیرد. قتل نفس که به آن Homicide گفته می شود از نظر تعریف حقوقی یعنی کشتن فردی توسط دیگری یا دیگران به صورت غیر قانونی است. (کشتن می تواند قانونی هم باشد مانند ماموری که حکم دادگاه را برای اعدام اجرا می کند که به هر حال کارش قانونی است) که این کلمه در مقابل Suicide قرار می گیرد که کشتن فردی توسط خودش یا به عبارتی همان خودکشی است.
ادامه مطلب
در روزی که اتحادیه اروپا نام ایالات متحده را از فهرست کشورهای امن از کرونا حذف کرد، استقبال سرد شورای امنیت از پمپئو نیز انزوای روزافزون آمریکا را بیشتر به تصویر کشید و بی‌تفاوتی سایر کشورها به دولت ترامپ را با توجه به ابهام درباره چشم‌انداز انتخاب دوباره او نشان داد.
ادامه مطلب
اگر فرض را بر آن بگیریم که نظام حاکم بر عربستان همچنان برای بقای خود به حمایت آمریکا نیاز دارد پس باید هزینه آن را از طریق نفت پرداخت کند و این مساله در حال حاضر با دو شرط سرازیر شدن بی وقفه نفت عربستان به آمریکا و عدم تعرض به رونق و شکوفایی بازار نفت صخره ای آمریکا مواجه است. اما همین دو شرط به کاهش حمایت آمریکا از عربستان و یا به افزایش هزینه آن حمایت منجر می شود چرا که تامین حمایت از عربستان با میزان نیاز به نفت این کشور گره خورده است و با افزایش تولید نفت آمریکا این نیاز از بین می رود و در نتیجه نیاز به تامین امنیت عربستان معنای خود را از دست می دهد.
ادامه مطلب
سعید محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بی شک چنانچه امکانی برای برگزاری یک دادگاه صالحه بین المللی فراهم بود، امثال بریان هوک، نماینده بزرگترین باندهای مافیایی فروش اسلحه آمریکا باید به سئوالات بسیاری پاسخ می دادند از جمله اینکه؛ به چه دلیل ضمن اعمال سیاست های دوگانه از یک سو برای کشورهایی چون عربستان سعودی و امارات متحده عربی که کودکان و زنان بیگناه یمنی را با سلاح های آمریکایی سلاخی و به خاک و خون می کشند، تسلیحات ممنوعه، بسیار خطرناک و حتی کشتار جمعی ارسال می کنید؟!!!
ادامه مطلب
محمد مهدی بندرچی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از زمان لیندون جانسون در دهه ۶۰ رهبران سیاسی واقف بودند که آمریکا ساختارهایی به نفع سفید پوستان دارد و سازندگان این نابرابری همانان هستند. ماهیّت مشکل را باید در ساختاری جست که او ۸۰ سال پیش بیان کرده بود. ترامپ وارث این ساختار و البته حافظ آن است.
ادامه مطلب
حاکمان ایران فقط به این علت که توجه آمریکا در جای دیگری است، رفتار خود را اصلاح نخواهند کرد. به احتمال بسیار زیاد، دولت بایدن رویکردی دیپلماتیک برای مهار برنامه هسته ای ایران را از سر خواهد گرفت؛ اما این موضوع که برای ترامپ و اوباما چالشی راهبردی بود، برای بایدن اهمیت کمتری خواهد داشت. دوری آمریکا از منطقه فرصت های بیشتری را برای ایران، هند و چین فراهم خواهد کرد.
ادامه مطلب
تاثیرگذاری این تحریم ها مانند تاثیرگذاری آن بر عراق در دهه نود نخواهد بود؛ زیرا صدام حسین در آن زمان از سوی کشورهایی محاصره شده بود که به علت مختلف از جمله دشمنی با حکومت او – ترکیه و ایران – یا ترس از تحریم های آمریکا – کویت و عربستان – آماده نقض تحریم ها نبودند؛ اما اکنون حکومت اسد از سوی کشورهایی محاصره شده – از عراق در شرق گرفته و لبنان در غرب این کشور – که متحد او هستند.
ادامه مطلب
اگر همه دنیای خارج مثل یک کشور بزرگ به رهبری چین علیهش شوند چه خواهد کرد؟ در مقابلش راهی جز جنگ نخواهد بود. این چیزی است که در نیمه اول قرن گذشته اتفاق افتاد. آیا چنین چیزی را امریکایی ها می خواهند؟
ادامه مطلب
احسان صادقی چیمه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی در نقد کتاب «جنگل بازمی‌گردد» می نویسد: یگن عامل بازگشت وضعیت جنگل و چالش اقتدارگرایی چین در عرصه جهانی مقابل آمریکا را ناشی از واقعیت‌های امروز جامعه آمریکا و انفعال جریانات سیاسی این کشور در عرصه سیاست خارجی می‌داند. انفعالی که از نگاه کیگن سبب شده است تا آمریکا دیگر به‌مانند سابق نقش خود را به‌عنوان رهبر نظم جهانی ایفا نکرده و رقبای آمریکا همانند درندگان جنگل می‌خواهند نظم لیبرال آمریکایی را تضعیف کنند.
ادامه مطلب
علی اسدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نگاه واقع‌بینانه به نوع تعامل آمریکا با عراق بعد از ۲۰۰۳ به هیچ عنوان به معنای تصدیق و تایید سیاست‌های واشنگتن نیست اما باید توجه داشت آن‌چنان که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا می‌گوید: «آمریکا چند هزار میلیارد دلار در عراق هزینه کرده است.» لذا این امر طبیعی به نظر می‌رسد که به هیچ عنوان این کشور حاضر به دست کشیدن از جایگاه و نفوذ ویژه خود در کشور عراق نخواهد بود.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترکیه یکی از جدی‌ترین بازیگران خارجی مداخله‌گر در صحنه لیبی است؛ این کشور از دولت وفاق ملی حمایت سیاسی، اقتصادی و تسلیحاتی می‌کند و پارلمان ترکیه در اوایل دی ماه سال ۱۳۹۸ اجازه مداخله نظامی و اعزام نیرو به طرابلس را نیز صادر کرد. کشورهای عربی مصر، امارات و عربستان نیز در کنار روسیه از دیگر بازیگران مهم عرصه سیاسی لیبی هستند و در سالهای اخیر در سطح رسانه‌ای و تسلیحاتی حمایت بی‌سابقه‌ای از خلیفه حفتر و سیطره وی بر شهر طرابلس داشته اند.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گرچه منطقه خاورمیانه عجالتا در اولویت راهبردهای منطقه ای چین قرار ندارد، لیکن بسیاری از راهبردپردازان آمریکایی به این نتیجه رسیده اند که برای دور نگه داشتن چین آینده از منطقه باید از همین امروز به مبارزه با ایران برخاست و او را تضعیف کرد. بدون تردید چالش های سیاسی و تضادهای فکری با چنین فرضیهای در داخل کشورمان فراوان است، ولی سوال این است که دورنمای مناسبات ایران با ابرقدرت شرقی در آینده چگونه و با چه تدابیر بلند و کیفیات ظریف و سیاست متوازنی رقم خواهد خورد تا از آن همانند دورانهای دراز گذشته، دوباره رابطه گرگ و میشی رقم نخورد؟
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آلمان که برای مدت ها محور استراتژی دفاعی آمریکا در اروپا بوده، اخیراً مورد توجه و تمرکز اهرم تنبیهی ترامپ قرار گرفته و به کوتاهی در پرداخت سهم خود از مشارکت در ناتو و همچنین عدم رفتار مناسب در روابط تجاری با ایالات متحده متهم شده است. ترامپ جدا از اختلاف اساسی با مرکل برای افزایش بودجه نظامی از وابستگی گازی این کشور به روسیه بسیار انتقاد کرده و این اختلافات عمده سبب شده تا سطح روابط واشنگتن و برلین طی سالهای گذشته به شکل چشمگیری کاهش پیدا کند.
ادامه مطلب
رهبران و دیپلمات‌های خارجی باور دارند که ترامپ در واکنش به کروناویروس و اعتراض‌های سیاسی، بی‌کفایتی‌اش را اثبات کرد اما آنچه بیش از همه ناظران خارجی را ناامید کرده این است که حتی ایالت‌ها و شهرهای لیبرال، از جمله نیویورک، نیز در برابر همهگیری و اعتراضات سیاسی، آمادگی و واکنش مناسب نداشته‌اند. برخی از خشن‌ترین سرکوب معترضان تظاهرات اخیر در ایالت‌ها و شهرهای آبی (حوزه‌های انتخاباتی حزب دموکرات) از جمله لس آنجلس، مینیاپولیس و نیویورک، انجام شده که تحت مدیریت رهبران سیاسی لیبرال هستند.
ادامه مطلب
سید مهدی حبیبی و محمد رضا قائدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: جمهوری اسلامی ایران که هم‌اکنون با تحریم‌های گسترده ایالات‌متحده آمریکا مواجه است در وضعیتی نیست که بتواند میان چین و آمریکا یکی را انتخاب کند. درواقع، نزدیکی راهبردی ایران به چین، حاصل شرایط تحریمی است و این روابط به‌صورت نامتقارن راهبردی شده است.
ادامه مطلب
دونالد ترامپ فقط به دور دوم ریاست جمهوری اش فکر نمی کند بلکه به دوره های متعدد ریاست جمهوری به شکل مادام العمر فکر می کند. و اگر در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو پیروز شود شاید به سراغ تعدیل قانون اساسی برای این هدف پیش برود یا حداقل برای آن تلاشش را بکند. این که این کارهای او چه واکنشی در داخل امریکا خواهد داشت نمی دانم کما این که کسی هم به آن اهمیت نمی دهد.
ادامه مطلب