استفان والت می نویسد: به احتمال زیاد، هر کسی که در ماه نوامبر پیروز شود، با مشکلات بزرگی روبه‌رو خواهد شد که حتی در برنامه‌های حزبی هم به آنها اشاره نشده است و هیچ‌کس به این اسناد برای راهنمایی در مورد نحوه برخورد با آنها مراجعه نخواهد کرد.
ادامه مطلب
در میزگرد موسسه کارنگی با موضوع چالش های سیاست خارجی امریکا در قبال ایران با حضور کریم سجادپور و سوزان مالونی تلاش شد به این پرسش پاسخ داده شود که دهه هاست که آمریکا و ایران رابطه دشواری داشته اند، در برهه هایی همراه با رویارویی و دشمنی و گاه نیز آشتی نسبی. چه ارزیابی ای از این روابط می توان داشت؟
ادامه مطلب
کارشناسان بر این باورند که آمریکا چه بسا به این دلیل تاخیر کرد تا از یک جنگ گسترده تر منطقه ای با ایران پرهیز کند.
ادامه مطلب
دوران بحران جاری، بیش از شصت سال است که ایالات متحده و دیگر کشورهای جهان آزاد را به چالش کشیده است. باید کیفیت های تازه ای برای رهبری عملی را کاوید و به بهره برداری برسد.
ادامه مطلب
سید رحمان موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تصور جهان بدون هنری کیسینجر دشوار است. نه تنها به این دلیل که ۱۰۰ سال عمر کرد، بلکه به این دلیل که بیش از نیم قرن در سیاست خارجی و روابط بین‌الملل آمریکا جایگاهی تأثیرگذار - و گاه غالب - داشت.
ادامه مطلب
علی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخی می‌گویند که دست کیسینجر به خون هزاران نفر در کشورهای مختلف آلوده‌است. برخی می‌گویند او یک آمریکایی میهن پرست بود. برخی می‌گویند او توانست با دیپلماسی مانع جنگ‌های بزرگ شود. شاید طنز ماجرا همین جمله باشد که متهم به ارتکاب جنایت جنگی برنده جایزه صلح نوبل بوده‌است.
ادامه مطلب
منتقدان، بیش از هر کشور دیگری در غرب، ایالات متحده را به دو رویی متهم می‌کنند. این امر نتیجه ی یک کاستی در سرشت ایالات متحده نیست بلکه نتیجه ی ذات و طبیعت قدرت آمریکاست.
ادامه مطلب
محمد عذیری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاست‌های خاورمیانه‌ای آمریکا تا مدت‌ها به حمایت و پشتیبانی از حکومت‌های اقتدارگرایی معطوف بود که می‌توانستند از جانب آمریکا اهداف این کشور را تأمین کنند اما زمانی که در دوران پسا شوروی خود را بدون رقیب جدی در عرصه بین‌المللی دید تلاش کرد تا در منطقه خاورمیانه حضور جدی‌تری داشته باشد.
ادامه مطلب
استفان والت می نویسد: پایان‌های هالیوودی (جنگ های آمریکا) از سال ۱۹۴۵ به بعد به شدت کاهش می یابد. جنگ کره با تساوی پایان یافت و جنگ ویتنام نیز یک شکست بود، همانطور که فیلم‌هایی مانند "پلتون Platoon "، "ژاکت تمام فلزی Full Metal Jacket" و "مزارع مرگ آور The Killing Fields" این واقعیت را به روشنی تصویر می کنند. جنگ سرد به سود ایالات متحده و همپیمانانش به پایان رسید اما فروپاشی آرام و از سر فرسودگیِ اتحاد جماهیر شوروی، از آن دست پیروزی های هیجان زایی نبود که هالیوود دوست دارد.
ادامه مطلب
چارلز فریمن Charles Freeman دیپلمات کهنه کار آمریکایی می گوید: «ما تهدید می‌کنیم، مزاحمت ایجاد می کنیم، تحریم می‌کنیم، نیروهای دریایی مان را اعزام می کنیم، بمباران می کنیم اما هرگز از هنر ترغیب و تفاهم استفاده نمی‌کنیم.»
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: منتقدان کیسینجر به‌درستی می‌گویند که او چه در سیاست‌شناسی و چه در سیاست‌ورزی بر افراد تصمیم‌گیرنده تمرکز دارد تا بر پروسه‌های تصمیم‌گیری، حال چه دموکراتیک باشند؛ مانند آمریکا و چه غیردموکراتیک مانند روسیه. به همین دلیل است که کیسینجر چه در داخل آمریکا و چه در خارج از آمریکا با شبکه وسیعی از افراد سیاسی و غیرسیاسی، دوستی‌های نیم‌قرنه دارد و با آنها به فهم مسائل یا حل آنها می‌پردازد.
ادامه مطلب
ریچارد‌هاس، رئیس شورای روابط خارجی آمریکا در گفت وگو با یک برنامه اینترنتی، دیدگاه‌های خود را در خصوص تاثیر سیاست داخلی بر سیاست خارجی آمریکا و به‌ویژه بر سیاست خارجی بایدن در قبال عربستان، ایران، چین و روسیه بیان کرده است.
ادامه مطلب
عبدالرحمن ولایتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در موضوع مذاکرات چنانچه بیشتر دقیق شویم مشاهده می کنیم که آمریکایی ها با فرمت سیاسی در فرآیند مذاکرات حضور یافته اند و نه حقوقی و برای همین حاصل این همه نشست و برخاست ها و پروپاگاندای رسانه ای بین المللی و گسیل تمرکز جهانی به وین و هتل کوبورگ و اینترکانتیننتال در نهایت با تغییر کرسی کاخ سفید و حضور دونالد ترامپ بر باد رفت و همه چیز به اصطلاح به تنظیمات کارخانه برگشت.
ادامه مطلب
استفان والت می نویسد: باتوجه به این ملاک هاست که ایالات متحده، این روزها عمیقا گرفتار بیماری "غیرجدی بودن" است... بیشتر به نظر می رسد که سیاستمداران و سازمان های رسانه ای، فعالانه تلاش می کنند توجه جامعه را از مشکلات واقعی و بدکاری های اصلی دور کنند... هزاران حرفه ای در درون و بیرون دولت هستند که هر ساعت و روز، در تقلای انجام کارشان هستند اما تلاش هایشان به آسانی توسط یک سری آنتیک های غیرجدی خنثی می شود.
ادامه مطلب
محمدرضا فرهادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آمریکا از طریق راهبرد هرج و مرج سازنده در راستای پروژه دولت- ملت سازی که در افغانستان طی ۲۰ سال گذشته آغاز کرده، به دنبال ایجاد یک دولت وابسته غربی است تا از این طریق تاثیرگذاری خود را در داخل افغانستان همچنان داشته باشد. این رویکرد در مراحل بعدی پیاده سازی خواهد شد و فعلا در دستور کار آمریکا قرار ندارد.
ادامه مطلب
عوامل گوناگونی به شکل‌گیری این رویکرد کمک کرد: شکست «جنگ ضدترورِ» آمریکا، خیزش چین و قطبی‌سازی دوحزبی فزاینده در داخل نشان داد که سیاست خارجی آمریکا نمی‌تواند همیشه در حالت «خودران» باقی بماند.
ادامه مطلب
با توجه به آنچه گفته شد و با نگاهی به تحولات اخیر می‌توان به روشنی دریافت که افغانستان هیچ یک از ویژگی‌های قابل پیش‌بینی برای برقراری موفقیت آمیز دموکراسی از طریق مداخله نظامی آمریکا را نداشته بلکه از تمام ویژگی‌های پیش‌بینی شده برای شکست این اقدام برخوردار بوده است. افغانستان ده سال بعد به یک دموکراسی تبدیل نخواهد شد، نرخ شکست آمریکا در این کشور ۸۶ درصد است.
ادامه مطلب
درباره برجام اتفاق نظری وجود نخواهد داشت و افراد منطقی همیشه در مورد خوب، بد یا تا حد زیادی بی نتیجه بودن این توافق اختلاف نظر خواهند داشت. اما استراتژی اعمال فشار حداکثری علیه ایران توسط ایالات متحده داستان دیگری است. اگرچه برخی از تحلیلگران همچنان اصرار دارند که رویکرد شدیدالحن به دور از دیپلماسی می تواند مشکل ایران را مطابق خواسته ایالات متحده حل کند، شواهد چیز دیگری نشان می دهند.
ادامه مطلب
رئیس جمهوری منتخب جو بایدن در زمان ورود به دفتر بیضی با یک صندوق نامه روبرو می شود که تنها واژه مناسب برای توصیف آن، دلهره آور است. نامه های موجود در این صندوق شمار نامحدودی از چالش های داخلی و بین المللی است که توجه او را جلب خواهد کرد. این سوال که چه کاری باید انجام شود و به چه ترتیبی، اجتناب ناپذیر است چرا که روسای جمهوری وقت و منابع محدودی در اختیار دارند. آنها باید اولویت های مشخصی را تعیین کنند که ارزیابی آنها از فوریت، فرصت و واقعیت را منعکس کند. ترمیم باید رویکرد شش یا نه ماه ابتدایی دولت بایدن در زمینه سیاست خارجی باشد و تنها پس از آن است که فرصت ساختن فراهم و در برخی زمینه ها ضرورت می شود.
ادامه مطلب
یک نامزد موفق برای ریاست جمهوری ایالات متحده گزینه های زیادی برای انتخاب دارد. او می تواند معاون رئیس جمهوری، اعضای کابینه و متن سخنرانی تحلیف خود را انتخاب کند. او همچنین می تواند درباره صدور دستورهای اجرایی تصمیم بگیرد، اولین سفر خارجی را داشته باشد و تصمیم بگیرد چه کسی را به ایالات متحده دعوت کند. با این وجود، چیزی که رئیس جمهوری جدید نمی تواند انتخاب کند، صندوق نامه هایی است که در انتظار اوست.
ادامه مطلب
صرف نظر از احتمال یک بازشماری معجزه آسای آراء برای دونالد ترامپ یا یک درگیری قضایی به سمت مناقشات بوش-گُور، به نظر می رسد که جو بایدن رئیس جمهوری بعدی ایالات متحده خواهد بود. اما این مساله بر سیاست خارجی جمهوری خواهان و پذیرش فزاینده محافظه کارانه واقع بینی و خویشتن داری چه تاثیری خواهد داشت؟
ادامه مطلب
اگر بایدن در مقام فرمانده کل قوا سوگند یاد کند، احتمالا روی توافق هسته ای ایران و نقش ترکیه در جنگ بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان متمرکز خواهد شد. بایدن در اواخر کارزار انتخاباتی مکررا به ایران اشاره کرده و نشان داده از رویکرد نرم تری در قبال جمهوری اسلامی طرفداری می کند. بایدن مراسمی در ماه اکتبر گفت که سیاست های ترامپ باعث شده ایران «به داشتن مواد هسته ای کافی برای ساخت بمب» نزدیک شود. دولت ترامپ از زمان ترک توافق هسته ای ایران در سال ۲۰۱۸ از اعمال تحریم های شدید علیه این کشور دست نکشیده است. طبق وب سایت کارزار انتخاباتی بایدن، نامزد دموکرات سعی خواهد کرد با گرفتن تضمین از ایران در رابطه با بازگشت این کشور به تعهدات هسته ای، ایالات متحده را به برجام بازگرداند.
ادامه مطلب
سیاست خارجی، نیازمند حفظ تعادل میان چهار متغیر کلاسیک است. اهداف، چیزهایی است که یک دولت برای حراست از آن و به پیش بردن آن تلاش می کند. روش ها عبارتند از راهبردها، سیاست ها، مفاهیم یا ذهنیت ها و متدهایی که برای رسیدن به آن اهداف به کار می روند. ابزارها، همان عناصری از قدرت ملی هستند که از گذر مالیات یا قروض به دست می آیند و روش ها را تقویت می کنند. هر سه این متغیرها هم در پهنه امنیت، اقتصاد و شرایط سیاسی جهانی عمل می کنند که در آن سپهر، دیگر بازیگران هم اهداف خود را پی می گیرند.
ادامه مطلب
توافق بین اسرائیل و امارات متحده عربی که رئیس جمهوری آمریکا با خوشحالی آن را اعلام کرده، اختلافات منطقه ای میان پادشاهی های سنتی و رقبای آنها را تثبیت خواهد کرد و در همین حال، گروه های تحت حمایت آنها به جنگ نیابتی بر سر غنایم از لیبی تا یمن ادامه خواهند داد.
ادامه مطلب
استفان والت در یادداشتی در فارن پالسی می نویسد: کووید ۱۹ بازاندیشی درباره تعهدات فرامرزی آمریکا را سرعت خواهد بخشید. در کتاب «جهنم نیت‌های خوب» گفته بودم که ایالات متحده سرانجام هژمونی لیبرال – تلاش دوحزبی برای استفاده از قدرت آمریکا در راستای ایجاد یک نظم جهانی لیبرال- را رها خواهد کرد و به راهبرد پیشین خود یعنی «موازنه فراساحلی» بازخواهد گشت. من توصیه کردم که ایالات متحده به تدریح تعهدات امنیتی مستقیمش در اروپا و خاورمیانه را کاهش خواهد داد و بر متوازن کردن چین در آسیا و سایر مناطق تمرکز خواهد کرد. به باور من ایجاد این دگرش ۲۰ سال یا بیشتر طول می‌کشد و من این کتاب را برای سرعت بخشیدن به این راهبرد نوشتم. اکنون می‌پندارم که کووید-۱۹ ما را سریع‌تر از آنچه من انتظار داشتم به آنجا خواهد رساند.
ادامه مطلب
سالار نامدار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: استفاده از تحریم چه نسبتی با سیاست خارجی آمریکا دارد؟ به عبارتی دیگر چه عواملی باعث می‌شوند تا علی‌رغم نارسایی‌های موجود، توسل به تحریم همچنان در سیاست خارجی آمریکا دنبال شود؟
ادامه مطلب
زمان آن رسیده که ایالات متحده یک روند متفاوت را آغاز کند و روابط با ایران را در مسیر دیپلماسی واقع گرایانه و صبورانه پیش ببرد. و این به معنای انتظار یک سری عقب نشینی ها، یک جدول زمانی آهسته و امتیازدهی واقعی از هر دو طرف است.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یااداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: «آشفتگی» شاید بهترین مفهومی باشد که بتوان این روزها برای توصیف سیاست خارجی آمریکا به کار برد. از جنگ تجاری و لفظی با چین و اروپا و سپس خوش و بش کردن با مقامات آنها و تلاش برای تلطیف اوضاع، تا تهدید های آتشین علیه کره شمالی و سپس ابراز علاقه های توییتری ترامپ با رهبر این کشور و دلخوش کردن به دیدارهای نمایشی مکرر و البته اوج آن سیاست خارجی آمریکا ایالات متحده در قبال ایران که از تعیین شروط دوازده گانه برای مذاکره آغاز شد و حال به پیک و پیام فرستادن های مکرر برای مذاکره بدون قید شرط ختم شده است.
ادامه مطلب
آنچه که در این جهان اتفاق می افتد، نتیجه تصمیم گیری ها و اقدامات افراد در زمان مواجهه با چالش ها و فرصت هاست. چهل و یکمین رئیس جمهوری ایالات متحده همیشه انتخاب های درستی نداشت، اما سابقه سیاست خارجی دولت او در قیاس با هر یک از دیگر رهبران جهان مدرن، قابل توجه و مطلوب است.
ادامه مطلب