آرشیو اخبار
دهه گمشده ژاپن چه بود و چگونه اتفاق افتاد؟/بخش اول
علی سعادت آذر و سید رحمان موسوی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: ژاپن به عنوان فرزند رشد اقتصادی قرن بیستم، خود را از یک کشور عمدتاً کشاورزی در دهه ۱۹۶۰ به دومین اقتصاد بزرگ جهان در دهه ۱۹۸۰ تبدیل کرد. ژاپن راههایی برای تولید ارزان محصولات باکیفیت پیدا کرده بود و این محصولات در سراسر جهان راه پیدا کردند. مردم از واکمن های سونی در خیابان استفاده می کردند و ماشین های ژاپنی را در شهر می راندند. بچه ها کارتون های ژاپنی را در تلویزیون های ساخت ژاپن تماشا کردند. فیلمهایی مانند شوگان بر باکس آفیس تسلط یافتند، و کتابهای راهنمای موفقیت شرکتها از فضایل «Japan, Inc» تمجید کردند. همه می خواستند راز ژاپن را بدانند.
ادامه مطلبتخصصگرایی و شایستهسالاری؛ دو گمشده اقتصاد ایران
حسام الدین حجت زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شرط شکل گرفتن تمدن، برنامه ریزی بلندمدت و برخورداری از نگاه راهبردی به مقوله اقتصاد و تجارت با هدف استفاده به موقع و هدفمند از ظرفیت های اقتصادی موجود در جامعه خود همزمان با رصد مستمر و بهره برداری از امکانات و ظرفیت های اقتصادی و تجاری دیگران (کشورهای همسایه، منطقه و فرامنطقه) تحت عنوان کلی "بازارهای هدف" به منظور راه اندازی شبکه منسجم تجاری در داخل و خارج از کشور است. نتیجه این اقدامات جذب سرمایه های خارجی به منظور تقویت بیشتر اقتصاد داخلی به جای فراری دادن سرمایه های مالی و انسانی از کشور با تصمیمات لحظه ای و غیرکارشناسی و در نهایت، خصومت ورزی دائمی با دیگران (اعم از رقیب یا مخالف) و محروم کردن ملت خود از ظرفیت های عظیم اقتصاد داخلی و جهانی خواهد بود.
ادامه مطلببازآرایی راهبرد سیاست خارجی ایران در قفقاز
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاست خارجی ایران در منطقه قفقاز از سیالیت کمتری نسبت به مناطق دیگر برخوردار است. نقش عوامل ساختاری و جبریت های ژئوپلوتیک در این منطقه موجب شده است تا آزادی عمل کارگزاران برای تغییرات گسترده راهبردی در این منطقه محدودتر باشد. با این وجود، علائم تغییر در برخی از روندها و ظهور روندهای نوپدید سیاسی، امنیتی، اقتصادی و زیست محیطی در منطقه قفقاز؛ ضرورت تغییرات تدریجی راهبردهای سیاست خارجی ایران در این منطقه را اجتناب ناپذیر کرده است.
ادامه مطلبایران و ترکیه رقبای بلامعارض
دکتر قدیر گلکاریان در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که "ایران باید به عنوان کشوری با تاریخ دیرینه خود در منطقه زمینه بسط و توسعه راه های اقتصادی و وابستگی های امنیتی را با کشورهای حوزه قفقاز فراهم بیاورد. همانطور که ترکیه با جمهوری آذربایجان قرابت تنگاتنگی دارند، ایران هم می تواند با سایر بازیگران منطقه ای ائتلافی داشته باشد ولی هم سلکی با ارمنستان که نکته حساس میان ایران و ترکیه و یا آذربایجان و ایران است، می تواند بیش از اینکه موجب تقویت توان ایران شود، به تضعیف آن بینجامد. از این رو، یافتن راه های کاهش تنش بین کشورهای منطقه ای و استفاده از سایر عوامل دخیل در امر سیاسی – امنیتی – اقتصادی – ترانزیتی کشورهای حوزه می تواند دست ایران را بازتر کند. این را هم باید بیان کنم که متأسفانه به دلیل بروز بحران های عمده در سیاست داخلی ایران و منفعل عمل کردن جمهوری اسلامی در سیاست خارجی و به جای خروج از چالش های متعدد، رفتن به سمت بحران های جدید باعث شده که رقابت های عادی هم به تنش های خصومت آمیز تعبیر شود که به زیان کشور است."
ادامه مطلبصدای پای اسرائیل در قفقاز
محسن پاک آیین در گفت وگویی تاکید دارد که گرچه باید نسبت به تقویت نفوذ و افزایش تحرکات خرابکارانه اسرائیل در منطقه قرهباغ بعد از روی کار آمدن نتانیاهو نگران بود؛ اما به نظر او ایران همواره با اشراف کامل اطلاعاتی و امنیتی، همه تحرکات و برنامههای اسرائیل را در پیرامون خود رصد میکند و برای هر سناریویی آماده است
ادامه مطلب۱۰۰ دوست بهتر از ۱۰۰ روبل
جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد: سیاست خارجی موفق در انزوا ممکن نیست. سیاست خارجی موفق به دوستان و متحدانی نیازمند است که همچون «شریک» باشند و نه « دوستان قدیمی». ضرب المثل روسی مصداق این ادعاست: «۱۰۰ دوست بهتر از داشتن ۱۰۰ روبل است.»
ادامه مطلبایران همچنان تنها امید اروپاست
اروپا نمیتواند روی نفت ونزوئلا حساب کند؛ زیرا ایالات متحده آمریکا به شرکت شورون خود اجازه داده است که بعد از توقفی هفت ساله دوباره استخراج نفت این کشور را از سربگیرد. به این ترتیب نفت ایران امید اروپا باقی میماند.
ادامه مطلب