بازگشت ترامپ به کاخ سفید به طور گسترده در تهران به عنوان فرصتی برای تجدید مذاکرات ایران و آمریکا تلقی می شود که می تواند فراتر از پرونده هسته ای باشد.
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نتایج این مذاکرات می‌تواند تأثیرات عمیقی بر معادلات امنیتی، اقتصادی و سیاسی منطقه خلیج فارس داشته باشد.
ادامه مطلب
اباصلت کبیری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امیدواری برای برون رفت از بحران در روابط ایران و غرب، فزونی شده و به نظر می رسد با دست یابی به توافق در مذاکرات مسقط، تنش زدائی نیز در عرصه بین‌المللی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران حاکم شود.
ادامه مطلب
رستم ضیائی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در مطالعات سیاست خارجی ایالات متحده، سبک سیاست‌ورزی دونالد ترامپ عمدتاً با ویژگی‌های معامله‌محور شناخته می‌شود. در این چارچوب، نحوه کنش سیاسی ترامپ مبتنی بر ارزیابی مستمر سود و زیان در تعاملات داخلی و خارجی است؛ به‌گونه‌ای که اصول و ارزش‌های هنجاری همچون ترویج دموکراسی، حمایت از متحدان، ایفای نقش حمایتی دولت نسبت به اقشار آسیب‌پذیر جایگاه ثانویه‌ای در محاسبات تصمیم‌گیری وی دارد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: الگوی حکمرانی ترامپ در هر دو دوره ریاست جمهوری‌اش، بر فردگرایی و تصمیم گیری خارج از چارچوب‌های حکومت‌داری ایالات متحده امریکا استوار بوده است. روندی که دولت بزرگ را آسیب اصلی این کشور قلمداد و رهیافت آنارشی برای گذار از وضعیت کنونی به عصر حکمرانی بدون دولت را دنبال می‌کرد در تهاجم ترامپ به نهادهای عمومی ایالات متحده امریکا و سیاست‌های پیشین این کشور به‌ویژه در سیاست خارجی نمود دارد.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نظر به اهمیت موضوع و حساسیت شرایط منطقه ای و بین المللی، در این نوشته، تلاش می شود ابعادی چند از ویژگی ها و مختصات مواجهه مردان دیپلماسی ایران و آمریکا مورد اشاره قرار گیرد.
ادامه مطلب
با توجه به تغییر موقعیت برخی از کشورهای منطقه در قبال ایران در سال‌های اخیر و روابط اقتصادی رو به رشد بین ایران و همسایگانش، بازگشت به "فشار حداکثری ۲ "، تلاشی که بر تحمیل هزینه‌های عمدتا اقتصادی بر ایران متمرکز باشد، ممکن است اجرای آن پیچیده‌تر از آن چیزی باشد که واشینگتن تصور می کند.
ادامه مطلب
ترامپ در دوره اول خود نشان داد که قادر است با تصمیمات جسورانه و غیرمتعارف، مانند دیدار با کیم جونگ اون، مسیر جدیدی را ترسیم کند. اکنون سؤالم این است که آیا او می‌تواند همین رویکرد را در خاورمیانه به کار گیرد یا اینکه غزه بار دیگر ثابت خواهد کرد که حتی بهترین برنامه‌ها نیز در برابر واقعیت‌های پیچیده منطقه ناکام می‌مانند.
ادامه مطلب
میرجواد میرگلوی‌بیات در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دکتر لاریجانی در سخنانش با طرح چارچوب تحلیلی ساختاری و کارگزاری هم به عوامل ساختاری بی اعتمادی جمهوری اسلامی ایران به آمریکا اشاره داشت و هم نقش کارگزار درون ساختار یعنی ترامپ و دیالکتیک بین کارگزار و ساختار را مهم دانست.
ادامه مطلب
محمد محمودی کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در حالت طبیعی بازه زمانی ۵ ماهه پیش‌رو باید با بیشترین حساسیت و مراقبت کنترل شود چراکه در خارج از این بازه زمانی برخی تهدیدهای فوری کنونی همچون اسنپ‌بک امکان بالفعل‌سازی نخواهد داشت.
ادامه مطلب
وضعیت کنونی ایران باید بازنگری اساسی در سیاست ایالات متحده در قبال ایران را موجب شود، سیاستی که دو حزبی است و به دنبال مقابله با چالش های مختلف ناشی از تهران، به ویژه برنامه هسته ای، موشک های بالستیک و شبکه های نیابتی آن است.
ادامه مطلب
تهران مصمم است که مانع از آن شود که شکاف‌های داخلی توانایی کشور را در برابر فشارهای خارجی تضعیف کند. ایجاد گشایش‌های محدود اجتماعی و سیاسی، بخشی از یک راهبرد حساب‌شده برای تخلیه نارضایتی عمومی قبل از آن است که به ناآرامی‌های گسترده تبدیل شود.
ادامه مطلب
حمله جدید تندروها به دولت پزشکیان در ایران موانع پایدار بر سر اصلاحات و آشتی با غرب را برجسته می‌کند.
ادامه مطلب
نویسنده: سید علی موسوی خلخالی
ادامه مطلب
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تجربه‌ی خروج آمریکا از برجام موجب شده که حتی بسیاری از سیاستمداران میانه‌رو نیز نسبت به مذاکره‌ی مجدد با آمریکا تردید داشته باشند. در چنین شرایطی، حتی اگر دولت بخواهد وارد مذاکره شود، فشارهای داخلی و احتمال تکرار تجربه‌ی شکست‌خورده‌ی گذشته، مانعی جدی بر سر راه آن خواهد بود.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: دونالد ترامپ نه‌تنها نمی‌خواهد امتیازی به ایران بدهد بلکه هدفش چیزی جز تسلیم آن نیست. در دایره واژه‌های جمهوری اسلامی ایران نیز چون چیزی به معنای تسلیم تعریف نشده، بنابراین حاضر است فشار ترامپ را تحمل کند و به دنبال راه‌های مقابله با آن باشد، حتی اگر هزینه‌های آن سخت یا سنگین باشد.
ادامه مطلب
مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فشار فلج‌کننده علیه ایران، که از ترکیب سه استراتژی فشار حداکثری، فعال‌سازی مکانیسم ماشه و حملات نظامی تشکیل می‌شود، یک رویکرد چندجانبه و هماهنگ است که هدف آن وادار کردن ایران به تغییر رفتار و تسلیم در زمینه‌های مختلف ازجمله برنامه هسته‌ای، موشکی و فعالیت‌های منطقه‌ای است. این استراتژی یکی از موضوعات مهم در روابط بین‌المللی و تحولات منطقه‌ای است که با فشار حداکثری توسط ایالات‌متحده آغاز و با فعال‌سازی مکانیسم ماشه کشورهای اروپایی در شورای امنیت ادامه و با حملات نظامی اسرائیل طراحی و اجرا خواهد شد.
ادامه مطلب
نگرانی‌های ایران کاملاً به‌جاست. ترامپ و دولت او مواضع متناقض و چندلایه‌ای اتخاذ کرده‌اند. از یک سو، او تأکید دارد که رسیدن به یک توافق هسته‌ای گزینه ترجیحی اوست؛ اما هفته گذشته، او بار دیگر تحریم‌های سخت‌گیرانه‌ای را علیه ایران اعمال کرد و تعهد خود را به ازسرگیری راهبرد «فشار حداکثری» که در دوره قبلی خود اجرا کرده بود، تأیید کرد. از سوی دیگر، او گزینه‌های تهران را محدود کرده است. او می‌گوید که ایران دو انتخاب دارد: یا توافقی مکتوب که متفاوت از توافق قبلی باشد یا حملات نظامی.
ادامه مطلب
اسرائیل، همراه با حمایت آمریکا و متحدانش، تأثیر این حملات شبکه ایران را مهار کرد. در این شراکت دولت بایدن و سنتکام نقشی اساسی در ایجاد بی سر و صدای مشارکت های نظامی و امنیتی منطقه ای و محدود کردن پاسخ ها و پیامدهای مبادلات نظامی مستقیم بین ایران و ایران ایفا کردند. اسرائیل، اما با وجود این نتوانست از تهدیدهای حزب الله، حوثی ها و سایر گروه های همسو با ایران جلوگیری کند.
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در این دوران احیای یکجانبه گرایی آمریکا، آنچه کار را پیچیده کرده، مساله تقابل آمریکا با ایران است؛ مثل تقابل تاریخی ما با تمدن های یونان و روم باستان، اینک دوباره تقابلی جدید شکل بین شرق و غرب گرفته است. اما بر عکس دوران باستان، توزان قوا بین ایران و آمریکا برقرار نیست و آمریکا از برتری اقتصادی و نظامی محسوسی نسبت به ایران برخوردار است. اما چرا ایران برعکس مصر و اردن و مکزیک و حتی اروپا، در برابر آمریکا شاخ و شانه می‌کشد و زیر بار دستورات ترامپ نمی‌رود؟ پاسخ را باید در هویت ملی و اسطوره شناسی ایرانی جست‌وجو کرد.
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فارغ از شگردهای متنوع دولت ترامپ برای تحقق شعار «اول آمریکا» و البته در عمل شعار «دوم اسرائیل!» آنچه برای جمهوری اسلامی ایران اهمیت دارد؛ در درجه نخست آگاهی به اهداف و ترفندهای دولت آمریکاست و در گام بعد بهره برداری از شرایط و فرصت‌های منطقه ای و بین المللی که در اثر رویکردهای وی ایجاد شده و همچنان در حال شکل گیری است.
ادامه مطلب
رئیس جمهور دونالد ترامپ اکنون در دولت دوم خود با خاورمیانه بسیار متفاوتی نسبت به دولت قبلی خود روبه روست، منطقه ای که با بیش از یک سال جنگ و همچنین چندین سال تغییر الگوهای روابط بین قدرت های کلیدی منطقه، به ویژه اسرائیل، ایران، قطر، عربستان سعودی، ترکیه و امارات متحده عربی تغییر شکل داده است.
ادامه مطلب
ایران به دلیل پیام‌های متناقض دولت ترامپ، بی‌اعتمادی عمیق تاریخی به ایالات متحده به‌ویژه پس از خروج ترامپ از توافق هسته‌ای ایران در سال ۲۰۱۸ و نبود نماینده جدیدی برای روابط ایران و آمریکا، در روزهای اخیر از مواضع محتاطانه خود درباره مذاکرات مستقیم با ایالات متحده عقب‌نشینی کرده است.
ادامه مطلب
عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر چه از میان حرف های ترامپ چه در کنار شومینه دیواری معروف اتاق بیضی شکل کاخ سفید، و چه از محتوای سخنان او در کنفرانس مشترک خبری با نتانیاهو و حتی پیام توئیتری ترامپ این گونه به نظر می رسد که میان سیاست اعلامی و اعمالی واشینگتن در خصوص نحوه مواجهه با جمهوری اسلامی ایران تناقض وجود دارد. سیاست اعلامی ترامپ در کنفرانس خبری با نتانیاهو و در پیامش در شبکه اجتماعی Social Truth تاکید بر سیاست اطمینان و اعتمادسازی (Confidence Building Measures) است. اما وقتی محتوای یادداشت ریاست جمهوری در خصوص احیای کارزار فشار حداکثری (Maximum Pressure Campaign) را مطالعه می کنیم؛ درمی یابیم سیاست اعمالی او نه مبتنی بر اطمینان و اعتمادسازی، بلکه مبتنی بر (Surrender by Compromise Measures) تسلیم با ابزار به سازش کشاندن جمهوری اسلامی است.
ادامه مطلب
الدار ممدوف می نویسد: حتی یک توافق محدود، که ایده‌آل‌ترین حالت آن با اقدامی نمادین مانند دست دادن ترامپ و پزشکیان همراه باشد، می‌تواند به‌شدت از تنش‌ها بکاهد، مانع اقدامات تخریبی لابی‌های حامی نتانیاهو شود و زمان و فضای سیاسی برای مذاکره بر سر یک توافق پایدار و اساسی درباره برنامه هسته‌ای ایران، رفع تحریم‌ها و حتی شرایط گسترده‌تر منطقه‌ای فراهم کند.
ادامه مطلب
هر-زوی توصیه کرد که اسرائیل باید برای مذاکرات سریع بین ایالات متحده و ایران آماده باشد. او گفت که نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو باید بر تقویت هماهنگی راهبردی و نظامی با دولت آمریکا تمرکز کند.
ادامه مطلب
نیسان رفعتی تحلیلگر ارشد ایران در گروه بین المللی بحران می گوید: «ایران به‌طور قابل‌توجهی تضعیف شده اما همچنان «ظرفیت آسیب‌رسانی به دشمنانش» از طریق حملات موشکی و نیز نیروهای نیابتی برای آسیب به منافع و متحدان ایالات متحده در منطقه را دارد. هنوز ظرفیت نظامی وجود دارد. سپاه پاسداران هنوز پابرجاست و ناوگان موشک‌های بالستیک همچنان باقی است. آن‌ها هنوز پهپاد دارند. آن‌ها هنوز در خلیج فارس حضور دریایی دارند.»
ادامه مطلب
پرستو بهرامی راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در طول دوران انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا، ترامپ حمایت خود را از مذاکره با ایران برای یافتن راه‌حل مشکلات موجود بین دو کشور اعلام کرده است. همچنین سعی داشت نشان دهد که سیاست او در قبال ایران در دوره دوم بسیار متفاوت از دوره اول ریاست جمهوری او خواهد بود. ترامپ سیاست تغییر رژیم را رد کرده و تأکید کرده که می‌خواهد ایران موفق باشد، اما در عین حال با دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای مخالف است.
ادامه مطلب
مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری اسلامی که در این دوره با چالش‌های متعدد داخلی و خارجی دست و پنجه نرم می کند و ناترازی‌های اقتصادی ناشی از تحریم‌ها و کاهش درآمدهای نفتی، وضعیت اقتصادی کشور را به شدت آسیب‌دیده کرده است. به دنبال این شرایط، از یک سو نارضایتی عمومی افزایش یافته و مقامات جمهوری اسلامی به‌طور پیوسته در تلاش برای حفظ ثبات داخلی و از سوی دیگر با انتخاب مجدد ترامپ و برنامه ۱۰۰ روزه این دولت در قبال ایران و ضرورت مدیریت روابط بین‌المللی خود، سه گزینه کلیدی "نه جنگ و نه مذاکره "، "جنگ "، یا "توافق همه‌جانبه" فراروی جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با سیاست‌های ترامپ وجود دارد که انتخاب هر یک از این سه مسیر تبعات و پیامدهای خاص خود را به همراه دارد.
ادامه مطلب
رسول محمدی گهروئی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تجربه نشان داده که ایران بدون تسلیم‌شدن در برابر تحریم‌های اقتصادی آمریکا و بازگشت به میز مذاکره، با ایجاد ائتلاف بین المللی متشکل از شرکای تجاری آسیایی خود و اتخاذ سیاست اقتصاد مقاومتی به راه‌اندازی و بهره‌برداری از سانتریفیوژهای نسل جدید و پیشرفته‌تر و تولید اورانیوم با عیار خلوص بالاتر و همچنین افزایش ذخایر کلی خود، ادامه داده است.
ادامه مطلب